IPPB5/423-376/10-2/IŚ - Skutki w postaci przychodów/kosztów uzyskania przychodów, w tym z tytułu różnic kursowych z tytułu przewalutowania pożyczek z GBP na PLN zaciągniętych w lach 1997-2001 oraz z tytułu późniejszej ich spłaty po przewalutowaniu, przy stosowaniu podatkowej metody ustalania różnic kursowych w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2010 r. (data wpływu 11 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków w postaci przychodów/kosztów uzyskania przychodów, w tym z tytułu różnic kursowych z tytułu przewalutowania pożyczek z GBP na PLN zaciągniętych w lach 1997-2001 oraz z tytułu późniejszej ich spłaty po przewalutowaniu, przy stosowaniu podatkowej metody ustalania różnic kursowych w świetle przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: ustawa CIT) - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków w postaci przychodów/kosztów uzyskania przychodów, w tym z tytułu różnic kursowych z tytułu przewalutowania pożyczek z GBP na PLN zaciągniętych w lach 1997-2001 oraz z tytułu późniejszej ich spłaty po przewalutowaniu - przy stosowaniu podatkowej metody ustalania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca w latach 1997-2001 Wnioskodawca w celu pozyskania środków finansowych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej - zawarła szereg umów pożyczek z je> zagranicznym udziałowcem - podmiotem mającym siedzibę w Wielkie> Brytanii. Zobowiązania Spółki z tytułu udzielonych jej pożyczek wyrażone były w funtach szterlingach (dalej GBP). Spłata pożyczek (zarówno odsetek, jak i kwoty głównej), która do dnia dzisiejszego nie nastąpiła - również miała następować w GBP.

Obecnie, m.in. w związku ze zmienną sytuacją na rynku walutowym strony umowy rozważają restrukturyzację powyższego zadłużenia poprzez prze walutowanie umowy pożyczki wyrażonej w GBP na złote (dalej PLN).

Przewalutowanie zostanie dokonane po aktualnym kursie średnim NBP dla GBP, skutkiem czego będzie powstanie różnicy pomiędzy złotówkową wartością pożyczki ustaloną na dzień jej otrzymania (tj. wartością w GBP obliczoną przy zastosowaniu kursu historycznego) a złotówkową wartością pożyczki ustaloną na dzień jej prze walutowania (tj. wartością w GBP obliczoną przy zastosowaniu kursu przewalutowania),

W najbliższej przyszłości planowana jest również spłata tych pożyczek, która nastąpiłaby z uwzględnieniem wartości pożyczek po przewalutowaniu na PLN.

Spółka ustala różnice kursowe zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - na podstawie art. 15a tej ustawy i nie przewiduje zmiany tej metody na metodę przewidzianą przez art. 9b ust. 1 pkt 2, tj. zgodnie z przepisami o rachunkowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Spółki:

Ad. 1.

Spółka stoi na stanowisku, że operacja przewalutowania pożyczki z GBP na RLN na gruncie obecnie obowiązujących regulacji prawnych nie będzie skutkować:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, w myśl obowiązujących przepisów różnice kursowe stanowią, co do zasady, przychody lub koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 15a ustawy o CIT - który ma zastosowanie do Spółki w związku z faktem, że nie wybrała ona metody ustalania różnic kursowych w oparciu o przepisy o rachunkowości - różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe lub koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe (art. 15a ust. 1 ustawy o CIT).

Artykuł 15a ustawy o CIT szczegółowo również określa, w jakich sytuacjach dochodzi do powstania dodatnich i ujemnych różnic kursowych.

Zgodnie ze wskazanym przepisem, w przypadku zaciągnięcia kredytu (potyczki) w walucie obcej, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonego według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 2 pkt 5 ustawy o CIT).

Natomiast ujemne różnice, kursowe powstają, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeuczonego według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT).

Ponadto, przewalutowanie pożyczki nie będzie skutkować, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, powstaniem innego rodzaju kosztów lub też przychodów związanych z późn. zm. kursu waluty, w której pożyczka była pierwotnie wyrażona.

Ad. 2.

W oparciu o treść art. 15a ust. 2 pkt 5 i art. 15a ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT należy uznać, że do powstania różnic kursowych w związku z dokonaniem spłaty pożyczki dochodzi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

* pożyczka została udzielona w walucie obcej,

* spłata pożyczki następuje w walucie obcej,

* między dniem zaciągnięcia pożyczki a dniem jej spłaty nastąpiła różnica w kursie waluty.

Na prawidłowość powyższej konkluzji wskazuje w szczególności odwołanie się przez ustawodawcę do kursu waluty z konkretnych dni (tj. z dnia otrzymania pożyczki i z dnia spłaty), co jednoznacznie po twierdza, że zarówno w momencie zaciągnięcia pożyczki, jak i jej spłaty, zobowiązanie musi mieć charakter walutowy. Tymczasem w momencie dokonania przewalutowania z GBP na PLN, za ciągnięta pożyczka traci charakter zobowiązania walutowego. Zobowiązanie z tytułu pożyczki wyrażone jest bowiem od tej chwili w PLN. Późniejsza spłata wierzytelności z tytułu pożyczki dotyczy więc wierzytelności określonych w PLN.

Jeżeli zatem w przyszłości - już po dokonaniu operacji przewalutowania - Spółka dokonana spłaty swego zobowiązania z tytułu udzielonej jej pożyczki, to nie dojdzie do powstania różnic kursowych.

Stanowisko Spółki w tym zakresie potwierdzają liczne interpretacje podatkowe wydane na gruncie aktualnie obowiązującego stanu prawnego, np. interpretacje:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 marca 2009 r. Nr IPPB5/423-288/09-2/IŚ,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 kwietnia 2009 r. Nr ILPB3/423-48/09-3/HS oraz z dnia 8 grudnia 2008 r. Nr ILPB3/423-599/08-3/MM,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 26 lutego 2010 r. Nr ITPB3/423-789/09/AM.

Jednocześnie Spółka uważa, że zapłata uprzednio przewalutowanych pożyczek nie będzie powodować powstania jakiegokolwiek innego rodzaju kosztów ani przychodów na gruncie ustawy o CIT. W szczególności nie znajdzie tu zastosowania przepis art. 12 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o CIT, zgodnie z którym za przychód uważa się również przychody otrzymane w związku ze zwrotem pożyczki (kredytu), jeżeli pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, a pożyczkobiorca zwraca tytułem spłaty pożyczki (kredytu) środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału (analogiczne rozwiązanie w zakresie kosztów zawiera art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o CIT).

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika bowiem, że przepis ten dotyczy jedynie kredytów i pożyczek złotówkowych waloryzowanych kursem waluty obcej, co nie jest pojęciem równoznacznym z przewalutowaną pożyczką walutową. Z tej przyczyny przepis ten nie może mieć zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Potwierdzeniem tego są przywołane już interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 26.012010 r. Nr ITPB3/423-789/09/AM oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 marca 2009 r. Nr IPPB5/423-288/08-2/IŚ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.