IPPB5/423-260/08-3/MŚ - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kary umownej wynikającej z ustaleń audytu ekstrapolacyjny.
Pismo z dnia 27 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-260/08-3/MŚ Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kary umownej wynikającej z ustaleń audytu ekstrapolacyjny.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, uzupełnionym o opłatę w dniu 20 stycznia 2009 r. w związku z wezwaniem do uzupełnienia brakującej opłaty z dnia 13 stycznia 2009 r. Nr IPPB5/423-260/08-2/MŚ, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kary umownej, wynikającej z ustaleń audytu ekstrapolacyjnego, poniesionej przez Spółkę- jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kary umownej, wynikającej z ustaleń audytu ekstrapolacyjnego, poniesionej przez Spółkę.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Głównym przedmiotem działalności C Poland Sp. z o.o. (C Poland lub Spółka) jest sprzedaż samochodów. Spółka rozważa podpisanie z podmiotem, od którego nabywa samochody umowy na mocy której podmiot ten (Producent) będzie uprawniony do przeprowadzenia tzw. audytu dealerskiego. Celem audytu będzie kontrola działalności Spółki w zakresie tych obszarów i aspektów współpracy, w których zaangażowane są środki finansowe Producenta. Dotyczy to m.in. kwestii wykonywania przez Spółkę napraw gwarancyjnych samochodów Producenta, dystrybuowanych przez Spółkę. W ramach współpracy z Producentem, Spółka zobowiązana będzie do wykonywania napraw gwarancyjnych samochodów lub ich części na własny koszt. Na podstawie sporządzonej przez Spółkę dokumentacji, Producent będzie następnie zwracał Spółce koszty napraw, na podstawie wystawianych przez nią faktur VAT. Zgodnie z postanowieniami umowy, Producent będzie dokonywał weryfikacji prawidłowości rozliczeń dotyczących procesu napraw gwarancyjnych w ramach audytu dealerskiego, m.in. za pomocą tzw. audytu ekstrapolacyjnego. Kontrola będzie miała wówczas charakter wyrywkowy i polegać będzie na sprawdzeniu poprawności rozliczeń wytypowanej próby statystycznej przeprowadzonych przez Spółkę napraw gwarancyjnych. Wynik takiego badania będzie następnie przekładany (ekstrapolowany) na wszystkie naprawy gwarancyjne wykonane w badanym zakresie i zostanie przyjęte, że pozostałych przypadkach popełniono ten sam procent błędów co w przypadku próby poddanej badaniu. W rezultacie, po zakończonej kontroli Producent obciąży Spółkę tak wyliczoną wartością nieprawidłowo rozliczonych napraw gwarancyjnych. Takie obciążenie przyjmie formę kary umownej, której podstawą są wyniki audytu ekstrapolacyjnego. Kara ta będzie dokumentowana wystawieniem przez Producenta noty obciążeniowej na rzecz Spółki.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy poniesiona przez Spółkę kara umowna wynikająca z ustaleń audytu ekstrapolacyjnego (udokumentowana notą obciążeniową) może stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.
Zdaniem Spółki, kary umowne uiszczane przez nią jako wynik audytu ekstrapolacyjnego mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozliczeniach z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ:
niewątpliwie są związane z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami, i jednocześnie
nie zostały wymienione w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów podatkowych w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust 1 u.p.d.o.p., do kosztów uzyskania przychodu zaliczane są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, jak również koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wyszczególnionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.. Z powołanego przepisu wynika, że między poniesionymi wydatkami a osiągniętym przychodem musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy, czyli poniesiony wydatek ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, bądź też na zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, przy czym związek ten może mieć również charakter pośredni, co było wielokrotnie podnoszone w wyrokach sądów administracyjnych. Ponoszone potencjalnie przez Spółkę kary umowne wiązać się będą z realizacją prawnie wiążących dla niej zobowiązań, które wynikać będą z umowy zawartej z Producentem - dostawcą pojazdów sprzedawanych przez Spółkę oraz zleceniodawcą wykonywanych przez nią napraw gwarancyjnych. Umowa ta stanowić będzie podstawę zasadniczej części działalności Spółki, a tym samym uzyskiwanych przez nich przychodów z tytułu sprzedaży samochodów i wykonywania napraw. Kary ponoszone w związku z pojawieniem się błędów w rozliczaniu napraw gwarancyjnych będą więc integralnie związane z prowadzoną przez C Poland działalnością gospodarczą. Nie ma zatem wątpliwości co do ich związku z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Dodatkowego argumentu na poparcie tezy, iż ww. kara umowna może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu dostarcza analiza art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., który wyłącza z kosztów uzyskania przychodu tylko pewne szczególne kategorie kar umownych i odszkodowań.
W myśl pkt 22 tego przepisu wyłączone są z kosztów podatkowych kary umowne i odszkodowania:
z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług, oraz
z tytułu zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. W konsekwencji należy uznać, że wszelkie inne niż wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p. kary umowne mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.
Kary umowne nakładane przez Producenta na Spółkę nie będą karami z tytułu wad wykonanych usług - Producent nie będzie bowiem zgłaszał zastrzeżeń co do jakości wykonanej przez Spółkę usługi, a jedynie zastrzeżenia do sposobu wyliczenia wynagrodzenia należnego Spółce za tę usługę. Kary te nie są również karami z tytułu zwłoki w dostarczeniu usługi wolnej od wad lub usunięciu wady - celem audytu ekstrapolacyjnego nie jest bowiem badanie i kontrola terminowości wykonania napraw gwarancyjnych, a jedynie, jak wspomniano, kontrola poprawności rozliczeń Spółki z Producentem z tytułu napraw gwarancyjnych, czyli weryfikacja wysokości wynagrodzenia jakim C Poland obciążył Producenta z tego tytułu. W konsekwencji należy uznać, iż ponieważ kary umowne ponoszone przez Spółkę jako rezultat ustaleń audytu ekstrapolacyjnego nie dotyczą sytuacji wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p., mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów. Należy także podkreślić, iż dla Spółki warunkiem utrzymania współpracy z Producentem jest zgoda na poddanie się audytowi jakościowemu. Producent wymaga od wszystkich swoich kontrahentów dbałości o wysoki poziom usług i dlatego przeprowadza u nich okresowe audyty jakościowe. Niepoddanie się takiemu audytowi może doprowadzić do zerwania relacji gospodarczych. Stąd akceptacja audytu i jego konsekwencji (w tym kar) jest warunkiem niezbędnym dla utrzymania relacji gospodarczych z Producentem a zatem dla uzyskiwania przez Spółkę przychodów.
Koszty kar umownych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu jeżeli:
nie są wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p.,
wykazują związek z prowadzoną przez podatnika działalnością i uzyskiwanymi z tego tytułu przychodami,
obowiązek ich zapłaty wynika z zawartej umowy.
Ponieważ kary umowne będące przedmiotem zapytania spełniają wszystkie wskazane powyżej przesłanki, nie ma wątpliwości, że stanowić one będą koszt uzyskania przychodów Spółki. Podsumowując, biorąc pod uwagę wskazane powyżej argumenty, należy uznać, iż kary umowne ponoszone przez Spółkę na rzecz Producenta w efekcie przeprowadzenia audytu ekstrapolacyjnego mogą być przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Powrót Drukuj