IPPB5/423-247/10-3/AJ - Skutki podatkowe przewalutowania kredytów oraz spłaty przewalutowanych kredytów.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-247/10-3/AJ Skutki podatkowe przewalutowania kredytów oraz spłaty przewalutowanych kredytów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2010 r. (data wpływu 23 kwietnia 2010 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przewalutowania kredytów oraz skutków podatkowych spłaty uprzednio przewalutowanych kredytów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2010 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przewalutowania kredytów oraz skutków podatkowych spłaty uprzednio przewalutowanych kredytów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka") w celu uzyskania środków finansowych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej zawarła następujące umowy kredytowe:

1.

umowa kredytowa z dnia 20 kwietnia 2001 r. zawarta z I. AG z siedzibą Austrii, na kwotę 1.760.185,37 USD,

2.

umowa kredytowa z dnia 20 kwietnia 2001 r. zawarta z I. AG z siedzibą w Austrii, na kwotę 1.500.000 USD,

3.

umowa kredytowa z dnia 13 grudnia 2002 r. zawarta z I. AG z siedzibą w Austrii, na kwotę 5.900.000 USD,

4.

umowa kredytowa z dnia 22 października 1998 r. zawarta z B. AG z siedzibą w Niemczech, na kwotę 22.162.000 USD. W marcu 2004 r. prawa i obowiązku wynikające z tej umowy kredytowej zostały przeniesione przez ten bank na H.,

5.

umowa kredytowa z dnia 8 marca 2004 r. zawarta z H. odział w Niemczech, na kwotę 3.000.000 USD.

Spółka rozważa możliwość przewalutowania ww. kredytów z USD na polskie złote (PLN). Przewalutowanie kredytów polegać będzie na zmianie waluty obcej, tj. USD, w której wyrażone zostały kredyty, na PLN poprzez zawarcie aneksów do obecnie obowiązujących umów kredytowych zawartych z bankami. W momencie przewalutowania nie dojdzie do spłaty kredytów. Kurs, po jakim nastąpi przeliczenie kwot kredytów pozostających do spłaty, będzie wynikiem ustaleń między Spółką a ww. bankami. Najprawdopodobniej jednak kurs wymiany USD na PLN, który obowiązywał w dniu otrzymania kredytów, będzie różny od kursu wymiany ustalonego dla potrzeb przewalutowania tych kredytów. Po dokonaniu przewalutowania, kredyty będą spłacane wyłącznie w PLN. Możliwa jest też jednorazowa spłata tych kredytów w PLN przez Spółkę.

Ponadto Spółka informuje, że zgodnie z art. 9b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) ("Ustawa CIT"), różnice kursowe ustalane są przez nią na podstawie art. 15a Ustawy CIT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w momencie przewalutowania kredytów zaciągniętych w walucie obcej na PLN, Spółka będzie zobowiązana rozpoznać różnice kursowe, o których mowa w art. 15a Ustawy o CIT, bądź też innego rodzaju koszty lub przychody.

2.

Czy w momencie spłaty (w jakiejkolwiek formie) uprzednio przewalutowanych z USD na PLN kredytów powstaną różnice kursowe w rozumieniu art. 15a Ustawy o CIT, albo powstanie obowiązek wykazania innego rodzaju kosztów lub przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W przypadku przewalutowania kredytów z USD na PLN nie powstaną różnice kursowe, gdyż transakcja taka nie stanowi spłaty otrzymanych kredytów, co jest przesłanką warunkującą możliwość powstania różnic kursowych, o których mowa w art. 15a Ustawy CIT. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Na podstawie art. 15a ust. 1 Ustawy CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 5 Ustawy CIT, w przypadku gdy wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni powstają dodatnie różnice kursowe. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 5 Ustawy CIT, jeżeli wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Na mocy art. 15a ust. 7 Ustawy CIT, za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności. Z treści cytowanych przepisów wynika, że różnice kursowe, mające wpływ na podstawę opodatkowania mogą powstać w dacie spłaty kredytu, który został zaciągnięty i jest spłacany w walucie obcej. Natomiast w przypadku przewalutowania kredytu, nie dochodzi do "uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie", gdyż przewalutowanie polega jedynie na zmianie waluty kredytu. Po przewalutowaniu kredytu pożyczkobiorca nadal jest obowiązany go spłacić, a pożyczkodawca nadal może się domagać zwrotu tego kredytu. Skoro dokonanie przewalutowania kredytu nie skutkuje wygaśnięciem ciążącego na pożyczkobiorcy obowiązku spłaty zadłużenia, przewalutowanie nie może zostać uznane za uregulowanie kredytu w jakiejkolwiek formie.

W rezultacie, w świetle art. 15a ust. 2 pkt 5 i art. 15a ust. 3 pkt 5 Ustawy CIT, należy uznać, że w wyniku przewalutowania ww. kredytów z USD na PLN nie powstaną różnice kursowe. Ponadto, przewalutowanie kredytów nie będzie skutkować, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, powstaniem innego rodzaju kosztów lub też przychodów związanych z późn. zm. kursu waluty, w której kwoty kredytów były pierwotnie wyrażone. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przywołała:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/423-384/09-4/JC, z dnia 26 sierpnia 2009 r.;

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/423-410/09-2/AS, z dnia 6 października 2009 r.;

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/423-371/09-4/MB, z dnia 29 września 2009 r.

Ad. 2

Zdaniem Spółki w momencie spłaty kredytów w PLN (lub uregulowania ich w jakiejkolwiek innej formie) zaciągniętych pierwotnie w USD, a następnie przewalutowanych na PLN nie powstaną różnice kursowe dla celów podatkowych.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 15a ust. 2 pkt 5 i art. 15a ust. 3 pkt 5 Ustawy CIT, różnice kursowe powstają w związku ze spłatą kredytu, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

I.

kredyt został otrzymany w walucie obcej;

II.

zwrot kredytu następuje w walucie obcej;

III.

pomiędzy dniem otrzymania kredytu a dniem jego zwrotu wystąpiły różne kursy waluty obcej, w której jest wyrażony kredyt.

Ustawodawca wyraźnie odwołuje się do kursu waluty z konkretnych dni (tekst jedn. z dnia otrzymania kredytu i z dnia jego spłaty) co jednoznacznie potwierdza, że zarówno w momencie otrzymania kredytu jak i jego spłaty, zobowiązanie musi mieć charakter walutowy, tj. musi być wyrażone w walucie obcej.

Natomiast w momencie dokonania przewalutowania z USD na PLN, otrzymany kredyt traci charakter zobowiązania walutowego. Po przewalutowaniu zobowiązanie z tytułu umowy kredytowej wyrażone jest w PLN. Zatem późniejsza spłata kredytu albo regulowanie tego zobowiązania w jakiejkolwiek innej formie, dotyczy już zobowiązania określonego w PLN. Mając powyższe na uwadze, w momencie dokonania spłaty kredytów przez Spółkę, po ich wcześniejszym przewalutowaniu z USD na PLN, nie powstaną dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, ani dodatnie ani ujemne różnice kursowe, czy też innego rodzaju koszty lub przychody związane z późn. zm. kursu waluty, w której pierwotnie były wyrażone kredyty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 2.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl