IPPB5/423-1124/12-6/JC

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-1124/12-6/JC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 12 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 stycznia 2013 r. (data nadania 16 stycznia 2013 r., data wpływu 18 stycznia 2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB5/423-1124/12-2/JC z dnia 4 stycznia 2013 r. (data doręczenia 10 stycznia 2013 r.) oraz pismem z dnia 12 lutego 2013 r. (data nadania 13.02.2013., data wpływu 18 lutego 2013 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB5/423-1124/12-4/JC z dnia 5 lutego 2013 r. (data doręczenia 7 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o niedostatecznej kapitalizacji w związku z zawarciem umowy cash poolingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o niedostatecznej kapitalizacji w związku z zawarciem umowy cash poolingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej także: Wnioskodawca) wspólnie z innymi spółkami w Grupie Kapitałowej C., zawarła umowę cash poolingu (dalej: umowa) z mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bankiem (dalej: Bank) dotyczącą zarządzania płynnością finansową powiązanych kapitałowo podmiotów (tzw. usługa cash poolingu).

Usługa świadczona jest przez Bank na rzecz grupy podmiotów powiązanych (zwanych dalej: Uczestnikami), którzy posiadają w Banku bieżące rachunki bankowe. Wnioskodawca pełni funkcję Agenta struktury (zwanego dalej: Agentem), który również może występować w roli Uczestnika (z wykorzystaniem rachunku głównego Agenta). Rozliczenia w strukturze odbywają się poprzez przeznaczony wyłącznie do tego celu rachunek prowadzony przez Bank na rzecz Agenta (zwany dalej: rachunkiem pomocniczym Agenta), będącym subrachunkiem rachunku bieżącego Agenta (zwanego dalej: rachunkiem głównym Agenta). Wnioskodawca, jako Agent na mocy postanowień Umowy deklaruje gotowość do nabywania od Banku jego wierzytelności wobec Uczestników oraz przejmowania długu Banku wobec Uczestników czyli posiadaczy rachunków.

Na koniec każdego dnia roboczego, Bank dokonuje następujących typów operacji:

1.

Zbycie wierzytelności Banku wobec Uczestników na rzecz Agenta.Bank przenosi na Agenta wszystkie wierzytelności przysługujące Bankowi wobec Uczestników oraz dokonuje przeksięgowania ujemnych sald z rachunków Uczestników na rachunek pomocniczy Agenta.

2.

Nabycie przez Agenta wierzytelności Uczestników wobec Banku.Agent nabywa od Uczestników wierzytelności wobec Banku oraz Bank dokonuje przeksięgowania dodatnich sald z rachunków Uczestników na rachunek pomocniczy Agenta.

Z kolei na początek każdego dnia roboczego następującego po dniu, w którym Bank przeniósł na Agenta wierzytelności, Agent dokonuje zwrotnego przeniesienia wszystkich wierzytelności na Bank, a Bank dokonuje przeksięgowania na rachunek prowadzony dla Agenta wierzytelności przysługującej Bankowi wobec Agenta z tytułu ujemnego salda na jego rachunku głównym.

Wraz z wstąpieniem w prawa Banku i nabyciem wierzytelności przez Agenta, poszczególni Uczestnicy (w tym Agent) nabywają również prawo do odsetek naliczanych od wartości nominalnej nabytych wierzytelności, które ustalone są na poziomie rynkowym. Odsetki są naliczane na bazie dziennej, natomiast ich płatność przez/do poszczególnych Uczestników jest dokonywana jednorazowo w okresie rozliczeniowym (miesięcznym). Wysokość odsetek należnych poszczególnym Uczestnikom kalkulowana jest przez Bank. Jednocześnie Bank, na bazie dziennej, nalicza odsetki debetowe/kredytowe od salda występującego na rachunku głównym Agenta. Na koniec okresu rozliczeniowego, Bank uznaje rachunek główny Agenta kwotą należnych odsetek lub odpowiednio obciąża rachunek główny Agenta kwotą odsetek należnych Bankowi.

Bank za wykonanie czynności określonych w umowie pobiera wynagrodzenie od każdego Uczestnika.

1. Rozliczenie Agenta z Bankiem przedstawia się w następujący sposób:

W przypadku, gdy na rachunku Agenta powstanie saldo dodatnie, Bank będzie naliczał odsetki od tego salda w wysokości: O/N WIBID - rezerwa obowiązkowa - 80 punktów bazowych w skali roku za każdy dzień utrzymywania się tego salda na rachunku Agenta. W ostatnim dniu roboczym każdego dnia miesiąca z datą waluty następnego dnia roboczego, Bank uzna tymi odsetkami rachunek Agenta. Jeśli zaś na rachunku Agenta powstanie saldo ujemne, Bank będzie pobierał odsetki ustawowe od tego salda za każdy dzień utrzymywania się tego salda na rachunku Agenta. W ostatnim dniu roboczym każdego miesiąca z datą waluty następnego dnia roboczego, Bank obciąży tymi odsetkami rachunek Agenta.

2. Rozliczenie Agenta z Uczestnikami przedstawia się w następujący sposób:

Ostatniego dnia roboczego każdego miesiąca odsetki, którymi Rachunek Agenta został uznany lub obciążony, podlegają podziałowi pomiędzy Uczestników poprzez odpowiednio uznanie bądź obciążenie ich rachunków. Podział odsetek, zostanie dokonany stosownie do udziału każdego z Uczestników w powstałych każdego dnia roboczego dodatnich albo ujemnych saldach na rachunku Agenta według następujących zasad: Wobec Uczestników z wyłączeniem Agenta dla długu O/N WIBID + 30 punktów bazowych w skali roku oraz dla wierzytelności O/N WIBOR + 120 punktów bazowych w skali roku. Wobec Agenta wg zmiennej stopy procentowej odpowiadającej kwocie salda odsetek na rachunku Agenta po dokonaniu rozliczenia, o którym mowa powyżej.

Celem świadczonej przez Bank usługi cash poolingu jest zwiększenie efektywności gospodarczej prowadzonej przez Uczestników poprzez odpowiednie wykorzystanie sumy dziennych sald na rachunkach bankowych Uczestników. Uczestnictwo w umowie przyczynia się do zmniejszenia obciążeń z tytułu odsetek od wierzytelności Banku wobec Posiadaczy Rachunku oraz pozwala na uzyskiwanie większych przychodów z tytułu odsetek od środków zgromadzonych w Banku na rachunku bieżącym.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 stycznia 2013 r. Wnioskodawca wskazał:

* Pomiędzy Bankiem świadczącym usługę zarządzania płynnością finansową powiązanych kapitałowo podmiotów (usługa cash poolingu), a Uczestnikami tej usługi (w tym Wnioskodawcą) nie występują powiązania, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

* Typ umowy cash poolingu, do której przystąpiła Spółka, to Cash Pooling Rzeczywisty.

* Opisane w stanie faktycznym czynności (takie jak zbycie wierzytelności Banku wobec Uczestników na rzecz Agenta, nabycie przez Agenta wierzytelności Uczestników wobec Banku, wstąpienie w prawa Banku), mają swoją podstawę w świetle przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) w tym art. 518 oraz 519 k.c.

* Podmioty uczestniczące w umowie cash poolingu nie stają się wobec siebie wierzycielami i dłużnikami z tytułu wcześniej udzielonego przez Bank kredytu. Uczestnicy są wierzycielami i dłużnikami wobec Banku a wierzytelności są zabezpieczone poręczeniem, w konsekwencji nie ma możliwości aby Uczestnicy byli wobec siebie dłużnikami lub posiadali wierzytelności wobec siebie.

* Rachunki prowadzone przez Bank na rzecz Agenta, to rachunek główny oraz rachunek pomocniczy. Na rachunku pomocniczym dokonywane jest bilansowanie środków Uczestników umowy. Na żadnym z tych rachunków nie dochodzi do konsolidacji środków Uczestników umowy. Rachunki zostały otwarte zgodnie z umową cash poolingu.

Ponadto, Spółka załączyła do uzupełnienia wniosku umowę cash poolingu, której jest stroną oraz aneksy do przedmiotowej umowy.

Z kolei w piśmie z dnia 12 lutego 2013 r. Wnioskodawca wskazał:

* Użyte w opisie stanu faktycznego pojęcia "Wierzytelność" oraz "Dług" wynikają bezpośrednio z zapisów umowy Cash Poolingu zawartej pomiędzy Bankiem, a Uczestnikami (dalej Umowa). Jak wynika z art. 1 ust. 1.1. przedmiotowej Umowy Dług - oznacza zobowiązanie Banku wobec któregokolwiek Posiadacza Rachunku w kwocie równej nominalnej wysokości dodatnich sald na jego Rachunku według stanu na koniec Dnia Roboczego.

Z kolei Wierzytelność oznacza wierzytelność przysługującą Bankowi wobec któregokolwiek Posiadacza Rachunku w kwocie równej nominalnej wysokości ujemnego salda na jego Rachunku według stanu na koniec Dnia Roboczego.

* Podstawą stwierdzenia, iż w systemie cash poolingu do którego przystąpiła Spółka występują wierzytelności (zobowiązania) Banku wobec Uczestnika oraz wierzytelności Uczestników wobec Banku są regulacje zawarte w Umowie.

Jak wynika z artykułu 2 Umowy (regulującego kwestię nabycia wierzytelności), na koniec każdego dnia roboczego Bank przeniesie na Agenta wszystkie wierzytelności z wyłączeniem wierzytelności wobec Agenta oraz dokona przeksięgowania na rachunek Agenta wierzytelności przysługującej Bankowi wobec Agenta z tytułu ujemnego salda na jego rachunku. Z tytułu nabycia wierzytelności Agent zapłaci Bankowi cenę w wysokości ich wartości nominalnej. Cena zostanie zapłacona przez obciążenie rachunku Agenta. Agent wyraża zgodę na nabycie wierzytelności. Przeniesienie wierzytelności oraz przeksięgowanie na rachunek Agenta przysługującej Bankowi wobec Agenta wierzytelności z tytułu ujemnego salda na jego rachunku będzie następowało w wykonaniu Umowy, bez konieczności składania dodatkowych dyspozycji przez posiadaczy rachunków.

Z kolei jak wynika z artykuł 3 Umowy (regulującego kwestię przejęcia długu), na koniec każdego dnia roboczego Agent przejmie od Banku wszystkie długi z wyłączeniem długu wobec Agenta, a Bank dokona przeksięgowania na rachunek Agenta długu Banku wobec Agenta z tytułu dodatniego salda na jego rachunku. Z tytułu przejęcia długów Bank zapłaci Agentowi wynagrodzenie w wysokości ich wartości nominalnej. Wynagrodzenie zostanie zapłacone przez uznanie rachunku Agenta. Każdy z posiadaczy rachunków wyraża zgodę na przejecie jego długu przez Agenta. Przejęcie długu oraz przeksięgowanie na rachunek Agenta długu Banku wobec Agenta z tytułu dodatniego salda na jego rachunku będzie następowało w wykonaniu Umowy, bez konieczności składania dodatkowych dyspozycji przez posiadaczy rachunków.

Jak wynika z wyżej wymienionych zapisów Umowy, pomiędzy Uczestnikami nie ma bezpośrednich przepływów finansowych. Innymi słowy, przepływy finansowe (wynikające z wierzytelności jak i długu) dokonywane są zawsze za pośrednictwem Banku - który pobiera opłatę z tytułu zawartej umowy i świadczonej przez Bank usługi. Reasumując podstawa stwierdzenia "Uczestnicy są wierzycielami i dłużnikami wobec Banku" wynika bezpośrednio z zapisów Umowy, która to w artykule 2 oraz 3, które zostały powyżej przytoczone, jak i w artykule 4 regulującym kwestie zwrotnego przeniesienia wierzytelności (Na początek każdego dnia roboczego następującego po dniu, w którym Bank przeniósł na Agenta wierzytelności, Agent dokona zwrotnego przeniesienia wszystkich wierzytelności na Bank za cenę wysokości ich wartości nominalnej, a Bank dokona przeksięgowania na rachunek prowadzony dla Agenta wierzytelności przysługującej Bankowi wobec Agenta z tytułu ujemnego salda na jego rachunku. Cena zostanie zapłacona przez uznanie rachunku Agenta. Bank wyraża zgodę na przeniesienie wierzytelności. Przeniesienie wierzytelności oraz przeksięgowanie na rachunek prowadzony dla Agenta wierzytelności przysługującej Bankowi wobec Agenta z tytułu ujemnego salda na jego rachunku będzie następowało w wykonaniu Umowy, bez konieczności składnia dodatkowych dyspozycji przez posiadaczy rachunków. Wierzytelności zwrotnie przeniesione na Bank zostaną zaliczone w ciężar rachunku danego posiadacza rachunku) oraz w artykule 5 regulującym kwestie zwrotnego przejęcia długu (Na początek każdego dnia roboczego następującego po dniu, w którym Agent przejął od Banku długi, Bank dokona zwrotnego przejęcia wszystkich długów od Agenta za wynagrodzeniem w wysokości ich wartości nominalnej oraz dokona przeksięgowania na rachunek prowadzony dla Agenta długu Banku wobec Agenta z tytułu dodatniego salda na jego rachunku. Wynagrodzenie zostanie zapłacone przez obciążenie rachunku Agenta. Każdy z posiadaczy rachunków wyraża zgodę na przejęcie jego długu przez Bank. Przejęcie długu oraz przeksięgowanie na rachunek prowadzony dla Agenta długu Banku wobec Agenta z tytułu dodatniego salda na jego rachunku będzie następowało w wykonaniu Umowy, bez konieczności składania dodatkowych dyspozycji przez posiadaczy rachunków. Dług zwrotnie przejęty przez Bank zostanie zaliczony na dobro Rachunku danego posiadacza rachunku), daje podstawę do tegoż stwierdzenia.

* Bank nie udziela żadnemu Uczestnikowi Umowy cash poolingu kredytu w rachunku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz art. 16 ust. 1 pkt 61 u.p.d.o.p. w związku z art. 16 ust. 7b ww. ustawy, odsetki płacone przez Spółkę w związku z Uczestnictwem w oferowanej przez Bank strukturze zarządzania płynnością finansową - cash poolingu, jako wypłacane z tytułu innego niż pożyczka w rozumieniu art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p., nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji i w konsekwencji będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem spełnienia ogólnych warunków wskazanych w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

1. odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki,

albo

2.

odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki,

- w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Definicja pożyczki w korespondencji do wspomnianych wyżej przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p. została uregulowana w art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p., zgodnie z którym przez pożyczkę rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy. Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że stroną umowy jest Bank, który nie jest powiązany kapitałowo z Agentem oraz Uczestnikami.

Biorąc pod uwagę powyższą definicję, umowa cash poolingu nie spełnia warunków niezbędnych do uznania jej za umowę pożyczki. Uczestnicy podpisując umowę, zobowiązali się do konsolidowania swoich środków ze środkami innych podmiotów Uczestniczących w umowie, a nie do pożyczenia ich konkretnemu Uczestnikowi. W przypadku cash poolingu z reguły występują przynajmniej trzy podmioty, tzn. Uczestnik (np. mający saldo dodatnie), inny Uczestnik oraz Bank występujący w roli organizatora. Uczestnik wykazujący saldo dodatnie nie wie, czy jego środki zostaną wykorzystane w jakiej wysokości i przez którego Uczestnika. Tym samym nie jest możliwe konkretne określenie drugiej strony operacji oraz jej przedmiotu. Podmioty uczestniczące w umowie nie są zobowiązani do przeniesienia z góry ustalonej ilości pieniędzy na rzecz określonego Uczestnika, lecz udostępnienia lub pobierania środków w zależności od swojej sytuacji finansowej.

Ponadto, zgodnie z założeniem w sytuacji, gdy jeden z podmiotów Uprawnionych wykazuje saldo ujemne na jego rachunku, zostanie ono pokryte ze środków, które do systemu wpłacili inni Uczestnicy wykazujący salda dodatnie (w tym również Spółka - Agent). W związku z tym, nie można stwierdzić, czy i w jakiej części oraz jaki konkretnie Uczestnik udzielił finansowania innemu Uczestnikowi.

W świetle przytoczonych powyżej argumentów, a także biorąc pod uwagę przytoczone przepisy u.p.d.o.p., w przedmiotowym stanie faktycznym, w opinii Wnioskodawcy, nie znajdą zastosowania regulacje u.p.d.o.p. dotyczące tzw. niedostatecznej kapitalizacji, albowiem Uczestnicy struktury cash poolingu stają się wierzycielami i dłużnikami wobec Banku (jako niezależnego podmiotu). Podmioty te w strukturze cash poolingu nie będą udzielać kredytów ani pożyczek sobie nawzajem. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, odsetki płacone przez nią w związku z uczestnictwem w oferowanej przez Bank strukturze zarządzania płynnością finansową cash poolingu rzeczywistego nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji, tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz art. 16 ust. 1 pkt 61 w związku z art. 16 ust. 7b u.p.d.o.p.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w ugruntowanej praktyce organów podatkowych, np.:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 maja 2011 r., znak IPPB5/423-225/11-3/JC,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 maja 2011 r., znak IPPB5/423-263/11-4/JC,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2011 r., znak IPPB5/423-87/11-4/JC,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2011 r., znak IPPB5/423-78/11-2/ JC,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 września 2010 r., znak IBPBI/2/423-1205/10/PP,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 września 2010 r., znak ILPB4/423-16/10-4/DS,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lipca 2010 r., znak IBPBI/2/423-588/10/CzP,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 maja 2009 r., znak IPPP2/443-351/09-4/AS,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 marca 2009 r., znak IBPBI/2/423-1135/08/PC.

Reasumując, umowa cash poolingu zawarta w Grupie C. powinna być traktowana jako produkt bankowy, którego zamiarem jest minimalizacja kosztów obsługi bankowej oraz maksymalizacja przychodów z gospodarowania wolnymi środkami pieniężnymi w Grupie. Należy mieć na uwadze, iż stanowisko organów podatkowych w tej kwestii jest jednolite i zgodnie uznają, iż umowy tego typu nie mogą być postrzegane jako umowy pożyczki zawierane pomiędzy podmiotami powiązanymi uczestniczącymi w systemie cash poolingu, gdyż faktycznie takie umowy nie zostają pomiędzy nimi zawarte. To Bank jest oferentem produktu jakim jest system cash pool, to Bank jest również stroną Umowy. Wobec powyższego Wnioskodawca stwierdza, że przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p. w analizowanym zakresie nie znajdą zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 7b powołanej ustawy przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Umowa cash poolingu nie jest formą tradycyjnej pożyczki udzielanej sobie nawzajem przez podmioty powiązane. W przypadku "cash poolingu" mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz bankiem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu. Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Spółka uczestnicząc w systemie nie jest zobowiązana do przeniesienia z góry ustalonej ilości pieniędzy na rzecz określonego podmiotu, lecz udostępnia lub pobiera środki w zależności od swojej sytuacji finansowej.

W konsekwencji powołane przepisy dotyczące niedostatecznej kapitalizacji w opisanej strukturze nie powinny mieć zastosowania, z uwagi na niespełnienie jednej z przesłanek wskazanej w tych przepisach: podstawą dokonywanych transferów w ramach struktury nie będą bowiem pożyczki, o których mowa w tych przepisach.

W kontekście powyższego, odsetki płacone przez Spółkę w związku z uczestnictwem w oferowanej przez Bank strukturze zarządzania płynnością finansową cash poolingu rzeczywistego nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów o tzw. niedostatecznej kapitalizacji (art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Odsetki te mogą zostać w całości uznane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, stanowisko Spółki w powyższym zakresie, należało uznać za prawidłowe.

Należy przy tym podkreślić, że uzyskanie niezbędnych i koniecznych informacji, istotnych z punktu widzenia prawidłowego opodatkowania powinno stanowić element organizacji cash poolingu i umożliwić prawidłowe stosowanie przepisów podatkowych.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę zawartej umowy cash poolingu. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Końcowo informuje się, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl