IPPB5/423-156/08-2/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2008 r. (data wpływu 3 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przewozem pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przewozem pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W listopadzie 2006 r. w Spółce zakończono budowę i oddano do użytku bazę magazynowo - przetwórczą. W zakładzie znajduje się nowa linia technologiczna do produkcji granulatu typ 90 i typ 45. Fakt ten spowodował u części dotychczasowych pracowników zmianę miejsca pracy, co wiąże się z koniecznością dojazdów. Miejscowość, w której położony jest zakład leży na uboczu od głównej trasy w odległości ok. 40 kilometrów od L. Z uwagi na utrudniony dojazd środkami komunikacji publicznej, wielozmianowy system pracy (w tzw. sezonie jest to system trzyzmianowy) oraz ze względu na fakt, iż pracownicy ci to doświadczona i wykwalifikowana kadra, w celu utrzymania dotychczasowego zatrudnienia na określonym poziomie pod względem ilościowym i jakościowym, Spółka zmuszona była zorganizować pracownikom dojazdy do i z pracy oraz pokryć koszty z nimi związane z własnych środków. W tym celu Spółka podpisała umowę o przewozy pracowników z zewnętrznym dostawcą - wyspecjalizowaną firmą przewozową. Wykonane usługi na rzecz Spółki są rozliczane i dokumentowane fakturami co miesiąc. Spółka powyższe wydatki zalicza do kosztów uzyskania przychodów. W zakresie podatku od towarów i usług Spółka dokonuje odliczenia kwot podatku wynikających z faktur za transport pracowników. Spółka z tego tytułu nie pobiera od pracowników żadnego wynagrodzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

W części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie wydana odrębna interpretacja.

W zakresie kosztów uzyskania przychodów Spółka stoi na stanowisku, że wydatki związane z organizacją dojazdów pracowników do pracy są kosztem uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zdaniem Spółki treść art. 16 ust. 1 ustawy nie zawiera regulacji dotyczących przedmiotowych wydatków, wobec czego należy odnieść się do ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy. Generalnie można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodu. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W przedmiotowej sprawie wydaje się zasadne, iż ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup usług transportowych mają istotny związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami. Zdaniem Spółki wydatki te związane są z utrzymaniem zatrudnienia na określonym poziomie, zarówno pod względem ilościowym jak i jakościowym, co służyć ma prawidłowemu funkcjonowaniu firmy, a tym samym osiąganiu przez Spółkę przychodów. Spółka podkreśla, iż w podobnych sprawach zostało wydanych wiele interpretacji potwierdzających stanowisko podatnika. Dla przykładu Spółka powołuje interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 lutego 2008 r. o sygnaturze ILPB3/423-274/07-2/EK, z dnia 16 lipca 2008 r. o sygnaturze ILPB3/423-245/08-4/EK, czy też z dnia 14 listopada 2007 r. o sygnaturze ILPB3/423-65/07-5/EK. W powyższych interpretacjach wydatki na nabycie usług transportowych celem organizacji dla pracowników dojazdów do pracy uznane zostały za koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu - w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z powyższym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ponadto zaliczenie danego wydatku do kosztów podatkowych uzależnione jest od tego, czy nie mieści się on w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, który określa art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na fakt, iż treść tego artykułu nie zawiera regulacji dotyczących przedmiotowych wydatków, należy odnieść się do ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 tejże ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż organizowane przez Spółkę dojazdy dla pracowników do i z miejsca pracy służą zapewnieniu prawidłowego funkcjonowania prowadzonej przez Spółkę działalności produkcyjnej, co z kolei wpływa na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów.

Zatem wydatki na nabycie usług transportowych, celem organizacji dojazdów pracowników do i z miejsca pracy - jako koszty mające pośredni wpływ na osiągane przychody - stanowić będą koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.