IPPB4/4511-924/15-4/MS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2015 r. (data wpływu 12 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-924/15-2/MS1 z dnia 18 września 2015 r. (data nadania 18 września 2015 r., data doręczenia 22 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest:

* nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w wyniku działu spadku oraz braku obowiązku zgłoszenia sprzedaży tej części nieruchomości do urzędu skarbowego,

* prawidłowe - w pozostałej części.

W dniu 12 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-924/15-2/MS1 z dnia 18 września 2015 r. (data nadania 18 września 2015 r., data doręczenia 22 września 2015 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez uzupełnienie danych identyfikacyjnych, wskazanie przepisów prawa podatkowego mających być przedmiotem interpretacji, sformułowanie pytań podatkowych oraz przedstawienie własnego stanowiska do sformułowanych pytań.

Pismem z dnia 24 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1974 r. Wnioskodawca mieszkał w domu swoich rodziców Kazimierza i Haliny, po wykończeniu I piętra domu ze stanu surowego (własnymi środkami). Od 1998 r. (17 lat) Wnioskodawca był właścicielem 1/4 nieruchomości, 1/4 miała siostra i 2/4 matka Wnioskodawcy - spadek po Kazimierzu (postanowienie Sądu Rejonowego). W roku 2009 zmarła matka Wnioskodawcy Halina. Swoje 2/4 nieruchomości przekazała testamentem (2008 r.) Ewie (siostrze Wnioskodawcy). Od maja 2013 r. w wyniku "działu spadku" po Kazimierzu (ojcu) wyrokiem Sądu Rejonowego. Wnioskodawca został właścicielem 1/2 nieruchomości i został zobligowany do zapłaty 252.043 zł tytułem spłaty udziału siostry w spadku. Ponieważ Wnioskodawca nie miał takich pieniędzy siostra oddała sprawę do komornika. W lipcu 2014 r. nastąpiło "przybicie" sprzedaży połowy nieruchomości Wnioskodawcy na kwotę 398.508 zł. Przysądzenie własności nowym właścicielom nastąpiło w styczniu 2015 r. Kwota uzyskana ze sprzedaży - 398.508 zł, dla wierzycielki - 252.043 zł (kwota długu), 50.510,13 zł - odsetki, dla Wnioskodawcy - 50.593,09 zł (komornik wypłacił w czerwcu 2015 r.).

Ojciec Wnioskodawcy - Kazimierz zmarł 19 lutego 1998 r. Wartość nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku nie mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w spadku po zmarłych rodzicach. W chwili śmierci ojca rodzice byli rozwiedzeni i każde z nich było właścicielem 1/2 przedmiotowej nieruchomości. Wartość nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku równa się 1/2 całej nieruchomości (z zastrzeżeniem, że Wnioskodawca musi zapłacić siostrze 252.043 zł), natomiast po obojgu rodzicach otrzymałem tylko 1/2 części należącej do ojca (ustawowo), czyli 1/4 całej nieruchomości. Cały spadek po zmarłej matce czyli 1/2 nieruchomości otrzymała siostra Wnioskodawcy na mocy testamentu. Matka zmarła 23 lipca 2009 r. Tak więc wartość nieruchomości otrzymanej w wyniku działu spadku nie mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy po obojgu zmarłych rodzicach. Datą przeniesienia własności na rzecz nowych właścicieli jest 10 stycznia 2015 r. (postanowienie Sądu Rejonowego. Nakłady na przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca Ponosiła od 1974 r. do 2007 r. Od roku 1974 do roku 1978 nakłady Wnioskodawcy były równe 30% wartości domu (to jest 98898 zł) (postanowienie Sądu Okręgowego). Po roku 1978, nakłady corocznie wzrastały do roku 2007 i Wnioskodawca posiada na nie dokumenty (rachunki, oświadczenia, paragony, zeznania świadków itp.) załączone do postępowania o dział spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży przez komornika podlega opodatkowaniu.

2. Czy Wnioskodawca ma obowiązek zgłosić urzędowi skarbowemu wyżej wymienioną sprzedaż. Jeśli tak to na jakim druku.

3. Czy kwota zapłacona przez komornika dłużniczce może być odliczona jako koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód nie podlega opodatkowaniu.

Ad. 2.

Wnioskodawca nie ma obowiązku zgłoszenia.

Ad. 3.

Tak może być odliczona.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów,od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data ich nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwila jego śmierci przechodzą na jedna lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwila otwarcia spadku. Oznacza to, ze z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Natomiast stosownie do treści art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Jednak zgodnie z art. 1036 Kodeksu cywilnego istnieje możliwość rozporządzenia przez spadkobierców prawem lub rzeczą należącą do spadku, mimo istnienia współwłasności, jeśli następuje to za zgodną wolą wszystkich spadkobierców.

Tak więc, z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Dochodzi wówczas do powstania wspólności majątku spadkowego. Wspólność ta nie jest tożsama ze wspólnością w częściach ułamkowych w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek, a nie rzecz. Wspólnością objęte są wszystkie prawa majątkowe podlegające dziedziczeniu i istniejące w chwili otwarcia spadku, a więc także prawa z istoty swej podzielne.

W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku.

Tak więc na skutek działu spadku następuje "konkretyzacja" składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli jednak w drodze działu spadku spadkobierca nabywa udział ponad wielkość, którą uprzednio nabył w spadku, to nabycie w drodze działu spadku, w części przekraczającej udział w spadku należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po dokonaniu działu spadku. Aby ustalić czy udział uległ powiększeniu należy porównać wartość udziału w masie spadkowej nabytego w spadku z wartością majątku jaki przypadł spadkobiercy w wyniku działu spadku. Oznacza to, że o tym czy w wyniku działu spadku doszło do nabycia nie decyduje porównanie powierzchni nieruchomości nabytych na wyłączną własność lub też współwłasność w wyniku działu spadku, lecz porównanie wartości tych nieruchomości (udziałów w nieruchomości).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wartość nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku działu spadku nie mieści się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy po obojgu zmarłych rodzicach. W wyniku spadku Wnioskodawca nabył 1/4 udziału w tej nieruchomości, natomiast w wyniku działu spadku - 1/2. Zatem w dacie dokonania działu spadku po stronie Wnioskodawcy powstanie nowe nabycie nieruchomości w części przewyższającej udział spadkowy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca udział w nieruchomości nabył w sposób następujący:

* w drodze dziedziczenia po zmarłym w dniu 19 lutego 1998 r. ojcu - w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku tj. 1/4 część nieruchomości.

* w wyniku działu spadku dokonanego w 2013 r. - w części przekraczającej udział nabyty w drodze spadku, tj. 1/4 część nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że w wyniku działu spadku Wnioskodawcy zasądzono spłatę na rzecz siostry a Wnioskodawca nie miał takich pieniędzy, siostra oddała sprawę do komornika. W lipcu 2014 r. nastąpiło "przybicie" sprzedaży połowy nieruchomości Wnioskodawcy na kwotę 398.508 zł. Przysądzenie własności nowym właścicielom nastąpiło w styczniu 2015 r. Kwota uzyskana ze sprzedaży - 398.508 zł, dla wierzycielki - 252.043 zł (kwota długu), 50.510,13 zł - odsetki, dla Wnioskodawcy - 50.593,09 zł (komornik wypłacił w czerwcu 2015 r.).

W myśl art. 989 ustawy - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 101, z późn. zm.), gdy przejęcie nieruchomości na własność ma nastąpić po niedojściu do skutku drugiej licytacji, sąd udzieli przybicia na rzecz przejmującego nieruchomość po wysłuchaniu wnioskodawcy oraz uczestników, jeżeli stawią się na posiedzenie.

Zgodnie z art. 998 § 1 ww. ustawy, po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowienia o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności.

Natomiast w myśl art. 999 § 1 ww. ustawy, prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentów do zbioru dokumentów.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że za datę sprzedaży udziału 1/2 w nieruchomości należącego do Wnioskodawcy należy uznać datę przysądzenia własności nowym właścicielom, tj. styczeń 2015 r.

Odnosząc się do przywołanych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że przychód ze sprzedaży 1/2 nieruchomości w 2015 r. w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1998 r. w drodze spadku po ojcu, nie podlega opodatkowaniu z uwagi na upływ pięcioletniego terminu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Natomiast sprzedaż w 2015 r. 1/2 nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2013 r. w wyniku dokonania działu spadku będzie podlegała opodatkowaniu z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem, musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W rozpatrywanym przypadku w odniesieniu do udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d ww. ustawy, natomiast do udziału nabytego w wyniku działu spadku, który miał charakter odpłatny zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6C ww. ustawy.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy kwota zapłacona przez komornika dłużniczce - siostrze, stanowiąca spłatę na rzecz siostry z tytułu działu spadku, może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału Wnioskodawcy w nieruchomości.

Definicję kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych odpłatnie ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości.

Kwestią bezsporną jest, że w momencie przeprowadzenia działu spadku Wnioskodawca nabył własność udziału w nieruchomości, który to udział należał do siostry Wnioskodawcy. Bezspornym jest to, że siostra utraciła prawo własności posiadanego udziału za odpłatnością - jak wskazał bowiem Wnioskodawca na rzecz siostry zasądzono od Wnioskodawcy spłatę i spłatę tę Wnioskodawca otrzymał po sprzedaży należącego do Niego udziału w nieruchomości przez komornika. Spłata na rzecz siostry jest zatem dla Wnioskodawcy niejako ceną nabycia udziału w nieruchomości.

Wobec powyższej okoliczności stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości ponad udział w masie spadkowej, kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz innego współwłaściciela, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przypomnieć bowiem należy, że kwota spłaty została zasądzona od Wnioskodawcy z tego powodu, że otrzymał on na wyłączną własność udział siostry w masie spadkowej po ojcu. Innymi słowy, kwota spłaty dotycząca nabycia udziału w nieruchomości, który uprzednio należał do siostry Wnioskodawcy, będzie kosztem nabycia przyrostu udziału w majątku spadkowym.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

* dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

* dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży w 2015 r. nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez Wnioskodawcę w 1998 r. w drodze spadku po ojcu, nie podlega opodatkowaniu z uwagi na upływ pięcioletniego terminu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Sprzedaży tej części udziału w nieruchomości Wnioskodawca nie jest zobowiązany zgłaszać urzędowi skarbowemu.

Opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym podlega sprzedaż w 2015 r. nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez Wnioskodawcę w 2013 r. w wyniku dokonania działu spadku, z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego. w którym nastąpiło nabycie nie upłynął pięcioletni okres czasu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w ww. nieruchomości Wnioskodawca może uznać spłatę na rzecz siostry, która dotyczy nabycia udziału w nieruchomości. Dochód uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w wyniku działu spadku Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-39. Dochód należy ustalić jako różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży udziału w nieruchomości a kosztami uzyskania przychodu, tj. wartością spłaty, dotyczącej nabycia udziału w nieruchomości, dokonanej na rzecz siostry.

Ustosunkowując się do kwot podanych przez Wnioskodawce należy stwierdzić, że podatnik zobowiązany jest sam ustalić wysokość przychodu uzyskanego z danego źródła, kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

W związku z powyższym tut. organ nie odniósł się do kwot wskazanych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.