IPPB4/4511-608/16-3/JK3 - PIT w zakresie zwolnienia z opodatkowania diet otrzymanych od słowackiego pracodawcy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 czerwca 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/4511-608/16-3/JK3 PIT w zakresie zwolnienia z opodatkowania diet otrzymanych od słowackiego pracodawcy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania diet otrzymanych od słowackiego pracodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania diet otrzymanych od słowackiego pracodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą obywatelem słowackim oraz słowackim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę prawa słowackiego, zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a słowacką spółką zwaną dalej pracodawcą.

Zgodnie z postanowieniem umowy o pracę Wnioskodawcy, za miejsce wykonywania pracy, w celu pokrycia kosztów podróży służbowych i jej dodatków w myśl stosownych przepisów słowackich uważa się miejscowość Rudina (Słowacja).

Wnioskodawca, w związku z pełnieniem obowiązków służbowych jest oddelegowany do świadczenia pracy m.in. na terytorium Polski. Pracodawca zawarł z Wnioskodawcą zgodnie z słowackimi przepisami prawa pracy porozumienie o czasowym oddelegowaniu ze względu na wysłanie w długookresową zagraniczną podróż służbową. W porozumieniu jako miejsce wykonywania pracy w ramach podróży służbowej wskazano miejscowość na terytorium Polski. Z punktu widzenia przepisów słowackich świadczenie pracy na terytorium Polski jest rozpatrywane jako zagraniczna podróż służbowa Wnioskodawcy.

Z tytułu podróży służbowej pracodawca wypłaca Wnioskodawcy diety. Wysokość diet jest obliczona na podstawie słowackich przepisów regulujących wysokość należności z tytułu zagranicznej podróży służbowej pracownika, tj. z Rozporządzenia Ministerstwa Finansów Republiki Słowackiej z dnia 6 grudnia 2010 r. które określa podstawowe stawki diet w euro lub obcej walucie w przypadku zagranicznych podróży służbowych (Dz. U. 482/2010). W myśl wskazanego rozporządzenia, pracownikom przebywającym w podróży służbowej na terytorium Polski należne są diety w wysokości 37 euro za dobę. W porozumieniu o czasowym oddelegowaniu ze względu na wysłanie w długookresową zagraniczną podróż służbową uzgodniono, że Wnioskodawca otrzyma dietę zgodnie z właściwymi przepisami słowackimi, której wysokość zostanie zmniejszona o 10,5% kwoty diety. Wysokość wypłacanych przez pracodawcę diet przekracza zatem kwotę 30 zł, określoną w § 7 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167 z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Do jakiej wysokości podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych diety otrzymywane przez Wnioskodawcę od pracodawcy z tytułu zagranicznej podróży służbowej odbywanej na terytorium Polski?

Niniejsza interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego. Natomiast w zakresie stanu faktycznego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, diety otrzymywane od pracodawcy z tytułu podróży służbowej odbywanej na terytorium Polski powinny podlegać zwolnieniu do wysokości kwoty diety określonej przez przepisy słowackie (37 euro za dobę).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a Ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Możliwość skorzystania ze zwolnienia jest uwarunkowana prawidłowym udokumentowaniem odbycia podróży służbowej. Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że warunkiem objęcia zwolnieniem diet jest obowiązywanie odrębnej ustawy lub przepisów właściwego ministra określających wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu krajowej lub zagranicznej podróży służbowej. Według polskiego porządku prawnego przepisami tymi są w szczególności akty wykonawcze wydane na podstawie art. 775 § 2 ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.), tj. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży (Dz. U. z 2013 r. poz. 167). Przepisy tego rozporządzenia określają wysokość diet i innych należności za czas krajowej podróży służbowej odbywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zagranicznej podróży służbowej odbywanej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (np. z Polski na Słowację). Przepisy te nie odnoszą się jednak do podroży służbowych odbywanych na terytorium kraju delegowania innym niż Rzeczypospolita Polska, jak również do zagranicznej podróży służbowej odbywanej poza krajem delegowania innym niż Rzeczypospolita Polska (np. ze Słowacji do Polski).

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy w przypadku podróży służbowych odbywanych na terytorium kraju delegowania innym niż Rzeczypospolita Polska (podróż krajowa), bądź też poza krajem delegowania innym niż Rzeczypospolita Polska (podróż zagraniczna), przepisami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) Ustawy o PIT, są wewnętrzne przepisy obowiązujące w kraju delegowania, w tym przypadku przepisy obowiązujące na terytorium Słowacji. Przepisy te określają w drodze ustawy lub rozporządzenia właściwego ministra wysokość diet z tytułu podróży służbowych przysługujących pracownikom.

Potwierdza to również okoliczność, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a Ustawy o PIT odwołuje się do odrębnych ustaw lub przepisów wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy. Sformułowanie "wydane przez ministra właściwego do spraw pracy" nie wskazuje, że chodzi jedynie o ministra Rzeczypospolitej Polskiej.

W stanie faktycznym objętym wnioskiem, wysokość diety została określona w wewnętrznych przepisach słowackich, m.in. w Rozporządzeniu Ministerstwa Finansów Republiki Słowackiej z dnia 6 grudnia 2010 r. które określa podstawowe stawki diet w euro lub obcej walucie w przypadku zagranicznych podróży służbowych, Dz. U. 482/2010). W myśl wskazanego rozporządzenia, pracownikom przebywającym w podróży służbowej na terytorium Polski należne są diety w wysokości 37 euro za dobę. W porozumieniu o czasowym oddelegowaniu ze względu na wysłanie w długookresową zagraniczną podróż służbową uzgodniono, że Wnioskodawca otrzyma dietę zgodnie z właściwymi przepisami słowackimi, której wysokość zostanie zmniejszona o 10,5% kwoty diety.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymywane przez Wnioskodawcę od słowackiego pracodawcy diety i inne należności za czas podróży służbowej odbywanej ze Słowacji do Polski korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a Ustawy o PIT na zasadach określonych w tym przepisie, tj. do wysokości określonej w słowackich ustawach lub w odpowiednich przepisach wydanych przez słowackiego ministra określających w drodze ustawy lub rozporządzenia właściwego ministra wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej.

Stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, to jest przykładowo w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnie 2016 r. o sygn. IPPB4/4511-53/16-4/MP, interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2014 r. o sygn. DD3/033/293/MCA/14/RD-85071/14 oraz interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 września 2014 r. o sygn. sygn. DD3/033/290/MCA/14/RD-85019/14.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ww. ustawy, wśród dochodów wolnych od podatku wymienia diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Zgodnie z przytoczonym brzmieniem, przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

1.

świadczeniobiorcą jest pracownik,

2.

przedmiotem świadczenia są diety i inne należności za czas podróży służbowej,

3.

wysokość diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika określają odrębne ustawy lub przepisy wydane przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Odnosząc się do pierwszego z ww. kryteriów należy zauważyć, że za pracownika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 cyt. ustawy). Powyższy warunek jest zatem spełniony w przypadku każdej osoby fizycznej, która pozostaje w jednym z ww. stosunków prawnych niezależnie od posiadanego obywatelstwa oraz zakresu obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei, o spełnieniu drugiego warunku można mówić w sytuacji, gdy pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy zostały przyznane diety i inne należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Przy czym warunkiem objęcia przedmiotowych świadczeń zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ww. ustawy jest obowiązywanie odrębnej ustawy lub przepisów właściwego ministra określających wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu krajowej lub zagranicznej podróży służbowej.

Według polskiego porządku prawnego przepisami tymi są w szczególności akty wykonawcze wydane na podstawie art. 775 § 2 ustawy - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.), tj. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

Przepisy tego rozporządzenia określają wysokość diet i innych należności za czas krajowej podróży służbowej odbywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zagranicznej podróży służbowej odbywanej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (np. z Polski do Słowacji). Tym samym nie mają zastosowania do podróży krajowych odbywanych na terytorium innym niż Polska, oraz do podróży zagranicznych odbywanych na terytorium Polski. Do tego rodzaju podróży służbowych mają zastosowanie wewnętrzne przepisy obowiązujące w kraju delegowania (np. w Słowacji).

Zgodnie z sytuacją przedstawioną we wniosku, Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą obywatelem słowackim oraz słowackim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę prawa słowackiego, zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a słowacką spółką zwaną dalej pracodawcą. Zgodnie z postanowieniem umowy o pracę Wnioskodawcy, za miejsce wykonywania pracy, w celu pokrycia kosztów podróży służbowych i jej dodatków w myśl stosownych przepisów słowackich uważa się miejscowość Rudina (Słowacja). Wnioskodawca, w związku z pełnieniem obowiązków służbowych jest oddelegowany do świadczenia pracy m.in. na terytorium Polski. Pracodawca zawarł z Wnioskodawcą zgodnie z słowackimi przepisami prawa pracy porozumienie o czasowym oddelegowaniu ze względu na wysłanie w długookresową zagraniczną podróż służbową.

Z tytułu podróży służbowej pracodawca wypłaca Wnioskodawcy diety. Wysokość diet jest obliczona na podstawie słowackich przepisów regulujących wysokość należności z tytułu zagranicznej podróży służbowej pracownika, tj. z Rozporządzenia Ministerstwa Finansów Republiki Słowackiej z dnia 6 grudnia 2010 r. które określa podstawowe stawki diet w euro lub obcej walucie w przypadku zagranicznych podróży służbowych (Dz. U. 482/2010).

Odnosząc wyżej przytoczone unormowania do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy zauważyć, że otrzymywane przez Wnioskodawcę od słowackiego pracodawcy diety i inne należności za czas podróży służbowej odbywanej do Polski korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w tym przepisie, tj. do wysokości określonej w słowackich ustawach lub w przepisach regulujących wysokość należności z tytułu zagranicznej podróży służbowej pracownika, tj. z Rozporządzenia Ministerstwa Finansów Republiki Słowackiej z dnia 6 grudnia 2010 r. które określa podstawowe stawki diet w euro lub obcej walucie w przypadku zagranicznych podróży służbowych (Dz. U. 482/2010).

W świetle powyższego prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, zgodnie z którym otrzymywane diety z tytułu zagranicznej podróży służbowej korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości określonej w słowackich ustawach lub w odpowiednich przepisach wydanych przez słowackiego ministra określających w drodze ustawy lub rozporządzenia właściwego ministra wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl