IPPB4/4511-671/15-4/MS2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 11 czerwca 2015 r.), uzupełniony pismem z dnia 21 sierpnia 2015 r. (data nadania 21 sierpnia 2015 r., data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) na wezwanie z dnia 11 sierpnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-671/15-2/MS2, (data nadania 12 sierpnia 2015 r., data doręczenia 17 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości-jest prawidłowe.

W dniu 11 czerwca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 11 sierpnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-671/15-2/MS2, (data nadania 12 sierpnia 2015 r., data doręczenia 17 sierpnia 2015 r.) tutejszy Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 21 sierpnia 2015 r. (data nadania 21 sierpnia 2015 r., data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego w O., ul. M. Wnioskodawczyni nabyła z mężem do majątku wspólnego dnia 16 sierpnia 1991 r. na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego. Dnia 26 września 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymali zaświadczenie ze spółdzielni, że przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego że są uprawnieni do przeniesienia na ich rzecz własności lokalu mieszkalnego, że spełniają warunki określone w art. 10 ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłacanych premii gwarancyjnych, że nie mają zadłużenia w spółdzielni oraz, że wartość wkładu mieszkaniowego według ewidencji wynosi 20.912,08 złotych.

Dnia 4 października 2012 r. aktem notarialnym nastąpiło ustanowienie odrębnej własności lokalu i przeniesienie jego własności na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża. W trybie powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 14 czerwca 2007 przeniesienie było nieodpłatne.

Koszty aktu notarialnego Wnioskodawczyni wraz z mężem ponieśli wspólnie, i tak: tytułem taksy notarialnej zapłacili 346,00 zł, tytułem podatku od towarów i usług 23% 79,58 zł, opłaty sądowej 260,00 zł, taksy notarialnej za 6 wypisów 200,00 zł oraz podatku VAT 23% od wypisów: 46,00 zł. Razem 931,58 zł.

Dnia 20 grudnia 2012 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedali stanowiący odrębną nieruchomość lokal, położony w O., przy ulicy M. za kwotę 140.000,00 zł.

Dnia 19 kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła do Urzędu Skarbowego zeznanie PIT-39 za rok 2012 wykazując przychód w wielkości 1/2 kwoty sprzedaży, czyli 70.000,00 zł. Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawczyni wpisała połowę wartości wkładu mieszkaniowego, tj. 10.456,04 oraz połowę kosztów aktu notarialnego, tj. 465,79. Pozostałą wartość - dochód ze sprzedaży w kwocie 59.078,17 Wnioskodawczyni wpisała jako kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Dnia 28 czerwca 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem do majątku wspólnego nabyli udział w 41/100 w lokalu mieszkalnym numer 3, stanowiącym odrębną nieruchomość, położonym w G. przy ulicy W. numer wraz ze związanym z jego własnością udziałem w - nieruchomości wspólnej. Wnioskodawczyni wskazała, że w nabytym udziale mieszkalnym wraz z mężem będzie mieszkać podczas pobytów w G., nie stale. Natomiast z pewnością nie będzie wynajmować lokalu na rzecz osób trzecich. Koszty niniejszej umowy oraz opłaty sądowej Wnioskodawczyni wraz z mężem ponieśli odpowiednio do nabytych udziałów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wkład mieszkaniowy wniesiony do spółdzielni może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu mieszkalnego i czy zwolnienie z podatku dochodowego ma zastosowanie w przypadku zakupu udziału w lokalu mieszkalnym.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży nieruchomości są zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania. W myśl art. 22 ust. 6e ustawy wysokość tych nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wnioskodawczyni, aby uzyskać nieodpłatnie prawo własności lokalu, musiała wcześniej nabyć spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, co z kolei wiązało się z poniesieniem wydatków w postaci wkładu mieszkaniowego. Wnioskodawczyni uważa więc, że wkład ten słusznie potraktowała jako wydatek stanowiący koszt nabycia lokalu, czyli de facto jako koszt uzyskania przychodu.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, które przeznaczymy na cele wskazane w ustawie. Nową nieruchomość lub prawo majątkowe należy nabyć w ciągu dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie poprzedniej własności. Za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na:

* nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem;

* nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie;

* nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli ww. 2 letnim okresie, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego;

* budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego;

* rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim UE lub w innym państwie należącym do EOG albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest wydatkowanie pieniędzy na własne cele mieszkaniowe, chodzi zatem o to, aby nabyta nieruchomość zaspokajała potrzeby mieszkaniowe podatnika.

Własna nieruchomość to budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika albo do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że zakup udziału 41/100 (udział wspólny z mężem) w lokalu mieszkalnym numer 3, stanowiącym odrębną nieruchomość, położonym w G. przy ulicy W. numer wraz ze związanym z jego własnością udziałem w nieruchomości wspólnej oraz koszty niniejszej umowy i opłaty sądowej, które Wnioskodawczyni poniosła wraz z mężem odpowiednio do nabytych udziałów, spełnia definicję wydatku poniesionego na własne cele mieszkaniowe.

Dodatkowo Wnioskodawczyni nadmienia, że wydatek ten został poniesiony w wymaganym okresie dwuletnim oraz że posiada udokumentowany dowód poniesienia wydatku, tj. akt notarialny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonujące zamiany.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma prawna ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni nabyła z mężem do majątku wspólnego dnia 16 sierpnia 1991 r. na podstawie przydziału lokalu mieszkalnego. Dnia 4 października 2012 r. aktem notarialnym nastąpiło ustanowienie odrębnej własności lokalu i przeniesienie jego własności na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża. W trybie powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 14 czerwca 2007 przeniesienie było nieodpłatne.

Dnia 20 grudnia 2012 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedali stanowiący odrębną nieruchomość lokal, położony w O., przy ulicy M. za kwotę 140.000,00 zł. Dnia 19 kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła do Urzędu Skarbowego zeznanie PIT-39 za rok 2012 wykazując przychód w wielkości 1/2 kwoty sprzedaży, czyli 70.000,00 zł. Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawczyni wpisała połowę wartości wkładu mieszkaniowego, tj. 10.456,04 oraz połowę kosztów aktu notarialnego, tj. 465,79. Pozostałą wartość - dochód ze sprzedaży w kwocie 59.078,17 Wnioskodawczyni wpisała jako kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Dnia 28 czerwca 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem do majątku wspólnego nabyli udział 41/100 w lokalu mieszkalnym numer 3, stanowiącym odrębną nieruchomość, położonym w G. przy ulicy W. numer wraz ze związanym z jego własnością udziałem w - nieruchomości wspólnej. Wnioskodawczyni w nabytym udziale mieszkalnym wraz z mężem będzie mieszkać podczas pobytów w G., nie stale. Natomiast z pewnością nie będzie wynajmować lokalu na rzecz osób trzecich. Koszty niniejszej umowy oraz opłaty sądowej Wnioskodawczyni wraz z mężem ponieśli odpowiednio do nabytych udziałów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

Na rzecz osoby, której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia ma obowiązek przenieść własność lokalu, po spełnieniu przez nią warunków określonych w ustawie. W przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu właścicielem i zarządzającym mieszkaniem jest spółdzielnia mieszkaniowa. Osoby zamieszkujące w takich mieszkaniach jedynie je użytkują, nie posiadają do nich tytułu własności. Mogą używać mieszkanie, ale nie są jego właścicielami.

Skoro zatem ww. prawo jest niezbywalne, to nie ma jego nabycia ani zbycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Osoby zamieszkujące w takich mieszkaniach jedynie je użytkują, nie posiadają do nich tytułu własności. Tym samym 5-letni termin określony w powołanym przepisie może być liczony jedynie od nabycia prawa zbywalnego, np. przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo własności.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że skoro na Wnioskodawczynię została przeniesiona własność lokalu wraz z ustanowieniem odrębnej własności tegoż lokalu w dniu 4 października 2012 r., to nabycie prawa własności tego lokalu nastąpiło właśnie w tej dacie.

Odpłatne zbycie w dniu 20 grudnia 2012 r. nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego, stanowi ono źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu tym podatkiem, według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, koszty i opłaty sądowe. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f ww. ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Zgodnie z art. 30e ust. 5 ww. ustawy dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Wątpliwość Wnioskodawczyni wzbudził fakt, czy wkład mieszkaniowy wniesiony do spółdzielni może być kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu mieszkalnego i czy zwolnienie od podatku dochodowego ma zastosowanie w przypadku zakupu udziału w lokalu mieszkalnym.

Odnosząc się do zakwalifikowania wkładu mieszkaniowego do kosztów uzyskania przychodu należy wskazać, że zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

Na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia obowiązana jest zawrzeć z tym członkiem umowę o przeniesienie własności lokalu po spełnieniu określonych warunków finansowych, którymi są m.in. spłata przypadających na lokal kosztów budowy. Tak więc osoba, której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, aby nabyć od spółdzielni własność tego lokalu, musi najpierw spłacić przypadającą na jej lokal część kosztów budowy - w tym wkład mieszkaniowy, o ile go jeszcze nie wpłaciła. Wkład ten stanowi udział w kosztach budowy lokalu. W sytuacji kiedy przedmiotowe prawo wygaśnie, spółdzielnia zwraca zwaloryzowaną wartość wkładu.

Tym samym, wskazane w art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wpłaty tytułem wkładu mieszkaniowego są bezpośrednio związane z nabyciem lokalu mieszkalnego i w konsekwencji składają się na koszty jego nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy.

Zatem w przypadku nabycia własności lokalu mieszkalnego w drodze przeniesienia własności na rzecz osoby, której przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, za koszt nabycia lokalu mieszkalnego można uznać wkład mieszkaniowy wniesiony w celu uzyskania spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu. Oznacza to, że przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość może zostać pomniejszony przez Wnioskodawczynię o poniesiony w określonej wysokości wydatek w postaci wkładu mieszkaniowego, wniesionego w celu uzyskania spółdzielczego lokatorskiego prawa do tego lokalu, kwota tego wydatku winna wynikać z dokumentu potwierdzającego jego poniesienie. Aby bowiem dany wydatek mógł być uznany za poniesiony i stanowiący koszt uzyskania przychodów musi on być odpowiednio udokumentowany. Wydatek z tytułu wniesienia wkładu mieszkaniowego będzie zatem stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość), stosownie do treści cyt. art. 22 ust. 6c ww. ustawy, jeżeli został w odpowiedni sposób udokumentowany.

Odnosząc się natomiast do zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wydatkowanego na zakup udziału w lokalu należy wskazać, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Należy wyjaśnić, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Poprzedzenie wyrażenia "cele mieszkaniowe" przymiotnikiem "własne" świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie "własnych" potrzeb mieszkaniowych podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży. Jednym z takich celów - zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b ustawy - jest nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zatem celem mieszkaniowym jest niewątpliwie przeznaczenie środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na nabycie udziału w lokalu mieszkalnym. Zauważyć również należy, że ustawodawca zastrzegł, że zakup musi być podyktowany potrzebą realizacji własnego celu mieszkaniowego. Uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika a nie celów inwestycyjnych, zarobkowych lub potrzeb mieszkaniowych innych osób. Przy czym "własne cele mieszkaniowe" w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie, zgodnie z wykładnią literalną. W orzecznictwie dość jednolicie przyjmuje się, że cel mieszkaniowy wiąże się z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych przy czym chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika, który ubiega się o ulgę. Tak więc realizacja własnego celu mieszkaniowego w przypadku nabycia udziału w lokalu mieszkalnym polega na tym, że podatnik faktycznie powinien w takim lokalu mieszkalnym mieszkać. U podstaw zwolnienia legło bowiem założenie, że nie powinny być opodatkowane jedynie te środki, które zostały wydane na realizacje własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Wynika to wprost z treści przepisu normującego zwolnienie. Wobec tego samo poniesienie przez podatnika wydatku na nabycie udziału w lokalu mieszkalnym nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego - jak wskazano powyżej-jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych.

Wskazać należy, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych - w tym na "własne cele mieszkaniowe" - spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Podsumowując stwierdzić należy, że w październiku 2012 r. aktem notarialnym nastąpiło przez Wnioskodawczynię i jej męża nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Oznacza to, że jego sprzedaż w grudniu 2012 r. powoduje, że dochód z tej sprzedaży podlegać powinien opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym - na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Podstawą opodatkowania jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy. Do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawczyni może zaliczyć wkład mieszkaniowy wniesiony w celu uzyskania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Wnioskodawczyni przysługuje jednak możliwość zwolnienia dochodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt poniesienia wydatków na własne cele mieszkaniowe począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.