IPPB5/423-1005/14-4/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) uzupełnionego pismem z dnia 9 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji oddziału Spółki na terytorium Polski - jest prawidłowe.

W dnu 20 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych likwidacji oddziału Spółki na terytorium Polski.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka F. Gmbh z siedzibą w Hamburgu w Niemczech (dalej: Centrala), zarejestrowała w Polsce w roku 2006 swój Oddział, aby prowadzić działalność gospodarczą na terytorium Polski.

Oddział stanowi zakład w rozumieniu art. 5 umowy z 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, po z. 90).

W momencie utworzenia Oddziału, zostały mu przekazane przez Centralę, aktywa w postaci środków pieniężnych na rachunku bankowym, towarów w magazynie, należności od kontrahentów. Zgodnie z Uchwałą Zarządu F. GmbH w Hamburgu z 2009 r., wskazane powyżej aktywa, jako saldo kapitału własnego, zostało przeksięgowane na zobowiązanie wobec Centrali.

Dodatkowo, Oddział posiada zobowiązanie wobec Centrali z tytułu dostaw towarów.

Obecnie, planowana jest likwidacja Oddziału w Polsce. Oddział zostanie zlikwidowany bez uregulowania powyżej wskazanych zobowiązań wobec Centrali.

Przedmiot niniejszego wniosku nie obejmuje zagadnień związanych z cenami transferowymi oraz kwestii alokacji dochodów do zakładu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy brak uregulowania zobowiązań wobec Centrali, nie spowoduje powstania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie polskiego Oddziału.

Zdaniem Wnioskodawcy brak zapłaty przez Oddział w Polsce za zobowiązania wobec Centrali, nie spowoduje powstania przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie polskiego Oddziału.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

Zasady prowadzenia w Polsce działalności przez przedsiębiorców zagranicznych określa ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.).

Jedną z form, w jakiej zagraniczny podmiot może bezpośrednio (bez zakładania polskiej spółki) podjąć działalność w Polsce jest oddział (art. 85 ust. 1 ww. ustawy). Z definicji oddziału wynika, że jest to wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności (art. 5 pkt 4 tej ustawy). Zgodnie z art. 86 ww. ustawy oddział może prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powołany przepis art. 3 ust. 2 ustawy o CIT nie kreuje odrębnej podmiotowości prawno-podatkowej oddziału zagranicznej osoby prawnej. Zarejestrowanie oddziału za granicą nie oznacza, że powstaje tam nowy podmiot ani byt prawny, bowiem opodatkowaniu podlegać będzie wciąż spółka macierzysta, tyle że od dochodów uzyskiwanych z działalności prowadzonej poprzez Oddział na terytorium drugiego państwa.

Instytucja oddziału (z punktu widzenia prawa podatkowego oddział jest rozpoznawany tak w świetle Konwencji Modelowej, jak też umów o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu, jako tzw. zakład) jest więc jedynie formą działania przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce, a nie odrębnym od niego podmiotem podatkowym.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, za przychody uważa się m.in. wartość umorzonych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów). Umorzenie zobowiązań, o których mowa w powyższym przepisie obejmuje sytuację, w których jeden podmiot umarza (w sensie cywilnoprawnym) zobowiązania należne od innego podmiotu. W związku z tym, iż w przedstawionym stanie faktycznym występuje jeden podmiot, art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania. Jak już bowiem zostało wskazane powyżej, Oddział nie jest nowym, odrębnym podmiotem od Centrali, w związku z czym nie można mówić o umorzeniu zobowiązania samemu sobie - w ramach jednego podmiotu.

W konsekwencji, likwidacja Oddziału bez uprzedniego uregulowania należności (wynikających z aktywów przekazanych w momencie utworzenia Oddziału, jak również późniejszych dostaw towarów), które zostały ujęte w księgach jako zobowiązania, nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Przykładowo, stanowisko to, zostało potwierdzone przez organy podatkowe w interpretacji podatkowej z dnia 30 października 2009 r., sygn. ITPB3/423-445/09/DK, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, iż: "W związku z faktem, że Oddział spółki zagranicznej nie jest odrębnym od tej spółki podmiotem, wzajemne rozliczenia pomiędzy spółką a jej Oddziałem dokonują się w ramach jednego podmiotu. Dlatego (w przeciwieństwie od środków otrzymanych od jakiegokolwiek odrębnego podmiotu) środki finansowe otrzymane przez Oddział od macierzystej spółki zagranicznej na dofinansowanie działalności polskiego Oddziału, będą dla tego Oddziału obojętne podatkowo. Rozliczenia dokonane pomiędzy firmą zagraniczną a jej Oddziałem uznać należy za przepływy wewnętrzne, które nie będą stanowiły elementów przychodowych i kosztowych w Oddziale w Polsce.

(...) Wnioskodawca jak wskazano we wniosku nie jest podmiotem odrębnym od spółki zagranicznej, tj. działa w zakresie jednej struktury organizacyjnej osoby prawnej jaką jest spółka zagraniczna, oraz że przekazane kwoty nie były pożyczkami czy też innymi zobowiązaniami o podobnym charakterze, to w takiej sytuacji nie możemy mówić o umorzeniu zobowiązania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, w konsekwencji również w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Co za tym idzie rozliczenie rachunkowe otrzymanych kwot nie będzie generowało przychodu po stronie Oddziału spółki zagranicznej. "

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę fakt, iż Oddział jak wskazano we wniosku nie jest podmiotem odrębnym od spółki zagranicznej, brak rozliczenia otrzymanych kwot nie będzie wywoływało przychodu po stronie Oddziału spółki zagranicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.