IPPB5/423-358/09-3/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 września 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-358/09-3/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2009 r. (data wpływu 1 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot należnych wynikających z umowy zawartej z akcjonariuszem Wnioskodawcy, której przedmiotem jest zarządzanie Spółką oraz planowanie, organizowanie i nadzór nad produkcją - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę za usługodawcę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot należnych wynikających z umowy zawartej z akcjonariuszem Wnioskodawcy, której przedmiotem jest zarządzanie Spółką oraz planowanie, organizowanie i nadzór nad produkcją, możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę na rzecz usługodawcy, które pomniejszają wynagrodzenie usługodawcy za wykonywanie usług, nie będąc zaliczane jako składnik tego wynagrodzenia przy jego ustalaniu przez usługodawcę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Spółką powołaną wg prawa polskiego w 1992 r., wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego. Przedmiotem działania Spółki jest prowadzenie specjalistycznej produkcji materiałów elektronicznych. Aktualnie większościowym akcjonariuszem Wnioskodawcy jest Spółka z siedzibą w Danii. Na podstawie umowy zawartej na piśmie w dniu 24 kwietnia 2009 r. przez Wnioskodawcę ze spółką akcjonariuszem strony potwierdziły swe wcześniej przyjęte zobowiązania w zakresie świadczenia przez Spółkę Duńską na rzecz Wnioskodawcy usług, których przedmiotem jest zarządzanie Spółką oraz planowanie, organizowanie i nadzór nad produkcją prowadzoną przez przedsiębiorstwo Spółki. Szczegółowy zakres usług został w umowie określony w sposób następujący:

* Kierowanie pracami Zarządu Wnioskodawcy

* Tworzenie i egzekucja długoterminowej strategii

* Zarządzenie bieżącą działalnością biznesową

* Definiowanie polityki ekonomiczno - finansowej oraz celów finansowych

* Definiowanie polityki kadrowej

* Definiowanie struktury organizacyjnej i nadzór nad pracą komórek organizacyjnych

* Reprezentowanie Wnioskodawcy na zewnątrz

* Tworzenie długoterminowej strategii dla obszaru produkcji Wnioskodawcy

* Tworzenie bieżącego planu produkcyjnego

* Tworzenie budżetu produkcji

* Zarządzanie strukturą organizacyjną w obszarze produkcji

* Zarządzenie zasobami ludzkimi w obszarze produkcji Wnioskodawcy

* Zarządzanie procesem rozwoju technologii

* Zarządzanie ciągłością procesu produkcyjnego

* Zarządzanie procesem raportowania z obszaru produkcji

* Zarządzanie wydajnością procesu produkcji

* Zarządzanie powiązaniem produkcji z innymi działami

Bezpośrednimi wykonawcami tych usług są dwaj oddelegowani do tej pracy pracownicy usługodawcy, mających miejsce rezydencji w Danii, z których jeden został jednocześnie powołany na członka Zarządu Wnioskodawcy. W ramach opisanej umowy o świadczenie usług, jedna osoba (powołana na członka Zarządu Spółki) wykonuje czynności zarządcze, a druga kieruje produkcją. Osób wykonujących te usługi nie łączy z Wnioskodawcą stosunek pracy. Za wykonywane czynności składające się na umówione usługi wynagrodzenie oraz inne świadczenia wypłacane jest ich bezpośrednim wykonawcom przez usługodawcę. Zgodnie z treścią powołanej umowy o świadczenie usług, Wnioskodawca wypłaca usługodawcy umówione wynagrodzenie za wykonywanie usług, wyliczone wg faktycznie poniesionych kosztów ich świadczenia, w tym w szczególności: kosztów wynagrodzeń pracowników wykonujących usługi, premii, bonusów, ubezpieczeń społecznych oraz kosztów zakwaterowania w Polsce osób oddelegowanych wraz z rodzinami, korzystania z samochodu oraz podróży, w tym przelotów pracowników i ich rodzin związanych z wykonywaniem czynności, a także przejazdami urlopowymi do miejsca rezydencji, jak również kosztów edukacji w kraju dzieci osób świadczących usługi. Wszystkie te koszty składają się na wynagrodzenie należne usługodawcy. Jednocześnie strony umową dopuściły możliwość pokrywania bezpośrednio przez Wnioskodawcę niektórych z wydatków związanych ze świadczeniem usług, ponoszonych w kraju (np. związanych z zakwaterowaniem). O dokonaną w ten sposób zapłatę kosztów jest pomniejszane wynagrodzenie należne usługodawcy. Na tej zasadzie Wnioskodawca opłaca faktury wystawiane przez administratora lokalu mieszkalnego wynajmowanego przez usługodawcę dla celów zakwaterowania osoby wykonującej usługi zarządcze, które to faktury są wystawiane na usługodawcę. Są to faktury obejmujące należności z tytułu usług administrowania, dostaw mediów, ochrony itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty usług objętych opisaną umową, stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 powołanej we wstępie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w szczególności czy za takie koszty można uznać opisane wydatki związane z wykonywaniem usług, ponoszone bezpośrednio przez Wnioskodawcę za usługodawcę, a które w konsekwencji pomniejszają wynagrodzenie usługodawcy za wykonywanie usług, nie będąc naliczane jako składnik tego wynagrodzenia przy jego ustalaniu przez usługodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wedle treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki Spółki ponoszone na wynagrodzenie należne usługodawcy za wykonane usługi zarządcze oraz usługi organizacji produkcji, stanowią koszty uzyskania przychodu. Pomiędzy bowiem tymi czynnościami, kluczowymi dla działalności Spółki, a jej przychodem istnieje bezpośredni związek przyczyny. Wydatki te są ponoszone przez Spółkę, pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, dokonywane są w celu osiągnięcia przychodu, są udokumentowane fakturami wystawianymi przez usługodawcę, nie należą do katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, w tym w szczególności wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 38 i pkt 38a powołanej ustawy. Stan faktyczny nie wyczerpuje hipotezy tychże przepisów, jako że wydatki te stanowią wynagrodzenie za usługi świadczone na podstawie umowy cywilnoprawnej przez udziałowca Spółki będącego osobą prawną. Wydatki te nie mają charakteru jednostronnych świadczeń, stanowią wzajemne i ekwiwalentne świadczenia Spółki za wykonane faktycznie usługi. A zatem nie stanowią one, przewidzianych w powyższych przepisach, wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów, jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowca, ani też na rzecz organu stanowiącego Spółki. Udziałowiec, będący ponadto osobą prawną, faktycznie świadczy usługi bardzo istotnie wpływające na prowadzenie spraw Spółki oraz kondycję jej działalności gospodarczej, a zatem także mające zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia przychodu. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca odniósł się do orzecznictwa NSA, którego fragmenty przytoczył:

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 27 marca 2007 r. II FSK 429/06

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do zwrotu kosztów podróży służbowych i kosztów używania prywatnego samochodu poniesionych przez udziałowca nie ma zastosowania, w tym przypadku nie są to jednostronne świadczenia na rzecz udziałowca, ale wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które jeżeli poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodu i są właściwie udokumentowane, to stanowią koszt uzyskania przychodu. (teza)

Wyrok NSA z dnia z dnia 20 grudnia 2005 r. II FSK 114/05

Z art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.) wynika, że do skutecznego wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz jedynego udziałowca spółki, który jest jednocześnie jej pracownikiem i jedynym członkiem zarządu, może dojść wówczas, gdy ustalone zostanie, że wydatki na jego rzecz miały w istocie charakter jednostronny. (teza II); (z uzasadnienia)".." z brzmienia przepisu art. 16 ust. 1 pkt 38 powoływanej ustawy podatkowej wynika, że do skutecznego wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz udziałowca spółki może dojść wówczas gdy ustalone zostanie, że wydatki na jego rzecz miały w istocie charakter jednostronny....Sytuacja taka ma miejsce, gdy świadczenie spółki na rzecz udziałowca nie ma charakteru świadczenia wzajemnego, któremu towarzyszyłaby z jego strony odpłatność i ekwiwalentność..."

W opinii Wnioskodawcy analogiczna wykładnia art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy przyjmowana jest w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego (vide np. postanowienie II Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 26 lipca 2006 r. oraz postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 grudnia 2008 r.).

Umowa stron dopuszcza możliwość ponoszenia i opłacania przez Spółkę wydatków związanych z bezpośrednim opłacaniem przez Wnioskodawcę niektórych kosztów związanych z wykonywaniem usług przez usługodawcę ponoszonych w kraju, przy jednoczesnym pomniejszaniu wynagrodzenia należnego usługodawcy. Są to wydatki na opłacanie faktur wystawianych usługodawcy przez administratora lokalu mieszkalnego wynajmowanego przez usługodawcę dla celów zakwaterowania osoby wykonującej usługi zarządcze, będącego rezydentem duńskim i nie mającego w Polsce mieszkania. Takie uregulowanie wzajemnych obowiązków jest zgodne z prawem i znajduje oparcie w zasadzie swobody umów uregulowanej art. 353 Kodeksu cywilnego, także zgodne z art. 742 k.c. w zw. z art. 750 k.c., wedle których to przepisów usługobiorca winien zwrócić (usługodawcy wydatki poczynione w celu wykonania usług, a także zwolnić go z zobowiązań zaciągniętych w imieniu własnym. W prezentowanej sytuacji ma w istocie miejsce zwolnienie usługodawcy z zobowiązań zaciągniętych wobec administratora lokalu (opłacenie faktur opiewających na usługodawcę) za świadczenie usług związanych z zakwaterowaniem osoby wykonującej usługi objęte umową. Są to objęte umową wydatki na świadczenie usług zarządczych, a więc bezpośrednio związanych z osiągnięciem przychodu, a zatem winny one stanowić koszty uzyskania przychodu stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot należnych wynikających z umowy zawartej z akcjonariuszem Wnioskodawcy, której przedmiotem jest zarządzanie Spółką oraz planowanie, organizowanie i nadzór nad produkcją za prawidłowe,

* w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę za usługodawcę za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy przy tym podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku bo to on wywodzi ze zdarzenia skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Podatnik musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i pozostający w związku z przychodem.

Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który określa art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na fakt, iż w analizowanym przypadku umowa, której przedmiotem jest zarządzanie spółką, oraz planowanie, organizowanie i nadzór nad produkcją zawarta została z większościowym akcjonariuszem Spółki, ocena prawna przedmiotowych wydatków wymaga odniesienia się do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni nie będących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy nie znajdują zastosowania w przypadkach dwustronnie zobowiązujących umów cywilno - prawnych zawieranych między spółką (spółdzielnią) i jej udziałowcem, akcjonariuszem (członkiem spółdzielni) bądź członkiem organów spółki (rady nadzorczej, komisji rewizyjnej itp.), zgodnie z którymi spółka dokonuje zapłaty tym osobom za wykonane przez nie świadczenia na jej rzecz. Zwrotu: "wydatki na rzecz udziałowców (akcjonariuszy)..." nie można bowiem utożsamiać z zapłatą za konkretne świadczenie dokonywane na rzecz spółki przez jej udziałowca (akcjonariusza), który w takim przypadku nie występuje w charakterze udziałowca (akcjonariusza).

Istotne znaczenie dla kwalifikacji prawnej świadczeń na rzecz członka zarządu ma unormowanie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na jego mocy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Tworząc ten przepis, ustawodawca świadomie nie uwzględnił w jego treści wydatków na rzecz osób wchodzących w skład organów zarządzających osób prawnych, pozwalając tym samym na zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów również innych niż wynagrodzenie z tytułu pełnionej funkcji wydatków ponoszonych na rzecz tych osób, przy zachowaniu ogólnych warunków wynikających z treści art. 15 ust. 1 omawianej ustawy.

W przypadku omawianych umów zawsze jednak pamiętać należy o konieczności badania ich treści pod kątem przesłanek określonych w art. 11 oraz w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym na podstawie umowy zawartej na piśmie w dniu 24 kwietnia 2009 r. przez Wnioskodawcę ze spółką akcjonariuszem strony potwierdziły swe wcześniej przyjęte zobowiązania w zakresie świadczenia przez Spółkę Duńską na rzecz Wnioskodawcy usług, których przedmiotem jest zarządzanie Spółką oraz planowanie, organizowanie i nadzór nad produkcją prowadzoną przez przedsiębiorstwo Spółki. Szczegółowy zakres usług został w umowie określony w sposób następujący:

* Kierowanie pracami Zarządu Wnioskodawcy

* Tworzenie i egzekucja długoterminowej strategii

* Zarządzenie bieżącą działalnością biznesową

* Definiowanie polityki ekonomiczno - finansowej oraz celów finansowych

* Definiowanie polityki kadrowej

* Definiowanie struktury organizacyjnej i nadzór nad pracą komórek organizacyjnych

* Reprezentowanie Wnioskodawcy na zewnątrz

* Tworzenie długoterminowej strategii dla obszaru produkcji Wnioskodawcy

* Tworzenie bieżącego planu produkcyjnego

* Tworzenie budżetu produkcji

* Zarządzanie strukturą organizacyjną w obszarze produkcji

* Zarządzenie zasobami ludzkimi w obszarze produkcji Wnioskodawcy

* Zarządzanie procesem rozwoju technologii

* Zarządzanie ciągłością procesu produkcyjnego

* Zarządzanie procesem raportowania z obszaru produkcji

* Zarządzanie wydajnością procesu produkcji

* Zarządzanie powiązaniem produkcji z innymi działami

Bezpośrednimi wykonawcami tych usług są dwaj oddelegowani do tej pracy pracownicy usługodawcy, mających miejsce rezydencji w Danii, z których jeden został jednocześnie powołany na członka Zarządu Wnioskodawcy. W ramach opisanej umowy o świadczenie usług, jedna osoba (powołana na członka Zarządu Spółki) wykonuje czynności zarządcze, a druga kieruje produkcją. Osób wykonujących te usługi nie łączy z Wnioskodawcą stosunek pracy. Za wykonywane czynności składające się na umówione usługi wynagrodzenie oraz inne świadczenia wypłacane jest ich bezpośrednim wykonawcom przez usługodawcę. Zgodnie z treścią powołanej umowy o świadczenie usług, Wnioskodawca wypłaca usługodawcy umówione wynagrodzenie za wykonywanie usług, wyliczone wg faktycznie poniesionych kosztów ich świadczenia, w tym w szczególności: kosztów wynagrodzeń pracowników wykonujących usługi, premii, bonusów, ubezpieczeń społecznych oraz kosztów zakwaterowania w Polsce osób oddelegowanych wraz z rodzinami, korzystania z samochodu oraz podróży, w tym przelotów pracowników i ich rodzin związanych z wykonywaniem czynności, a także przejazdami urlopowymi do miejsca rezydencji, jak również kosztów edukacji w kraju dzieci osób świadczących usługi. Wszystkie te koszty składają się na wynagrodzenie należne usługodawcy.

Podsumowując, wynagrodzenie należne wynikające z umowy zawartej z większościowym akcjonariuszem Wnioskodawcy, której przedmiotem jest zarządzanie spółką oraz planowanie, a także organizowanie i nadzór nad produkcją będą stanowiły koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem za koszty uzyskania przychodów należy uznać wszelkie wydatki - po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, tj. wymienionych w negatywnym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów - o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami.

W przedstawionym stanie faktycznym strony umową dopuściły możliwość pokrywania bezpośrednio przez Wnioskodawcę niektórych z wydatków związanych ze świadczeniem usług, ponoszonych w kraju (np. związanych z zakwaterowaniem). O dokonaną w ten sposób zapłatę kosztów jest pomniejszane wynagrodzenie należne usługodawcy. Na tej zasadzie Wnioskodawca opłaca faktury wystawiane przez administratora lokalu mieszkalnego wynajmowanego przez usługodawcę dla celów zakwaterowania osoby wykonującej usługi zarządcze, które to faktury są wystawiane na usługodawcę.

Na podstawie analizy stanu faktycznego i wskazanych przepisów należy stwierdzić, iż wydatki, które ponosi Wnioskodawca za inny podmiot gospodarczy należy uznać za koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Strony umowy mają prawo ustalić stosunek prawny, w tym należne wynagrodzenie, według własnej woli o ile jego treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Wydatki, które ponosi Wnioskodawca, wynikające z faktur wystawianych przez administratora lokalu mieszkalnego wynajmowanego przez usługodawcę, wystawianych na usługodawcę są kosztami innego podmiotu gospodarczego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę na rzecz usługodawcy, które pomniejszają wynagrodzenie usługodawcy za wykonywanie usług, nie będąc zaliczane jako składnik tego wynagrodzenia przy jego ustalaniu przez usługodawcę należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl