IPPB5/423-208/12-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2012 r. (data wpływu 23 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* uznania Wnioskodawcy za podatnika polskiego podatku dochodowego od osób prawnych - jest prawidłowe,

* uznania dochodów dotyczących funduszy inwestycyjnych za dochody zwolnione z podatku dochodowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika polskiego podatku dochodowego od osób prawnych oraz uznania dochodów dotyczących funduszy inwestycyjnych za dochody zwolnione z podatku dochodowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej w treści wniosku określany jako: "Wnioskodawca") jest niemiecką spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we Frankfurcie nad Menem, założoną i działającą na podstawie prawa niemieckiego i posiadającą status spółki inwestycyjnej. Wnioskodawca jako niemiecka spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest osobą prawną. Działalność Wnioskodawcy obejmuje głównie zarządzanie niemieckimi funduszami inwestycyjnymi. Poza tym, Wnioskodawca może prowadzić działalność w ściśle określonym zakresie, w tym między innymi świadczyć usługi indywidualnego zarządzania aktywami na rzecz osób trzecich, przechowywania oraz zarządzania certyfikatami udziałowymi na rzecz osób trzecich, a także indywidualnego zarządzania inwestycjami w nieruchomości na rzecz osób trzecich. Fundusze inwestycyjne, którymi zarządza Wnioskodawca nie są odrębnymi samoistnymi podmiotami praw i obowiązków (tekst jedn.: nie posiadają zdolności prawnej). W szczególności fundusze te nie są spółkami kapitałowymi ani osobowymi, innymi osobami prawnymi, ani też jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej.

Natomiast, zgodnie z funkcjonującym w Niemczech modelem funduszu inwestycyjnego, zarządzane przez Wnioskodawcę fundusze inwestycyjne stanowią wyodrębniony majątek będący z cywilnoprawnego punktu widzenia własnością Wnioskodawcy. Podstawę funkcjonowania funduszy inwestycyjnych stanowi umowa pomiędzy inwestorami a Wnioskodawcą wyrażona w warunkach umownych dotyczących danego funduszu inwestycyjnego.

Zgodnie z warunkami umownymi funduszu inwestycyjnego, Wnioskodawca w ramach zarządzania funduszem, zbiera środki pieniężne od inwestorów i nabywa za nie aktywa stanowiące inwestycje danego funduszu inwestycyjnego, w szczególności różnego rodzaju nieruchomości i udziały w spółkach posiadających nieruchomości. Nabyte aktywa są własnością Wnioskodawcy, przy czym są przypisane do konkretnego funduszu inwestycyjnego (wyodrębnionego zbioru majątku). Ponadto, sposób dysponowania nimi jest ściśle określony przepisami prawa oraz warunkami umownymi ustalonymi dla danego funduszu inwestycyjnego, a Wnioskodawca ma obowiązek utrzymywać te aktywa odrębnie od własnego majątku. W praktyce obrotu cywilnoprawnego oznacza to, iż w stosunkach dotyczących majątku przypisanego do danego funduszu inwestycyjnego (np. w umowach nabycia nieruchomości), używane jest określenie "Wnioskodawca działający na rachunek funduszu inwestycyjnego". W zamian za ulokowanie w danym funduszu inwestycyjnym zarządzanym przez Wnioskodawcę środków finansowych, inwestorzy nabywają udziały w tym funduszu inwestycyjnym - których odzwierciedleniem są wydawane inwestorom certyfikaty udziałowe. Inkorporują one prawa inwestorów wynikające z uczestnictwa w danym funduszu inwestycyjnym, w szczególności prawa do przypadającej na dane udziały części zysków oraz majątku przypisanego temu funduszowi inwestycyjnemu (wyodrębnionemu zbiorowi aktywów). Natomiast certyfikaty udziałowe nie inkorporują żadnych praw dotyczących uczestnictwa we Wnioskodawcy jako spółce kapitałowej, takich jak prawo do udziału w zgromadzeniach udziałowców, czy też prawo do dywidendy, które przysługują wyłącznie udziałowcom Wnioskodawcy.

Pomimo, iż - jak wspomniano wyżej - fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę (czyli wyodrębnione zbiory aktywów będących prawnie własnością Wnioskodawcy) nie są osobami prawnymi ani, zasadniczo, nie posiadają zdolności prawnej, w świetle niemieckich przepisów podatkowych są one traktowane jako odrębni podatnicy niemieckiego podatku od osób prawnych. W zakresie zobowiązań podatkowych, Wnioskodawca jest ustawowym przedstawicielem zarządzanych przez siebie funduszy inwestycyjnych, co oznacza iż reprezentuje on te fundusze jako podatników. W szczególności, Wnioskodawcy oraz zarządzanym przez niego funduszom inwestycyjnym przydzielono odrębne niemieckie numery identyfikacji podatkowej, tj. Wnioskodawca posiada własny numer niemiecki identyfikacji podatkowej, a fundusze inwestycyjne posiadają odrębne niemieckie numery identyfikacji podatkowej (zarówno od do numeru Wnioskodawcy jak i innych funduszy zarządzanych przez Wnioskodawcę).

Dochody wynikające z inwestycji przypisanych do danego funduszu inwestycyjnego (przykładowo osiągnięte w wyniku zbycia aktywów przynależnych temu funduszowi, których prawnym właścicielem jest Wnioskodawca) są uznawane w świetle niemieckiego prawa podatkowego za dochody tego funduszu inwestycyjnego. Konsekwentnie, dochody takie nie są wykazywane w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech przez Wnioskodawcę. Należy także zaznaczyć, iż dochody, które są uznawane w świetle niemieckiego prawa za dochody funduszu inwestycyjnego (jako odrębnego podatnika), są zwolnione z niemieckiego podatku od osób prawnych. Dochody te opodatkowane są natomiast na poziomie inwestorów zgodnie z zasadami określonymi w prawodawstwie niemieckim.

Wnioskodawca może uzyskać wydany przez właściwy organ niemieckiej administracji podatkowej certyfikat poświadczający, iż Wnioskodawca posiada w Niemczech siedzibę dla celów podatkowych. Analogiczne certyfikaty mogą być także wystawione dla poszczególnych funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca - w ramach działalności obejmującej zarządzanie funduszami inwestycyjnymi - nabył kilka polskich nieruchomości oraz udziały w kilku polskich spółkach posiadających nieruchomości (wszystkie te aktywa są przypisane odpowiedniemu funduszowi inwestycyjnemu). Konsekwentnie, generowane są i będą dochody wynikające między innymi z wynajmu nieruchomości oraz ich sprzedaży, a także sprzedaży udziałów w spółkach nieruchomościowych, które zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podlegają co do zasady, opodatkowaniu w Polsce.

Na tle sytuacji opisanej wyżej, Wnioskodawca ma wątpliwości, czy powinien być uważany za podatnika CIT w stosunku do dochodów wynikających z działalności inwestycyjnej dotyczącej zarządzanych przez niego funduszy inwestycyjnych oraz, czy w razie gdyby te fundusze inwestycyjne spełniały kryteria określone w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT Wnioskodawca mógłby skorzystać ze zwolnienia z CIT. W celu uniknięcia wątpliwości, Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, iż przedmiotem niemniejszego wniosku nie jest kwestia, czy fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę będą spełniać wspomniane kryteria, gdyż wymaga to szczegółowej analizy każdego z funduszy inwestycyjnych, którego mogłoby to dotyczyć.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

AD 1. STATUS PODATNIKA PODATKU DOCHODOWEGO OD OSÓB PRAWNYCH

Na wstępie Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, iż zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy niemający w Polsce siedziby lub zarządu podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, iż dochody wynikające z działalności inwestycyjnej dotyczącej funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Wnioskodawcę, w szczególności ze sprzedaży nieruchomości oraz udziałów w spółkach posiadających nieruchomości, jak też wynajmu nieruchomości, co do zasady, podlegają opodatkowaniu w Polsce. Jednakże, w świetle okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w niniejszym wniosku, szczegółowej analizy wymaga kwestia określenia podmiotu, któremu należy przypisać status podatnika, a zatem podmiotu, na którym będą ciążyły obowiązki w zakresie rozliczania i opłacania CIT od tego dochodu. Mianowicie, rozważenia wymaga kwestia, czy dla celów opodatkowania CIT w Polsce podatnikiem będzie Wnioskodawca, czy też poszczególne fundusze inwestycyjne (wyodrębnione zbiory majątku), którymi on zarządza.

W świetle powyższego, Wnioskodawca chciałby zauważyć, iż krąg podmiotów będących podatnikami CIT został określony w art. 1 ust. 1-3 oraz art. 1a ust. 1 ustawy o CIT. Mianowicie, zgodnie z tymi przepisami, podatnikami CIT są

* osoby prawne,

* spółki kapitałowe w organizacji,

* jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej),

* spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osobowy prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,

* podatkowe grupy kapitałowe.

W świetle powyższych uwag, Wnioskodawca - będący niemiecką spółką kapitałową posiadającą osobowość prawną - może zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o CIT być uznany za podatnika polskiego CIT (w zakresie dochodów osiąganych w Polsce).

Natomiast, fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę stanowią jedynie będące własnością Wnioskodawcy wyodrębnione masy majątku (posiadane na rachunek inwestorów będących uczestnikami danego funduszu), które nie posiadają zdolności prawnej. Konsekwentnie, nie mogą one występować w obrocie prawnym jak odrębne podmioty prawa, a wszelkie czynności prawne ich dotyczące dokonywane mogą być jedynie przez Wnioskodawcę. Ponadto, fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę nie posiadają własnej struktury organizacyjnej, w szczególności organów, a także pracowników. Należy zauważyć, iż zarządzane przez Wnioskodawcę fundusze inwestycyjne nie są osobami prawnymi, jakimikolwiek spółkami, ani też podatkowymi grupami kapitałowymi. Ponadto, nie mogą też być - w szczególności z uwagi na brak zdolności prawnej oraz struktury organizacyjnej - uważane za jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej.

Wobec powyższych uwag, zarządzane przez Wnioskodawcę fundusze inwestycyjne nie mieszczą się w kręgu podatników określonym w ustawie o CIT. Konkluzji tej nie zmienia przy tym fakt, iż w Niemczech wspomniane fundusze inwestycyjne są traktowane jako odrębni podatnicy podatku dochodowego, gdyż dla celów opodatkowania polskim podatkiem CIT miarodajne są przepisy polskiej ustawy o CIT, a te - jak wspomniano wyżej - nie przyznają statusu podatnika funduszom inwestycyjnym zarządzanym przez Wnioskodawcę. Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca - jako niemiecka spółka z ograniczoną odpowiedzialnością - może być podatnikiem polskiego CIT, podczas gdy zarządzane przez Wnioskodawcę fundusze inwestycyjne - będące wyodrębnionymi masami majątku należącymi do Wnioskodawcy - nie mogą być uważane za podatników CIT. Konsekwentnie, odnosząc powyższą konkluzję do sytuacji opisanej we Wniosku, w przypadku powstawania w Polsce dochodów wynikających z działalności inwestycyjnej dotyczącej funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Wnioskodawcę (i stanowiących wyodrębnione masy majątkowe należące do Wnioskodawcy) - w szczególności w związku ze zbywaniem nieruchomości lub udziałów w spółkach, a także wynajmem nieruchomości - Wnioskodawca będzie w odniesieniu do tych dochodów posiadać status podatnika CIT. Zatem, na Wnioskodawcy będą spoczywać obowiązki w zakresie rozliczania i zapłaty podatku CIT.

Ad 2. MOŻLIWOŚĆ KORZYSTANIA ZE ZWOLNIENIA Z CIT

Jak wspomniano wyżej, Wnioskodawca będzie w Polsce podatnikiem w odniesieniu do dochodów wynikających z działalności inwestycyjnej dotyczącej zarządzanych przezeń funduszy inwestycyjnych. Oznacza to w szczególności, iż Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty CIT wynikającego z powyższej działalności, chyba że będzie miało zastosowanie zwolnienie dochodów z CIT przewidziane w ustawie.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT, zwolnieniu z CIT podlegają instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę w innym niż Polska państwie członkowskim UE lub EOG, pod warunkiem, iż spełniają one pewne warunki. W sytuacji przedstawionej w części II niniejszego wniosku, może zaistnieć sytuacja, iż fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę spełniałaby warunki określone w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT. W takim przypadku dochody wynikające z działalności funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Wnioskodawcę powinny być zwolnione z CIT. Rozważenia wymaga więc kwestia, czy Wnioskodawca byłby uprawniony do uznania takich dochodów za zwolnione z CIT.

W celu uniknięcia wątpliwości, Wnioskodawca chciałby podkreślić, iż przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji Indywidualnej nie jest kwestia, czy fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę będą spełniały warunki postawione w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT, gdyż wymaga to szczegółowej analizy każdego z funduszy inwestycyjnych, którego mogłoby to dotyczyć. Przedmiotem wniosku o wydanie Interpretacji jest kwestia, czy w razie, gdyby warunki te były spełnione przez fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę, dochody wynikające z działalności inwestycyjnej dotyczącej tych funduszy stanowiłyby dla Wnioskodawcy dochody zwolnione z CIT.

Należy zwrócić uwagę, iż Wnioskodawca zasadniczo zarządza funduszami inwestycyjnymi (instytucjami zbiorowego inwestowania), przy czym sam taką instytucją nie jest (rola Wnioskodawcy w stosunku do zarządzanych przez niego funduszy inwestycyjnych w istocie odpowiada roli, jaką polskie towarzystwo funduszy inwestycyjnych przyjmuje wobec polskich funduszy inwestycyjnych).

Jednakże - ponieważ jak wspomniano wyżej - w myśl polskich przepisów podatkowych fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę nie są polskimi podatnikami, gdyż nie wypełniają przesłanek statusu podatnika określonych w ustawie o CIT. Natomiast podatnikiem, w odniesieniu do dochodów wynikających z działalności dotyczącej funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Wnioskodawcę jest - jak wskazano wyżej - Wnioskodawca.

W związku z powyższym może pojawić się wątpliwość odnośnie interpretacji art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT, a mianowicie wątpliwość, czy przepis ten umożliwia zastosowanie zwolnienia z CIT przez Wnioskodawcę w stosunku do dochodów wynikających z działalności funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Wnioskodawcę. Wątpliwość ta wynika z faktu, iż Wnioskodawca jest dla celów polskiego CIT podatnikiem w odniesieniu do dochodów dotyczących instytucji wspólnego inwestowania (funduszy inwestycyjnych), chociaż sam taką instytucją nie jest, a źródłem tej wątpliwości jest różnica w konstrukcji prawno-organizacyjnej funduszu inwestycyjnego przyjętej w polskim i niemieckim systemie prawnym. Jednakże należy zauważyć, iż wprowadzenie do ustawy o CIT przepisu art. 6 ust. 1 pkt 10a wynikało z konieczności usunięcia niezgodności polskiego prawa z prawem europejskim. Mianowicie, zgodnie z brzmieniem przepisów art. 6 ust. 1 ustawy o CIT obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., zwolnieniu z CIT podlegały fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, co w myśl przeważającej praktyki organów podatkowych oznaczało, iż zwolnienie dotyczyło wyłącznie polskich funduszy inwestycyjnych. Powyższy stan prawny prowadził do nierównego traktowania funduszy inwestycyjnych na polskim rynku, co naruszało prawo europejskie.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, analizując intencję ustawodawcy oraz ratio legis ustawy można odwoływać się do uzasadnienia projektu nowelizacji zawartego w druku sejmowym nr 3500 (Rządowy projekt ustawy o zmianie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Druki Sejmowe V/kadencja, Druk nr 3500, http://orka.sejm.gov.pl/druki6ka.nsf/0/55C68D36BB90D02 FCl2577C2004D0ADC/$file/3500.pdf.)

Jak zauważono we wspomnianym uzasadnieniu wprowadzanych zmian: Należy zaznaczyć, że specyfika form organizacyjno-prawnych polskich funduszy różni się w znacznej mierze od form funduszy funkcjonujących w innych państwach członkowskich UE i EOG. Dążąc zatem do zapewnienia równego traktowania należało uwzględnić sytuację, w której podmiot na gruncie państwa siedziby jest uznawany za fundusz inwestycyjny, natomiast zgodnie z przepisami prawa polskiego podmiot ten takim funduszem nie jest. (...) Proponowane warunki określające zakres podmiotowy zwolnienia zostały ustalone tak aby zwolnieniem objęte zostały podmioty równoważne polskim funduszom inwestycyjnym i polskim funduszom emerytalnym. Podejście takie przede wszystkim zapewni realizację konstytucyjnej zasady równości podatników wobec prawa oraz powszechności opodatkowania. Pozwoli również wyeliminować nierówne traktowanie podmiotów działających w porównywalnych warunkach."

Trzeba zatem przyjąć, iż ustawodawca mając świadomość różnic w prawno-organizacyjnych ramach, w których funkcjonują fundusze inwestycyjne w różnych krajach europejskich, dążył do przyznania zwolnienia tym funduszom inwestycyjnym z innych państw członkowskich UE (EOG), które odpowiadają polskim funduszom inwestycyjnym. Równocześnie trzeba przyjąć, iż skoro ustawodawca miał świadomość takich różnic, to jego intencją było objęcie zwolnieniem także takich funduszy inwestycyjnych z innych krajów UE (EOG), których konstrukcja prawna odbiega od konstrukcji polskiego funduszu, ale służy realizacji tych samych podstawowych celów funduszu inwestycyjnego.

W tej sytuacji, jeżeli fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę spełniałyby warunki postawione w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT, dochody wynikające z ich działalności powinny być zwolnione z polskiego CIT. Jednakże z uwagi na fakt, iż - jak zostało wskazane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1 - fundusze inwestycyjne zarządzane przez Wnioskodawcę nie mają statusu podatnika w Polsce, w związku z czym nie mogą one bezpośrednio zastosować zwolnienia z CIT. Natomiast, jak już wskazano, status podatnika CIT w odniesieniu do wspomnianych dochodów wynikających z działalności inwestycyjnej dotyczącej zarządzanych przez niego funduszy inwestycyjnych miałby Wnioskodawca.

Mając zatem na uwadze ratio legis wprowadzenia przedmiotowego zwolnienia z CIT, jeśli fundusze inwestycyjne spełniałyby warunki postawione w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT, w celu zastosowania powyższego zwolnienia z CIT należy uznać, iż w tym zakresie dochody Wnioskodawcy powinny korzystać ze zwolnienia z CIT.

Należy podkreślić, iż przyjęcie odmiennego podejścia oznaczałoby, iż dochody wynikające z działalności funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Wnioskodawcę nie korzystałyby ze zwolnienia z CIT, gdyż z jednej strony zwolnienie nie mogłoby być stosowane przez fundusze inwestycyjne bezpośrednio (gdyż nie mają statusu podatnika i nie mogłyby zarejestrować się jako taki podatnik), a z drugiej strony również Wnioskodawca nie mógłby zastosować zwolnienia. Taki stan rzeczy oznaczałby dyskryminację tych funduszy inwestycyjnych oraz naruszenie zasady swobodnego przepływu kapitału ustanowioną w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej poprzez niepełne dostosowanie ustawodawstwa do prawa Unii Europejskiej. Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca przyjął stanowisko zaprezentowane na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się:

* w zakresie pytania oznaczonego nr 1 - za prawidłowe,

* w zakresie pytania oznaczonego nr 2 - za nieprawidłowe.

Ad. 1

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1.

Ad. 2

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej także: u.p.d.o.p.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 10a powołanej ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 4 grudnia 2011 r.) zwalnia się od podatku instytucje wspólnego inwestowania posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które spełniają łącznie następujące warunki:

Zgodnie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionym w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce jest Wnioskodawca.

Zwolnieniu podmiotowemu określonemu w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. może podlegać jedynie podatnik, określony w art. 1-1a tej ustawy

Z uwagi na brak osobowości prawnej przy jednoczesnym braku struktury organizacyjnej oraz zdolności do czynności prawnych majątku odrębnego (dalej: Funduszu) nie można uznać za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1-3 oraz art. 1a u.p.d.o.p. podatnikami (podatku dochodowego od osób prawnych) są:

* osoby prawne,

* spółki kapitałowe w organizacji,

* jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej,

* spółki niemające osobowości prawnej mające siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania oraz

* podatkowe grupy kapitałowe.

Wyżej wymieniony katalog podmiotów, które mogą być uznane za podatników w rozumieniu ww. ustawy ma zatem charakter zamknięty.

Brak możliwości uznania Funduszu za jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej implikuje niemożność do uznania "Funduszu" za podatnika (wyodrębniona masa majątkowa nie mieści się w żadnej z ww. kategorii podatników).

Zwolnieniu podmiotowemu może natomiast podlegać jedynie podmiot, który jest podatnikiem, nie można zwolnić z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych "majątku odrębnego", który temu podatkowi w ogóle nie podlega.

W związku z powyższym nie można uznać Funduszu za instytucję wspólnego inwestowania wymienioną w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p. Przepis ten dotyczy tylko podmiotów będących podatnikami polskiego podatku dochodowego od osób prawnych.

W opinii tut. Organu podatkowego, dopiero uznanie, że "majątkowi odrębnemu" można przypisać status podatnika podatku od osób prawnych na gruncie polskiej ustawy umożliwia rozpatrzenie kwestii spełniania przez Fundusz wymagań opisanych w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p.

Na marginesie należy zauważyć, iż nawet przyjmując założenie, że wskazany przepis mógłby mieć zastosowanie do funduszy (co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie) należy zauważyć, iż wbrew stanowisku Wnioskodawcy wątpliwości budzi spełnianie przez niemieckie majątki odrębne przesłanki zwolnienia podmiotowego określonej w art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. c) i d) u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. c u.p.d.o.p. warunkiem podlegania przez instytucję wspólnego inwestowania zwolnieniu podmiotowemu jest prowadzenie swojej działalności na podstawie zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę - w tym przypadku niemieckich organów nadzoru.

Zgodnie, z kolei, z art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. d u.p.d.o.p. aby instytucja wspólnego inwestowania mogła korzystać ze zwolnienia podmiotowego, jej działalność musi bezpośredniemu nadzorowi właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę.

Fundusz, który jest wyodrębnionym zbiorem aktywów i nie posiada zdolności do czynności prawnych nie może prowadzić żadnej działalności, nie może być też podmiotem żadnego zezwolenia oraz innych praw i obowiązków.

W przypadku wykluczenia możliwości uznania niemieckich majątków odrębnych za podatników polskiego podatku dochodowego od osób prawnych brak jest możliwości rozpatrywania kwestii zwolnienia podmiotowego określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p.

Wnioskodawca, jako niemiecka spółka zarządzająca, nie spełnia bowiem podstawowej przesłanki zwolnienia określonego w art. 6 ust. 1 pkt 10a u.p.d.o.p., tj. nie jest instytucją wspólnego inwestowania.

Tut. Organ podatkowy w postępowaniu "interpretacyjnym" określonym w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie jest uprawniony do oceny zgodności przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z prawem unijnym w zakresie przepisów niepodlegających harmonizacji. Organ podatkowy przedstawia jedynie wykładnię określonych przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do konkretnego (zaistniałego lub przyszłego) stanu faktycznego.

Jak słusznie stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 19 grudnia 2011 r. II FSK 1574/10 "co ważne, interpretacja indywidualna nie jest aktem stosowania prawa, przez które należy rozumieć ustalanie wiążących konsekwencji normy prawnej do danego stanu faktycznego sprawy".

Ponieważ Wnioskodawca nie musi się zastosować do zaskarżonej interpretacji, nie może ona naruszać np. zasady swobodnego przepływu kapitału.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jeżeli zarządzane przez Wnioskodawcę fundusze inwestycyjne będą spełniać warunki określone w art. 6 ust. 1 pkt 10a ustawy o CIT - dochody dotyczące tych funduszy inwestycyjnych będą stanowiły dla Wnioskodawcy dochody zwolnione z CIT należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.