IPPB5/423-236/08-2/MW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-236/08-2/MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2008 r. (data wpływu 8 grudnia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Uniwersytet jest państwową szkołą wyższą utworzoną na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 października 1949 r. w sprawie założenia m.in. Akademii (Dz. U. Nr 58, poz. 450), działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.).

Podstawy funkcjonowania Uczelni określa statut przyjęty uchwałą nr 15 Senatu Uczelni z dnia 12 czerwca 2006 r.

Do podstawowych zadań Uczelni należy:

* kształcenie studentów w celu ich przygotowania do pracy zawodowej,

* prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych,

* kształcenie i promowanie kadr naukowych,

* świadczenie usług badawczych,

* upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki,

* prowadzenie domów studenckich.

Uczelnia, wykonując swoje zadania statutowe współpracuje między innymi z krajowymi i zagranicznymi instytucjami naukowymi, medycznymi, w tym szpitalami klinicznymi, władzami ministerialnymi, z samorządem terytorialnym, członkami różnych organizacji i zrzeszeń, organizacjami studenckimi i innymi.

Zwyczajowo w trakcie spotkań (często wielogodzinnych) władz i organów uczelni z osobami z zewnątrz, np. uczestnikami kolegiów naukowych, studentami i pracownikami podawany jest skromny poczęstunek. Sekretariaty obsługujące władze uczelni dokonują na te potrzeby zakupów drobnych artykułów spożywczych takich jak: kawa, herbata, mleko, woda, soki, cukier, drobne ciasteczka, orzeszki itp.

Wnioskodawca podkreśla, iż podczas ww. spotkań, zwłaszcza w dużych grupach roboczych, w których uczestniczą zarówno pracownicy jak i osoby z zewnątrz nie ma możliwości ustalenia spożycia artykułów spożywczych w podziale na własnych pracowników i przedstawicieli innych instytucji.

Ze względu na powyższe Wnioskodawca traktuje tego typu koszty sekretariatów w całości jako poniesione na cele reprezentacji - nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu w świetle zapisów art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)

Zgodnie z tym przepisem za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Biorąc pod uwagę powyższe, wydatki te jako nie uznane za koszty uzyskania przychodu mają wpływ na ustalenie dochodu oraz podstawy opodatkowania p.d.o.p. W efekcie wyżej wymienione wydatki uznane jako wydatki na cele reprezentacji stanowią podstawę opodatkowania p.d.o.p. w Uczelni. Wnioskodawca ustala od dochodu w tej części zaliczki na podatek dochodowy i odprowadza je do Urzędu Skarbowego.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, iż zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy p.d.o.p. dochody uczelni wolne są od podatku w części przeznaczonej na realizację celów statutowych określonych w tym przepisie, takich jak: działalność oświatowa polegająca na kształceniu studentów, działalność naukowo-techniczna, itp.

Z uwagi na brak w przepisach podatkowych definicji reprezentacji oraz niejednoznaczne stanowiska organów podatkowych w zakresie ustaleń, czy tego typu wydatki za zakup artykułów spożywczych na potrzeby sekretariatów z przeznaczeniem na poczęstunek, mieszczą się w katalogu kosztów reprezentacji i w efekcie w ograniczeniu wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT powstaje wątpliwość, czy działanie Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty poniesione na zakup drobnych artykułów spożywczych przeznaczonych na poczęstunek dla kontrahentów na spotkaniach z władzami i organami uczelni, pracownikami i studentami należy uznać za wydatki na cele reprezentacji, tj. nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu w świetle art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Uczelni wydatki ponoszone na zakup drobnych artykułów spożywczych, takich jak: kawa, herbata, mleko, cukier, woda, soki, ciastka, orzeszki, itp. na potrzeby sekretariatów obsługujących władze i organa uczelni z przeznaczeniem na poczęstunek nie powinny być traktowane jako wydatki ponoszone na cele reprezentacji.

Wnioskodawca podkreśla, iż kluczowy problem stanowi brak w przepisach prawa podatkowego definicji reprezentacji. Brak wiążącej definicji nie pozwala podatnikom dokonać jednoznacznego określenia charakteru ponoszonych kosztów, a jednocześnie daje organom podatkowym możliwość swobodnej oceny dowodów w tym zakresie. Zdaniem Wnioskodawcy pojęcie reprezentacji powinno być interpretowane w granicach sensu użytych słów i w znaczeniu, jakie nadaje im język potoczny, co wielokrotnie podkreślały sądy. Zgodnie z definicją słownikową reprezentacja oznacza "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związane ze stanowiskiem, pozycją społeczną", zgodnie z przyjętym poglądem doktryny prawa podatkowego, należy uznać, że reprezentacja to działania skierowane na zewnątrz jednostki, do jego otoczenia, których celem jest godne (okazałe, wytworne) jego zaprezentowanie wobec osób trzecich.

Ugoszczenie studenta, czy osoby z zewnątrz szklanką napoju chłodzącego, herbaty lub kawy z ciasteczkiem nie jest, zdaniem Wnioskodawcy, wystawnością. Są to działania nie wykraczające poza zwyczajowy poczęstunek należący do powszechnie obowiązujących kanonów kultury. Mając za zadanie kształcenie studentów, Uczelnia w sposób szczególny musi zwracać uwagę na wychowanie młodzieży w poszanowaniu elementów kulturowych, obyczajów.

Dodatkowym utrudnieniem w jednoznacznym zakwalifikowaniu ww. wydatków jako koszty poniesione na cele reprezentacji jest fakt, że nie ma możliwości ustalenia spożycia artykułów spożywczych np. kawy, czy herbaty w podziale na pracowników i osoby spoza uczelni.

Ponadto celem tych wydatków jest zapewnienie warunków do sprawnej i efektywnej pracy. Nie zagwarantowanie podstawowych napojów i artykułów spożywczych podczas wielogodzinnego spotkania wiązałoby się z koniecznością przerywania pracy i jej dezorganizacją. Poczęstunek jest nieodłącznym elementem spotkania - służy więc głównemu zadaniu, jakim jest realizowanie przez uczelnię celów statutowych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż koszty te jako racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności Uczelni, należy uznać za koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy p.d.o.p., tj. koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Wnioskodawca podkreśla, iż coraz częściej organa podatkowe w interpretacjach indywidualnych uznają wydatki poniesione na zakup drobnych artykułów spożywczych z przeznaczeniem na poczęstunek za koszty uzyskania przychodu np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dn. 15 lipca 2008 r. (IBPB1/415-313/08MW (KAN-3829/04/08)).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone ww. wydatki nie stanowią kosztów reprezentacji i nie mieszczą się w ograniczeniu wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonując swoje zadania statutowe współpracuje m.in. z krajowymi i zagranicznymi instytucjami naukowymi, medycznymi, w tym szpitalami klinicznymi, władzami ministerialnymi, z samorządem terytorialnym, członkami różnych organizacji i zrzeszeń, organizacjami studenckimi i innymi. Sekretariaty obsługujące władze uczelni dokonują na te potrzeby zakupów drobnych artykułów spożywczych takich jak: kawa, herbata, mleko, woda, soki, cukier, drobne ciasteczka, orzeszki itp.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki ponoszone przez Uczelnię na poczęstunek dla kontrahentów serwowany w trakcie spotkań z władzami i organami uczelni, pracownikami i studentami w postaci drobnych artykułów spożywczych takich jak: kawa, herbata, mleko, woda, soki, cukier, drobne ciasteczka, orzeszki, jeśli nie noszą znamion reprezentacji, są zwyczajowo przyjęte i nie mają charakteru okazałości mogą stanowić zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie podkreślić należy, że ocena charakteru wydatku możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl