IPPB5/423-1238/12-3/PS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 marca 2012 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-1238/12-3/PS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2011 r. (data wpływu 29 grudnia 2011 r.) uzupełnionego pismem z dnia 1 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 12 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523, dalej także: UPO) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dnu 29 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 12 UPO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (zwana dalej "Spółką") jest spółką z siedzibą w Polsce, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie rybołówstwa dalekomorskiego. Spółka zawarła umowę, której przedmiotem był czarter (tj. najem bez załogi) statku morskiego eksploatowanego w rybołówstwie dalekomorskim. Właścicielem-wynajmującym statek jest spółka z siedzibą na Cyprze. Spółka-wnioskodawca jest najemcą statku.

Z tytułu umowy czarteru, Spółka płaci wynajmującemu comiesięczny czynsz najmu. Statek rybacki, będący przedmiotem umowy czarteru (najmu), jest używany do połowów na akwenach dalekomorskich, w wyłącznych strefach ekonomicznych państw innych niż Polska i Cypr a także na wodach międzynarodowych. Złowione ryby Spółka sprzedaje na rzecz różnych podmiotów, pochodzących przeważnie z państw innych niż Polska i Cypr. Zgodnie z Art. 12 Umowy o UFO, od należności licencyjnych powstałych na terytorium Polski i płatnych podmiotom cypryjskim, podatek u źródła nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych należności. Jednak zgodnie z art. 8 ust. 1 tejże Umowy o UPO: "Zyski pochodzące z eksploatacji statków, samolotów lub pojazdów drogowych w komunikacji międzynarodowej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba prawna przedsiębiorstw." Zostało to uszczegółowione w ust. 2 tegoż artykułu: "W rozumieniu niniejszego artykułu zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków i barek lub samolotów obejmują zyski pochodzące z pełnej dzierżawy z załogą lub bez załogi statków i barek lub samolotów eksploatowanych przez najemcę w komunikacji międzynarodowej".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy statek rybacki używany do połowów na akwenach dalekomorskich, w wyłącznych strefach ekonomicznych państw innych niż Polska i Cypr a także na wodach międzynarodowych, sprzedający złowione ryby na rzecz różnych podmiotów, pochodzących przeważnie z państw innych niż Polska i Cypr jest statkiem eksploatowanym w komunikacji międzynarodowej w rozumieniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i. majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy statek rybacki używany do połowów na akwenach dalekomorskich, w wyłącznych strefach ekonomicznych państw innych niż Polska i Cypr a także na wodach międzynarodowych, sprzedający złowione ryby na rzecz różnych podmiotów, pochodzących przeważnie z państw innych niż Polska i Cypr jest statkiem eksploatowanym w komunikacji międzynarodowej w rozumieniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i. majątku.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 12 Umowy o UPO, licencyjne" w przypadku, gdy wypłaca je podmiot polski podmiotowi cypryjskiemu mogą być opodatkowane stawką do 5% brutto tych należności. Zaś według definicji zawartej w ustępie 2 tego artykułu, do "należności licencyjnych" należą "wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane (...) za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego".

Artykuł 8 tej samej Umowy o UPO statuuje jednak inną zasadę. Przepis ten zatytułowany jest "Transport morski i inny". Jego ustęp 1 postanawia ogólnie, że "Zyski pochodzące z eksploatacji statków, samolotów lub pojazdów drogowych w komunikacji międzynarodowej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba prawna przedsiębiorstw" Ustęp 2 wyjaśnia i uszczegóławia tę zasadę, poprzez wskazanie, że: "W rozumieniu niniejszego artykułu zyski pochodzące z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków i barek lub samolotów obejmują zyski pochodzące z pełnej dzierżawy z załogą lub bez załogi statków i barek lub samolotów eksploatowanych przez najemcę w komunikacji międzynarodowej lub korzyści związane z zyskami opisanymi w ustępie 1."

W ocenie Spółki-wnioskodawcy, zasada z art. 12, dotycząca wszelkich "należności licencyjnych" - w tym należności za użytkowanie urządzenia przemysłowego jest zasadą o wyższym stopniu ogólności niż zasada z art. 8 ust. 2, obejmująca szczegółowo wymienione zyski z dzierżawy statku z załogą lub bez załogi, eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej. Z tej przyczyny należy dla właściwej wykładni normy prawnej zastosować regułę kolizyjną "norma szczególna wyłącza stosowanie normy ogólnej". Oznacza to, że w przypadku należności za używanie statku morskiego eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej należy stosować sposób opodatkowania określony w art. 8 Umowy o UPO, a nie w art. 11 Umowy.

Do rozstrzygnięcia pozostaje kwestia, jak należy rozumieć pojęcie "komunikacji międzynarodowej", a w szczególności - czy statek będący przedmiotem umowy czarteru, jak również niniejszego wniosku o udzielenie interpretacji, należy uznać za eksploatowany w taki właśnie, czy w inny sposób.

W ocenie Spółki-wnioskodawcy kluczową okolicznością jest fakt, że statek nie jest użytkowany na terytorium Polski ani na polskich wodach terytorialnych. Statek nie poławia także ryb na wodach wyłącznej strefy ekonomicznej Polski ani nie wyładowuje ich w polskich portach rybackich. Nie dokonuje także sprzedaży złowionych ryb na terytorium Polski ani na rzecz podmiotów polskich (to ostatnie nie jest zasadą, którą Spółka-wnioskodawca zamierza stosować w celu dyskryminacji polskich podmiotów; odzwierciedla jednak stan faktyczny, w którym przeważająca część sprzedaży dokonywana jest na rzecz podmiotów z siedzibą poza terytorium Polski) Oznacza to, że wynajmowany statek jest eksploatowany przez Spółkę-wnioskodawcę w taki sposób, że nie istnieje związek funkcjonalny pomiędzy statkiem a terytorium Polski. Nawiasowo należy zaznaczyć, że nie istnieje także związek funkcjonalny pomiędzy sposobem eksploatacji statku a terytorium Cypru (drugiej strony Umowy o UPO).

Używanie statku do połowów na wodach międzynarodowych oraz na wodach państw innych niż Polska i Cypr przesądza o międzynarodowym charakterze jego eksploatacji. Pozostaje zagadnienie, czy rybołówstwo w wodach morskich może zostać uznane za "komunikację" w rozumieniu art. 8 Ustawy o UPO.

W ocenie Spółki - wnioskodawcy także na to pytanie należy odpowiedzieć pozytywnie. Wynika to z faktu, że pojęcie "komunikacja" należy rozumieć w sposób szeroki, aby nie spowodować sztucznego jego zawężenia.

Zgodnie z definicją słownikową, słowo "komunikacja" oznacza:

1.

"ruch środków lokomocji między odległymi od siebie miejscami; też: drogi, szlaki i środki lokomocji"

2.

"przepływ informacji między urządzeniami, np. telefonami lub komputerami"

3.

"przekazywanie i odbieranie informacji w bezpośrednim kontakcie z drugą osobą"

4.

"możliwość przedostania się z jednego pomieszczenia lub miejsca do drugiego" (Definicja za Słownikiem języka polskiego PWN)

Statek jest niewątpliwie środkiem transportu w rozumieniu ustawy o CIT. Niewątpliwie także porusza się pomiędzy odległymi od siebie miejscami i miejsca te są położone na terytoriach różnych państwa, z których żadne nie jest Cyprem ani Polską Jednocześnie, statek na pewnych odcinkach transportuje złowione ryby i przeładowuje je na statki będące pod banderą państw zazwyczaj innych niż Polska i Cypr, przez co partycypuje w handlu międzynarodowym.

Z powyższych przyczyn Spółka uważa że jej sposób korzystania ze statku należy uznać za eksploatację w transporcie międzynarodowym.

Spółka uważa też za oczywiste, że statek nie jest eksploatowany w transporcie krajowym polskim ani w transporcie krajowym cypryjskim - wskazując że w jej ocenie jedynie taki transport można by uznać za uzasadniający opodatkowanie podatkiem krajowym któregoś z państw-stron Umowy o UPO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl