IPPB5/423-1220/11-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów premii pieniężnych, które będą wypłacane firmom leasingowym podpisującym umowy ubezpieczenia przy udziale Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów premii pieniężnych, które będą wypłacane firmom leasingowym podpisującym umowy ubezpieczenia przy udziale Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej: "XYZ", "Spółka" lub "Wnioskodawca") świadczy usługi brokerskie polegające, m.in. na pośrednictwie w zawieraniu umów ubezpieczenia. Jednym z głównych źródeł przychodu Spółki jest wynagrodzenie prowizyjne otrzymywane od zakładów ubezpieczeń, z którymi firmy leasingowe współpracujące ze Spółką zawrą umowy ubezpieczenia. Wynagrodzenie Wnioskodawcy jest ustalane w ramach porozumienia zawartego z zakładem ubezpieczeń jako określony procent sumy opłacanych składek.

Firmy leasingowe w odniesieniu do usług ubezpieczenia objęte są dwoma schematami rozliczeń i kontraktacji:

* firma leasingowa (leasingodawca) jest stroną umowy ubezpieczenia i dolicza jego koszt do kwoty rat leasingowych.

* firma leasingowa (leasingodawca) nie jest stroną umowy ubezpieczenia, podpisuje ją bezpośrednio leasingobiorca i ten ponosi koszty wynikające z takiej umowy.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż nie będzie otrzymywał wynagrodzenia z tytułu zawartych umów ubezpieczenia lub pośrednictwa w zakresie ubezpieczenia bezpośrednio od firm leasingowych. Nie będą one również zobligowane do jakichkolwiek świadczeń na jego rzecz. Działania w zakresie pozyskiwania ubezpieczonych regulowane są bowiem porozumieniami zawartymi z poszczególnymi zakładami ubezpieczeniowymi, na podstawie których ustalane jest wynagrodzenie Wnioskodawcy.

Z uwagi na trudne warunki rynkowe w zakresie pozyskiwania przez brokerów klientów do zawarcia umów ubezpieczenia, firmy leasingowe - zawierające umowy ubezpieczenia za pośrednictwem Wnioskodawcy - wynegocjowały, by ten wypłacał im premię pieniężną za zawarcie umowy ubezpieczenia z zakładem ubezpieczeniowym. Z kolei zawarcie przez firmę leasingową umowy z zakładem ubezpieczeń wiąże się z otrzymaniem przez Spółkę wynagrodzenia prowizyjnego od danego zakładu ubezpieczeniowego.

Z uwagi na fakt, iż taka praktyka została zaadoptowana przez większość firm leasingowych oraz podmiotów działających na rynku brokerów ubezpieczeniowych, przyjęcie odmiennego podejścia i brak wypłaty premii pieniężnej, spowoduje, iż oferta Wnioskodawcy będzie mniej atrakcyjna, niż konkurencyjne.

Wypłacane firmom leasingowym kwoty będą miały charakter premii uzależnionej od sumy opłacanych do zakładu ubezpieczenia składek z tytułu umów ubezpieczenia zawartych przy udziale Spółki. Płatności mogą być dokonywane przez Wnioskodawcę na podstawie wystawionych not księgowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwoty premii, które będą wypłacane firmom leasingowym podpisującym umowy ubezpieczenia przy udziale Wnioskodawcy mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011, Nr 74, poz. 397; dalej: u.p.d.o.p.) w art. 15 wskazuje, iż "kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów łub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1".

Oznacza to, iż zasadniczo by dany koszt mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p., powinny zostać spełnione następujące przesłanki:

* wydatek musi zostać faktycznie poniesiony,

* wydatek powinien zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie może zostać wskazany przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. jako wyłączony z kosztów uzyskania przychodów.

Pierwszy warunek oznacza, iż obciążenie z tytułu ponoszonego kosztu powinno mieć charakter definitywny. Wydatki jedynie tymczasowo poniesione przez podatnika nie spełniają tej przesłanki. Przykładem tego rodzaju wydatków jest kaucja gwarancyjna, przekazywana kontrahentowi w celu zabezpieczenia jego interesów gospodarczych w razie braku wywiązania się ze zobowiązania przez drugą stronę Umowy. Zasadniczo kaucja gwarancyjna podlega zwrotowi - pod warunkiem, że zobowiązanie zostanie należycie wykonane. Dlatego też nie jest możliwe uznanie jej za wydatek o charakterze definitywnym.

Drugi warunek oznacza, iż pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągniętym przychodem lub możliwością osiągnięcia przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy. Mianowicie, okoliczności prowadzonej działalności gospodarczej muszą być takie, że poniesienie danego kosztu warunkuje lub zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia przychodu.

O spełnieniu przesłanki poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodów decyduje więc celowość poniesienia danego wydatku. Powinna być ona oceniana zarówno z subiektywnego, jak obiektywnego punktu widzenia. Należy pamiętać, że to podatnik decyduje o kierunkach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz o ponoszeniu określonych wydatków w związku z jej prowadzeniem. Samodzielnie ocenia on ryzyko gospodarcze oraz dysponuje dostępnymi środkami finansowymi w celu osiągnięcia przychodów. Oznacza to, iż ocena celowości poniesienia kosztu powinna być przeprowadzona z perspektywy podatnika, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności i elementy otoczenia biznesowego, w których działa.

Dany wydatek spełnia przesłankę poniesienia w celu osiągnięcia przychodów, o ile, uwzględniając doświadczenie praktyki gospodarczej, można powiedzieć, że prawdopodobnie możliwe jest, że doprowadzi do osiągnięcia przychodów. Ten aspekt oceny określić można jako kryterium obiektywne. Podatnik, ponosząc dany wydatek, w świetle całokształtu okoliczności faktycznych, powinien mieć uzasadnione oczekiwanie, że istnieje możliwość osiągnięcia przychodów w związku z jego poniesieniem. Dokonując obiektywnej oceny przesłanki poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodów, zwrócić należy szczególną uwagę na ocenę całokształtu okoliczności faktycznych i charakteru prowadzonej działalności gospodarczej podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana wypłata premii na rzecz firm leasingowych spełniać będzie wskazane powyżej kryteria pozwalające uznać ją za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż omawiany wydatek będzie ponoszony w sposób definitywny, tzn. nie będzie w żaden sposób refundowany lub zwracany Wnioskodawcy. Brak jest więc podstaw do twierdzenia, iż koszty nie zostaną poniesione definitywnie.

Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości również fakt, iż omawiana kategoria płatności nie została wymieniona przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., który określa kategorie wydatków nie mogących być kosztami uzyskania przychodów. W konsekwencji, należy uznać, iż również ta przesłanka będzie w omawianym zdarzeniu przyszłym spełniona.

W ocenie Wnioskodawcy spełnia on również warunek poniesienia kosztu w celu uzyskania przychodu, zabezpieczenia lub zachowania źródła uzyskania przychodu. Przede wszystkim należy bowiem zaznaczyć, iż ocena celowości ponoszenia wydatków powinna zostać przeprowadzona biorąc pod uwagę całościowy obraz działalności Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, premia, która będzie wypłacana firmom leasingowym będzie miała na celu zwiększenie atrakcyjności Spółki na rynku brokerów ubezpieczeniowych. W szczególności, biorąc pod uwagę działania konkurencyjnych przedsiębiorców, należy uznać, że jeżeli Spółka nie będzie wypłacać firmom leasingowym przedmiotowych premii pieniężnych, prawdopodobnie większość z nich skorzysta z oferty konkurencji. Z tego względu należy uznać, iż rolą przedmiotowych wypłat na rzecz firm leasingowych będzie utrzymanie oraz ewentualnie rozszerzenie katalogu firm, które zawrą umowy z zakładami ubezpieczenia za pośrednictwem Spółki, co oznacza spełnienie warunku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., tj. poniesienia kosztu w celu zachowania oraz zabezpieczenia źródła uzyskania przychodów. Dlatego też premie, które będą wypłacane przez Wnioskodawcę spełniają warunki zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów.

Spółka chciałaby jednocześnie zwrócić uwagę na fakt, iż przedmiotowe wydatki niewątpliwie wykazują związek z konkretnym przychodem. Mianowicie, wysokość premii, która będzie wypłacana firmom leasingowym będzie uzależniona od sumy opłacanych przez nich składek. Od wysokości opłacanych składek uzależnione jest z kolei wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę od zakładów ubezpieczeniowych. Można z dużą dozą prawdopodobieństwa założyć, iż jeżeli Wnioskodawca nie będzie oferował firmom leasingowym wypłat premii za podpisanie umowy ubezpieczenia z zakładem ubezpieczeniowym, te nie będą zawierać umów z zakładem ubezpieczeniowym za pośrednictwem Spółki. W konsekwencji zakłady ubezpieczeniowe nie wypłaciłyby Wnioskodawcy prowizji związanych z pośredniczeniem w zawarciu umowy ubezpieczenia przez firmy leasingowe z zakładem ubezpieczeń.

Analizując działalność Spółki całościowo, należy dojść do wniosku, że premia wykazywać będzie nie tylko związek z ogólną działalnością gospodarczą wnioskodawcy, ale będzie bezpośrednio związana z konkretnym przychodem uzyskiwanym przez Spółkę (wynagrodzenie od zakładu ubezpieczeń), co więcej, będzie bezpośrednio związana z jego wysokością. Zdaniem Spółki, okoliczność ta potwierdza spełnienie warunku celowości poniesienia kosztu.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że zaprezentowane w zdarzeniu przyszłym wydatki będą spełniać warunki zaliczenia ich w koszty uzyskania przychodu w rozumieniu u.p.d.o.p.

Podejście Spółki potwierdza dodatkowo stanowisko Ministra Finansów zaprezentowane w następujących interpretacjach, w których rozważano sytuacje analogiczne do przedmiotowej:

* z dnia 20 kwietnia 2011 r., sygn. IPPB5/423-85/11-3/AJ wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie,

* z dnia 1 kwietnia 2011 r., sygn. ILPB3/423-20/11-2/KS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

* z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. IPPB1/415-882/10-4/ES wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Mając na uwadze przedstawione argumenty, należy stwierdzić, iż opisane w zdarzeniu przyszłym płatności, które będą dokonywane na rzecz firm leasingowych, będą spełniać kryteria uznania ich za koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.