IPPB5/423-1032/11-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2011 r. (data wpływu 14 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków obciążających Wnioskodawcę z tytułu kosztów programu akcji pracowniczych - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków obciążających Wnioskodawcę z tytułu kosztów programu akcji pracowniczych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej: "Spółka") jest jedną z największych firm budowlanych w Polsce. Spółka jest częścią grupy kapitałowej, na której czele stoi spółka kapitałowa z siedzibą w innym państwie Unii Europejskiej (dalej: "Akcjonariusz").

W Spółce funkcjonuje program akcji pracowniczych (dalej: "Program"). W Programie akcje Akcjonariusza są przydzielane nieodpłatnie osobom zajmującym kierownicze stanowiska w Spółce.

W ramach Programu:

* wybrani pracownicy Spółki zajmujący stanowiska kierownicze uzyskują prawo nieodpłatnego objęcia w przyszłości określonej liczby akcji Akcjonariusza,

* powyższe prawa nie są zbywalne i niemożliwe jest dokładne określenie ich wartości na moment przyznania tego prawa,

* przyznanie akcji jest uzależnione od spełnienia przez grupę kapitałową Akcjonariusza określonych parametrów (np. codo wyników finansowych na poziomie Akcjonariusza),

* wybrani pracownicy Spółki obejmują akcje nowej emisji; emisja nowych akcji Akcjonariusza w ramach Programu jest dokonywana na podstawie uchwał akcjonariuszy Akcjonariusza,

* parametry Programu (m.in. warunki, których ziszczenie umożliwia emisję i nieodpłatne objęcie akcji) są zatwierdzone uchwałą akcjonariuszy Akcjonariusza; uchwała akcjonariuszy akcjonariusza wskazuje również krąg osób uprawnionych do udziału w programie (uchwała ta wskazuje, że uprawnionymi do udziału w programie są osoby zajmujące w strukturach Akcjonariusza oraz spółek z grupy kapitałowej Akcjonariusza stanowiska spełniające określone kryteria, bez wskazywania tych osób z imienia i nazwiska).

Akcjonariusz jest podmiotem notowanym na giełdzie papierów wartościowych w kraju swojej siedziby.

Akcjonariusz obciąża Spółkę kosztami Programu przypadającymi na pracowników Spółki - na koszty te składa się wartość akcji objętych przez pracowników Spółki nieodpłatnie oraz odpowiednia część innych kosztów poniesionych przez Akcjonariusza w związku z Programem (np. koszty związane z administrowaniem Programem).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatków, którymi Akcjonariusz obciąża i będzie obciążał Spółkę w związku z funkcjonowaniem Programu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zdaniem Spółki należy uznać, że koszty udziału pracowników Spółki w Programie, którymi Akcjonariusz obciąża i będzie obciążał Spółkę, są i będą ponoszone przez Spółkę w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz w celu generowania przez Spółkę przychodów. Wynika to z faktu, że zapewnienie pracownikom Spółki udziału w Programie powoduje, że uprawnieni pracownicy są (będą) lepiej zmotywowani oraz bardziej przywiązani do Spółki jako swojego pracodawcy.

W opinii Spółki, mimo, że nie istnieje bezpośredni związek między tymi kosztami i przychodami osiąganymi przez Spółkę, koszty uczestnictwa pracowników Spółki w Programie, jako koszty o charakterze pośrednim, są (będą) ponoszone w celu osiągnięcia przychodów (utrzymanie cennej kadry pozytywnie wpływa na poziom przychodów generowanych przez Spółkę) oraz zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (udział w Programie minimalizuje ryzyko utraty pracowników cennych dla Spółki, a taka utrata mogłaby spowodować utratę części przychodów Spółki lub konieczność poniesienia dodatkowych kosztów na rekrutację nowych pracowników).

Ponadto koszty, którymi Akcjonariusz obciąża i będzie obciążał Spółkę nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. W konsekwencji, ponoszone przez Spółkę koszty udziału pracowników Spółki w Programie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki.

Podobne stanowisko wynika z interpretacji wydawanych przez organy podatkowe, np. z pisma Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 kwietnia 2011 r. (IBPBI/2/423-156/11/JD), pisma Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2011 r. (IBPBI/2/423-1827/10/JD), pisma Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 listopada 2010 r. (ITPB3/423-394/I0/MK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Jak podkreśla Wnioskodawca koszty udziału pracowników Spółki w Programie, którymi Akcjonariusz obciąża i będzie obciążał Spółkę, są i będą ponoszone przez Spółkę w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz w celu generowania przez Spółkę przychodów. Wynika to z faktu, że zapewnienie pracownikom Spółki udziału w Programie powoduje, że uprawnieni pracownicy są (będą) lepiej zmotywowani oraz bardziej przywiązani do Spółki jako swojego pracodawcy.

Należy podzielić stanowisko Wnioskodawcy, iż koszty uczestnictwa pracowników Spółki w Programie, jako koszty o charakterze pośrednim, są (będą) ponoszone w celu osiągnięcia przychodów (utrzymanie cennej kadry pozytywnie wpływa na poziom przychodów generowanych przez Spółkę) oraz zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Udział w Programie minimalizuje ryzyko utraty pracowników cennych dla Spółki, a taka utrata mogłaby spowodować utratę części przychodów Spółki lub konieczność poniesienia dodatkowych kosztów na rekrutację nowych pracowników. Ponadto, koszty, którymi Akcjonariusz obciąża i będzie obciążał Spółkę nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji istnieją zatem podstawy, by można było mówić o istnieniu związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a potencjalnym lub zwiększonym przychodem, dlatego też - co do zasady - wydatki poniesione w związku z realizacją Programu spełniające przedstawione powyżej kryteria, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo zauważyć należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez Podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków obciążających Wnioskodawcę z tytułu kosztów programu akcji pracowniczych należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy podnieść, że zostały wydane w indywidualnych sprawach, a więc tylko do nich się odnoszą. Nie mają zatem charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego - tym samym nie są wiążące w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.