IPPB5/423-337/11-2/PS

Zdaniem Spółki należności licencyjne wypłacane Kontrahentowi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem źródłowym w Polsce.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5) należności licencyjne mogą być opodatkowane w tym umawiającym się państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego państwa (w analizowanym przypadku w Polsce), z tymże w sytuacji, gdy osoba pobierająca należności licencyjne jest ich rzeczywistym odbiorcą, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych należności. W świetle powyższej regulacji zasadą jest potrącanie przy wypłacie należności licencyjnych podmiotowi francuskiemu zryczałtowanego podatku źródłowego w wysokości 10% należności brutto.

Od powyższej regulacji umawiające się państwa (Polska i Francja) przewidziały jednak w art. 12 ust. 3 Umowy wyjątek, zgodnie z którym "należności z praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub naukowej podlegają opodatkowaniu tylko w tym umawiającym się państwie, w którym osoba otrzymująca te należności ma miejsce zamieszkania". Umowa uzależnia więc zwolnienie od opodatkowania podatkiem źródłowym w Polsce należności licencyjnych wypłacanych podmiotowi francuskiemu pod następującymi warunkami:

Z przytoczonej regulacji wynika, że wypłacana należność ma być wynagrodzeniem za prawa autorskie z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub naukowej. Sama Umowa nie definiuje pojęć utwór literacki (twórczość literacka), czy utwór (twórczość) artystyczny. Pojęć tych nie definiuje także polska ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym konieczne jest sięgnięcie do regulacji zawartych w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W myśl art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), fotograficzne oraz audiowizualne (w tym filmowe).

Jak wskazano w stanie faktycznym Spółka prowadząc działalność wydawniczą nabywa dla jej potrzeb prawa do utworów składających się na wydawane przez Spółkę publikacje, czy też praw do utworów postaci książek (publikacji składających się z zamkniętej liczby zeszytów). Powyższe utwory są więc przejawem działalności człowieka o charakterze literackim. Ponadto, Spółka nabywa prawa do zdjęć i ilustracji zamieszczanych w publikacjach Spółki lub wchodzących w skład nabywanej publikacji, a także prawa do dodatków (przykładowo figurek, modeli) dołączanych do zeszytów kolekcji wydawniczej. Powyższe dzieła są z kolei utworami o charakterze artystycznym w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że nabywane przez Spółkę prawa do utworów są wynagrodzeniem za prawa autorskie z tytułu twórczości literackie (teksty i książki) oraz artystycznej (zdjęcia, ilustracje oraz modele, czy figurki dodatki dołączane do zeszytów poszczególnych kolekcji). Należy więc uznać, że wskazany w punkcie 3 lit. a) powyżej warunek zwolnienia z opodatkowania w Polsce należności licencyjnych wypłacanych przez Spółkę w opisanym stanie faktycznym jest spełniony. Podmiot otrzymujący należności

Drugim warunkiem, którego spełnienie pozwala na nieopodatkowywanie w Polsce wypłacanych podmiotowi francuskiemu (Kontrahentowi) należności jest wypłacenie należności na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania na terytorium Francji. Użycie sformułowania odnoszącego się do miejsca zamieszkania może sugerować, że wypłata należności licencyjnych bez potrącania podatku źródłowego w Polsce na podstawie art. 12 ust. 3 Umowy możliwa jest jedynie w przypadku, gdy wypłata następuje na rzecz osoby fizycznej, a nie osoby prawnej. Należy jednak zauważyć, że we francuskiej wersji językowej Umowy użyto sformułowania "resident" w miejscu wskazanej w polskiej wersji Umowy "osoby mającej miejsce zamieszkania". Pojęcie "resident" użyte we francuskiej wersji odpowiada z kolei "rezydentowi podatkowemu" zdefiniowanemu dla potrzeb Umowy w jej art. 4, zgodnie z którym rezydentem jest "osoba, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona". Powyższe oznacza, ze zgodnie z francuską wersją w przeciwieństwie do polskiej wersji językowej Umowy - art. 12 ust. 3 Umowy ma zastosowanie zarówno do osób fizycznych, jak również do osób prawnych prawnym.

Z powyższego wynika, że art. 12 ust. 3 Umowy w obu wersjach językowych Umowy (francuskiej i polskiej) ma różne brzmienie. Z kolei umawiające się państwa - strony umowy - nie ustaliły wersji determinującej, co praktyce oznaczą, że obie wersje mają jednakową moc. Skoro więc obie wersje mają taką samą moc wiążącą to ustalenie prawidłowej wykładni art. 12 ust. 3 Umowy powinno nastąpić w oparciu o wykładnię systemową i celowościową. W świetle zaś wykładni celowościowej Umowy nie ma żadnych powodów, aby inaczej traktować z podatkowego punktu widzenia wypłatę należności licencyjnych na rzecz osób fizycznych a inaczej na rzecz osób prawnych. Co więcej, w polskiej wersji językowej art. 12 ust. 3 Umowy posłużono się pojęciem osoby, jako podmiotu na rzecz którego wypłacane należności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem źródłowym. Pojęcie "osoba z kolei zdefiniowano w art. 3 Umowy, zgodnie z którym obejmuje ono osoby fizyczne, spółki i wszystkie inne zrzeszenia osób. Posłużenie się więc w art. 12 ust. 3 polskiej wersji językowej Umowy pojęciem "osoba" także wskazuje, że celem umawiających się państw było zwolnienie od opodatkowania podatkiem źródłowym należności za prawa autorskie z tytułu twórczości artystycznej i literackiej zarówno gdy są one wypłacane osobie fizycznej, jak i osobie prawnej.

Skoro więc we francuskiej wersji art. 12 ust. 3 Umowy wskazano, że przepis ten dotyczy nie tylko wypłaty należności licencyjnych na rzecz osób fizycznych, lecz także na osób prawnych, zaś w polskiej wersji posłużono się sformułowaniem "osoba" bez konkretyzacji, że dotyczy on wyłącznie osób fizycznych to należy uznać - pomimo nieprecyzyjnosci polskiej wersji art. 12 ust. 3 Umowy - że odnosi się on do wypłaty należności licencyjnych na rzecz osób fizycznych jak i prawnych. Gdyby celem umawiających się stron było ograniczenie opodatkowania należności licencyjnych w państwie rezydencji podatkowej odbiorcy należności licencyjnych wyłącznie do osób fizycznych, to wprost zostałoby to wskazane w obu wersjach językowych. Umawiające się państwa wprost wskazałyby, że przepis art. 12 ust. 3 Umowy odnosi się tylko do osób fizycznych, a skoro tak nie uczyniły to nie można ograniczać art. 12 ust. 3 Umowy wyłącznie do osób fizycznych.

Powyższe stanowisko potwierdzają także znane Spółce interpretacje indywidualne odnoszące się do podobnych stanów faktycznych, jak stań faktyczny istniejący w Spółce. Przykładowo, w interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2009 r. (nr IPPB5/423-280/09-2/AJ) wskazano, iż "analiza zwrotu użytego w art. 12 ust. 3 umowy - "państwie, w którym osoba otrzymująca te należności ma miejsce zamieszkania" - wskazuje, iż powołana norma prawna odnosi się także do osób mających siedzibę w Umawiającym się Państwie". Analogiczne stanowisko prezentuje także Minister Finansów w interpretacji z dnia 25 maja 2010 r. (nr DD4/033/028/RMU/09/PK-1234) oraz Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z dnia 2 lipca 2009 r. (nr IPPB5/423-224/09-6/AJ). Jednocześnie Spółka zdaje sobie sprawę, że powyższe interpretacje wydane dla innych niż Spółka podmiotów nie są wiążące w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę. Pomimo to, wskazane interpretacje mogą okazać się pomocne przy rozstrzyganiu przedstawionego przez Spółkę zagadnienia prawnego i z tego powodu zostały przytoczone w niniejszym wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.