IPPB5/423-34/11-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2010 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłaty przyłączeniowej - jest prawidłowe.

W dniu 10 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu opłaty przyłączeniowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. ("Spółka") została założona w 2002 r. jako spółka celowa, której zadanie stanowiło wybudowanie farmy wiatrowej ("Farma") oraz jej późniejsza eksploatacja. W 2010 r. inwestycja została ukończona. Właściwa eksploatacja Farmy (tj. produkcja i sprzedaż energii elektrycznej) została rozpoczęta z dniem obowiązywania odpowiedniej koncesji tj. 8 lipca 2010 r. Farma wiatrowa składa się z 17 wiatraków, które znajdują się na gruncie wydzierżawionym na okres 30 lat.

W związku z powyższym Spółka ma wątpliwości w zakresie odpowiedniego rozpoznania dla potrzeb CIT niektórych kosztów poniesionych w toku procesu inwestycyjnego. W szczególności, w związku z budową farmy wiatrowej Spółka poniosła wydatki mające charakter kosztu operacyjnego związane z opłatami przyłączeniowymi wynikające z umów zawartych z operatorami sieci energetycznych. Spółka nadmienia, iż obowiązek poniesienia tych nakładów wynika wprost z ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.; "Prawo energetyczne").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki na opłaty przyłączeniowe należy uznać za koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami a w związku z tym potrącalne w dacie ich poniesienia (zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT).

Stanowisko Spółki

Spółka stoi na stanowisku, że wydatki na opłaty przyłączeniowe należy uznać za koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami a w związku z tym potrącalne w dacie ich poniesienia (zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT).

W opinii Spółki, uiszczone przez nią opłaty przyłączeniowe stanowią koszt podatkowy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT.

Kosztem uzyskania przychodów są więc zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia. A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wydatek został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Poniesione przez Spółkę wydatki na opłaty przyłączeniowe spełniają łącznie wyżej wymienione przestanki uznania ich za wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów, a w szczególności nie są one wymienione przez ustawodawcę w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Co więcej, uiszczenie opłat przyłączeniowych jest warunkiem koniecznym do korzystania z sieci przesyłowej, która Spółce jest niezbędna w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu i sprzedaży energii. Analizowane opłaty ponoszone są więc w celu uzyskania przychodów, które Spółka osiąga i będzie osiągać w przyszłości z tytułu produkcji i sprzedaży energii elektrycznej.

Ustawa o CIT wyróżnia koszty bezpośrednio oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, przy czyni nie zawiera definicji co należy rozumieć pod tymi pojęciami. Zdaniem Spółki, bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy występuje, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. W analizowanej sytuacji wydatki na opłaty przyłączeniowe nie wiążą się jednak z konkretnymi przychodami. Takie bowiem koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w związku z żadnymi konkretnymi przychodami. Ponadto, poniesienie tych nakładów wynika wprost z Prawa energetycznego i ponoszone są one bez względu na to czy przyłącze jest faktycznie wykorzystywane przez Spółkę, a więc konieczność ich poniesienia występuje nawet, jeśli nie generuje ono żadnego przychodu. Tym samym, nie jest możliwe ustalenie, w którym roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów. W związku z tym są to wydatki, które tylko pośrednio pozostają w związku z przychodem. Tak więc zastosowanie powinien znaleźć art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne wdacie ich poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu (zgodnie z art. 15 ust. 4e Ustawy o CIT) uważa się natomiast dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Ponadto, zdaniem Spółki, opłaty przyłączeniowe do sieci nie mogą zwiększać wartości środków trwałych Spółki podlegających amortyzacji ze względu na charakter tych opłat. Zgodnie z postanowieniami art. 16g ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia. Natomiast art. 16g ust. 4 Ustawy o CIT stanowi, iż do kosztu wytworzenia nie zalicza się m.in.: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych. Opłata przyłączeniowa ma natomiast charakter opłaty administracyjnej stanowiącej koszt operacyjny, który to rodzaj kosztu jest jednoznacznie wyłączony z kosztów wytworzenia środków trwałych na podstawie ww. przepisu.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę znajduje jednoznaczne potwierdzenie w piśmie Ministra Finansów z dnia 6 listopada 2002 r. (znak: PB3-93-MD-8214-10/02) skierowanym do wszystkich izb skarbowych, zgodnie z którym "Ponoszone przez podmioty opłaty za przyłączenie powinny być zaliczane w całej wysokości, w momencie poniesienia, do kosztów uzyskania przychodów, co wynika z ogólnej reguły art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych".

Spółka zaznacza, iż mimo tego, że brzmienie art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT od momentu wydania pisma uległo zmianie, stanowisko Ministra Finansów przedstawione powyżej w dalszym ciągu zachowuje swoją aktualność.

Dodatkowo Spółka podkreśla, iż przedstawiona interpretacja znajduje również odzwierciedlenie w licznych pismach organów podatkowych.

Przykładowo w odpowiedzi na wniosek dystrybutora gazu Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w piśmie z dnia 30 grudnia 2005 r. (znak: BD-P/423-49/05/P) stwierdził, iż "Omawiana opłata przyłączeniowa nie ma charakteru innego kosztu dającego się zaliczyć do wartości wytworzenia środka trwałego. Jak podnosi sam Podatnik nie stanowi ona nakładów na przyłącze gazowe lecz jest opłatą administracyjną, mającą charakter kosztu operacyjnego. Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej kwestii decydujące znaczenie ma zatem interpretacja przepisów art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (...) Co do zasady więc, wydatek w postaci opłaty przyłączeniowej, kwalifikuje się do kategorii "kosztów pośrednich" które z uwagi na przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są bezpośrednio potrącalne w koszty podatkowe w roku ich poniesienia-jeśli zostały poniesione w celu uzyskania przychodów. Charakter tych wydatków przesądza bowiem o tym, że nie mogą być one ściśle wiązane z konkretnym przychodem."

Spółka zauważą że analogiczne stanowisko wielokrotnie zajmował Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu również w innych w zbliżonych przedmiotowo sprawach dotyczących kosztów opłat przyłączeniowych ponoszonych przez spółki prowadzące działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży gazu - przykładowo w indywidualnych interpretacjach podatkowych wydanych w dniu 18 sierpnia 2009 r. (znak: ILPB3/1423-383/09-2/DS), w dniu 6 stycznia 2009 r. (znak: ILPB3/423-677/08-2/KS) oraz w dniu 29 maja 2008 r. (znak: ILPB3/423-155/08-2/HS).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, jej stanowisko, zgodnie z którym wydatki na opłaty przyłączeniowe należy uznać za koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami a w związku z tym potrącalne w dacie ich poniesienia (zgodnie z art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT), należy uznać za w pełni prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego o uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.