IPPB5/423-166/09-4/AS - Ustalenie przychodu podatkowego grupy producentów owoców z tytułu otrzymanej pomocy finansowej z UE.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) oraz piśmie z dnia 18 maja 2009 r. (data nadania 18 maja 2009 r., data wpływu 19 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

W dniu 30 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodu podatkowego z tytułu otrzymanej pomocy finansowej z Unii Europejskiej oraz wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków bezpośrednio sfinansowanych dotacją.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej Wnioskodawca zwrócił się o wyjaśnienie zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka prowadzi działalność jako grupa producentów owoców i otrzymała pomoc finansową z Unii Europejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie obsługi pomocy finansowej na rynku owoców i warzyw zastosowanie mają następujące rozporządzenia UE:

Uwzględniając ww. przepisy prawa, w przypadku planów dochodzenia do uznania, zatwierdzonych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) Nr 2200/96 z dnia 28 października w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw oraz rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1432/2003 z dnia 11 sierpnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania rozporządzenia Rady (WE) Nr 2200/96 w sprawie warunków uznawania organizacji producentów i wstępnego uznawania grup producentów, realizowanych po dniu 1 stycznia 2008 r. zastosowanie mają następujące zasady:

Pomoc ta objęta jest w ramach wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw Unii Europejskiej i objęta jest Planem Rozwoju Obszarów Wiejskich, a realizowana w formie płatności w okresie pierwszych pięciu lat od dnia uznania grupy.

Wypłaty środków pomocowych dokonuje Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymywana przez Spółkę pomoc w części, która bezpośrednio nie finansowała wydatków związanych z utworzeniem grupy producentów i prowadzeniem działalności administracyjnej, nie jest przychodem podatkowym, ponieważ:

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym przedmiotowa pomoc objęta jest w ramach wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw w Unii Europejskiej i objęta jest Planem Rozwoju Obszarów Wiejskich, a realizowana w formie płatności w okresie pięciu lat od dnia uznania grupy. Wypłaty środków pomocowych dokonuje Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymywana przez Spółkę pomoc w części, która bezpośrednio nie finansowała wydatków związanych z utworzeniem grupy producentów i prowadzeniem działalności administracyjnej nie jest przychodem podatkowym, ponieważ:

W podatku dochodowym od osób prawnych obowiązuje zasada lustra, to znaczy, że dotacja nie jest opodatkowana, a sfinansowane z niej wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, natomiast pozostała część dotacji jest przychodem niepodlegającym opodatkowaniu, o którym mowa w art. 12 ust. 4 ustawy, ponieważ bezpośrednio nie finansuje wydatków, dla których została przyznana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

Na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych są (z zastrzeżeniem art. 1 ust. 2 oraz art. 1a powołanej ustawy) osoby prawne.

Zasady funkcjonowania grup producentów rolnych uregulowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 88, poz. 983 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby prawne prowadzące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym lub prowadzące działalność rolniczą w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej mogą organizować się w grupy producentów rolnych w celu dostosowania produkcji rolnej do warunków rynkowych, poprawy efektywności gospodarowania, planowania produkcji ze szczególnym uwzględnieniem jej ilości i jakości, koncentracji podaży oraz organizowania sprzedaży produktów rolnych, a także ochrony środowiska naturalnego.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw grupa producentów rolnych prowadzi działalność jako przedsiębiorca mający osobowość prawną, pod warunkiem że:

Zatem Wnioskodawca posiada osobowość prawną, tak więc jako osoba prawna jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca otrzymuje pomoc finansową w ramach działania wspólnej organizacji owoców i warzyw w Unii Europejskiej: "Grupy Producentów Rolnych" objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich, który realizowany jest na lata 2007-2013.

Należy podkreślić, iż rozważając kwestię zastosowania przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych do przychodów (dochodów) uzyskiwanych przez grupy producentów rolnych ze środków pomocowych, należy uwzględnić obowiązujący stan prawny w roku, w którym otrzymano pomoc.

Od 2007 r. - w wyniku nowelizacji przepisów ustawy o finansach publicznych - środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, w tym również przeznaczone na finansowanie Wspólnej Polityki Rolnej, stanowią dochód budżetu państwa.

Przepis art. 96 pkt 16 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. (Dz. U. Nr 249 poz. 2104 z późn. zm.) stanowi bowiem, że środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybołówstwa, jak również środki z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej "Sekcja Gwarancji", Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji oraz Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich - po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa - są dochodami budżetu państwa.

W myśl art. 212 ustawy o finansach publicznych środki budżetu państwa przeznaczone na realizację Wspólnej Polityki Rolnej, w tym także środki z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich są, zgodnie z ustalonymi procedurami, wydatkowane przez agencje płatnicze, o których mowa w odrębnych przepisach.

Z uwagi na powyższe w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania przywołany przez Wnioskodawcę przepis art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie, środki pieniężne są przekazywane Wnioskodawcy przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, którą ustanowiono agencją płatniczą realizującą obsługę pomocy finansowej w ramach działania Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Oznacza to, że Agencja otrzymuje środki z budżetu państwa, a następnie przeznacza je na pomoc finansową dla grupy producentów rolnych.

Na mocy art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne w tym również różnice kursowe.

Zgodnie ze znowelizowanym z dniem 1 stycznia 2009 r. art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne w tym również różnice kursowe.

W świetle ww. przepisu otrzymana pomoc finansowa co do zasady stanowi przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednak w myśl art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach, są wolne od podatku.

Z uwagi na powyższe, w oparciu o przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż przychody Wnioskodawcy pochodzące z otrzymanej od agencji rządowej pomocy finansowej będą wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy podatkowej, a niewyłączone z opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z tymi uregulowaniami, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, jednak pod tym warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Warunkiem formalnoprawnym zakwalifikowania przedmiotowych wydatków Spółki do kosztów uzyskania przychodów jest właściwe udokumentowanie faktu poniesienia danego wydatku.

Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

Przepisy ustawy podatkowej dokonują jednocześnie podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, a których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności.

Jednakże w myśl art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48 lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.).

Zatem wydatki sfinansowane z przychodów uzyskanych z tej pomocy, jako wolnych od podatku, nie będą zaliczane do kosztów podatkowych, zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, iż wprawdzie stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej zwolnienia od podatku dochodowego otrzymanych kwot jest właściwe, jednakże wskazany przez Wnioskodawcę art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, przez co stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia przychodu podatkowego z tytułu otrzymanej pomocy finansowej z Unii Europejskiej należy uznać za nieprawidłowe.

W pozostałej części w zakresie wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków bezpośrednio sfinansowanych dotacją stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga fakt, iż stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 14c § 1 zdanie pierwsze Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Zatem interpretacjami są wszelkie wyjaśnienia treści obowiązującego prawa podatkowego, kierowane do organów podatkowych i organów kontroli skarbowej, dotyczące problemów prawa podatkowego, indywidualnych spraw podatników, płatników czy inkasentów.

Należy przy tym podkreślić, iż organ podatkowy wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jego rola sprowadza się do przedstawienia poglądu dotyczącego rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej. Interpretacja indywidualna nie jest aktem rozstrzygającym o prawach lub obowiązkach podmiotu w konkretnej sprawie podatkowej.

Z uwagi na powyższe tut. Organ podatkowy nie odniósł się w treści uzasadnienia do przywołanych przez Wnioskodawcę regulacji wspólnotowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.