IPPB5/423-1174/12-2/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 30 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozliczenia bonusów (premii pieniężnych) otrzymanych przez Spółkę za zrealizowanie określonego obrotu od kontrahentów z Unii Europejskiej i kontrahentów pozaunijnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozliczenia bonusów (premii pieniężnych) otrzymanych przez Spółkę za zrealizowanie określonego obrotu od kontrahentów z Unii Europejskiej i kontrahentów pozaunijnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest firmą handlową zajmującą się głównie hurtową sprzedażą wyrobów stalowych, Spółka prowadzi również sprzedaż elementów do wykonania konstrukcji stalowych w systemie J. Spółka należy do Grupy kapitałowej, w której jednostką dominująca najwyższego szczebla jest spółka austriacka.

Spółka dokonuje zakupów towarów handlowych (przeznaczonych do dalszej odsprzedaży) m.in. w przeważającej części u producentów: zarówno z krajów Unii Europejskiej, stanowiących wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów oraz spoza UE podlegających odprawie celnej; a także z polskich hut (zakup krajowy ze stawką VAT podstawową).

Od kontrahentów zagranicznych po zakończeniu roku (podatkowego zgodnego z rokiem kalendarzowym) Spółka otrzymuje tzw. bonusy. Są to premie pieniężne otrzymywane za zrealizowanie określonego obrotu. Zgodnie z porozumieniami/umowami bonusy obliczane są w różny sposób od różnych dostawców. Najczęściej wielkość obrotu (zakupów dokonanych za dany rok) uprawniająca do otrzymania bonusu określona jest w tonach. Z reguły też wysokość bonusu jest kalkulowana wg skali, tzn. po przekroczeniu 1. progu przysługuje mniejszy bonus, po przekroczeniu drugiego większy, po przekroczeniu następnego jeszcze większy itd. Przy czym dla celów obliczenia osiągnięcia danego tonażu obrotów (i przekroczenia kolejnego progu) brane są pod uwagę obroty całej Grupy, tj. Spółki i wszystkich firm powiązanych ze Spółką posiadających siedziby w różnych krajach UE. Kwota bonusu, który Spółka otrzymuje, liczona jest tylko od obrotu wykonanego przez Spółkę, jednakże przy użyciu korzystniejszego współczynnika wynikającego z sumy obrotów całej Grupy.

Bonus liczony jest w różny sposób w zależności od dostawcy: niektórzy liczą jako określony% od wartości dokonanych zakupów (np. po przekroczeniu 5t obrotu w Grupie przysługuje 1% od wartości zakupów; po przekroczeniu 6t obrotu w Grupie przysługuje bonus 1,5% itd.); inni dostawcy liczą bonus jako kwotę EUR za tonę (np. po przekroczeniu 4t zakupów w Grupie, przyznaje się bonus w wysokości 5 EUR/t; po przekroczeniu 7t - bonus 10 EUR/t itd.). Niektórzy dostawcy naliczają bonus od całości osiągniętego obrotu; niektórzy liczą bonus wg innych kryteriów dla różnych grup towarowych; niektórzy liczą tylko od określonego asortymentu (dany rodzaj, np. Doorline).

Na potwierdzenie kwoty przyznanego bonusu firmy zagraniczne wystawiają dokument Gutschrift - nota uznaniowa: niektórzy dostawcy pod datą 31. grudnia danego roku; inni z różnymi datami w następnym roku.

Niektóre Gutschrifty zawierają określone terminy płatności; są też dokumenty bez określonego terminu płatności, wtedy stają się wymagalne natychmiast. Tylko niewielka część tych bonusów jest regulowana poprzez dokonanie fizycznej zapłaty/przelewu środków pieniężnych przez zagranicznego dostawcę na rachunek bankowy Spółki. Większą część Spółka kompensuje - dokonuje potrącenia z bieżącymi płatnościami z tyt. faktur za zakupiony towar. Potrącenia te dokonywane są z reguły w terminie wskazanym przez dostawcę na dokumencie Gutschrift jako termin płatności.

Spółka dzień uregulowania (zapłaty bądź kompensaty) rozpoznaje jako datę powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Dla celów podatku od towarów i usług bonusy otrzymane od kontrahentów unijnych Spółka dokumentuje fakturą wewnętrzna korygującą VAT zmniejszającą obrót z tyt. WNT w dacie wystawienia Gutschriftu; natomiast bonusy otrzymane od kontrahentów pozaunijnych, dotyczące towarów uprzednio poddanych odprawie celnej są poza zakresem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postępuje prawidłowo, tj. czy prawidłowo ustala datę powstania przychodu w przypadku opisanych bonusów - w dacie zapłaty lub uregulowania w jakiejkolwiek formie.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane bonusy określone jako% osiągniętego w danym okresie obrotu lub wyrażone w EUR/t, powinny być rozpoznane dla celów podatku dochodowego od osób prawnych na zasadzie określonej w art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p., tj. w momencie otrzymania zapłaty bądź uregulowania w jakiejkolwiek formie, w tym: w wyniku kompensaty z bieżącymi zobowiązaniami Spółki wynikającymi z faktur za zakupione towary.

Wskazano, że bonus jest swoistą nagrodą za osiągnięcie określonego pułapu zakupów przez Grupę i Spółka otrzymuje je raz w roku.

Podniesiono, że jak można znaleźć w licznych interpretacjach indywidualnych i wyrokach sądów - dokonywanie przez Spółkę zakupów o określonej wartości czy ilości w określonym czasie nie może oznaczać, iż Spółka świadczy jakąkolwiek usługę na rzecz swojego kontrahenta. Premiowanie przez kontrahenta - dostawcę określonych i pożądanych z jego punktu widzenia zachowań (tekst jedn.: gratyfikowanie za osiągnięcie poziomu zakupów) nie oznacza, iż płaci on za wykonanie dodatkowej usługi przez Spółkę. Nie znajdzie zatem zastosowania art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p.

Wskazano, że bonus (premia pieniężna) otrzymana przez Spółkę jest niewątpliwie związana z prowadzoną działalnością gospodarczą; zaś dla ustalenia daty powstania tego przychodu zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała się na interpretacje indywidualne m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13/06/2011 r., sygn. IPPB3/423-771/08-11/11/S/AG oraz z dnia 10/11/2011 r., sygn. IPPB5/423-828/11-3/RS.

Według Wnioskodawcy na uwzględnienie zasługuje również pogląd wyrażony w ww. interpretacji IPPB5/423-828/11-3/RS, zgodnie z którym: "Ustawodawca może odmiennie klasyfikować przedmiot opodatkowania dla potrzeb ustawy o podatku od towarów i usług, jak i dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych".

Zdaniem Spółki opisanych bonusów wynikających ze stałej współpracy w ramach całej Grupy nie należy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych traktować jako rabatu (wpływającego na cenę zakupionego towaru), gdyż jego przyznanie nie jest związane z konkretną dostawą. Bonusy zależą od poziomu zakupów zrealizowanych w ramach całej Grupy, dodatkowo ich wysokość też wzrasta wraz z przekroczeniem kolejnego progu osiągniętego tonażu zakupów; zatem nie można go powiązać z konkretną transakcją, gdyż jest konsekwencją efektu szeregu transakcji pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

Na poparcie swojego stanowiska, że premia pieniężna otrzymana z tytułu zrealizowania określonej wartości zakupów w określonym czasie nie jest rabatem obniżającym cenę zakupu, Spółka powołała się na indywidualne interpretacje m.in. Ministra Finansów z 18/11/2009 r., sygn. DD6/033-98/MZG/09/PK-1079 oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15/11/2010 r., sygn. IBPP2/443-927/10/BW; Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 17/08/2010 r., sygn. ITPB3/423-240a/1O/MK; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28/04/2010 r., sygn. ILPB3/423-136/10-2/GC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Przytoczony przepis w odniesieniu do podmiotów uzyskujących przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej ustanawia generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadzają zapisy art. 12 ust. 3c-3e ustawy.

Jak stanowi art. 12 ust. 3c ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zapis art. 12 ust. 3d tejże ustawy, wskazuje, że przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu - z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dwie kategorie kosztów:

* bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

* inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Moment potrącalności kosztów został przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przepisie art. 15 ust. 4 ustawy określono, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Jednakże w myśl art. 15 ust. 4b tej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Należy również zauważyć, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ww. ustawy).

Generalną zasadą podatkowego rozliczania kosztów bezpośrednich jest ujęcie (potrącenie) w rachunku podatkowym kosztu bezpośrednio związanego z przychodem w roku jego związania z odpowiadającym mu przychodem, chyba że koszt bezpośredni został poniesiony po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego po zakończonym roku podatkowym (nie późniejszym jednak niż termin określony do złożenia zeznania podatkowego) - w takim przypadku jest on potrącalny w roku podatkowym następującym po roku, którego dotyczy.

Zasada potrącalności kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami zawarta została w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że są one potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z powyższych przepisów wynika, iż koszty, które pozostają w innym niż bezpośrednim związku z przychodami powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów w roku ich poniesienia na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy. Dla celów podatkowych momentem poniesienia kosztów pośrednich, będzie moment ujęcia przedmiotowych wydatków w księgach jako kosztu na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego.

W świetle wyżej wskazanych zasad, data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania kosztów z przychodem podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest firmą handlową zajmującą się głównie hurtową sprzedażą wyrobów stalowych oraz sprzedażą elementów do wykonania konstrukcji stalowych w systemie J. Spółka należy do Grupy kapitałowej, w której jednostką dominująca najwyższego szczebla jest spółka austriacka. Wnioskodawca dokonuje zakupów towarów handlowych (przeznaczonych do dalszej odsprzedaży) m.in. u producentów z krajów Unii Europejskiej, stanowiących wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów oraz spoza UE podlegających odprawie celnej. Od kontrahentów zagranicznych po zakończeniu roku (podatkowego zgodnego z rokiem kalendarzowym) Spółka otrzymuje tzw. bonusy - premie pieniężne za zrealizowanie określonego obrotu. Zgodnie z porozumieniami/umowami bonusy obliczane są w różny sposób od różnych dostawców. Najczęściej wielkość obrotu (zakupów dokonanych za dany rok) uprawniająca do otrzymania bonusu określona jest w tonach. Z reguły też wysokość bonusu jest kalkulowana wg skali, tzn. po przekroczeniu 1. progu przysługuje mniejszy bonus, po przekroczeniu drugiego większy, po przekroczeniu następnego jeszcze większy itd. Przy czym dla celów obliczenia osiągnięcia danego tonażu obrotów (i przekroczenia kolejnego progu) brane są pod uwagę obroty całej Grupy, tj. Spółki i wszystkich firm powiązanych ze Spółką posiadających siedziby w różnych krajach UE. Kwota bonusu, który Spółka otrzymuje, liczona jest tylko od obrotu wykonanego przez Spółkę, jednakże przy użyciu korzystniejszego współczynnika wynikającego z sumy obrotów całej Grupy. Na potwierdzenie kwoty przyznanego bonusu firmy zagraniczne wystawiają dokument Gutschrift - notę uznaniową z datą 31 grudnia danego roku lub z różnymi datami w następnym roku. Niektóre Gutschrifty zawierają określone terminy płatności; są też dokumenty bez określonego terminu płatności, wtedy stają się wymagalne natychmiast. Tylko niewielka część tych bonusów jest regulowana poprzez dokonanie fizycznej zapłaty/przelewu środków pieniężnych przez zagranicznego dostawcę na rachunek bankowy Spółki. Większą część Spółka kompensuje - dokonuje potrącenia z bieżącymi płatnościami z tyt. faktur za zakupiony towar. Potrącenia te dokonywane są z reguły w terminie wskazanym przez dostawcę na dokumencie Gutschrift jako termin płatności. Spółka dzień uregulowania (zapłaty bądź kompensaty) rozpoznaje jako datę powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają legalnej definicji pojęcia "premia pieniężna" czy też "rabat". Zatem celem dokonania prawidłowej kwalifikacji premii pieniężnych (bonusów pieniężnych) w świetle przepisów cytowanej ustawy, należy przeprowadzić analizę całokształtu okoliczności faktycznych konkretnych transakcji, które pozwolą na ocenę skutków takiej transakcji w świetle regulacji dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych. Należy przy tym mieć na uwadze, że sama wola podatnika, znajdująca odzwierciedlenie w treści czynności prawnej, nie może określać charakteru prawnego świadczenia w oderwaniu od jego obiektywnych cech, bowiem nie nazwa, lecz treść świadczenia decyduje o tym jaki ma ono charakter.

Warunkiem uznania, iż premia pieniężna stanowi w istocie rabat, jest wykazanie ścisłego związku pomiędzy premią pieniężną a zrealizowanymi dostawami. W przypadku premii pieniężnych z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów (określonej wartości sprzedaży lub ilości sprzedanych towarów) taki związek jest identyfikowalny, bowiem dopiero zrealizowanie wszystkich dostaw (nie tylko jednej z nich) zapewnia osiągnięcie zakładanego poziomu obrotów uprawniającego do uzyskania premii pieniężnej. Premia pieniężna z tytułu osiągnięcia określonych obrotów przez kupującego jest zatem jednocześnie związana z każdą dostawą z osobna (bez jej realizacji warunek uprawniający do uzyskania premii nie zostałby spełniony) oraz z wszystkimi dostawami łącznie (zrealizowanie dopiero wszystkich dostaw generujących określony poziom obrotów uprawnia do przyznania premii pieniężnej).

W związku z tym przyjęcie, że premia pieniężna nie jest związana z żadną konkretną dostawą nie znajduje uzasadnienia. Bez którejkolwiek bowiem z tych poszczególnych dostaw, mających wpływ na określony poziom obrotów uprawniający do przyznania premii pieniężnej, premia nie zostałaby wypłacona.

Analogicznie również zachodzi ścisły związek pomiędzy premiami pieniężnymi z tytułu terminowego realizowania płatności a poszczególnymi dostawami. Właśnie terminowe realizowanie płatności z tytułu poszczególnych dostaw stanowi warunek uprawniający do przyznania premii pieniężnej. Bez zrealizowania tychże dostaw premia pieniężna nie zostałaby przyznana, a zatem zachodzi ścisła relacja pomiędzy zrealizowanymi dostawami a przyznanymi premiami pieniężnymi z tytułu terminowego realizowania płatności.

Relacja ta staje się szczególnie widoczna w przypadku, gdy prawo do przyznania premii pieniężnej i/lub jej wysokość, uzależniona jest od określonego między stronami poziomu obrotów osiągniętego w danym czasie, który ustalany jest na podstawie faktur dokumentujących dokonane w tym czasie dostawy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż niewątpliwie zatem premia pieniężna za dany okres, w ujęciu ekonomicznym, sprowadza się w istocie do dokonania przez sprzedawcę na rzecz nabywcy zwrotu części uiszczonego wynagrodzenia z tytułu uprzednio dokonanych w danym okresie z nabywcą transakcji - w następstwie czego zmniejszeniu ulega wcześniej określona jego łączna wartość, a tym samym proporcjonalnemu pomniejszeniu ulega wartość wynagrodzenia z tytułu pojedynczych transakcji, zawartych w danym okresie.

Należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzi sytuacja świadczenia przez Spółkę na rzecz kontrahenta jakiejkolwiek dodatkowej usługi z tytułu przyznania Spółce przedmiotowego bonusu. Jednocześnie, otrzymana przez Spółkę premia pieniężna (bonus) jest niewątpliwie związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W kontekście powyższego, stwierdzić należy, iż otrzymanych bonusów z tytułu osiągnięcia przez Spółkę określonej wielkości obrotów (zakupów) nie należy traktować jako zapłaty za usługę. Przedmiotowe bonusy nie mają też charakteru nagrody. Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie występuje sytuacja, do której w ogóle mogłyby mieć zastosowanie rozwiązania zawarte w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, otrzymane przez Wnioskodawcę przedmiotowe bonusy należy traktować jako rabaty związane z zakupem towaru od kontrahenta.

Należy zauważyć, że w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sama Spółka podnosi, iż pomimo, że na wysokość rabatu ma wpływ wielkość obrotu wypracowanego przez wszystkich członków tworzących grupę kapitałową (wszystkie spółki i firmy powiązane z Wnioskodawcą) to "Kwota bonusu, który Spółka otrzymuje, liczona jest tylko od obrotu wykonanego przez Spółkę (...)".

Zatem należy stwierdzić, że wartość rabatu obniża określony przychód u zbywcy tego towaru (kontrahenta), jednocześnie kupujący (Spółka) powinien dokonać odpowiedniego zmniejszenia kosztów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają szczególnych zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Zatem, bez względu na to czy poniesiony koszt ma charakter kosztu bezpośredniego, czy też kosztu pośredniego przyznany rabat nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu a jedynie jego wysokość. Otrzymanie rabatu powinno skutkować dokonaniem korekty tych kosztów z tyt. zakupu towarów, z którymi dany rabat jest związany. Koszty powinny być pomniejszone w związku z otrzymaniem rabatu w okresie sprawozdawczym, w którym zostały wykazane.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że udzielone Spółce rabaty mają wpływ na wartość zakupu określonych towarów. Zatem rabaty udzielone przez kontrahentów powodują, że Wnioskodawca winien skorygować koszty nabycia towarów, na zakup których udzielone zostały rabaty. Koszty powinny być pomniejszone w związku z otrzymaniem rabatów w okresie sprawozdawczym, w którym zostały wykazane.

Tym samy stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.