IPPB5/423-313/13-2/IŚ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-313/13-2/IŚ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia (brak daty wniosku, data wpływu 2 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* braku możliwości rozpoznania różnic kursowych z tytułu zapłaty zobowiązań środkami z pożyczki udzielonej w Euro i przewalutowanej na PLN - jest prawidłowe;

* braku możliwości rozpoznania różnic kursowych z tytułu operacji przewalutowania pożyczki z Euro na PLN - jest prawidłowe;

* możliwości rozpoznania różnic kursowych od tzw. własnych środków pieniężnych z tytułu zapłaty w Euro zobowiązań z faktur inwestycyjnych wyrażonych w walucie obcej, które to różnice do czasu przyjęcia do używania środków trwałych zwiększą wartość początkową, a po tym dniu wpłyną na koszty bądź przychody podatkowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych:

1.

z tytułu zapłaty zobowiązań środkami z pożyczki udzielonej w Euro i przewalutowanej na PLN;

2.

z tytułu operacji przewalutowania pożyczki z Euro na PLN;

3.

od tzw. własnych środków pieniężnych z tytułu zapłaty w Euro zobowiązań z faktur inwestycyjnych wyrażonych w walucie obcej, które to różnice do czasu przyjęcia do używania środków trwałych zwiększą wartość początkową, a po tym dniu wpłyną na koszty bądź przychody podatkowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (lub Wnioskodawca) jest podmiotem z siedzibą w Polsce i prowadzi od I kwartału 2013 r. działalność gospodarczą w zakresie produkcji masy włóknistej oraz papierów przemysłowych.

Od 2011 r. do chwili obecnej (termin zakończenia kompletnej inwestycji to styczeń 2014 r.) Spółka realizuje inwestycję o wartości ok. 280 mln Euro, polegającą na budowie zakładu produkcyjnego z maszyną papierniczą.

Od grudnia 2012 r. Spółka rozpoczęła już produkcję masy makulaturowej (półprodukt do produkcji papieru) w tzw. makulaturowi. Natomiast od połowy I kwartału 2013 r. rozpoczęła tzw. produkcję próbną papieru (testowany jest zarówno produkt, czyli papier jak też działanie nowej maszyny).

Masa makulaturowa jest przeznaczona na potrzeby własne oraz jest sprzedawana do odbiorców zewnętrznych; papier mimo, iż nie jest pełnowartościowym produktem, od końca lutego 2013 r. jest również sprzedawany do zewnętrznych odbiorców.

Spółka korzysta z dofinansowania do budowy środków trwałych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w programie Innowacyjna Gospodarka. Dofinansowanie wynosi 15,3% tzw. kwalifikowanych wydatków - zwrot poniesionych nakładów następuje w formie refundacji poniesionych wydatków.

Spółka posiada rachunki w Banku N. - jest to zarówno rachunek w PLN jak i w Euro.

Podstawowym źródłem finansowania wydatków inwestycyjnych oraz bieżącej działalności była do tej pory pożyczka wewnątrzgrupowa wpływająca na rachunek w walucie Euro.

Na rachunek walutowy obecnie wpływają również środki ze sprzedaży papieru dla odbiorców zagranicznych.

Na rachunek w PLN wpływa zapłata za towar, środki z dotacji oraz środki własne w PLN z wymiany (przewalutowania) waluty z Euro na PLN.

Spółka do ustalania różnic kursowych stosuje zasady podatkowe zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 oraz art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z rachunku walutowego realizowane są płatności za faktury inwestycyjne oraz z tytułu innych wydatków, które nie zwiększają wartości środków trwałych, są związane z bieżącą działalnością Spółki.

Z rachunku w PLN (własne przychody, dotacja oraz środki z pożyczki w Euro wymienione na PLN) opłacane są zarówno faktury z tytułu realizacji inwestycji, jak też ponoszone inne wydatki, które nie są kosztami uzyskania przychodu.

Nie nastąpiło jeszcze przekazanie środków trwałych do używania w rozumieniu art. 16a ust. 1 ustawy p.d.o.p.

Artykuł 16a ust. 1 ustawy o p.d.o.p. stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy powstają podatkowe różnice kursowe w przypadku najpierw przewalutowania (wymiany waluty) z pożyczki w Euro na PLN, a następnie zapłaty zobowiązań w PLN ze środków z przewalutowania.

2. Czy operacja przewalutowania pożyczki z Euro na PLN nie powoduje powstania różnic kursowych mających wpływ na koszty uzyskania przychodu bądź przychody podatkowe ewentualnie nie wpływa na zwiększenie wartości środków trwałych.

3. Czy powstaną różnice kursowe z tytułu zapłaty w Euro faktur z rachunku prowadzonego w Euro (na rachunek wpływa pożyczka w Euro oraz obecnie zapłata za faktury za papier w walucie) - zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 bądź ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., tj. jeśli wartość nabytych środków pieniężnych w dniu wpływu jest niższa lub wyższa od wartości tych środków w dniu zapłaty według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni lub wartość środków pieniężnych jest wyższa od wartości tych środków w dniu zapłaty według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Stanowisko Spółki:

Ad. 1

W przypadku zapłaty faktur wyrażonych w PLN z rachunku prowadzonego w PLN (środki pochodzą przede wszystkim z wcześniejszego przewalutowania pożyczki, ewentualnie z zapłaty faktur w PLN) różnice kursowe, zgodnie z definicją i sposobem liczenia różnic kursowych wyrażonym w art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: ustawa o p.d.o.p.), nie powstają.

Ad. 2

Spółka uważa, iż przy przewalutowaniu pożyczki (wymiana środków w Euro na PLN) nie realizują się różnice kursowe dla celów podatkowych; operacja przewalutowania nie stanowi bowiem uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie przez Pożyczkobiorcę, co stanowi warunek dla uznania powstałych różnic dla celów podatkowych.

Spółka opiera swoje stanowisko w tym zakresie m.in. na utrwalonej linii interpretacyjnej organów podatkowych, m.in. indywidualnej interpretacji podatkowej Ministra Finansów Nr IPPB5/423-714/12-3/IŚ z dnia 7 listopada 2012 r., jak też na wyroku WSA w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 599/11 z 31 października 2011 r., wyroku WSA w Białymstoku sygn. akt I SA/Bk 45/12 z 4 kwietnia 2012 r.

Spółka przez przewalutowanie rozumie przeliczenie waluty obcej na walutę krajową (wymiana Euro na PLN).

Ad. 3

Różnice kursowe powstałe zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 lub ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. powstałe na transakcji zapłaty zobowiązań z tytułu faktur inwestycyjnych wyrażonych w walucie obcej (poniesienie kosztu) z rachunku prowadzonego w Euro do dnia przekazania do używania środka trwałego należy odnieść do wartości środka trwałego - zgodnie z art. 16g ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a po tym dniu zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów lub przychodów podatkowych.

Różnica kursowa, zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 lub ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p., powstaje pomiędzy wartością kursu wg jakiego księgowany jest wpływ pożyczki w Euro a kursem faktycznie zastosowanym do zapłaty faktur - zgodnie z art. 15a ust. 4 ustawy o p.d.o.p.

W uzasadnieniu prezentowanych stanowisk Spółka przedstawia:

W myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

* stanowić własność lub współwłasność podatnika,

* być nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

* być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

* musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast, zgodnie z art. 54 ustawy - Prawo budowlane, do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie wymagane jest pozwolenie na budowę, można przystąpić po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeśli organ ten w terminie 21 dni od doręczenia zawiadomienia nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.

Składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeśli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem.

Poprzez sformułowanie "zdatny do użytku" należy rozumieć możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Artykuł 16b ust. 5 ustawy o p.d.o.p. stanowi, że cenę nabycia oraz koszt wytworzenia, o których mowa w art. 16b ust. 3 i ust. 4 ww. ustawy, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Kwestię rozpoznania różnic kursowych określa art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe lub koszty uzyskania przychodu jako ujemne różnice kursowe.

Spółka "poniesiony koszt wyrażony w walucie obcej" ustala wg kursu średniego NBP, natomiast "wartość kosztu w dniu zapłaty" również wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty (art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p.).

Taki tryb postępowania jest zgodny z indywidualną interpretacją Spółki otrzymaną od Ministra Finansów zakresie stosowania kursów walut.

Do dnia przyjęcia do używania środków trwałych różnice kursowe opisane powyżej, zostaną przez Spółkę odniesione do wartości środków trwałych, po tym dniu odpowiednio do kosztów uzyskania przychodu lub przychodów podatkowych.

Podsumowując Spółka stwierdza, że:

* zgodnie z art. 15a ustawy o p.d.o.p., aby wystąpiła różnica kursowa musi nastąpić faktyczne uregulowanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie - wobec tego transakcja przewalutowania nie powoduje powstania różnic kursowych;

* zapłata w PLN z rachunku w PLN również nie powoduje powstania różnic kursowych - nie występuje bowiem żadna z sytuacji opisanych w art. 15a ustawy o p.d.o.p.;

* zapłata za faktury w Euro ze środków pochodzących z pożyczki otrzymanej w Euro, jest zgodna z definicją różnicy kursowej opisanej art. 15a ust. 2 pkt 3 lub ust. 3 pkt 3 ustawy o p.d.o.p. Do czasu przyjęcia do używania środków trwałych różnice kursowe zwiększą wartość środków trwałych, po tym dniu będą wpływać na koszty bądź przychody podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl