IPPB4/4511-75/15-8/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.) uzupełniony pismem z dnia 24 marca 2015 r. (fax - data nadania 24 marca 2015 r., data wpływu 24 marca 2015 r., za pośrednictwem poczty - data nadania 24 marca 2015 r., data wpływu 26 marca 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie telefoniczne z dnia 23 marca 2015 r. w przedmiocie uzupełnienia braków formalnych wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi tut. organ wezwał telefonicznie w dniu 23 marca 2015 r. Wnioskodawcę (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 24 marca 2015 r. (fax: data nadania 24 marca 2015 r., data wpływu 24 marca 2015 r., za pośrednictwem poczty: data nadania 24 marca 2015 r., data wpływu 26 marca 2015 r.), Wnioskodawca uzupełnił powyższe.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 kwietnia 2009 r. mocą aktu notarialnego Wnioskodawca uzyskał podlegający opodatkowaniu przychód w wysokości 50.000 zł ze sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 w lokalu mieszkalnym położonym w P. Zbywalne prawo do ww. lokalu mieszkalnego stanowiącego własność Wnioskodawca nabył na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 11 marca 2009 r. o nabycie spadku po zmarłej w dniu 11 stycznia 2009 r. mamie S.

W dniu 26 marca 2010 r. Wnioskodawca złożył w US PIT-39 za 2009 r., w którym wykazał:

* przychód w wysokości 50.000 zł,

* dochód w wysokości 50.000 zł,

* dochód zwolniony (na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy) w wysokości 23.129,20 zł,

* podstawę obliczenia podatku w wysokości 26.871,00 zł,

* podatek należny 5.105,00 zł.

Na dochód zwolniony składały się:

* spłata kapitału i odsetek od kredytu udzielonego w dniu 11 czerwca 2001 r. Wnioskodawcy i Jego żonie, umowa kredytowa na budowę lokalu mieszkalnego położonego w R., w wysokości 18.532,36 zł w okresie kwietnia 2009 r. do końca trwania umowy kredytowe, tj. do 10 listopada 2009 r. (zaświadczenie z banku),

* wydatki na remont i modernizację lokalu w wysokości 4.596,84 zł potwierdzone fakturami VAT (faktury wystawione tylko na Wnioskodawcę).

Powyższe odliczenia Wnioskodawca konsultował z Urzędem Skarbowym (niestety tylko ustnie). Podatek w wysokości 5.105 zł. Wnioskodawca zapłacił przelewem na konto Urzędu Skarbowego. W związku małżeńskim Wnioskodawca pozostaje od 1979 r. i przez cały czas jego trwania obowiązuje w nim ustawowa wspólność majątkowa oraz prowadzone jest wspólne gospodarstwo domowe. Ustanowienie odrębnej własności lokalu i umowa przeniesienia własności z dnia 11 marca 2008 r. mocą aktu notarialnego. W dniu 2 stycznia 2015 r. Wnioskodawca otrzymał od Naczelnika Urzędu Skarbowego wezwanie na podstawie art. 275, w związku z art. 272 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa,do dostarczenia dokumentów, na podstawie których został złożony PIT-39 za 2009 r., co też Wnioskodawca uczynił w dniu 5 stycznia 2015 r.

W dniu 12 stycznia 2015 r. Wnioskodawca otrzymał Protokół z czynności sprawdzających przeprowadzonych w dniu 9 stycznia 2015 r., stwierdzający, że zgodnie z dostarczonymi dokumentami, na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zostały poniesione wydatki w kwocie 13.863,02 zł, w tym 9.266,18 zł na spłatę kredytu i 4.596,84 zł na remont i modernizację.

W piśmie tym Wnioskodawca został poinformowany o powinności złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-39 za rok 2009, w którym dochód zwolniony powinien być wykazany w wysokości 13.863,02 zł, co też Wnioskodawca uczynił w dniu 13 stycznia 2015 r. chcąc uniknąć postępowania podatkowego (Wnioskodawca nie ma na to ani zdrowia, ani czasu). W tym samym dniu Wnioskodawca dokonał na konto Urzędu Skarbowego przelewu kwoty 2.737 zł, w tym 1.761 zł "zaległego" podatku i 976 zł odsetek.

Ponieważ w Protokole z czynności sprawdzających nie był określony powód zakwestionowania prawidłowości Jego rozliczenia podatku, Wnioskodawca tylko domniemywa, że kwota na spłatę kredytu została podzielona przez 2 (18.532,36:2=9.266,18) ze względu na współwłasność lokalu, natomiast kwota 4.596,84 zł przeznaczona na remont i modernizację tego samego lokalu została uznana.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji, wydatkowanie części kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawca, na spłatę kredytu jaki Wnioskodawca zaciągnął wraz z małżonką na zakup lokalu mieszkalnego objętego wspólnością majątkową małżeńską oraz remont i modernizację tego lokalu, było wystarczające do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochody ze zbycia nieruchomości przeznaczone w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego w którym nastąpiło zbycie na własne cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 25) jest wolne od podatku dochodowego. W związku z powyższym, wydatkowana przez Wnioskodawcę kwota 18.532,36 zł na spłatę kredytu zaciągniętego wraz z małżonką na zakup lokalu mieszkalnego objętego wspólnością majątkową małżeńską oraz 4.596,84 zł na remont i modernizację tego lokalu pozwala na zastosowanie zwolnienia podatkowego, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego zostały wydatkowane na cele mieszkaniowe wspólne małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 11 stycznia 2009 r. Wnioskodawca nabył w drodze spadku po mamie lokal mieszkalny stanowiący własność, który sprzedał w dniu 16 kwietniu 2009 r.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że odpłatne zbycie tej nieruchomości w 2009 r., tj. przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, stanowi źródło przychodu, w rozumieniu powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad obowiązujących od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy).

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Stosownie do art. 21 ust. 29 ustawy w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 16 kwietnia 2009 r. Wnioskodawca uzyskał podlegający opodatkowaniu przychód ze sprzedaży udziału wynoszącego 1/2 w lokalu mieszkalnym. Zbywalne prawo do ww. lokalu mieszkalnego stanowiącego własność Wnioskodawca nabył na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w spadku po zmarłej w dniu 11 stycznia 2009 r. mamie. W dniu 26 marca 2010 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym PIT-39 za 2009 r., w którym wykazał m.in. dochód zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na dochód zwolniony składały się spłata kapitału i odsetek od kredytu udzielonego w dniu 11 czerwca 2001 r. Wnioskodawcy i Jego żonie na budowę lokalu mieszkalnego, wydatki na remont i modernizację ww. lokalu. W dniu 2 stycznia 2015 r. Wnioskodawca otrzymał od Naczelnika Urzędu Skarbowego wezwanie do dostarczenia dokumentów na podstawie których został złożony PIT-39 za 2009 r. W dniu 12 stycznia 2015 r. Wnioskodawca otrzymał protokół z czynności sprawdzających, stwierdzający, że zgodnie z dostarczonymi dokumentami, na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zostały poniesione wydatki w kwocie 13.863,02 zł, w tym 9.266,18 zł na spłatę kredytu i 4.596,84 zł na remont i modernizację. W piśmie tym Wnioskodawca został poinformowany o powinności złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-39 za rok 2009, w którym dochód zwolniony powinien być wykazany w wysokości 13.863,02 zł.

Odnosząc zatem przedstawione uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest przeznaczenie przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie dwóch lat, od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na własne cele mieszkaniowe, które obejmują m.in. remont i modernizację własnego lokalu mieszkalnego oraz spłatę kredytu udzielonego na budowę własnego lokalu mieszkalnego.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zgodnie z art. 33 pkt 2 ww. ustawy do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowi.

Sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni więc małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, że w sytuacji, gdy sprzedana nieruchomość stanowiła majątek osobisty Wnioskodawcy, a uzyskany ze sprzedaży tej nieruchomości przychód został wydatkowany w okresie dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawcę i jego małżonkę na budowę lokalu mieszkalnego, stanowiącego ich współwłasność, a w pozostałej części został wydatkowany na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d, tj. na remont ww. mieszkania należącego do wspólnego majątku małżeńskiego, to dochód korzystać będzie ze zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodać przy tym należy, że cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostaje spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawcy zostały wydatkowane na spłatę kredytu zaciągniętego przez obojga małżonków na budowę lokalu mieszkalnego, stanowiącego ich współwłasność oraz na remont lokalu mieszkalnego, którego jest współwłaścicielem.

Należy zaznaczyć, że nie ma znaczenia, czy przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, stanowiącej majątek odrębny Wnioskodawcy został wydatkowany na spłatę miesięcznych rat, kredytu, czy na spłatę kredytu jednorazowo. Ważne jest, aby przychód ten został przeznaczony na spłatę kredytu w okresie dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została dokonana sprzedaż.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.