IPPB5/423-1053/14-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków dotyczących opłaty przyłączeniowej - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji podatkowej wydatków dotyczących opłaty przyłączeniowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

D. S.A. (dalej: "Spółka", "D.") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka należy do międzynarodowej grupy D. Podstawową działalnością Spółki jest dystrybucja ciepła, w oparciu o posiadaną sieć ciepłowniczą. W związku z ciągłym rozwojem, D. prowadzi inwestycję polegającą na budowie dwóch przepompowni na potrzeby działalności dystrybucyjnej ciepła. Integralną częścią inwestycji jest wykonanie przyłącza do sieci elektroenergetycznej (dalej: "Przyłącze"). Przyłącze to stanowi o możliwości wykorzystania takiej przepompowni w działalności gospodarczej, gdyż bez dostępu energii elektrycznej nie będzie możliwości uruchomienia przepompowni. W związku z powyższym Spółka zawarła z R. Sp. z o.o. (dalej: "R."), umowę o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, które to sfinalizowane ma zostać przed ostatecznym ukończeniem prac w zakresie budowy przepompowni.

Zgodnie z przedmiotową umową D. zobligowana została do:

R. zobowiązana jest natomiast do:

Opłata przyłączenia stanowi, dla Spółki część kosztów dotyczących rozbudowy i usprawnienia sieci przesyłowej ciepła. Dla celów bilansowych wartość opłaty przyłączeniowej spółka zakwalifikuje zgodnie z ustawą o Rachunkowości jako składową wartości początkowej środków trwałych wytworzonych w ramach prowadzonej inwestycji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opłata przyłączeniowa poniesiona w związku z inwestycją polegającą na budowie dwóch przepompowni powinna być zaliczona do wartości początkowej środka trwałego, czy też powinna stanowić dla Spółki koszt pośredni.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z przyjętą w orzecznictwie i doktrynie wykładnią powyższego unormowania, aby poniesione przez podatnika wydatki można było zakwalifikować jako koszty uzyskania przychodów, muszą one pozostawać w związku przyczynowym z osiąganymi przez niego przychodami.

Kierując się kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie). Od tego, do której grupy zaliczony zostanie wydatek zależy moment jego potrącalności.

Kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na osiągany przychód, możliwe jest więc określenie wpływu takiego kosztu na przychód (np. cenę), tu możemy zakwalifikować koszty wytworzenia produktów czy koszty sprzedaży towarów. Potrącalne są one w roku osiągnięcia przychodu, bądź jeżeli koszt poniesiony został po sporządzeniu sprawozdania finansowego za dany rok, w roku po nim następującym, zgodnie z dyspozycja art. 15 ust. 4c ustawy o CIT.

Kosztami pośrednimi są natomiast koszty, których nie można bezpośrednio powiązać z przychodem, jak koszty ogólnego zarządu czy pozostałe koszty operacyjne. Innymi słowy są to koszty związane z bieżącą działalnością gospodarczą. W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt, na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

W katalogu wyłączeń z kosztów uzyskania przychodu ustawodawca wskazał m.in. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Za wartość początkową środków trwałych uważa się zgodnie z art. 16g ustawy o CIT w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia, rozumiany jako wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Opłaty przyłączeniowe, które niejako narzucane są na podmioty gospodarcze zgodnie z odrębnymi przepisami prawa energetycznego, a które warunkują podłączenie do sieci, bezspornie służą działalności gospodarczej. W tym kontekście wpisują się w definicję kosztu uzyskania przychodu. Z uwagi na kwalifikację ich jako opłat administracyjnych, uznawane są nierzadko jako koszty bieżącej działalności, w związku z czym spotkać można podejście zgodnie z którym kwalifikowane są one jako pozostałe koszty operacyjne. W tym kontekście możemy rozpatrywać wydatki, które dla całego przedsięwzięcia mają znaczenie marginalne, a więc nie są jego integralną częścią, np. hala magazynowa może wypełniać swoją rolę bez Przyłącza, w związku z czym opłaty przyłączeniowe w tym konkretnym przypadku zgodnie z normą art. 15 ust. 4e ustawy o CIT można uznać jako koszty pośrednie, a w następstwie odnieść w koszty uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

Spółka pragnie zauważyć, iż przedstawionego powyżej stanowiska nie można odnieść do wskazanego przez nią stanu faktycznego. W omawianej sytuacji umowa o przyłączenie zaczyna funkcjonować już w momencie podjęcia decyzji o rozpoczęciu inwestycji, co tylko podkreśla bezpośredni związek Przyłącza oraz inwestycji. Na tej podstawie Spółka uważa, iż wydatki na Przyłącze powinny kształtować wartość początkową środka trwałego gdyż:

Końcowym efektem prowadzonej inwestycji mają być więc dwie przepompownie spełniające warunki kompletnego środka trwałego, a więc sprawnego i gotowego do włączenia (wykorzystania) w sieci dystrybucyjne ciepła.

Według Spółki takie powiązanie, w którym można doszukać się bezpośredniego związku pomiędzy przyłączeniem do sieci a budową przepompowni, powinno prowadzić do wniosku, iż nie tylko w podejściu bilansowym opłata przyłączeniowa powinna zostać potraktowana jako element wartości środka trwałego, ale również na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych taka opłata powinna stanowić składową wartości początkowej.

Zdaniem Spółki koszty Przyłącza należy zaliczyć do wartości początkowej środka trwałego. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Przyłącza stanowią integralną część projektu polegającego na budowie dwóch przepompowni, co więcej bez umowy o przyłączenie nie byłoby realnej możliwości rozpoczęcia inwestycji.

W związku z powyższym Spółka uważa, iż koszty opłaty przyłączeniowej powinny być uznane jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z dyspozycja art. 16a-16 m ustawy o CIT. Tym samym wydatki poniesione na opłatę przyłączeniową należy uwzględnić w wartości początkowej środka trwałego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.