IPPB4/4511-879/15-6/MS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2015 r. (data nadania 23 września 2015 r., data wpływu 24 września 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-879/15-2/MS1 z dnia 17 września 2015 r. (data nadania 18 września 2015 r., data doręczenia 22 września 2015 r.) oraz pismem z dnia 15 października 2015 r. (data nadania 15 października 2015 r., data wpływu 16 października 2015 r.) na wezwanie telefoniczne z dnia 15 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest:

* nieprawidłowe - w części dotyczącej braku powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego,

* prawidłowe - w pozostałej części.

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-879/15-2/MS1 z dnia 17 września 2015 r. (data nadania 18 września 2015 r., data doręczenia 22 września 2015 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz przedstawienie własnego stanowiska w odniesieniu do pytania Nr 2.

Pismem z dnia 22 września 2015 r. (data nadania 23 września 2015 r., data wpływu 24 września 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

Pismem z dnia 15 października 2015 r. (data nadania 15 października 2015 r., data wpływu 16 października 2015 r.) na wezwanie telefoniczne z dnia 15 października 2015 r. (na tę okoliczność sporządzono notatkę służbową), Wnioskodawca wyjaśnił rozbieżność wynikającą z opisu stanu faktycznego oraz stanowiska Wnioskodawcy wskazując, że w opisie stanu faktycznego błędnie wskazał datę nabycia mieszkania przez żonę Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał rok 1998, a powinno być 1989 r.

We wniosku oraz uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Daty istotne dla zapytania Wnioskodawcy:

1989 r. - nabycie lokalu mieszkalnego przez przyszłą żonę Wnioskodawcy.

31 październik1993 r. - data ślubu Wnioskodawcy z obecną żoną Małgorzatą.

12 marzec 2012 r. - podczas ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego Wnioskodawca został dopisany przez małżonkę jako współwłaściciel tego lokalu mieszkalnego.

11 maja 2015 r. - sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego za cenę 318.000 zł.

Wysokość kwoty przypadającej na Wnioskodawcę wynosi 159 tys. zł i zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega opodatkowaniu, o ile w przeciągu dwóch lat podatkowych nie zostanie wydatkowana na nowy cel mieszkaniowy.

Wnioskodawca ma zamiar kupić nieruchomość Nr 2504. Na ww. nieruchomość ustanowiona jest księga wieczysta. Zgodnie z załączoną dokumentacją, nieruchomość Nr 2504 składa się z: - gruntu o powierzchni 0,13 ha,

- zabudowy zagrodowej z budynkiem mieszkalnym (dom jednorodzinny) o powierzchni 80 m².

Ww. nieruchomość, która zgodnie z planem miejscowego zagospodarowania jest przeznaczona na budownictwo mieszkaniowe, jednorodzinne i jest własnością Andrzeja i Anny (Rodzice) od 1991 r.

Rynkowa wartość nieruchomości wg. szacunkowego operatora z gminy to 170 tys. zł.

Uzyskaną kwotę ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w całości Wnioskodawca zmierza przeznaczyć na nowy cel mieszkaniowy.

Wnioskodawca zamierza kupić nieruchomość w miejscowości w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych. Zamieszka tam sam, będzie to wyłączna własność Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w ogóle zachodzi konieczność odprowadzenia podatku od części Wnioskodawcy ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, skoro w lokalu tym Wnioskodawca zamieszkiwał wspólnie z żoną od 1993 r. i nigdy nie mieli rozdzielności majątkowej a zawsze uważali ww. lokal mieszkalny za wspólną własność.

2. Czy kupując nieruchomość Nr 2504 w miejscowości na cel mieszkaniowy za kwotę 170 tys. zł w przeciągu dwóch lat podatkowych od chwili sprzedaży lokalu mieszkalnego Wnioskodawca wypełnia wymogi zwalniające go z podatku w związku z wydatkowaniem pieniędzy ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego na zakup tej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Żona Wnioskodawcy nabyła lokal mieszkalny na zasadzie własności spółdzielczej w 1989 r. Wnioskodawca z żoną są małżeństwem od 22 lat i nigdy nie mieli ustanowionej odrębnej własności majątkowej.

Dnia 12 marca 2012 r. ustanowili odrębną własność lokalu mieszkalnego w nieruchomości i przenieśli jego własność do majątku wspólnego. Lokal mieszkalny sprzedali w maju 2015 r. za kwotę 318 000 zł.

Lokal ten należał do Wnioskodawcy i jego żony, jako małżeństwa od momentu ślubu a ustanowienie odrębnej własności i przeniesienie własności na członka spółdzielni z 2012 r. miało tylko na celu zabezpieczyć ich małżeństwo przed nieoczekiwanymi okolicznościami. Pieniądze ze sprzedaży lokalu mieszkalnego należą wspólnie do ich małżeństwa i przeznaczone są na wspólne wydatki.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że nie zachodzi konieczność odprowadzenia podatku od jego części ceny sprzedaży ich lokalu mieszkalnego.

Ad. 2

Wnioskodawca uważa, że wypełnia wymogi zwalniające go z podatku w związku z wydatkowaniem pieniędzy ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na zakup nieruchomości nr 2504 w miejscowości za kwotę 170 tys. zł w przeciągu dwóch lat podatkowych w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Interpretacja pojęcia "nabycie" została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Ze stanu faktycznego wynika, że w 1989 r. obecna żona Wnioskodawcy, nie będąc jeszcze jego żoną, nabyła lokal mieszkalny. W 1993 r. doszło do zawarcia związku małżeńskiego Wnioskodawcy i jego obecnej żony. W 2012 r. podczas ustanowienia odrębnej własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego, Wnioskodawca został dopisany przez małżonkę jako współwłaściciel tego lokalu mieszkalnego. W 2015 r. małżonkowie sprzedali przedmiotowy lokal. Uzyskaną kwotę ze sprzedaży lokalu mieszkalnego Wnioskodawca w całości zmierza przeznaczyć na nowy cel mieszkaniowy. Zamierza kupić nieruchomość w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych. Wnioskodawca zamieszka tam sam, będzie to jego wyłączna własność.

W związku z powyższym, należy wyjaśnić, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-501 (art. 48).

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego nie wynika jednak, aby Wnioskodawca z małżonką zawierali jakiekolwiek umowy majątkowe małżeńskie, w tym rozszerzające wspólność majątkową małżeńską na przedmiotowy lokal mieszkalny.

Zatem w niniejszej sprawie należy uznać, że Wnioskodawca nabył prawo do lokalu mieszkalnego w 2012 r., tj. w dacie ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego, kiedy to został przez żonę dopisany jako współwłaściciel przedmiotowego lokalu.

Wobec powyższego, skoro sprzedaż przedmiotowego lokalu została dokonana w 2015 r. a Wnioskodawca stał się współwłaścicielem przedmiotowego lokalu w 2012 r., zatem od daty nabycia do dnia sprzedaży nie upłynął pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji powyższych ustaleń wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a -c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lita-c, z zastrzeżeniem ust. 6D, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Należy wskazać, że przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 28 cyt. ustawy wskazuje, że za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Wyliczenie zawartych w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja jednego z nich, przy jednoczesnym niespełnieniu wymienionych w ust. 28-30 przesłanek negatywnych, pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży.

Stwierdzić należy, że powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Poprzedzenie wyrażenia "cele mieszkaniowe" przymiotnikiem "własne" świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie "własnych" potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. "dachu nad głową", dążenie, aby w tym nowym miejscu mieszkać. Wyraz "mieszkaniowe" w wyrażeniu "własne cele mieszkaniowe", należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie w znaczeniu przedmiotowym. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych, czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wynika wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Przewidując przedmiotowe zwolnienie ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 w sposób niebudzący wątpliwości podkreślił, że zwolnieniu podlegać będzie tylko taki dochód, który wydatkowany zostanie na "własne cele mieszkaniowe". W tym miejscu podkreślić należy, że uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest normą celu społecznego, która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Przy czym "własne cele mieszkaniowe" w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w związku ze sprzedażą w 2015 r. lokalu mieszkalnego, którego współwłaścicielem Wnioskodawca stał się w 2012 r., powstanie u Wnioskodawcy źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód Wnioskodawcy z odpłatnego zbycia podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Jeżeli jednak Wnioskodawca przeznaczy środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na zakup nieruchomości, w której zamieszka i będzie realizował własne cele mieszkaniowe, wówczas uzyskany przez Wnioskodawcę dochód korzystał będzie ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem wywiera skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego jest skierowana. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni małżonki Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.