IPPB5/423-413/11-3/TO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-413/11-3/TO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji poniesionego wydatku jako remont - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji poniesionego wydatku jako remont.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Nadleśnictwo (zwany dalej "Wnioskodawcą" lub "Nadleśnictwem") w 2008 r. dokonał remontu osady leśnej zamieszkałej przez pracownika służby leśnej, któremu przysługiwało mieszkanie służbowe z racji pełnionej funkcji. Zakres prac obejmował remont ogrodzenia (oczyszczenie ze rdzy i dwukrotne pomalowanie farbami), zmiana dachu na budynku gospodarczym, wykonanie nowych obróbek blacharskich, wymiana istniejących wrót drewnianych, naprawa ubytków w tynku i pomalowanie farbami. W zakresie prac w budynku mieszkalnym wymieniono stolarkę okienną pomalowano pokrycie dachowe, dokonano cyklinowania drewnianych podłóg, naprawiono ściany i sufity poprzez przetarcie tynków zaprawami gipsowymi i dwukrotnie je pomalowano. W łazienkach wymieniono odpadającą glazurę i terakotę, zmieniono całą armaturę wewnętrzną, pomalowano grzejniki i rury co. W całym budynku wymieniono instalację elektryczną, piony i poziomy kanalizacji sanitarnej, instalację wodną. Oprócz ww. prac remontowych, przed remontem elewacji zewnętrznej wykonano niejako przy okazji, prace mające charakter modernizacyjny tj. ocieplenie ścian zewnętrznych w zespolonym systemie izolacji cieplnej oraz ocieplono poddasze. Wartość wszystkich prac remontowych wyniosła 140 tys. zł, z czego prace modernizacyjne wymuszone zakresem przeprowadzanego remontu stanowiły ok. 30 tys. zł.

Całość poniesionego wydatku obciążyła koszty 2008 r. Nadleśnictwo odliczyło podatek VAT zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług tj. w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, działalność leśna administracyjna, do której należy utrzymanie mieszkań służby leśnej, wykracza poza zakres obowiązywania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 2 pkt 2 tejże ustawy).

Ze względu na zmianę w 2010 r. przeznaczenia remontowanej nieruchomości (budynek nie służy obecnie gospodarce leśnej a zatem podlega podatkowi dochodowemu od osób prawnych) oraz z powodu ostrożności podatkowej, Nadleśnictwo w marcu 2011 wystąpiło do biegłego do spraw budowlanych z prośbą o wydanie opinii dotyczącej prawidłowej kwalifikacji poniesionego wydatku.

W oparciu o przedłożoną biegłemu dokumentację oraz przeprowadzone oględziny, biegły wydał opinię, z której wynika, że poniesiony wydatek został prawidłowo zakwalifikowany jako remont cyt: (jak wynika z zakresu wykonanych robót nie ma prawnych i technicznych przesłanek na to aby rozdzielać roboty remontowe na modernizacyjne i remontowe. Nie są to fundusze pochodzące z Unii Europejskiej i nie ma potrzeby sztucznego ich podziału. Roboty remontowe są w jednym zadaniu i nie ma potrzeby ich podziału).

Tym samym w ocenie Nadleśnictwa, brak jest podstaw aby poniesiony wydatek powiększył wartość środka trwałego o wartość elementów modernizacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo zakwalifikowano poniesiony wydatek w całości jako remont a więc poniesiony wydatek nie zwiększył częściowo wartości środka trwałego na zasadzie art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nadleśnictwo w oparciu o posiadaną wiedzę i po szczegółowym przeanalizowaniu zakresu rzeczowego wykonanych prac, zakwalifikowało je w całości do remontu, kierując się faktem, co było głównym celem przeprowadzonych prac. Podjęte przez nas działania polegały na odnowieniu stanu pierwotnego tj. pomalowaniu ścian wewnętrznych i zewnętrznych ogrodzenia, dachu, wymianie glazury i terakoty, zmianie dachu na bud. gosp. itd. Nie dokonano żadnej przebudowy ścian i łazienek, prace modernizacyjne wymienione na wstępie były konieczne, gdyż w zakresie wykonywanych prac był również remont elewacji zewnętrznej. Jednocześnie z uwagi na fakt, że wydatki miały miejsce w 2008 r. (gdy budynek służył gospodarce leśnej), zdaniem Nadleśnictwa brak jest podstaw do zaliczenia tych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo tego, że obecnie budynek nie służy już ww. gospodarce.

Stanowisko Nadleśnictwa zostało poparte opinią organu uprawnionego (wobec wątpliwości) do wydawania opinii w powyższych sprawach oraz znajduje odzwierciedlenie w treści interpretacji indywidualnej z 4 lutego 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

1.

poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu, lub

2.

poniesiony wydatek ma na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

3.

wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Wydatki poniesione na remont nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej, jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c) tej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (...). Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Jednakże zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonane zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Stosownie zaś do art. 16g ust. 13 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł.

Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje użytych w niej pojęć przebudowa, adaptacja, rozbudowa, rekonstrukcja, modernizacja. Brak jest także definicji pojęcia remont.

Remontem - zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 z późn. zm.) - jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie z powyższą definicją, istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego oraz użytkowego środka trwałego, wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji - a więc są to wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych. Podkreślenia wymaga fakt, że przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym.

Według utrwalonego orzecznictwa sądowego natomiast, z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia, gdy następuje ich:

* przebudowa, czyli zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny, rozbudowa, tj. poprawienie składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

* adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,

* rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

* modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Różnica pomiędzy nakładami ponoszonymi na remont a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środków trwałych polega zatem na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych.

Podkreślić przy tym należy, że przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca dokonał remontu osady leśnej. Zakres prac obejmował remont ogrodzenia (oczyszczenie ze rdzy i dwukrotne pomalowanie farbami), zmiana dachu na budynku gospodarczym, wykonanie nowych obróbek blacharskich, wymiana istniejących wrót drewnianych, naprawa ubytków w tynku i pomalowanie farbami. W zakresie prac w budynku mieszkalnym wymieniono stolarkę okienną pomalowano pokrycie dachowe, dokonano cyklinowania drewnianych podłóg, naprawiono ściany i sufity poprzez przetarcie tynków zaprawami gipsowymi i dwukrotnie je pomalowano. W łazienkach wymieniono odpadającą glazurę i terakotę, zmieniono całą armaturę wewnętrzną, pomalowano grzejniki i rury co. W całym budynku wymieniono instalację elektryczną, piony i poziomy kanalizacji sanitarnej, instalację wodną. Oprócz ww. prac remontowych, przed remontem elewacji zewnętrznej wykonano niejako przy okazji, prace mające charakter modernizacyjny tj. ocieplenie ścian zewnętrznych w zespolonym systemie izolacji cieplnej oraz ocieplono poddasze.

Wnioskodawca poinformował iż posiada opinię biegłego do spraw budowlanych z której wynika, że poniesiony wydatek został prawidłowo zakwalifikowany jako remont.

Zatem w przypadku, gdy zakres wykonanych prac nie posiada cech przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji, modernizacji, a jedynie ma na celu przywrócenie stanu pierwotnego środka trwałego, tzn. jego remont, to wydatki takie można zaliczyć bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w przedmiotowym wniosku kwalifikujące poniesiony wydatek jako remont jest prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jednocześnie należy poinformować, iż w obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 marca 2011 r. opublikowanym w Dzienniku Ustaw z 8 kwietnia 2011 r., Nr 74, poz. 397 - został ogłoszony jednolity tekst ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości kwalifikacji poniesionego wydatku jako remont może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl