IPPB4/4511-666/16-5/GF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2016 r. (data wpływu 2 czerwca 2016 r.) uzupełnione pismem z dnia 27 lipca 2016 r. (data nadania 28 lipca 2016 r., data wpływu 29 lipca 2016 r.) na wezwanie z dnia 15 lipca 2016 r. Nr IPPB4/4511-666/16-2/GF (data nadania 18 lipca 2016 r., data doręczenia 21 lipca 2016 r.) oraz uzupełnione pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. (data nadania 8 sierpnia 2016 r., data wpływu 9 sierpnia 2016 r.) na wezwanie telefoniczne z dnia 8 sierpnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 15 lipca 2016 r. Nr IPPB4/4511-666/16-2/GF (data nadania 18 lipca 2016 r., data doręczenia 21 lipca 2016 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez uzupełnienie danych identyfikacyjnych oraz doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 27 lipca 2016 r. (data nadania 28 lipca 2016 r., data wpływu 29 lipca 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. braki formalne w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami tut. organ wezwał Wnioskodawczynię telefonicznie w dniu 8 sierpnia 2016 r. (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do uzupełnienia braków poprzez przedstawienie własnego stanowiska dot. pyt. 2. Pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. (data nadania 8 sierpnia 2016 r., data wpływu 9 sierpnia 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nieruchomości położonej w XXX, w obrębie XXX, oznaczonej w dniu sprzedaży w ewidencji gruntów nr ew. XXX o pow. 0,5842 ha za kwotę 360.000 PLN. Umowa sprzedaży dokonana w formie aktu notarialnego Rep. A nr cccc.

Omawiana nieruchomość została zakupiona - nabyta w dniu 20 października 1992 r. na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego Rep. A nr bbbb, zakup dotyczył prawa wieczystego użytkowania dwóch działek położonych w XXX, obręb XXX oznaczonych w ewidencji w dniu zakupu nr XXX o obszarze 0,7625 ha i nr XXX o obszarze 0,5858 ha wraz z budynkami i innymi urządzeniami stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności za ogólną kwotę 450.000.000 PLN. Transakcja zakupu - nabycia dokonana została przez męża Wnioskodawczyni, który jako kupujący oświadczył w paragrafie 3 umowy sprzedaży, że przedmiot umowy kupuje oraz, że nabycia dokonuje do majątku wspólnego z żoną XXX (Wnioskodawczynią). Zgodnie z zaleceniem paragrafu 8 umowy sprzedaży dla nabytej nieruchomości wystąpiono do sądu o urządzenie dla niej księgi wieczystej z zapisaniem w niej własności na rzecz Skarbu Państwa, a prawa wieczystego użytkowania działek i własności budynków i innych urządzeń na nich się znajdujących na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża na zasadach wspólności ustawowej. Urządzono KW nr XXX Małżeństwo Wnioskodawczyni pozostawało w ustawowej wspólnocie majątkowej do śmierci męża Wnioskodawczyni tj., do dnia 22 września 2012 r. - akt zgonu nr XXX.

Mąż Wnioskodawczyni pozostawił testament (sporządzony w dniu 29 czerwca 2012 r.) w formie aktu notarialnego - Rep. A nr XXX), w którym powołał do całości spadku po nim swoją żonę (Wnioskodawczynię). Otwarcie i ogłoszenie testamentu nastąpiło 5 grudnia 2015 r. Z uwagi na przejęte i wymagające zapłaty wysokie zobowiązanie oraz z uwagi na brak możliwości finansowych regulowania bieżących zobowiązań dotyczących między innymi obsługi przejętego po zmarłym kredytu zaciągniętego na modernizację nieruchomości, opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów i podatków od nieruchomości Wnioskodawczyni zmuszona była do sprzedaży nieruchomości (jedna działka). Warunkiem sprzedaży było oczyszczenie hipoteki ustanowionej na nieruchomości na zabezpieczenie ww. kredytu, dlatego kwotę w wysokości 157.591,36 PLN kupujący przelał bezpośrednio do banku na spłatę kredytu (co jest zapisane w § 5 umowy sprzedaży).

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała stan faktyczny poprzez następujące informacje.

Działka sprzedana w dniu 15 czerwca 2015 r. posiadała nr XXX pow. 0,5842 ha.

Sprzedaż tej działki stanowi przedmiot Wniosku.

Działka została nabyta - zakupiona 20 października 1992 r. do majątku wspólnego (małżeńska wspólność ustawowa) ze wspólnie wygospodarowanych środków jako jedna z dwóch działek oznaczonych w dniu zakupu - nabycia numerami:

* XXX o pow. 0,7625 ha

* XXX o pow. 0,5858 ha.

Oznaczenia/numeracja działki nabytej i sprzedanej różnią się, ponieważ w trakcie użytkowania numeracja została zmieniona z uwagi na dokonany administracyjny podział działek spowodowany realizacją przez Miasto inwestycji drogowej "Rozbudowa i przebudowa ulic na osiedlu XXX...".

Działka XXX podzielona została na XXX i XXX.

Działka XXX na XXX i XXX.

W drodze decyzji Starosty XXX nr XXX z dnia 15.11.2011 r. działka XXX i XXX stały się własnością Gminy Miejskiej XXX - (przejęcie na drogi). W posiadaniu (użytkowanie wieczyste) Wnioskodawczyni pozostały działki o aktualnych numerach: XXXi XXX.

Ostatecznie po tym podziale działka (stanowiąca przedmiot Wniosku) zakupiona w 1992 r. o nr XXX i pow. 0,5858 ha została sprzedana w dniu 15 czerwca 2015 r. z numeracją XXX i zmniejszona pow. 0,5842 - powierzchnia zmniejszona z uwagi na wydzielenie działki XXX.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy ze sprzedaży ww. nieruchomości nabytej podczas trwania małżeństwa Wnioskodawczyni tj., w dniu 20 października 1992 r. do majątku wspólnego (wspólność ustawowa) Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego (19% od 1/2 przychodu)?

2. Jeżeli podatek dochodowy jest obowiązujący, to czy do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni może włączyć:

* koszt zakupu - nabycia nieruchomości i w jakiej wysokości, ponieważ cała nieruchomość nabyta została w 1992 r. za kwotę 450.000.000 PLN,

* koszt spłaty kredytu (kwotę 157.591,36 PLN kupujący przelał bezpośrednio na rachunek banku kredytującego na spłatę kredytu),

* opłaty za wieczyste użytkowanie?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Wnioskodawczyni oświadcza, że z uwagi na różne interpretacje ustawy podatkowej w kwestii dotyczącej daty nabycia nieruchomości oraz z obawy przed ewentualnymi kosztami egzekucyjnymi za brak odprowadzenia podatku w wymaganym ustawą terminie Wnioskodawczyni złożyła deklarację PIT-39 za 2015 r. i od 1/2 kwoty sprzedaży odprowadziła podatek dochodowy w wysokości 34.200 PLN. Wnioskodawczyni poinformowała, że na podatek zaciągnęła kredyt w dniu 27 kwietnia 2016 r., który jeszcze bardziej pogrąża jej sytuacje finansową, od lipca 2016 r. Wnioskodawczyni przechodzi na emeryturę.

W ocenie Wnioskodawczyni zbycie omawianej nieruchomości nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT, ponieważ nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków (wspólnota ustawowa) 20 października 1992 r. Od tej daty w ocenie Wnioskodawczyni biegnie pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym, a nie od daty nabycia nieruchomości (chodzi o 1/2 udziału) w drodze spadku. Według Wnioskodawczyni nie może ona dwukrotnie nabywać czegoś, co już posiadała. Po śmierci męża cały spadek przejęła Wnioskodawczyni, czyli nieruchomość pozostawała dalej w tym samym majątku.

Za powyższym rozumowaniem, według oceny Wnioskodawczyni, przemawia fakt, że z końcem 1997 r. upłynął pięcioletni termin, po którym Wnioskodawczyni wraz z mężem mogła zbyć tę nieruchomość bez żadnych konsekwencji podatkowych.

Podsumowując, Wnioskodawczyni uważa, że odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie powinno zatem stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawczyni do kosztów uzyskania przychodu (w przypadku jeżeli podatek dochodowy byłby obowiązujący) mogłaby/powinna zaliczyć koszty wyszczególnione we wniosku, tj.:

* koszt zakupu/nabycia nieruchomości,

* koszt spłaty kredytu,

* opłaty za wieczyste użytkowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

W myśl art. 158 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380) podstawową formą nabycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości jest zawarcie umowy kupna-sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy, w której dotychczasowy właściciel zobowiązuje się do przeniesienia prawa własności nieruchomości na jej nabywcę. Przy czym, umowa zobowiązująca do przeniesienia prawa własności do nieruchomości powinna być dla jej ważności zawarta w formie aktu notarialnego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w 1992 r. wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego na podstawie umowy sprzedaży nieruchomość. Zakup dotyczył prawa wieczystego użytkowania dwóch działek wraz z budynkami i innymi urządzeniami znajdującymi się na tej nieruchomości. Przez cały czas trwania małżeństwa Wnioskodawczyni pozostawała z mężem w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. W 2012 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Cały spadek po zmarłym mężu nabyła Wnioskodawczyni na mocy testamentu.

Zgodnie z art. 922 ustawy - Kodeks cywilny, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jego następców prawnych.

W myśl art. 924 ustawy - Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwila otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli daty śmierci spadkodawcy.

Ponadto należy wskazać, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082, z późn. zm.). Na podstawie art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w trakcie jej trwania przez obydwoje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ponadto, ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że małżonkowie w czasie jej trwania nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 tej ustawy, obydwoje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów wspólność majątkowa ustaje z chwilą śmierci małżonka, zaś do majątku, który był nią objęty, stosuje się przepisy o współwłasnościach ułamkowych. Należy nadmienić, że w myśl art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba, że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

W przedmiotowej sprawie należy uznać więc, że Wnioskodawczyni swoje udziały w nieruchomości nabyła stopniowo, bowiem w 1992 r. nabyła nieruchomość wraz ze znajdującymi się na niej zabudowaniami i innymi urządzeniami wraz z mężem w trakcie trwania związku małżeńskiego do majątku wspólnego, a w 2012 r. w drodze spadku po zmarłym mężu nabyła udział należący do męża.

Z uwagi na fakt, że nabycie udziałów w nieruchomości nastąpiło odpowiednio w części w 1992 r. oraz w 2012 r., pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego udziału, jaki Wnioskodawczyni nabyła.

Biorąc więc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1992 r. w ramach wspólności małżeńskiej nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2012 r. w spadku po zmarłym mężu nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w związku z tym będzie stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś dochód uzyskany z tej sprzedaży będzie opodatkowany według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jak wynika z cytowanego powyżej art. 22 ust. 6d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku zaliczane są wyłącznie:

* udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość,

* kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn.

Nie można od przychodu odjąć wszystkich wydatków, które miały jakikolwiek związek ze spadkobraniem. Ustawodawca enumeratywnie wymienił bowiem co może być kosztem uzyskania przychodu w wypadku sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku. Koszt zakupu nieruchomości, koszt spłaty kredytu oraz opłaty za wieczyste użytkowanie nie stanowią "udokumentowanego nakładu, który zwiększył wartość" nieruchomości, nabytej przez Wnioskodawczynię tytułem spadku, poczynionego w czasie jej posiadania przez Wnioskodawczynię.

W związku z tym koszt zakupu nieruchomości, koszt spłaty kredytu oraz opłaty za wieczyste użytkowanie nie mieszczą się w dyspozycji art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

W związku z powyższym, mając na uwadze powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości w odniesieniu do udziału nabytego w 1992 r. nie będzie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu. Natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży udziału nabytego w 2012 r. w spadku po zmarłym mężu dokonana przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym został nabyty, będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, chyba, że objęty zostanie zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższych ustaleń koszt zakupu nieruchomości, koszt spłaty kredytu oraz opłaty za wieczyste użytkowanie nie mieszczą się w dyspozycji art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odp+owiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.