IPPB5/423-207/09/12-16/S/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uwzględniając prawomocny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt. II FSK 1866/10 z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 31 maja 2012 r.) stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.) oraz w piśmie z dnia 22 czerwca 2009 r. (data nadania 22 czerwca 2009 r., data wpływu 26 czerwca 2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 15 czerwca 2009 r. Nr IPPB5/423-207/09-2/PS (data nadania 15 czerwca 2009 r., data doręczenia 19 czerwca 2009 r.)o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie przepisów Konwencji z dnia 2 września 1991 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92 dalej konwencja polsko - szwajcarska):

* w części dotyczącej uznania wypłacanych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu szwajcarskiego świadczeń pieniężnych za dywidendę - jest nieprawidłowe.

* w części dotyczącej braku obowiązku pobrania podatku od należności wypłacanych podmiotowi szwajcarskiemu - jest prawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2009 r.został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółkę kapitałową z siedzibą w Polsce na rzecz spółki szwajcarskiej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na mocy uchwały zgromadzenia wspólników Spółki będącej wnioskodawcą (dalej: Spółka) w 2007 r. zostały przyznane wspólnikom tejże Spółki - osobom fizycznym prawa do dywidendy. W roku 2007 wspólnikami Spółki były tylko osoby fizyczne. Dywidendy nie zostały wypłacone do dnia dzisiejszego. Osoby, którym przyznane zostały dywidendy, zbyły w drodze cesji swoje wierzytelności z tytułu dywidend na rzecz spółki akcyjnej, mającej siedzibę w Szwajcarii. Szwajcarska spółka akcyjna, która nabyła ww. wierzytelności z tytułu niewypłaconych dywidend posiada 50% udziałów w Spółce i będzie posiadać udziały w Spółce nieprzerwanie przez okres dwóch lat od dnia otrzymania dywidendy. Zauważyć należy jednakże, że szwajcarska spółka nie była wspólnikiem Spółki w momencie przyznania dywidend. Ww. szwajcarska spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Szwajcarii. W najbliższym czasie ww. szwajcarska spółka ma otrzymać dywidendę, jako zaspokojenie jej roszczeń z tytułu nabytych wierzytelności do niewypłaconych dywidend, wynikających z uchwały zgromadzenia wspólników Spółki, podjętej w 2007 r.

W odpowiedzi na wezwanie Pełnomocnik Wnioskodawcy w piśmie z dnia 22 czerwca 2009 r. wyjaśnił, że "spółka szwajcarska nie nabyła od osób fizycznych roszczenia (wierzytelności) o wypłatę dywidendy na podstawie umowy sprzedaży, lecz na podstawie nieznanej w polskim prawie handlowym instytucji prawnej, której istota jest zbliżona do aportu, jednakże nie powodującej wydania określonej ilości akcji, a jedynie uprawniającej do pewnej części zysku spółki szwajcarskiej".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłata dywidendy wspólnikowi-spółce akcyjnej z siedzibą Szwajcarii w opisanym stanie faktycznym będzie rodziła obowiązek pobrania przez Spółkę jako płatnika-jakiegokolwiek podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktyczną wypłatą dywidendy do szwajcarskiej spółki akcyjnej z pominięciem wspólników osób fizycznych, zastosowanie będzie miał przepis art. 22 ust. 4 w zw. z art. 22 ust. 4a 4c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kwota przelana ze Spółki do szwajcarskiej spółki akcyjnej na mocy wyżej wskazanych przepisów będzie zwolniona od podatku dochodowego. W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nawet, gdyby ww. kwota nie była uznana jako dywidenda w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to i tak byłaby wyłączona z opodatkowania w Polsce, na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską i Szwajcarią, gdyż z umowy tej wynika, że wszelkie inne dochody otrzymywane przez spółkę jednego Państwa, które nie są expressis verbis wymienione w umowie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym podmiot otrzymujący dochód ma siedzibę.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał w dniu 20 lipca 2009 r. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego znak IPPB5/423-207/09-7/PS uznającą stanowisko przedstawione przez podatnika za nieprawidłowe. Interpretację doręczono w dniu 28 lipca 2009 r.

W powyższej interpretacji organ podatkowy stwierdził, iż kwestie dotyczące wypłaty dywidendy przez spółkę kapitałową zostały uregulowane w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), dalej "k.s.h.". Zgodnie z art. 191 § 1 "k.s.h.", wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników.

Prawo to przysługuje albo w części odpowiadającej udziałowi wspólnika w spółce, albo w części określonej w umowie spółki na podstawie art. 191 § 3 "k.s.h." (uchwała Składu Siedmiu Sędziów NSA z dnia 18 listopada 2002 r. nr FPS 9/02).

Podmiotami uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku (art. 193 § 1 "k.s.h.").

Po podjęciu uchwały zgromadzenia wspólników o podziale zysku, wspólnik nabywa roszczenie o wypłatę dywidendy. Wspólnik, który otrzymał dywidendę, może nią swobodnie dysponować (również roszczenie może być przedmiotem cesji).

W myśl art. 10 ust. 3 Konwencji z dnia 2 września 1991 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92 dalej konwencja polsko - szwajcarska), określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według polskiego prawa podatkowego zrównane są z wpływami z akcji.

Pojęcie "dywidendy" jest rozumiane jako przekazanie zysków udziałowcom (akcjonariuszom) spółki (pkt 1 Komentarza do art. 10 Modelowej Konwencji OECD). Z punktu widzenia udziałowców (akcjonariuszy), dywidenda jest dochodem z kapitału, który pozostawili do dyspozycji spółki, jako jej udziałowcy (pkt 3 Komentarza do art. 10 Modelowej Konwencji OECD).

Odnosząc powyższy stan prawny do stanu faktycznego sprawy, należy zaznaczyć, iż na mocy uchwały zgromadzenia wspólników Spółki S uprawnionymi do dywidendy są wyłącznie wspólnicy tej Spółki, będący osobami fizycznymi.

W związku z tym, fakt późniejszego zbycia w drodze cesji wierzytelności z tytułu dywidendy na rzecz spółki szwajcarskiej nie wpływa na zmianę podmiotu uprawnionego do dywidendy jakim są w przedmiotowej sprawie osoby fizyczne a nie jak twierdzi Wnioskodawca spółka szwajcarska. Kwota o wartości zatrzymanej dywidendy zadysponowana przez wspólników Spółki S na rzecz spółki szwajcarskiej, nie jest równoznaczna z wypłatą dywidendy.

Należy jeszcze raz podkreślić, że uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku.

Dywidenda była należna osobom fizycznym, fakt późniejszego rozdysponowania przez udziałowców prawem do dywidendy poprzez zbycie w drodze cesji wierzytelności z tytułu dywidendy nie może skutkować tym, że płatnik nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku od wypłacanych dywidend.

W związku z tym, że osobami uprawnionymi do dywidendy są osoby fizyczne, spółka dokonująca tej wypłaty winna jako płatnik na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonanych wypłat z tytułu dywidend.

Mając na uwadze powyższe oraz zadane przez spółkę pytanie należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując płatności na rzecz spółki szwajcarskiej winien pobrać od osób uprawnionych do dywidendy zryczałtowany podatek od dywidendy, na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dywidenda była należna osobom fizycznym. Fakt późniejszego zbycia prawa do dywidendy przez osoby fizyczne nie skutkuje zwolnieniem płatnika z jego obowiązków podatkowych w zakresie poboru podatku od wypłacanych dywidend.

Zatem, biorąc pod uwagę, iż podmiot szwajcarski nie jest uprawniony do dywidendy, rozważanie dotyczące możliwości zastosowania zwolnienia, na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) jest bezprzedmiotowe.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Spółka na mocy art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) pismem z dnia 29 lipca 2009 r. (data wpływu 3 sierpnia 2009 r.) wezwała organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa.

Argumenty Spółki przedstawione w wezwaniu o usunięcie naruszenia prawa stanowiły powtórzenie tez zawartych we wniosku z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie w zakresie opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółkę kapitałową z siedzibą w Polsce na rzecz spółki szwajcarskiej.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pismem z dnia 25 września 2009 r. IP-PB5/423-207/09-9/PS utrzymał w mocy przedmiotową interpretację i stwierdził brak podstaw do jej zmiany, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono w dniu 30 września 2009 r.

Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie z dnia 20 lipca 2009 r. Podatnik wniósł pismem z dnia 29 października 2009 r. (data stempla pocztowego 30 października 2009 r., data wpływu do Izby Skarbowej 2 listopada 2009 r.) skargę z powodu jej niezgodności z prawem.

Zarzuty zawarte w skardze.

W złożonej skardze Spółka zarzuciła przedmiotowej interpretacji naruszenie:

* art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., zwanej dalej u.p.d.o.p.).

Wyrokiem z dnia z dnia 13 maja 2010 r., sygn. akt. III SA/Wa 2117/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. WSA uznał, iż "Interpretacja nie narusza przepisów prawa w stopniu "który miałby lub mógłby mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

W szczególności, jak wyjaśniono w jej uzasadnieniu, zgodnie z art. 191 k.s.h., to wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Prawo to przysługuje albo w części odpowiadającej udziałowi wspólnika w spółce, albo w części określonej w umowie spółki na podstawie art. 191 § 3 k.s.h. (uchwała Składu Siedmiu Sędziów NSA z dnia 18 listopada 2002 r. nr FPS 9/02).Podmiotami uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są zatem wyłącznie wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku (art. 193 § 1 k.s.h. Po podjęciu uchwały zgromadzenia wspólników o podziale zysku, wspólnik nabywa roszczenie o wypłatę dywidendy. Wspólnik, który otrzymał dywidendę, może nią swobodnie dysponować, w tym również roszczenie o jej wypłatę może być przedmiotem cesji.

Odnosząc się do przepisów art. 10 ust. 3 konwencji polsko - szwajcarskiej jak wyjaśniono, określenie dywidenda oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według polskiego prawa podatkowego zrównane są z wpływami z akcji. Pojęcie "dywidendy" jest rozumiane jako przekazanie zysków udziałowcom (akcjonariuszom) spółki (pkt 1 Komentarza do art. 10 Modelowej Konwencji OECD). Z punktu widzenia udziałowców (akcjonariuszy), dywidenda jest dochodem z kapitału, który pozostawili do dyspozycji spółki, jako jej udziałowcy (pkt 3 Komentarza do art. 10 Modelowej Konwencji OECD.

Uprawnione jest zatem stanowisko, że na mocy uchwały zgromadzenia wspólników Spółki S uprawnionymi do dywidendy są wyłącznie wspólnicy tej Spółki, będący osobami fizycznymi. Fakt późniejszego zbycia w drodze cesji wierzytelności z tytułu dywidendy na rzecz spółki szwajcarskiej nie wpływa na zmianę podmiotu uprawnionego do dywidendy. Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są zatem wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku, przy czym fakt późniejszego rozdysponowania przez udziałowców prawem do dywidendy poprzez zbycie w drodze cesji wierzytelności z tytułu dywidendy nie może skutkować tym, że płatnik nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku od wypłacanych dywidend.

W świetle regulacji wynikających z u.p.d.o.f., Spółka dokonująca płatności na rzecz spółki szwajcarskiej powinna pobrać od osób uprawnionych do dywidendy zryczałtowany podatek od dywidendy, gdyż dywidenda była należna osobom fizycznym. Fakt późniejszego zbycia prawa do dywidendy przez osoby fizyczne nie skutkuje zwolnieniem płatnika z jego obowiązków podatkowych w zakresie poboru podatku od wypłacanych dywidend. "

Spółka z o.o., działająca przez pełnomocnika doradcę podatkowego, wniosła od powyższego wyroku pismem dnia 6 lipca 2010 r. skargę kasacyjną, zarzucając w niej, że zaskarżony wyrok wydany został z naruszeniem prawa materialnego - art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. przez błędne zastosowanie.

Wyrokiem z dnia z dnia 4 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1866/10, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżony wyrok w całości oraz uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

NSA stwierdził, iż "Skargę kasacyjną uznać należało za uzasadnioną. (...) przedstawiając motywy rozstrzygnięcia w sprawie sąd I instancji, podobnie jak organ wydający zaskarżoną do tego sądu interpretację, stwierdził, iż Spółka dokonująca opisanej we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej płatności na rzecz spółki szwajcarskiej powinna, jako płatnik, pobrać od osób fizycznych, którym prawo do dywidend zostało przyznane, zryczałtowany podatek od dywidendy. Chociaż przy tym sąd I instancji, podobnie jak i organ interpretacyjny, formułując ten pogląd odwołał się ogólnie do przepisów u.p.d.o.f., nie powołał natomiast żadnego konkretnego przepisu ustawy podatkowej (por.: art. 3 pkt 1 O.p., to nie może ulegać wątpliwości, że został on wywiedziony z art. 41 ust. 4 w związku z art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Drugi z powołanych przepisów stanowi, iż od uzyskanych dochodów /przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy (z zastrzeżeniem niemającym znaczenia w niniejszej sprawie), stosownie zaś do pierwszego z nich płatnicy, o których mowa w ust. 1, w tym osoby prawne, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w, między innymi, art. 30a ust. 1 (z zastrzeżeniem, które również nie ma znaczenia w niniejszej sprawie).

W związku z powyższym zauważyć należy, że z przepisów u.pd.o.f. wynika także, iż:

* ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych ( art. 1),

* opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów O.p. zaniechano poboru podatku zaś dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym/ art. 9 ust. 1 i 2/,

* przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 -15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń ( art. 11 ust. 1).

Dywidendy, jako jedne z przychodów z kapitałów pieniężnych, wymienione są w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych stanowią dywidendy otrzymane przez osobę fizyczną, ewentualnie postawione do dyspozycji osoby fizycznej. Dopóki sytuacja taka nie zaistnieje, nie powstaje też zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu uzyskania dywidendy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. W konsekwencji po stronie Spółki nie wystąpią obowiązki płatnika (por.: art. 8 oraz art. 4-7 Op. Potwierdza to brzmienie art. 41 ust. 4 u.p,d.o.f., który w swej treści wiąże obowiązek obliczenia i pobrania podatku przez płatnika z dokonaniem wypłat /świadczeń) lub postawieniem do dyspozycji podatnika /będącego osobą fizyczną - art. 1 u.p.d.o.f. pieniędzy lub wartości pieniężnych.

W stanie faktycznym opisanym we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji Spółka jednoznacznie podała, że osoby fizyczne uprawnione do dywidendy zbyły wierzytelności z tego tytułu, wobec czego jej świadczenie nie będzie wykonane na rzecz tych osób fizycznych. W związku z opisaną we wniosku wypłatą przez Spółkę środków pieniężnych osoby te nie uzyskają zatem żadnego przysporzenia, w szczególności przychodów z dywidendy. Przesądza to o trafności zarzutu skargi kasacyjnej, że w stanie faktycznym opisanym we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.do.f. nie znajdował zastosowania.

Podkreślić należy, że powyższe nie pozostaje w sprzeczności z art. 191 § 1 i art. 193 § 1 k.s.h., zgodnie z którymi wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, przy czym uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Skoro bowiem roszczenie o wypłatę dywidendy jest prawem zbywalnym, co w sprawie niniejszej nie jest sporne, to wypłata stosownego świadczenia pieniężnego nastąpić może nie na rzecz uprawnionego do dywidendy zgodnie z powołanymi przepisami k.s.h., lecz na rzecz innego podmiotu (por.: art. 509 § 1 i art. 512 k.c.). W razie cesji wierzytelności, o której mowa, uprawniony do dywidendy (stosownie do powołanych przepisów k.s.h.) nie otrzyma tytułem dywidendy żadnego świadczenia.

Stosownie do treści art. 153 p.p.s.a. ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

* za nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wypłacanych przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu szwajcarskiego świadczeń pieniężnych za dywidendę,

* za prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku pobrania podatku od należności wypłacanych podmiotowi szwajcarskiemu.

Kwestie dotyczące wypłaty dywidendy przez spółkę kapitałową zostały uregulowane w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), dalej "k.s.h.". Zgodnie z art. 191 § 1 "k.s.h.", wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Prawo to przysługuje albo w części odpowiadającej udziałowi wspólnika w spółce, albo w części określonej w umowie spółki na podstawie art. 191 § 3 "k.s.h." (uchwała Składu Siedmiu Sędziów NSA z dnia 18 listopada 2002 r. nr FPS 9/02).

Podmiotami uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są wspólnicy, którym udziały przysługiwały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku (art. 193 § 1 "k.s.h."). Po podjęciu uchwały zgromadzenia wspólników o podziale zysku, wspólnik nabywa roszczenie o wypłatę dywidendy. Wspólnik, który otrzymał dywidendę, może nią swobodnie dysponować (również roszczenie może być przedmiotem cesji).

W myśl art. 10 ust. 3 Konwencji z dnia 2 września 1991 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92 dalej konwencja polsko - szwajcarska), określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według polskiego prawa podatkowego zrównane są z wpływami z akcji.

Pojęcie "dywidendy" jest rozumiane jako przekazanie zysków udziałowcom (akcjonariuszom) spółki (pkt 1 Komentarza do art. 10 Modelowej Konwencji OECD). Z punktu widzenia udziałowców (akcjonariuszy), dywidenda jest dochodem z kapitału, który pozostawili do dyspozycji spółki, jako jej udziałowcy (pkt 3 Komentarza do art. 10 Modelowej Konwencji OECD).

Odnosząc powyższy stan prawny do zdarzenia przyszłego sprawy, należy zaznaczyć, iż na mocy uchwały zgromadzenia wspólników Spółki S Sp. z o.o. uprawnionymi do dywidendy są wyłącznie wspólnicy tej Spółki, będący osobami fizycznymi. W związku z tym, fakt zbycia w następnej kolejności w drodze cesji wierzytelności z tytułu dywidendy na rzecz spółki szwajcarskiej nie wpływa na zmianę podmiotu uprawnionego do dywidendy jakim są w przedmiotowej sprawie osoby fizyczne, a nie spółka szwajcarska. Kwota wartości zatrzymanej dywidendy zadysponowana przez wspólnika Spółki S Sp. z o.o. na rzecz spółki szwajcarskiej, nie jest równoznaczna z wypłatą dywidendy. Powyższe stanowisko znalazło potwierdzenie w wyroku WSA w Warszawie z dnia 13 maja 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 2117/09). Tym samym wypłata ze strony Spółki S Sp. z o.o. świadczenia pieniężnego będącego realizacją zobowiązania na rzecz wspólnika polskiego (któremu przysługiwały udziały w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku) nie będzie stanowić dla podmiotu szwajcarskiego dywidendy wbrew twierdzeniu Pełnomocnika Spółki wyrażonym we wniosku (w szczególności w części dotyczącej opisu zdarzenia przyszłego oraz zadanego pytania - gdzie mowa jest o dywidendzie, która zostanie wypłacona wspólnikowi-spółce akcyjnej z siedzibą Szwajcarii).

W rezultacie w przedmiotowej sytuacji nie będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 3 Konwencji polsko - szwajcarskiej. Otrzymane przez podmiot szwajcarski pieniądze będą w tym przypadku konsekwencją wcześniejszego rozdysponowania przez udziałowca prawem do dywidendy poprzez zbycie w drodze cesji wierzytelności z tytułu dywidendy.

Dochód, który osiągnie podmiot szwajcarski w wyniku zaspokojenia wierzytelności (w postaci otrzymanego wynagrodzenia) nie został objęty postanowieniami któregokolwiek z artykułów konwencji polsko - szwajcarskiej regulujących jasno określone kategorie dochodów. Zatem do tak uzyskanego dochodu znajdą zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 konwencji polsko - szwajcarskiej, zgodnie z którym części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Szwajcarii, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w Szwajcarii.

Zatem płatności dokonywane przez Spółkę na rzecz podmiotu szwajcarskiego nie będą objęte dyspozycją art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że podmiot polski dokonujący wypłaty takich należności nie będzie zobowiązany do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego. W takiej sytuacji, dochód podmiotu szwajcarskiego w postaci wynagrodzenia, jakie otrzyma należy kwalifikować jako "zyski przedsiębiorstwa" w rozumieniu art. 7 umowy polsko-szwajcarskiej.

Zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje, (w rozpatrywanej sprawie Szwajcarii, o ile podmiot zagraniczny nie posiada zakładu na terytorium Polski.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U.2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.