IPPB5/423-191/08-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 19 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych dokonania na rzecz Spółki przebudowy linii energetycznej oraz modernizacji transformatora - jest prawidłowe.

W dniu 19 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych dokonania na rzecz Spółki przebudowy linii energetycznej oraz modernizacji transformatora.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma dokonująca inwestycji budowlanej (dalej również: Inwestor), w związku z zamiarem usunięcia kolizji przebiegu linii energetycznej z planowaną przez tą firmę inwestycją zobowiązała się do zdemontowania na własny koszt części linii energetycznej należącej do Spółki. Ponadto Inwestor zobowiązał się do wykonania części linii w nowym miejscu oraz do zmodernizowania transformatora tak, by był zdolny do prawidłowego przesyłu energii elektrycznej na nowo wybudowanym odcinku sieci. Firma zaproponowała, że wykona prace we własnym zakresie i nieodpłatnie przekaże na rzecz Spółki wybudowane elementy linii wraz z nakładami inwestycyjnymi modernizującymi transformator. W wyniku dokonanych przez Inwestora prac, przebudowaniu ulegnie środek trwały będący własnością Spólki (linia energetyczna). W wyniku dokonanych przez Inwestora prac modernizacji ulegnie środek trwały będący własnością Spółki (transformator).

Prace ulepszające środki trwałe Spółki, spowodują wzrost wartości użytkowej tych środków trwałych. W przypadku linii energetycznej wydłuży się okres jej używania (stare elementy zostaną zastąpione nowoczesnymi) oraz ulegnie obniżeniu koszt eksploatacji. W przypadku transformatora podwyższone zostaną jego parametry techniczne, co umożliwi mu przetwarzanie. większej ilości energii. Wartość nakładów poniesionych na poszczególne środki trwałe Spółki przez Inwestora w każdym przypadku przekroczy 3.500 zł. Inwestor zleci wykonanie prac polegających na przebudowaniu linii energetycznej i modernizacji transformatora podmiotowi trzeciemu (zwanemu dalej: Wykonawcą). Spółka wykorzystuje przedmiotowe środki trwałe w prowadzeniu własnej działalności gospodarczej, Spółka nie planuje ich sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wskazuje, iż zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 64, poz. 654 z późn. zm.) przychodami są w szczególności: wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Ponieważ w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw stanowi przychód podatkowy, przychodem podatkowym dla Spółki będzie również nieodpłatne przebudowanie przez Inwestora odcinka linii energetycznej oraz nieodpłatne zmodernizowanie transformatora. Jednocześnie Spółka zauważa, iż powyższe stanowisko ściśle koresponduje ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów wyrażonym w wyjaśnieniu z dnia 18 września 2006 r. (nr DD6-8213-302/HS/06/634), w którym to Ministerstwo stwierdziło, iż przedsiębiorstwo energetyczne przejmując infrastrukturę techniczną, osiągnie przychody, które należy zaliczyć na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. do przychodów podatkowych.

Spółka zauważa również, iż zgodnie z treścią art. 12 ust. 6 pkt 2 u.p.d.o.p. wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się: jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen stosowanych wobec innych odbiorców. W związku z powyższym, jeżeli na rzecz Spółki zostanie przez Inwestora wykonana usługa polegająca na nieodpłatnym przebudowaniu linii energetycznej oraz nieodpłatnej modernizacji transformatora, to przychodem podatkowym Spółki, będzie cena stosowana przez Wykonawcę w stosunku do Inwestora. Zdaniem Spółki, będzie to kwota wynagrodzenia brutto Wykonawcy (kwota zawierająca w sobie podatek VAT).

W opinii Spółki przebudowana linia energetyczna, jak i zmodernizowany transformator, są i będą (po przeprowadzonym przez Inwestora ulepszeniu) środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji, o których mowa w art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. Zgodnie bowiem z treścią powyższego przepisu, amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p. jeżeli środki trwale uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11 powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości Z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Spółka zauważa, że z literalnego brzmienia art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p. będącego podstawą prawną do zwiększeniu wartości początkowej środka trwałego w wyniku jego przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji nie wynika jednoznacznie, że wydatki na te prace muszą być ponoszone przez właściciela środka trwałego. Przepis ten nie wyklucza możliwości dokonania ulepszenia środka trwałego na koszt innego podmiotu. Zgodnie z tym przepisem suma wydatków musi przekroczyć 3500 zł w danym roku podatkowym. W opisanym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym wydatki Inwestora poniesione na ulepszenie środków trwałych Spółki przekroczą 3500 zł na każdy środek trwały.

Zauważyć jednocześnie należy, że w przypadku nieodpłatnego uzyskania przez podatnika ulepszenia należących do tego podatnika środków trwałych konsekwencje podatkowe powinny być analogiczne jak w przypadku nieodpłatnego uzyskania całego środka trwałego. W przypadku nieodpłatnego otrzymania środka trwałego podatnik ma obowiązek wykazać przychód podatkowy (zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p.) w wysokości wartości rynkowej otrzymanego nieodpłatnie środka trwałego (zgodnie z art. 12 ust. 5 u.p.d.o.p.). Podatnik otrzymujący nieodpłatnie środek trwały powinien określić jego wartość początkową w wysokości wartości rynkowej (zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p.), podatnik ten będzie miał prawo do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów (zgodnie z wykładnią a contrario art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a) tiret pierwsze w związku z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.). Powyższe stanowisko ściśle koresponduje ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów, wyrażonym w piśmie z dnia 6 listopada 2002 r. (nr PB3-93-MD-8214-10/02), skierowanym do wszystkich Izb Skarbowych, w którym to Ministerstwo wyjaśniło, iż przedsiębiorstwa gospodarki energetycznej i wodno-kanalizacyjnej, otrzymujące infrastrukturę techniczną, uzyskują przychody, które zaliczone na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. do przychodów podatkowych, są podstawą do uznania dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych wartości środków trwałych z zakresu obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej - za koszty uzyskania przychodów. Skoro zatem podatnik, który otrzyma nieodpłatnie cały środek trwały może dokonywać odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów uzyskania przychodów od całej wartości środka trwałego (która to wartość była jego przychodem podatkowym) to tym bardziej taką możliwość powinien mieć podatnik, który uzyskuje nieodpłatnie świadczenie polegające na ulepszeniu jego środka trwałego (argumentum a maiori ad minus).

Należy zatem stwierdzić, że Spółka będzie miała prawo, a nawet obowiązek zwiększyć wartość początkową ulepszonych nieodpłatnie środków trwałych o wartość uzyskanego przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Spółka będzie mogła zaliczyć całość odpisów amortyzacyjnych od powiększonej (w sposób przedstawiony w zdaniu poprzednim) wartości początkowej środków trwałych. Należy bowiem zauważyć, iż zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a- 16m, z uwzględnieniem art. 16. Ponadto w myśl art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a) tiret pierwsze u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw. Wnioskując a contrario należy zatem stwierdzić, iż dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od zmodernizowanych i przebudowanych środków trwałych będzie stanowiło dla Spółki koszt podatkowy, ponieważ wartość przebudowy linii i modernizacji transformatora będzie dla Spółki przychodem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.