IPPB5/423-1226/14-4/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2015 r. (data nadania 25 lutego 2015 r., data wpływu 27 lutego 2015 r.) na wezwanie organu Nr IPPB5/423-1226/14-2/KS z dnia 13 lutego 2015 r. (data nadania 16 lutego 2015 r., data doręczenia 19 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych spożywanych podczas spotkań z kontrahentami w lokalach gastronomicznych - jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych spożywanych podczas spotkań z kontrahentami w lokalach gastronomicznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

"A." Spółka z ograniczona odpowiedzialnością prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej wyrobów chemicznych oraz sprzedaży hurtowej pozostałych półproduktów, dodatków spożywczych. klientami / kontrahentami Spółki są często osoby fizyczne lub osoby prawne z obszaru Polski, Unii Europejskiej lub z poza tych obszarów np. Stanów Zjednoczonych.

Spółka w roku podatkowym wielokrotnie spotyka się w celu zachowania lub osiągnięcia opodatkowanych przychodów z obecnymi i przyszłymi klientami w restauracjach / lokalach gastronomicznych, gdzie ponoszony jest wydatek z pieniędzy Spółki na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Miejsca spotkań są często oddalone o dziesiątki czy setki kilometrów od siedziby Spółki. Posiłki nie noszą znamion okazałości i wystawności, ale odpowiadają standardom biznesowym i podstawowym kanonom kultury panującej w międzynarodowym i polskim środowisku biznesowym. Rezultatem takich spotkań jest nawiązanie współpracy polegającej na zakupie towarów handlowych dla Spółki lub możliwości ich sprzedaży, co kreuje również zwiększenie podatków i opłat na rzecz Skarbu Państwa płaconych przez Spółkę i kontrahentów Spółki. Stwarza to warunki pozwalające na zapoznanie się z ofertą, którą proponuje Spółka potencjalnemu dostawcy lub odbiorcy swoich produktów oraz negocjacji warunków handlowych.

Oferta Spółki jest skierowana do specyficznego grona odbiorców i wymaga szczegółowych informacji, omówienia, a często i degustacji produktów. Większość takich spotkań kończy się zawarciem umowy współpracy, w ślad za czym idą faktury sprzedaży na rzecz Spółki i wpłaty podatków na rzecz Skarbu Państwa (np. VAT, opłaty celne, CIT). Ponoszone przez podatnika wydatki na drobną konsumpcję podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami usług, etc. dotyczą zakresu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Celem spotkań jest zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów Spółki. Są one międzynarodowym standardem i nieodzownym elementem kontaktów handlowych, bez którego nie jest możliwe osiągnięcie i zabezpieczenie źródeł przychodów Spółki.

Posiłki nie noszą znamion okazałości i wystawności, ale odpowiadają standardom biznesowym i podstawowym kanonom kultury.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że w uzupełnieniu z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 27 luty 2015 r.) Wnioskodawca powtórzył opis zdarzenia przyszłego zawarty w złożonym w dniu 15 grudnia 2014 r. wniosku, a także w części uzupełnił podany opis, który w całości przytoczono powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy będą stanowić koszty uzyskania przychodu wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych w opisanej w punkcie 68 sytuacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane we wniosku podatnika wydatki mają związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika, zaś wyłącznym bądź dominującym celem ich ponoszenia nie jest wykreowanie wizerunku podatnika, lecz są one nakierowane na uzyskanie maksymalnego przychodu, a konkretnie - celem spotkań jest tylko i wyłącznie omówienie z kontrahentami spraw handlowych. Zdaniem podatnika te wydatki powinny stanowić koszty uzyskania przychodu Spółki.

W uzupełnieniu z dnia 25 lutego 2015 r. Wnioskodawca dodatkowo podkreślił, że wyżej opisane spotkania mają na celu zachowanie lub zwiększenie przychodów Spółki. Celem tych spotkań jest zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości". Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w celu zachowania lub osiągnięcia opodatkowanych przychodów organizuje spotkania z obecnymi i przyszłymi klientami w lokalach gastronomicznych, gdzie ponosi wydatki z pieniędzy Spółki za usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Miejsca spotkań są często oddalone o dziesiątki czy setki kilometrów od siedziby Spółki. Posiłki nie noszą znamion okazałości i wystawności, ale odpowiadają standardom biznesowym i podstawowym kanonom kultury panującej w międzynarodowym i polskim środowisku biznesowym. Rezultatem takich spotkań jest nawiązanie współpracy polegającej na zakupie towarów handlowych dla Spółki lub możliwości ich sprzedaży, co kreuje również zwiększenie podatków i opłat na rzecz Skarbu Państwa płaconych przez Spółkę i kontrahentów Spółki. Stwarza to warunki pozwalające na zapoznanie się z ofertą, którą proponuje Spółka potencjalnemu dostawcy lub odbiorcy swoich produktów oraz negocjacji warunków handlowych.

Oferta Spółki jest skierowana do specyficznego grona odbiorców i wymaga szczegółowych informacji, omówienia, a często degustacji produktów. Większość takich spotkań kończy się zawarciem umowy współpracy, w ślad za czym idą faktury sprzedaży na rzecz Spółki i wpłaty podatków na rzecz Skarbu Państwa (np. VAT, opłaty celne, CIT). Ponoszone przez podatnika wydatki na drobną konsumpcję podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami usług etc. dotyczą zakresu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Zdaniem Spółki, celem spotkań jest zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów Spółki. Są one międzynarodowym standardem i nieodzownym elementem kontaktów handlowych bez którego nie jest możliwe osiągnięcie i zabezpieczenie źródeł przychodów Spółki.

Posiłki nie noszą znamion okazałości i wystawności, ale odpowiadają standardom biznesowym i podstawowym kanonom kultury.

Wobec powyższego, skoro przedmiotowe spotkania organizowane są w celu stworzenia warunków pozwalających potencjalnemu dostawcy lub odbiorcy produktów Spółki na zapoznanie się z ofertą Spółki oraz negocjacji warunków umowy, zaś rezultatem takich spotkań jest nawiązanie współpracy polegającej na zakupie towarów handlowych dla Spółki lub możliwości ich sprzedaży - niewątpliwie działania Wnioskodawcy skierowane są na maksymalizację osiąganego przez Spółkę przychodu.

Ocena prawna wskazanych wydatków wymaga także uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy uznaje się te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami danych spotkań. W opisanym zdarzeniu Spółka organizuje spotkania z kontrahentami w celu nawiązania współpracy polegającej na zakupie towarów handlowych dla Spółki lub możliwości ich sprzedaży, co w rezultacie ma prowadzić do zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów Spółki, nie zaś do budowania jej wizerunku.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki na zakup usług gastronomicznych, żywności oraz napojów, w tym alkoholowych spożywanych podczas spotkań z kontrahentami w lokalach gastronomicznych, których celem jest zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, należy uznać za wydatki spełniające przesłanki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy, niewymienione w tzw. negatywnym katalogu kosztów.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.