IPPB4/4511-818/15-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 25 czerwca 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 17 września 2015 r. (data nadania 17 września 2015 r., data wpływu 18 września 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB4/4511-818/15-2/MS z dnia 10 września 2015 r. (data nadania 11 września 2015 r., data doręczenia 15 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej działki nabytej w drodze kupna - sprzedaży w 2001 r.,

* nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

W dniu 25 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/4511-818/15-2/MS z dnia 10 września 2015 r. (data nadania 17 września 2015 r., data doręczenia 15 września 2015 r.) tut. organ wezwał pełnomocnika Wnioskodawczyni do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 17 września 2015 r. (data nadania 17 września 2015 r., data wpływu 18 września 2015 r.) pełnomocnik Wnioskodawczyni uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej: "Wnioskodawca").W ramach rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2013 Wnioskodawczyni złożyła deklarację PIT-39, wykazując w niej dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości (grunt wraz z posadowionym na nim domem jednorodzinnym). W związku z tym, że nieruchomość będąca przedmiotem odpłatnego zbycia stanowiła współwłasność małżeńską, w deklaracji PIT-39 Wnioskodawczyni wykazała przychody oraz odpowiadające im koszty w wysokości 50% faktycznie uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów.

Budynek mieszkalny (dom jednorodzinny) objęty transakcją został wybudowany w latach 2007-2013 na dwóch działkach należących do męża Wnioskodawczyni, który nabył prawa własności do tych działek: w przypadku jednej z nich w drodze darowizny otrzymanej 18 grudnia 1991 r., a w przypadku drugiej w drodze transakcji kupna-sprzedaży dokonanej w dniu 5 lipca 2001 r. (transakcja ta miała miejsce w trakcie małżeństwa).

W dniu 12 marca 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem umowę rozszerzającą wspólność majątkową małżeńską na te dwie działki.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że działka nabyta przez męża Wnioskodawczyni w 2001 r. została nabyta z majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej męża. Przez cały okres małżeństwa, tj. od 1974 r. do 2015 r. Wnioskodawczyni z mężem posiadała wspólność majątkową małżeńską i w dniu nabycia działki (5 lipca 2001 r.) mąż Wnioskodawczyni nie posiadał odrębnego majątku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w 2013 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z odpłatnego zbycia nieruchomości wybudowanych po 31 grudnia 2008 r. na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a oraz w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nabycie tej nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpiło w drodze rozszerzenia wspólności majątkowej, a dla drugiego z małżonków stanowiła ona własność od roku 1991 i 2001 r.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Udział Wnioskodawczyni w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowych od osób fizycznych, gdyż de facto Wnioskodawczyni z małżonkiem byli właścicielami nieruchomości od roku 1991 i 2001, kiedy to mąż Wnioskodawczyni uzyskał/nabył prawo własności do gruntu, na którym został wybudowany budynek mieszkalny, a rozszerzenie wspólności majątkowej w roku 2010 nie jest nabyciem nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez drugiego z małżonków.

Dodatkowo jedna z dwóch działek będąca przedmiotem umowy o rozszerzenie wspólności majątkowej została nabyta przez męża Wnioskodawczyni w roku 2001, tj. już w trakcie małżeństwa, przez co, de facto już w 2001 r. Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielką tej działki.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy PIT, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie bądź wybudowanie.

Uwzględniając, że powołane wyżej przepisy ustawy PIT, nie definiują pojęcia nieruchomości, w sytuacji tej należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego - art. 46, 47, 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). W świetle tych przepisów budynek trwale związany z gruntem jest częścią składowa gruntu i nie może by przedmiotem odrębnej własności.

Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zbycie gruntu, wraz z trwale z nim związanym budynkiem. Należy zatem stwierdzić, że w przypadku sprzedaży tej nieruchomości, bieg pięcioletniego terminu określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PIT, nie może być odrębnie liczony dla własności gruntu oraz wybudowanego na tym gruncie budynku, stanowiącego jego cześć składowa. Grunty, na których stoi budynek mieszkalny będący źródłem przychodu z odpłatnego zbycia, małżonek Wnioskodawczyni nabył w 1990 r. oraz w 2001 r.

Uwzględniając powyższe, odpłatne zbycie całej nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat od nabycia. W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawczyni, nie ma znaczenia, że przedmiotowa nieruchomość została w 2010 r. włączona do majątku wspólnego małżonków, na podstawie umowy rozszerzającej wspólność majątkowa małżeńską.

Umowa rozszerzająca wspólność majątkowa małżeńską została uregulowana w art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.) Taka umowa jest czynnością organizacyjna, której przedmiotem jest regulacja majątkowo-prawnych stosunków małżonków. Wspólność małżeńska, która jest współwłasnością łączną (art. 196 § 1 k.c.) cechuje bezudziałowy charakter. Oznacza to, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, każdy z małżonków zbywa całą nieruchomość, a nie udziały w tej nieruchomości a cały przychód ze sprzedaży wchodzi niepodzielnie do majątku wspólnego.

Poprawność stanowiska Wnioskodawczyni znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji z dnia 9 kwietnia 2005 r. (Nr U5PD/415/T-68/2/512/2005) wydanej przez Urząd Skarbowy w Tychach.

Reasumując, włączenie do majątku wspólnego małżonków, w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkowa, nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT przez drugiego z małżonków. Zatem po stronie tego małżonka (Wnioskodawcy), który stał się tą drogą współwłaścicielem nieruchomości, nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia łącznie z drugim małżonkiem przedmiotowej nieruchomości stanowiącej majątek wspólny.

W świetle przywołanych argumentów, Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przeze Nią stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Interpretacja pojęcia "nabycie" została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu przez pojęcie "nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w ramach rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2013 złożyła deklarację PIT-39, wykazując w niej dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości (grunt wraz z posadowionym na nim domem jednorodzinnym). W związku z tym, że nieruchomość będąca przedmiotem odpłatnego zbycia stanowiła współwłasność małżeńską, w deklaracji PIT-39 Wnioskodawczyni wykazała przychody oraz odpowiadające im koszty w wysokości 50% faktycznie uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów. Budynek mieszkalny (dom jednorodzinny) objęty transakcją został wybudowany w latach 2007-2013 na dwóch działkach należących do męża Wnioskodawczyni, który nabył prawa własności do tych działek: w przypadku jednej z nich w drodze darowizny otrzymanej 18 grudnia 1991 r., a w przypadku drugiej w drodze transakcji kupna-sprzedaży dokonanej w dniu 5 lipca 2001 r. W dniu 12 marca 2010 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem umowę rozszerzającą wspólność majątkową małżeńską na te dwie działki. Działka nabyta przez męża Wnioskodawczyni została nabyta z majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej męża. Przez cały okres małżeństwa, tj. od 1974 r. do 2015 r. Wnioskodawczyni z mężem posiadała wspólność majątkową małżeńską i w dniu nabycia działki (5 lipca 2001 r.) mąż Wnioskodawczyni nie posiadał odrębnego majątku.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że prawo podatkowe, w szczególności ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawiera definicji nieruchomości. Wobec tego uzasadnionym jest posiłkowanie się definicją nieruchomości zawartej w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości. Zgodnie z normą zawartą w art. 191 k.c. własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako jego część składowa, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek, nastąpiło jego ukończenie i zgłoszono budynek do użytkowania zgodnie z przepisami prawa budowlanego. Odmienna sytuacja prawna występuje tylko w przypadku użytkowania wieczystego gruntu, kiedy na gruncie stanowiącym własność państwową lub gminną może być wzniesiony budynek stanowiący własność wieczystego użytkowania - art. 235 k.c.

Natomiast dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie dwóch działek wraz z wybudowanym na tych działkach budynkiem mieszkalnym do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową stanowi jego nabycie przez drugiego małżonka w rozumieniu ww. przepisu.

W związku z powyższym, należy wyjaśnić, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-501 (art. 48).

Niezależnie od powyższego, w przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma również komentarz doktryny do art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym: "Małżeńska umowa majątkowa w zasadzie reguluje stosunki majątkowe między małżonkami na przyszłość, tj. umowa zawarta przed zawarciem małżeństwa - na czas od chwili zawarcia małżeństwa, a umowa zawarta w trakcie trwania małżeństwa - na czas od jej zawarcia. Strony jednak mogą określić inny, przyszły termin, z którego nadejściem umowa wejdzie w życie (art. 116 Kodeksu cywilnego). Rozszerzając lub ograniczając wspólność ustawową, strony mogą także nadać umowie skutek wsteczny w tym sensie, że w pierwszym wypadku mogą włączyć do majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do ich majątków osobistych, a w drugim wypadku mogą wyłączyć z majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do tego majątku." (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz; pod red. Kazimierza Piaseckiego, LexisNexis, Wydanie 5, str. 313). Wynika z tego, że na podstawie umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonkowie mogą włączyć do majątku wspólnego nieruchomość, która została wcześniej (w przeszłości) nabyta do majątku osobistego jednego z małżonków. W konsekwencji drugi z małżonków nabywa prawo własności do tej nieruchomości w momencie zawarcia takiej umowy. Na tym polega bowiem skutek wsteczny umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonków.

Należy również podkreślić, że w myśl art. 29 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa w przypadku osób pozostających w związku małżeńskim odpowiedzialność, o której mowa w art. 26 Ordynacji podatkowej - stanowiąca zasadę odpowiedzialności podatnika za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki całym jego majątkiem - obejmuje majątek odrębny podatnika oraz majątek wspólny podatnika i jego małżonka. Należy zatem rozróżnić przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową w rozumieniu art. 31 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, które należą do majątku osobistego podatnika, który odpowiada nimi za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki na zasadzie art. 26 Ordynacji podatkowej oraz przedmioty majątkowe wchodzące w skład majątku wspólnego (dorobkowego) podatnika i jego małżonka, którymi wraz z podatnikiem odpowiada małżonek podatnika. Należy podkreślić, że współmałżonek podatnika nie jest podatnikiem, a jedynie odpowiada majątkiem wspólnym za wynikające z zobowiązań podatkowych podatki. Jego odpowiedzialność wynika z długu małżonka - podatnika i ograniczona jest do odpowiedzialności z majątku wspólnego. W znaczeniu materialnym wymieniony przepis art. 29 § 1 Ordynacji podatkowej nie tworzy statusu małżonka jako podatnika, lecz jedynie wyznacza zakres jego odpowiedzialności, ograniczając go do majątku wspólnego małżonków, co ma wyraźne przełożenie na przedmiot egzekucji administracyjnej, która w przypadku istnienia pomiędzy podatnikiem i jego małżonkiem wspólności majątkowej, poza majątkiem odrębnym podatnika, może być skierowana wyłącznie do przedmiotów majątkowych objętych tą wspólnością.

W konsekwencji, w przypadku rozszerzenia wspólności majątkowej na przedmiot majątkowy, który uprzednio znajdował się w majątku osobistym podatnika lub jego małżonka, a w wyniku umowy majątkowej małżeńskiej wszedł w skład majątku dorobkowego, odpowiedzialność majątkiem wspólnym obejmie ten przedmiot, lecz dopiero od momentu, kiedy wszedł on do majątku wspólnego. Według tego też momentu należy dokonywać oceny prawnej tego zdarzenia. Innymi słowy, datą nabycia nieruchomości lub praw dla małżonka, który nie miał do nich prawa własności, gdyż znajdowały się one w majątku odrębnym współmałżonka, będzie data zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową. Powyższe stanowisko zostało wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Po 456/12.

Zatem w niniejszej sprawie Wnioskodawczyni nabyła prawo do działki (nabytej przez męża Wnioskodawczyni w drodze darowizny) w 2010 r., tj. w dniu zawarcia wraz z mężem umowy rozszerzającej ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Z tą datą uzyskała prawo do jednej z działek. Podobnie należy zaakcentować, że skoro odpowiedzialność majątkiem wspólnym obejmuje działkę, ale dopiero od momentu, kiedy weszła do majątku wspólnego, to wszelkie uprawnienia jakie Wnioskodawczyni chciałaby czerpać z nabycia działki datować się będą dopiero od 2010 r.

W konsekwencji powyższych ustaleń wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak stosownie do art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a -c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Należy jednakże zauważyć, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe i uwarunkowania, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 26, ust. 27, ust. 28, ust. 29 i ust. 30 cytowanej ustawy.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że u Wnioskodawczyni powstanie źródło przychodu w części dotyczącej sprzedaży działki (którą mąż Wnioskodawczyni nabył w drodze darowizny) wraz z udziałem w budynku mieszkalnym wybudowanym na tej działce. Dochód z odpłatnego zbycia podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Uzyskany dochód może jednak korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe i przy spełnieniu warunków określonych w ww. przepisie art. 21 ust. 25-30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do działki nabytej przez męża Wnioskodawczyni w drodze kupna sprzedaży w 2001 r., należy wyjaśnić, co następuje.

W myśl art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

Z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że w skład majątku wspólnego małżonków wchodzą wszystkie przedmioty (w tym również nieruchomości i prawa majątkowe) nabyte w czasie trwania małżeństwa przez małżonków lub przez jednego z nich, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w art. 33 ww. Kodeksu. Wspólnością ustawową objęte będą więc wszystkie przedmioty majątkowe nabyte podczas trwania małżeństwa. Takie przedmioty mogą zostać nabyte przez jednego z małżonków, ale i tak tworzyć będą one majątek wspólny. O zaliczeniu do majątku wspólnego przedmiotu majątkowego przesądza zatem co do zasady istnienie stosunku wspólności majątkowej małżeńskiej.

Jednakże w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej jeden z małżonków może nabyć określone przedmioty również do majątku odrębnego. Ponieważ jednak w razie wątpliwości jako zasadę przyjęto w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym przynależność do majątku wspólnego, to do majątku osobistego zaliczane będą te przedmioty, co do których istnieje wyraźna podstawa wynikająca z ustawy lub wyraźnie wskazana w treści czynności prawnej i zgodna z prawem, z której wynika, że przedmiot ten został nabyty do majątku osobistego jednego z małżonków. W świetle powyższego wyjaśnienia zachodzi konieczność wyraźnego rozgraniczenia, kiedy dany przedmiot zostaje nabyty do majątku wspólnego, a kiedy nabyty zostaje do majątku osobistego jednego z małżonków. Zauważyć jednak należy, że w takim przypadku istotne znaczenie ma pochodzenie środków przeznaczonych na nabycie tego przedmiotu. Jeżeli bowiem przedmiot zostaje nabyty za środki pochodzące z majątku odrębnego małżonka, to nabycie może nastąpić do majątku odrębnego tego małżonka na podstawie art. 33 pkt 10 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ale małżonek może także zdecydować o nabyciu przedmiotu do majątku wspólnego.

Zatem w sytuacji Wnioskodawczyni istotny jest zapis zawarty w akcie notarialnym sprzedaży z 2001 r. Jeśli z aktu wynika tylko, że kupującym jest małżonek Wnioskodawczyni, to pomimo takiego zapisu obowiązuje domniemanie, że działki zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nabyte w trakcie trwania małżeństwa, w którym obowiązuje wspólność ustawowa i za środki objęte tą wspólnością wchodzą do majątku wspólnego małżonków. W takim przypadku fakt zawarcia przez Wnioskodawczynię wraz z małżonkiem w 2010 r. umowy rozszerzającej współwłasność małżeńską pozostaje bez znaczenia, a datą nabycia nieruchomości, w części dotyczącej działki (kupionej w 2001 r.) wraz z udziałem w budynku mieszkalnym wybudowanym na tej działce przez Wnioskodawczynię jest 2001 r., nawet jeśli Wnioskodawczyni nie została wymieniona w akcie notarialnym sprzedaży.

Jeśli więc sprzedaż nieruchomości nastąpiła w 2013 r., to z uwagi na fakt, przychód ze sprzedaży nieruchomości, w części, o której mowa wyżej w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Bieg 5-letniego terminu, o którym mowa w cytowanym na wstępie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych liczy się wówczas od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano nabycia działki, a więc w niniejszej sprawie od końca 2001 r. Oznacza to, że termin ten dla nieruchomości, która dotyczy działki kupionej w 2001 r. i udziału w budynku mieszkalnym wybudowanym na tej działce upłynął 31 grudnia 2006 r. i późniejsza sprzedaż w ogóle nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Podsumowując, sprzedaż w 2013 r. nieruchomości, w części dotyczącej działki (nabytej przez męża Wnioskodawczyni) wraz z udziałem w domu wybudowanym na tej działce, którą Wnioskodawczyni nabyła w wyniku umowy rozszerzającej ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej w 2010 r., powoduje powstanie u Wnioskodawczyni źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód ze sprzedaży podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e tej ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., chyba że objęty zostanie zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast sprzedaż w 2013 r. działki nabytej w 2001 r. wraz z udziałem w domu wybudowanym na tej działce nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej działki.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że interpretacja ta zapadła w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.