IPPB4/4511-881/16-4/PP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.) uzupełniony pismem z dnia 25 sierpnia 2016 r. (data nadania 26 sierpnia 2016 r., data wpływu 29 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania w darowiźnie znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 18 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze darowizny prawa do znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca otrzyma tytułem darowizny od osoby, która zalicza się do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r. poz. 205 z późn. zm.) ("Darczyńca") znak towarowy wraz z prawem ochronnym do tego znaku towarowego ("Darowizna"). Prawo ochronne zostanie przyznane Darczyńcy na podstawie rejestracji w Urzędzie Patentowym RP zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013. 1410) lub na podstawie rejestracji w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku Wewnętrznego w Alicante ("OHIM") stosownie do Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L 78/1 z dnia 24 marca 2009 r.), które obowiązuje w Polsce w sposób bezpośredni bez konieczności dokonania implementacji do polskiego porządku prawnego w drodze ustawy.

Darowizna zostanie udokumentowana w formie aktu notarialnego zgodnie z wymogami z art. 890 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 380). W wyniku Darowizny, Wnioskodawczyni stanie się zatem właścicielem znaku towarowego, na który udzielone zostało prawo ochronnego do znaku towarowego (dalej łącznie jako: "Znak towarowy").

Znak towarowy, w dniu przyjęcia go do używania przez Wnioskodawczyni, nadawać będzie się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok. Wartość przedmiotu darowizny zostanie określona przez strony umowy darowizny w oparciu o wycenę niezależnego zewnętrznego rzeczoznawcy wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca wprowadzi Znak towarowy do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych według wartości wynikającej z umowy darowizny.

Wnioskodawczyni przewiduje, że Darowizna nastąpi w 2016 r., jednak nie wcześniej niż 1 sierpnia 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy u Wnioskodawczyni powstanie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych wynikający z otrzymania Darowizny w postaci Znaku towarowego, a jeżeli tak, to czy przychód ten podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy PIT?

2. Czy Wnioskodawczyni stosując do otrzymanej Darowizny, zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT powinien brać pod uwagę jedynie literalne brzmienie tego przepisu skoro w ocenie Wnioskodawcy spełnia on warunki zwolnienia zawarte w tym przepisie, z pominięciem innych przepisów prawa podatkowego w tym Ordynacji podatkowej?

3. Czy jeśli Wnioskodawczyni spełnia warunki zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT dla otrzymanego Znaku towarowego tytułem Darowizny możliwość skorzystania z tego zwolnienia może być ograniczona w związku z uwzględnieniem przepisów działu IlIa, rozdział 1 Ordynacji podatkowej, tj. art. 119a-119f OP?

4. Czy jeśli zdaniem organu interpretacyjnego oceniając czy do Wnioskodawczyni ma zastosowanie zwolnienie z 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT należy brać pod uwagę nie tylko literalne jego brzmienie i warunki formalne w nim zawarte, ale także przepisy działu IlIa, rozdział 1 Ordynacji podatkowej, tj. art. 119a-119f OP, to prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że zastosowanie zwolnienia dla otrzymanego w drodze Darowizny Znaku Towarowego z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT stanowi przedmiot i cel tego przepisu Ustawy PIT w rozumieniu art. 119a § 1 Ordynacji podatkowej?

5. Czy w razie potwierdzenia w pytaniach 2-3 stanowiska Wnioskodawczyni tj. stwierdzenia, że fakt otrzymania Darowizny jest zwolniony z opodatkowania, niezależnie od treści przepisów art. 119a-119f OP, zastosowanie się przez Wnioskodawcę do takiej interpretacji indywidualnej skutkuje możliwością zastosowania ochrony wynikającej przepisów z art. 14k-14 m Ordynacji?

Przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana w zakresie pytania nr 1. Odpowiedź na pytania Nr 2-5 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawczyni należy uznać, że otrzymanie przez Wnioskodawcę. Darowizny Znaku Towarowego będzie stanowić inne nieodpłatne świadczenie w rozumieniu 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT, wobec czego Wnioskodawczyni osiągnie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT, wolna od podatku jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b tejże ustawy, otrzymanych od osób zaliczanych do I i II grupy podatkowej, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 20 Ustawy PIT.

W ocenie Wnioskodawczyni nieodpłatne świadczenie w postaci Darowizny Znaku Towarowego otrzymane od osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn spełnia przesłanki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT, zatem otrzymanie Znaku towarowego (Darowizna Znaku Towarowego) będzie zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad. 1

Na wstępie Wnioskodawczyni, wskazuje, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Oznacza to, że jeśli dane przysporzenie nie podlega regulacjom ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. 2016.205, dalej: "Ustawa PSPD"), możliwe jest zastosowanie Ustawy PIT. Ustawa PSPD natomiast w art. 3 pkt 2 stanowi, że nie podlega podatkowi od spadków i darowizn nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Jak wynika z opisu analizowanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni otrzyma w drodze Darowizny znak towarowy wraz z prawem ochronnym do tego znaku (Znak Towarowy) od osoby zaliczanej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów Ustawy PSPD. W konsekwencji należy stwierdzić, że otrzymanie Znaku towarowego w drodze Darowizny podlegać będzie przepisom Ustawy PIT, a nie przepisom Ustawy PSPD.

Zgodnie z przepisami art. 9 ust. 1 Ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W mysi art. 11 ust. 1 ww. Ustawy PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji prawa wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, art. 30f są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zdaniem Wnioskodawczyni otrzymanie przez Wnioskodawcę Znaku Towarowego tytułem Darowizny będzie stanowić inne nieodpłatne świadczenie. Wnioskodawca wskazuje, że wprawdzie ustawodawca nie zdefiniował na potrzeby ustaw podatkowych zwrotu "nieodpłatne świadczenie", jednak w opinii Wnioskodawcy umowa darowizny, jako przynosząca korzyść tylko jednej z jej stron, mieści się w zakresie pojęcia "nieodpłatne świadczenie". Konstrukcja umowy darowizny spełnia bowiem te cechy. Istotą darowizny, jako czynności nieodpłatnej, jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Celem, jaki leży u podstaw darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze.

Skoro zatem Darowizna Znaku towarowego stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu Ustawy PIT, to Wnioskodawca osiągnie z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Z uwagi na przewidziane przez ustawodawcę w art. 21 ustawy PIT zwolnienia powyższe nie oznacza jednak automatycznie, że czynność ta spowoduje obowiązek zapłaty podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT, wolna od podatku jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczanych do 1 i II grupy podatkowej, w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Art. 11 ust. 2-2b ustawy PIT, dotyczy obliczania wartości świadczeń w naturze, świadczeń nieodpłatnych oraz częściowo odpłatnych. Z kolei art. 21 ust. 20 Ustawy PIT stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT. Wyłączenie stosowania zwolnienia przewidziane w art. 21 ust. 20 Ustawy PIT nie ma jednak zastosowania do opisanego zdarzenia przyszłego, gdyż przychód Wnioskodawcy z uzyskanej Darowizny nie będzie pochodził ze stosunku pracy ani z działalności wykonywanej osobiście.

W ocenie Wnioskodawcy otrzymanie od osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn nieodpłatnego świadczenia w postaci Darowizny Znaku Towarowego, którego wartość obliczana będzie zgodnie z art. 11 ust. 2a Ustawy PIT, zaś art. 21 ust. 20 Ustawy PIT nie znajdzie zastosowania, spełnia przesłanki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT. Tak więc wszelkie wymogi do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 125.

Takie stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, np.: interpretacja indywidualna z dnia 5 maja 2016 r., znak ITPB1/4511-206/15-3/HD, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w której organ podatkowy zauważył, że: "Wobec tego, na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, nabycie przez Wnioskodawcę w formie darowizny od matki, tj. osoby zaliczonej do I grupy podatkowej (w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn) prawa majątkowego w postaci prawa ochronnego na znak towarowy spowoduje powstanie przychodu, który z kolei będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.";

* interpretacja indywidualna z dnia 5 kwietnia 2016 r., znak nr ILPB1/4511-1-29/16-3/APR, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu;

* interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2015 r., znak nr IPTPB2/4511-37/15-2/k.k., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w której organ podatkowy w całości uznał stanowiska podatnika za prawidłowe, potwierdzając tym samym,: że "Niewątpliwie darowizna otrzymana od ojca spełnia przesłanki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 125, zatem zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie udziału w prawie ochronnym do znaku towarowego będzie zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.

* interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2015 r., znak nr ITPB1/4511-951/15/MW, wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Z kolei w myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Stosownie jednak do art. 3 pkt 2 ww. ustawy podatkowi temu nie podlega nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Z powyższego wynika zatem, że nabycie w drodze darowizny m.in. praw do znaków towarowych podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało wyłączone spod władztwa ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Przepisy ww. ustaw nie definiują pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380) gdzie zgodnie z art. 888 § 1 przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Zatem podstawowym elementem darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny od osoby, która zalicza się do I lub II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn wskazany we wniosku Znak Towarowy wraz z prawem ochronnym do tego znaku towarowego. Oznacza to, że ww. prawo otrzyma nieodpłatnie.

Biorąc pod uwadze przytoczone przepisy, stwierdzić należy, że otrzymanie ww. Znaku nie będzie podlegać podatkowi od spadków i darowizn, co oznacza, że w opisanym zdarzeniu przyszłym do Wnioskodawcy nie będzie miało zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji z tytułu otrzymania przez Wnioskodawcę w drodze darowizny wskazanego we wniosku składnika majątkowego osiągnie ona przychód podatkowy podlegający - co do zasady - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 przytoczonej ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Jak stanowi art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei w art. 11 ust. 2a ww. ustawy ustawodawca jasno określił, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Ponieważ ustawodawca nie sprecyzował bliżej, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenia", ograniczając się w tym względzie jedynie do wskazania sposobu i kryteriów ustalania ich wartości, to w takim przypadku nieodzownym wydaje się odwołanie do rozumienia tego pojęcia w prawie cywilnym oraz w orzecznictwie i doktrynie prawa podatkowego.

W prawie cywilnym pojęcie "świadczenia" rozpatruje się na tle stosunku zobowiązaniowego w ten sposób, że przez świadczenie rozumie się zachowanie dłużnika zgodne z treścią zobowiązania i polegające na zadośćuczynieniu podlegającego ochronie interesowi wierzyciela (art. 353 Kodeksu cywilnego). Najogólniej rzecz biorąc świadczenie polegać może na zachowaniu się czynnym - działaniu lub zachowaniu się biernym, tj. zaniechaniu, czyli powstrzymywaniu się od jakiegoś działania.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia dla celów podatkowych ma jednak szerszy zakres niż w prawie cywilnym. I tak przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

W znaczeniu "słownikowym" z kolei określenie "nieodpłatne świadczenia" oznacza wszelkie świadczenia nie wymagające opłaty; takie, za które się nie płaci, bezpłatne (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

Istotą nieodpłatnego świadczenia jest więc to, by otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Stosownie do art. 21 ust. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z planowanym nabyciem w drodze darowizny (a więc nie na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) Znaku Towarowego wraz z prawem ochronnym to tego znaku będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ww. ustawy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.