IPPB5/423-288/10-4/PS
Pismo z dnia 12 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-288/10-4/PS
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 17 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy z dnia 20 stycznia 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1995 r. Nr 51, poz. 277 z późn. zm.), dalej umowa polsko - litewska - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy polsko - litewskiej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka M. Sp z o o - poprzednia firma S. Sp z o.o. (do dn. 09.12.2008), (jako Wynajmujący) w okresie od 9 listopada 2006 r. do 31 sierpnia 2007 r. świadczyła usługi polegające na wynajmowaniu pracowników: monterów i spawaczy oraz pracowników nadzoru do realizacji prac montażowo-spawalniczych na terenie Rafinerii w Republice Litewskiej prowadzonych przez N. Sp z o.o. z siedzibą w P. (Najemca). Wynajem pracowników nastąpił na podstawie umowy z dnia 9 listopada 2006zawartej pomiędzy N. Sp. z o.o., a spółką S. Sp. z o.o. oraz Aneksu Nr 1 do umowy z dnia 31 grudnia 2006 r. przedłużającego termin zakończenia realizacji przedmiotu umowy do dnia 31 08.2007 r.
Następnie w okresie od 1 września 2007 r. do 29 lutego 2008 r. spółka S. Sp. z o.o. " (Wynajmujący), świadczyła usługi wynajmu pracowników na rzecz N. Sp. z o.o. Oddział P. Litwa z siedzibą w.., Litwa - (Najemca) polegające na wynajmowaniu pracowników monterów i spawaczy oraz pracowników nadzoru do realizacji prac montażowospawalniczych prowadzonych przez N. Sp. z o o. na terenie Rafinerii w Republice Litewskiej.
Działalność ta była prowadzona na podstawie umowy nr 14 1/2007 z dnia 31 sierpnia 2007 zawartej pomiędzy N. Sp. z o.o., Oddziałem P. Litwa, a spółką S. Sp. z o.o. oraz Aneksu nr 2 przedłużających termin realizacji przedmiotu umowy do dnia 29 lutego 2008 r. Zgodnie z § 1 obu Umów, ich przedmiotem był wynajem przez Wynajmującego na rzecz Najemcy personelu monterów i spawaczy oraz pracowników nadzoru do realizacji prac montażowo-spawalniczych prowadzonych przez Najemcę na terenie Rafinerii w Republice Litewskiej.
Zgodnie z § 4 punkt 3 do obowiązków Wynajmującego należało skierowanie do pracy personelu, który
posiada aktualne dokumenty potwierdzające kwalifikacje i uprawnienia zawodowe w zakresie umożliwiającym prawidłowe wykonywanie obowiązków,
posiada ważne zaświadczenie o przeszkoleniu bhp i p. poż.,
posiada ważne zaświadczenie lekarskie potwierdzające zdolność do pracy na wysokości.
Zgodnie z § 4 punkt 3 Umów Wynajmujący ponosił całkowitą odpowiedzialność za personel skierowany do pracy na podstawie umowy.
Zgodnie z § 5 Umów do obowiązków Najemcy należało:
przeszkolenie personelu Wynajmującego w zakresie bhp (szkolenie stanowiskowe),
udostępnienie niezbędnych dc) wykonania pracy urządzeń i mediów,
prawidłowe organizowanie pracy i nadzór,
zagwarantowanie personelowi Wynajmującego dostępu do pomieszczeń socjalnych na budowie,
zapewnienie personelowi Wynajmującego odpowiedniej odzieży ochronnej i specjalistycznej,
zapewnienie personelowi Wynajmującego transportu na plac budowy,
zapewnienie dla personelu Wynajmującego hotelu, wyżywienia oraz transportu na miejscu (hotel-plac budowy-hotel),
terminowe regulowanie należności Wynajmującego wynikających z Umowy.
Strony uzgodniły rozliczenie umów w cyklach miesięcznych, na koniec każdego miesiąca. Podstawę rozliczeń stanowił zatwierdzony przez Najemcę wykaz przepracowanych przez personel Wynajmującego roboczogodzin. Pierwszy skierowany do pracy na rzecz Najemcy pracownik rozpoczął pracę na Litwie w dn. 20 listopada 2006 r., a ostatni przebywał do dnia 29 lutego 2008 r. Ogółem wynajętych było 140 pracowników.
W dniu 7 lutego 2008 r. litewskie organy podatkowe wszczęły kontrolę podatkową N. Sp. z o.o., której przedmiotem jest podatek dochodowy od osób fizycznych Kontrola ta jest aktualnie wstrzymana od dnia 24 stycznia 2009 r.
W dniach od 02 do 11 lipca 2008 r. w spółce S. sp. z o.o. miała miejsce kontrola podatkowa doraźna przeprowadzona przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, której zakres obejmował wypełnianie przez Spółkę obowiązków płatnika z tytułu zatrudnienia pracowników do realizacji inwestycji na terenie A. Litwa.
W dniu 14 lipca 2008 r. został przekazany Spółce protokół z ww. kontroli, do którego w dn. 24 lipca 2008 r. Spółka złożyła wyjaśnienia i zastrzeżenia.
W dniu 8 sierpnia 2008 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego została wydana informacja o sposobie załatwienia złożonych w dn. 24.07.2008 wyjaśnień i zastrzeżeń, (kserokopia informacji w załączeniu). Informacja uwzględniająca wnioski i zastrzeżenia wniesione przez Spółkę potwierdziła, że nie była ona faktycznym pracodawcą, a jedynie pośrednikiem w najmie siły roboczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Iit. b umowy z dnia 20 stycznia 1994 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy dochody wypłacone na rzecz czterech pracowników, którzy przebywali na Litwie powyżej 183 dni w okresie jakichkolwiek 12 miesięcy, rozpoczynającym i kończącym się w danym roku podatkowym zgodnie z postanowieniami artykułu 15 umowy z dnia 20 stycznia 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku mogą zostać opodatkowane na Litwie.
Czy działalność S. Sp. z o.o. na Litwie nie wywołała skutku w postaci zaistnienia tam zakładu w rozumieniu umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej z dnia 20 stycznia 1994 r. (Dz. U. z dnia 23 maja 1995 r.).
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone nr 2 wniosku.
W kwestiach poruszanych w pytaniu oznaczonym nr 1 wniosku, a dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja nr IPPB4/415-411/10-4/SP.
Spółka stoi na stanowisku, że działalność S. Sp. z o.o. na Litwie nie wywołała skutku w postaci zaistnienia tam zakładu w rozumieniu umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej z dnia 20 stycznia 1994 r. (Dz.U, z dnia 23 maja 1995 r.) ponieważ nie zostały spełnione przesłanki wymienione w cytowanej umowie, a zwłaszcza w art. 5 umowy tj.
Spółka nie posiadała, nie dzierżawiła ani nie posiadała jakichkolwiek innych praw do obiektów takich jak biura, zakłady fabryczne, warsztaty lub jakiekolwiek inne lokale,
Spółka nie prowadziła działalności przedsiębiorstwa z wykorzystaniem obiektów wymienionych w pkt 1,
Spółka nie prowadziła prac budowlanych, montażowych lub instalacyjnych oraz nie prowadziła działalności nadzorczej lub doradczej związanej z tymi pracami. S. Sp. z o.o. jest agencją pracy tymczasowej wynajmującą pracowników do wykonania określonych przez klientów zadań, pod kierownictwem i na ryzyko klienta. Również wszystkie elementy procesu gospodarczego (poszukiwanie, zatrudnienie pracowników, rozliczenie z pracownikami oraz z kontrahentem N. sp. z o.o.) zostały dokonane w Polsce.
S. sp. z o.o. udostępnił jedynie pracowników do realizacji projektu budowlanego-montażowego przez swojego kontrahenta N. Sp. z o.o. Spółka N Sp. z o.o. odpowiadała m.in. za prawidłowe organizowanie pracy i nadzór.
Z postanowień umowy pomiędzy S. Sp. z o.o, a N. Sp. z o.o. oraz stanu faktycznego wynika, że S. Sp. z o.o. jako Wynajmujący odpowiadał za dostarczenie pracowników o odpowiednich kwalifikacjach. Za efekt końcowy, związany z realizacją projektu budowlanego-montażowego odpowiadał Najemca N. Sp. z o.o.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.