IPPB5/423-1098/11-2/JC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2011 r. (data wpływu 15 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na zorganizowanie wyjazdów dla dotychczasowych jak i potencjalnych klientów w celu zapoznania z nowymi technologiami i możliwościami ich wdrożenia - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na zorganizowanie wyjazdów dla dotychczasowych jak i potencjalnych klientów w celu zapoznania z nowymi technologiami i możliwościami ich wdrożenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, zwany dalej: "Spółką" prowadzi działalność w zakresie sprzedaży i konfiguracji wysokospecjalistycznego sprzętu komputerowego oraz świadczenia usług informatycznych w zakresie wdrażania, serwisowania itp. W celu przybliżenia dotychczasowym jak i potencjalnie nowym klientom nowych rozwiązań w zakresie informatyki Spółka zorganizowała wyjazd dla klientów, którzy wyrazili zainteresowanie lub zapotrzebowanie na usługi w zakresie nowych technologii informatycznych. Podmiot oferujący nowe rozwiązania informatyczne, którego interesy reprezentuje w Polsce Wnioskodawca, corocznie w tym samym miejscu organizuje konferencje i prezentacje rozwiązań informatycznych. Ma to zapoznać dotychczasowych i potencjalnych klientów z nowymi technologiami i możliwościami ich wdrożenia za pośrednictwem podatnika-Spółki. Koszt takiego wyjazdu w całości ponoszony jest przez Spółkę, a szczegółowo są to bilety lotnicze oraz komunikacja miejska, noclegi, posiłki, koszty udziału w konferencji.

Wyjazd nie nosi znamion wystawności, nie zawiera w swym programie elementów mogących świadczyć o reprezentacyjnym charakterze takiego wyjazdu. Wnioskodawca zamierza koszt takiego wyjazdu zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodu, gdyż jest to koszt poniesiony zarówno w celu uzyskania przychodu jak i zabezpieczenia źródła przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zorganizowanie wyjazdów dla dotychczasowych jak i potencjalnych klientów stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt takiego wyjazdu jest kosztem uzyskania przychodu, gdyż jest to koszt poniesiony zarówno w celu uzyskania przychodu jak i zabezpieczenia źródła przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Powołana regulacja wskazuje, iż po pierwsze koszt musi zostać faktycznie poniesiony a po drugie musi mieć on związek z osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu. Łączne spełnienie tych warunków jest konieczne do zakwalifikowania wydatku jako kosztu podatkowego pod dodatkowym warunkiem jednak, iż nie jest to koszt wymieniony w art. 16 ust. 1.

W konferencji uczestniczą obecni klienci Spółki, którzy generują przychody poprzez składanie zamówień na produkty podmiotu, którego przedstawicielem jest Spółka. Dzięki poznaniu nowych technologii (m.in. poprzez udział w konferencji) portfel zamówień wzrośnie więc cel uzyskania przychodu jest osiągany lub może być osiągany w przyszłości. Udział potencjalnie nowych klientów jest natomiast przejawem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodu, gdyż tylko oferowanie nowoczesnych technologii informatycznych gwarantuje utrzymanie stabilnej pozycji na rynku. Zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 maja 2011 r. sygn. IPPB1/415-210/11-2/ES "koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów w taki sposób, aby źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób. Zatem wydatki, które przyczynią się do zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu to takie wydatki, które w efekcie pozwolą w przyszłości osiągnąć przychód z tego źródła."

Wykładnia przepisu art. 15 ust. 1 zd. I u.p.d.o.p. dokonana została przez NSA w wyrokach z dnia 22 września 2009 r. sygn. akt II FSK 551/08 oraz z dnia 10 czerwca 2009 r. sygn. akt II FSK 234/08.

Z kolei wyrok WSA Kraków z dnia 13 maja 2997 (winno być: z dnia 13 maja 2008) sygn. akt I SA/Kr 1293/07 mówi, iż "tylko jeżeli w konkretnej sprawie analiza postępowania danej osoby w świetle zasad logiki oraz doświadczenia życiowego prowadziłaby do wniosku o oczywistym oraz zupełnym braku jakiegokolwiek sensu podjętych działań, zmierzających zasadniczo nie do chęci rzeczywistego osiągnięcia danego przychodu, ale do np. sztucznego, wyłącznie dla celów podatkowych, wygenerowania kosztów, można by ewentualnie mówić o braku związku przyczynowo-skutkowego".

Zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 maja 2011 r. sygn. IPPB5/423-267/11-4/RS oraz ugruntowanym w orzecznictwie poglądem do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty promocji, reklamy i marketingu, czyli szeroko rozumiane działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary czy usługi. Może to być realizowane poprzez zaproszenie do udziału w konferencji, gdzie prezentowane są możliwości i atuty danego produktu czy też logo producenta lub partnera handlowego. Do osiągnięcia celu czyli zachęcenia jak największej liczby potencjalnych klientów można też użyć innych środków przekazu. W opisanym przypadku, gdzie oferowane przez Spółkę usługi należą do tzw. wysokospecjalistycznych i nowatorskich niezbędne jest zastosowanie takich środków wyrazu, które w optymalny sposób przedstawią walory usługi a takimi wydają się wszelkiego rodzaju szkolenia, konferencje czy prezentacje realizowane często poza siedzibą Spółki z uwagi choćby na działalność i politykę handlową firm, których Spółka jest partnerem handlowym.

Udział w konferencji, zakup biletów, posiłków czy noclegów nie nosi znamion wystawności w czyimś sposobie życia, okazałości czy wytworności a zatem wydatek taki nie ma charakteru reprezentacji i nie jest wyłączony z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.

Podsumowując:

mogą więc zostać zaliczone - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przywołana regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów, dla celów podatku dochodowego składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, która zakłada spełnienie łącznie dwóch warunków, tj.:

* konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku,

* poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Tak więc dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągniecie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy ponadto wskazać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża Podatnika.

Z kolei, na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty promocji, reklamy i marketingu. Są to szeroko rozumiane działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Mogą być one realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić promocję, reklamę towaru, usługi, a także promocję reklamę firmy (przedsiębiorstwa). Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się w tym zakresie wykładnią językową. Przez "reprezentację" rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN: Warszawa 2007 r.).

Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie, więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Powyższe rozumienie pojęcia reprezentacji, zdaniem tut. Organu, należy uzupełnić o stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 6 maja 1998 r. - sygn. akt SA/Sz 1412/97, stwierdził, że reprezentacja nie musi odnosić się do okazałości, wystawności, a odnosi się do dobrego reprezentowania firmy, które może polegać na odpowiednim ubiorze pracowników, wystrojów firmy, jego logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w celu przybliżenia dotychczasowym jak i potencjalnie nowym klientom nowych rozwiązań w zakresie informatyki zorganizowała wyjazd dla klientów, którzy wyrazili zainteresowanie lub zapotrzebowanie na usługi w zakresie nowych technologii informatycznych. Podmiot oferujący nowe rozwiązania informatyczne, którego interesy reprezentuje w Polsce Wnioskodawca, corocznie w tym samym miejscu organizuje konferencje i prezentacje rozwiązań informatycznych. Ma to zapoznać dotychczasowych i potencjalnych klientów z nowymi technologiami i możliwościami ich wdrożenia za pośrednictwem podatnika-Spółki. Koszt takiego wyjazdu w całości ponoszony jest przez Spółkę, a szczegółowo są to bilety lotnicze oraz komunikacja miejska, noclegi, posiłki, koszty udziału w konferencji.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż o ile przedmiotowe wydatki są ponoszone przez Spółkę w celu rozpowszechniania informacji o oferowanych produktach i dostępnej technologii (zapoznanie z nowymi technologiami i możliwościami ich wdrożenia), co w konsekwencji wpływa na zwiększenia popytu na oferowane przez Spółkę usługi i nie mają charakteru wydatków reprezentacyjnych, mogą zostać zaliczone - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - do kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu podnieść należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, w którym zastosowanie znajdą np. przepisy art. 180 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiałoby pełną i jednoznaczną ocenę istniejącego związku przyczynowo - skutkowego między wydatkami wymienionymi we wniosku a celem osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Ponadto wyłącznie na podstawie dowodów przedstawionych przez Podatnika możliwa jest ocena charakteru wydatków, w tym ustalenie czy niektóre z nich jak nie noszą znamion reprezentacji, w rozumieniu wyżej zaprezentowanym.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji. Interpretacja o sygn. IPPB1/415-210/11-2/ES dotyczy ponadto ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i swoim zakresem obejmuje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kary umownej z tytułu opóźnienia w wykonaniu umowy oraz kary umownej z tytułu odstąpienia od umowy - co nie ma związku z niniejszą sprawą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.