IPPB5/423-362/09/JC - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów spółki wydatków poniesionych w związku z realizacją umowy o świadczenie usług reklamowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2009 r. (data wpływu 2 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu świadczenia usług reklamowych - jest prawidłowe.

W dniu 2 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu świadczenia usług reklamowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka planuje świadczyć usługi reklamowe na rzecz producentów aparatów telefonicznych (dalej: dystrybutorzy) na podstawie umowy o świadczenie usług reklamowych za wynagrodzeniem. Spółka będzie ustalała wysokość wynagrodzenia z dystrybutorem z tytułu konkretnej umowy w drodze negocjacji, w oparciu o kwantyfikację jego oczekiwanych korzyści, przed albo po realizacji usług reklamowych.

W zakresie świadczenia usług reklamowych, Spółka będzie wykonywał w szczególności następujące czynności:

Konferencje, w zależności od potrzeb zleceniodawcy, mogą mieć charakter spotkań jednodniowych lub też kilkudniowych wyjazdów. W tym drugim przypadku, Spółka zobowiązana będzie także do organizacji czasu wolnego uczestnikom spotkania, zapewniając różnego rodzaju atrakcje. Na okoliczność takich wyjazdów, Spółka będzie każdorazowo opracowywała szczegółowy program konferencji, z którego będzie wynikał planowany przebieg spotkania.

Uczestnikami konferencji będą przedstawiciele handlowi współpracujący z Wnioskodawcą oraz klienci Spółki. Przedstawiciele handlowi nie są pracownikami Spółki, natomiast ich rolą jest pozyskiwanie klientów na rzecz Spółki oraz ich obsługa. Z kolei mianem klientów, Spółka określa strategicznych nabywców swoich usług, którzy stanowią jednocześnie docelową grupę dystrybutorów.

W związku z wykonywaniem opisanych wyżej czynności, Spółka będzie ponosić szereg wydatków, w tym m.in. koszt wykonania ulotek, druku materiałów promocyjnych oraz szkoleniowych, koszt wynajmu sali, transportu, usług gastronomicznych oraz zakwaterowania uczestników spotkania i przedstawicieli dystrybutorów, a także inne koszty towarzyszące szkoleniu (w tym na organizację czasu wolnego).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym o osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. 2000 Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: ustawa o p.d.o.p.) w opisanym zdarzeniu przyszłym, koszty związane ze świadczeniem usług reklamowych na rzecz dystrybutorów powinny zostać w całości uznane za koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. jako koszt bezpośrednio związany z przychodem z tytułu świadczenia usług reklamowych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. dany wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli celem jego poniesienia jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz jeśli nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.)

W opisanym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie świadczyła usługi reklamowe na rzecz dystrybutorów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie, koszty jakie Spółka poniesie w tym zakresie nie zostały wymienione w katalogu art. 16 ust. 1. Stąd też nie ulega wątpliwości, że wydatki związane ze świadczeniem usług reklamowych będą stanowić jej koszt uzyskania przychodu.

Celem świadczenia przedmiotowych usług reklamowych jest zwiększenie zapotrzebowania na produkty dystrybutorów. Dlatego też, z perspektywy dystrybutorów istotne jest zapewnienie im dostępu do odpowiedniego grona odbiorców informacji na temat oferowanych przez dystrybutorów produktów. Muszą być to osoby profesjonalnie zajmujące się rozpowszechnianiem produktów oferowanych przez dystrybutorów albo nawet stanowiące ich grupę docelową. Z uwagi na specyfikę działalności Spółka ma możliwość zapewnienia dystrybutorom dostępu do odbiorców o wymaganym przez nich profilu. Jest to główny powód, dla którego to właśnie Wnioskodawca zostanie zaangażowany do świadczenia usług reklamowych na rzecz dystrybutorów (pomimo tego, że świadczenie tego typu usług nie pozostaje w zakresie głównej działalności Spółki).

Specyfika działalności Wnioskodawcy opiera się na współpracy z niezależnymi przedstawicielami handlowymi, którzy stanowią główny kanał sprzedaży jej usług. Dzięki temu, Spółka może w łatwy i bezpośredni sposób dotrzeć do agentów i zainteresować ich organizowaną na rzecz dystrybutorów konferencją. Przedstawiciele handlowi stanowią atrakcyjne audytorium z punktu widzenia dostawców aparatów telefonicznych, mają oni bowiem bezpośredni kontakt z klientem ostatecznym i w rzeczywistości od ich określonej rekomendacji (lub jej braku) w odniesieniu do konkretnego telefonu lub usługi z nim związanej zależeć może to, czy dany klient zdecyduje się na dokonanie odpowiedniego zakupu.

Jednocześnie Spółka zapewni dystrybutorom bezpośredni dostęp do ich głównej grupy docelowej, czyli klientów strategicznych Wnioskodawcy, co może bezpośrednio przełożyć się na zwiększenie ich zainteresowania produktami oferowanymi przez dystrybutorów. Ponadto, w ramach świadczenia usług na rzecz dystrybutorów, Spółka zobowiązana będzie także do zapewnienia odpowiednich warunków technicznych do przeprowadzenia spotkania, takich jak sala wykładowa, nagłośnienie, czy materiały reklamowo-szkoleniowe. Spółka będzie także odpowiedzialny za przeprowadzenie dystrybucji mailingu, jak również wydruk oraz rozpowszechnienie broszurek i ulotek reklamowych. Jednocześnie też, Spółka musi zadbać o odpowiednie warunki pobytu przedstawicieli dystrybutorów na konferencji, którzy przeprowadzą spotkanie - ich transport, zakwaterowanie i wyżywienie. Wszystkie wskazane wydatki są bezpośrednio związane z działaniami podejmowanymi na rzecz dystrybutorów w ramach prowadzonej reklamy, przez co będą one miały bezpośrednie przełożenie na wysokość przychodu, jaki w przyszłości Spółka uzyska z tytułu świadczenia usług reklamowych. Poniesienie opisanych wyżej wydatków jest niezbędne z perspektywy uzyskania przychodów z tytułu usług reklamowych przez Spółkę. Mianowicie, niewypełnienie przez Wnioskodawcę któregokolwiek z określonych w umowie zobowiązań mogłoby wiązać się z nienależytym spełnieniem świadczenia, co w konsekwencji mogłoby oznaczać, że Spółka w ogóle nie uzyska wynagrodzenia z tytułu umowy o świadczenie usług reklamowych. W konsekwencji, w celu wypełnienia ciążących na Spółce obowiązków, musi ona ponieść wydatki, które umożliwią jej organizację spotkań, czy realizację różnych działań reklamowych. Stąd też wydatki te mają bezpośredni związek z wynagrodzeniem Spółki z tytułu umowy, czyli jej przychodem z usług reklamowych.

W konsekwencji, całość kosztów, które poniesie Spółka w ramach realizacji umowy z dystrybutorami ma bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy z przychodami, które osiągnie Spółka z tytułu świadczenia usług reklamowych. Przyjętą przez Spółkę kwalifikację tego rodzaju kosztów aprobują także organy skarbowe, czego wyrazem jest m.in. interpretacja II Mazowieckiego US w Warszawie z 24 kwietnia 2007 r. (1472/ROP1/423-42/07 24 kwietnia 2007 r. (1472/ROP1/423-42/07/MK).

Podsumowując, w ocenie Spółki w opisanym zdarzeniu przyszłym wszystkie wydatki, które Wnioskodawca poniesie w ramach świadczenia usług na rzecz dystrybutorów będą stanowiły dla Spółki koszt bezpośrednio związany z przychodem z tytułu usług reklamowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że do zadań Spółki przewidzianych w umowie z producentami aparatów telefonicznych należy podejmowanie działań na rzecz klienta, m.in. organizowanie spotkań, konferencji, działania reklamowe adresowane do uczestników konferencji, koszty materiałów szkoleniowych, koszty wynajmu sali, transportu. Spółka za wykonane usługi będzie otrzymywać wynagrodzenie z tytułu konkretnej umowy.

Ponoszone przez Spółkę koszty nie są związane z jej reprezentacją i reklamą (o ile dotyczą tylko i wyłącznie produktów jej kontrahenta) i zasadniczo nie powinny wpływać na promocję samej Spółki. W tym stanie rzeczy przedmiotowe wydatki ponoszone przez Spółkę należy uznać za poniesione w związku z wykonaniem usług określonych w umowie, a nie w celu reprezentacji i reklamy Wnioskodawcy.

Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz że ich poniesienie może mieć wpływ na wysokość osiąganych przychodów (ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu), obciąża Podatnika.

Zatem, biorąc pod uwagę ogólne przesłanki determinujące zaliczenie określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów określone w art. 15 ust. 1 powołanej ustawy oraz specyfikę działalności Wnioskodawcy należy stwierdzić, iż koszty Spółki związane ze świadczeniem usług reklamowych na rzecz dystrybutorów powinny zostać w całości uznane za koszty uzyskania przychodu jako koszty bezpośrednio związane z przychodem z tytułu świadczenia usług reklamowych.

Należy przy tym zauważyć, iż przepis art. 15 ust. 1 ww. ustawy należy interpretować łącznie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zobowiązuje podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i należnego podatku. Stąd podkreślenia wymaga, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest nie tylko wykazaniem jego celowości i wyżej opisanej korelacji z przychodem, ale także prawidłowym udokumentowaniem.

Ocena tych dowodów może być jednak dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.