IPPB5/423-259/09-2/IŚ - Możliwość wystąpienia różnic kursowych w przypadku przejęcia przez bank przedmiotu zabezpieczenia w postaci środków pieniężnych w walucie obcej, zgromadzonych na rachunkach bankowych spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości ustalenia różnic kursowych na okoliczność przejęcia przez bank przedmiotu zabezpieczenia w postaci środków pieniężnych w walucie obcej, zgromadzonych na rachunkach bankowych (lokatach) - jest prawidłowe.

W dniu 18 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości ustalenia różnic kursowych na okoliczność przejęcia przez bank przedmiotu zabezpieczenia w postaci środków pieniężnych w walucie obcej, zgromadzonych na rachunkach bankowych (lokatach).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący zdarzenie przyszłe.

Spółka - Wnioskodawca udzieliła odpłatnie zabezpieczenia finansowego w stosunku do kredytów bankowych zaciągniętych przez spółki z grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca.

Przedmiotem zabezpieczenia są środki pieniężne w walucie obcej, zgromadzone na rachunkach bankowych (lokatach) w bankach, które udzieliły kredytów.

W przypadku niespłacenia kredytów w terminie banki mają prawo do zaspokojenia się z przedmiotu zabezpieczenia poprzez zajęcie środków pieniężnych zgromadzonych na lokatach, w wyniku czego wygasną roszczenia Wnioskodawcy wobec banków o zwrot przedmiotowych środków pieniężnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie Nr 1. Odpowiedź na pytania Nr 2 w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie zajęcia przez banki środków pieniężnych Wnioskodawcy w walucie obcej zgromadzonych na rachunkach (lokatach), w ramach zaspokojenia się przez banki z przedmiotu udzielonego przez Wnioskodawcę zabezpieczenia finansowego, powstaną po stronie Wnioskodawcy różnice kursowe podlegające CIT, w kwocie różnicy pomiędzy wartością środków pieniężnych w dniu ich wpływu na rachunki bankowe Wnioskodawcy, a wartością tych środków z dnia ich zajęcia przez banki, przeliczonymi według odpowiednich kursów waluty obcej.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT) dodatnie różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe, w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i ust. 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT ujemne różnice kursowe powstają jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Na podstawie art. 15a ust. 4 i ust. 5 ustawy o CIT, jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień, a jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Zajęcie przez banki środków pieniężnych Wnioskodawcy w walucie obcej zgromadzonych na rachunkach (lokatach), w ramach zaspokojenia się z przedmiotu udzielonego przez Wnioskodawcę zabezpieczenia finansowego, stanowić będzie - zdaniem Wnioskodawcy - inną formę wypływu przedmiotowych środków pieniężnych w walucie obcej z rachunków bankowych Wnioskodawcy, o której mowa w powyżej zacytowanych przepisach ustawy o CIT. W wyniku dokonanego zajęcia wygasną bowiem roszczenia Wnioskodawcy wobec banków o zwrot przedmiotowych środków pieniężnych zgromadzonych na rachunkach (lokatach) bankowych, a własność tych środków pieniężnych przejdzie na rzecz banków. W związku z tym różnica pomiędzy wartością zajętych środków z dnia ich wpływu na rachunki bankowe Wnioskodawcy, a wartością tych środków z dnia ich zajęcia przez banki, przeliczonymi według kursów waluty obcej wskazanych w art. 15a ustawy o CIT, powinna powiększyć odpowiednio przychody lub koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy jako dodatnia lub ujemna różnica kursowa, o której mowa art. 15a ust. 2 pkt 3 lub art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.