IPPB5/423-294/10-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.) oraz piśmie z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data nadania 4 sierpnia 2010 r., data wpływu 6 sierpnia 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-294/10-2/AS z dnia 15 lipca 2010 r. (data nadania 15 lipca 2010 r., data doręczenia 3 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków na składki dotyczące polisy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego pracowników oraz członków ich rodzin - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków na składki dotyczące polisy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego pracowników oraz członków ich rodzin.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący polską spółką kapitałową wykupił i opłaca polisę grupowego ubezpieczenia zdrowotnego pracowników oraz członków ich rodzin.

Niniejsze ubezpieczenie zdrowotne jest zakwalifikowane do Działu II, grupy 1 oraz 2, określone w załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151, z późn. zm.). Zapłata składek następuje w formie ryczałtu w miesięcznych ratach na podstawie faktury VAT wystawionej przez Ubezpieczyciela. Umowa została zawarta na okres 1 roku. Ubezpieczyciel zastrzega, że jeśli w ciągu trwania umowy liczba pracowników zmieni się o więcej niż 5%, to od pierwszego dnia następnego miesiąca wysokość raty składki ulegnie zmianie o taki procent, o jaki zmieni się ilość osób przystępujących do danego zakresu ubezpieczenia. Ubezpieczenie grupowe oprócz badań z zakresu medycyny pracy zawiera dodatkowy zakres świadczeń w postaci nielimitowanego dostępu do lekarza pierwszego kontaktu, badania diagnostyczne, konsultacje, szczepienia ochronne i profilaktykę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek odnośnie pytania Nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony w odrębnej interpretacji.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z obowiązującymi przepisami wydatki na składkę ubezpieczeniową z tytułu ubezpieczeń grupowych zawieranych na rzecz pracowników, są dla pracodawcy kosztami uzyskania przychodu. Ubezpieczenia zdrowotne spełniają wszystkie warunki wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 59 u.p.d.o.p.).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. "koszty pracownicze".

Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Także wydatki pracodawcy na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek finansowanych przez płatnika, składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 z późn. zm.) w części finansowanej przez płatnika składek, stanowią koszty pracownicze.

Co istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy.

Należy przy tym zaznaczyć, iż poniesione wydatki muszą być należycie udokumentowane.

Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z opisanym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym Wnioskodawca będący polską spółką kapitałową wykupił i opłaca polisę grupowego ubezpieczenia zdrowotnego pracowników oraz członków ich rodzin. Przedmiotowe ubezpieczenie zdrowotne jest zakwalifikowane do Działu II, grupy 1 oraz 2, określone w załącznika do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151, z późn. zm.). Zapłata składek następuje w formie ryczałtu w miesięcznych ratach na podstawie faktury VAT wystawionej przez Ubezpieczyciela. Umowa została za warta na okres 1 roku. Ubezpieczyciel zastrzega, że jeśli w ciągu trwania umowy liczba pracowników zmieni się o więcej niż 5%, to od pierwszego dnia następnego miesiąca wysokość raty składki ulegnie zmianie o taki procent, o jaki zmieni się ilość osób przystępujących do danego zakresu ubezpieczenia. Ubezpieczenie grupowe oprócz badań z zakresu medycyny pracy zawiera dodatkowy zakres świadczeń w postaci nielimitowanego dostępu do lekarza pierwszego kontaktu, badania diagnostyczne, konsultacje, szczepienia ochronne i profilaktykę.

Ponoszone wydatki na ubezpieczenia osobowe i zdrowotne zdaniem tut. Organu należy rozpatrywać pod kątem art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskazać należy, że na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszt uzyskania przychodów składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151), jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

Biorąc powyższe pod uwagę, kosztem uzyskania przychodów mogą być opłacone przez pracodawcę składki z tytułu zawartych lub odnowionych na rzecz pracowników umów ubezpieczenia:

Nie będą natomiast kosztem uzyskania przychodów składki płacone z tytułu umów ubezpieczenia innych, niż wymienione powyżej.

Ubezpieczenia zdrowotne mieszczą się w ww. grupach ryzyka, to jest grupie 1 i 2 działu II, a zatem mogłyby być uznane za koszty uzyskania przychodów pracodawcy opłacającego składki na rzecz osób objętych tym ubezpieczeniem. Jednakże w przedmiotowej sprawie uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca, co wyklucza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków poniesionych przez pracodawcę na pokrycie dodatkowych świadczeń z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego.

Zauważyć bowiem należy, że Spółka jako ubezpieczający wykupił i opłaca polisę grupowego ubezpieczenia zdrowotnego pracowników oraz członków ich rodzin w ramach świadczenia dodatkowego o charakterze dobrowolnym, natomiast beneficjentami (uprawnionymi do otrzymania świadczenia) są ww. osoby fizyczne - jako podmioty ubezpieczone.

Opłacane składki dotyczą zatem nie samej Spółki (jej działalności), ale innych podmiotów (osób fizycznych). Zauważyć należy, że w interesie osób fizycznych jest ewentualne dodatkowe zabezpieczenie się na wypadek utraty życia, bądź zdrowia.

Skoro Wnioskodawca de facto ponosi koszty składki z tytułu umowy ubezpieczenia, które dotyczą innych podmiotów i powinny być przez nie finansowane, to wydatki takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Wskazać należy, że możliwość zaliczania składek na ubezpieczenie do kosztów podatkowych przez Spółkę istniałaby w odniesieniu do składek na ubezpieczenie samej Spółki.

Podkreślenia wymaga fakt, że przedmiotowe ubezpieczenie zdrowotne co do zasady ma charakter dobrowolny. Świadczenie pokrycia składki z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego wynika z polisy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego pracowników oraz członków ich rodzin, którą wykupił Wnioskodawca. Zapewnienie pracownikom świadczeń w ramach opłacanej polisy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego stanowi zatem alternatywę i autonomiczny wybór Wnioskodawcy, a nie obowiązek ustawowy wynikający z przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.). Rozróżnić należy bowiem określone świadczenia medyczne tj. badania z zakresu medycyny pracy, czy szczepienia ochronne związane z wykonywaną pracą od ubezpieczenia zdrowotnego wynikającego z zawartej polisy ubezpieczeniowej.

Wskazać w tym miejscu należy, że wydatków poniesionych na wykupienie polisy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego dla członków rodzin pracowników nie można traktować jako kosztów pracowniczych, ponieważ nie są oni pracownikami Spółki. Przedmiotowe wydatki na rzecz członków rodzin pracowników nie przekładają się na przychody Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej i nie mają związku z przychodami Spółki oraz nie pozostają w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Nie spełniają więc przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wydatki poniesione przez Spółkę na pokrycie dodatkowych świadczeń z tytułu składek dotyczących polisy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego pracowników oraz członków ich rodzin nie jest dla Spółki kosztem uzyskania przychodów, ponieważ przedmiotowe wydatki nie spełniają dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mieszczą się w zakresie art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków na składki dotyczące polisy grupowego ubezpieczenia zdrowotnego pracowników oraz członków ich rodzin należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.