IPPB4/4511-592/16-4/GF - Określenie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2016 r. (data wpływu 11 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2016 r. (data nadania 23 czerwca 2016 r., data wpływu 27 czerwca 2016 r.) na wezwanie z dnia 16 czerwca 2016 r. Nr IPPB4/4511-592/16-2/GF (data nadania 17 czerwca 2016 r., data doręczenia 22 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty odszkodowania.

Z uwagi na braki, na podstawie art. 155 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), pismem z dnia 16 czerwca 2016 r. Nr IPPB4/4511-592/16-2/GF (data nadania 17 czerwca 2016 r., data doręczenia 22 czerwca 2016 r.) tutejszy Organ wezwał Wnioskodawcę o wskazanie adresu elektronicznego doradcy podatkowego (wskazanego jako pełnomocnika do doręczeń), w systemie teleinformatycznym wykorzystywanym przez organ podatkowy, tj. w systemie ePUAP, bądź informacji o odbiorze w siedzibie Organu oraz numerów identyfikatora podatkowego pełnomocnika.

Pismem z dnia 23 czerwca 2016 r. (data nadania 23 czerwca 2016 r., data wpływu 27 marca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

1.1. Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą w Polsce miejsce zamieszkania oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku PIT.

1.2. W dniu 15 lutego 1990 r. w wyniku postępowania spadkowego i zawartej ugody między spadkobiercami w drodze postanowienia Sądu Rejonowego dla Miasta (sygn. akt IV Ns XXX/89), Wnioskodawca nabył prawo własności nieruchomości położonej przy ul. XXX, dla której Państwowe Biuro Notarialne prowadziło księgę wieczystą nr KW XXX. Część ww. nieruchomości stanowiła nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów jako działka XX w obrębie XXX ("Nieruchomość").

1.3. Dnia 28 czerwca 2002 r. Wnioskodawca otrzymał decyzję Urzędu Dzielnicy Gminy Miasta (nr XXX) ("Decyzja Urzędu Dzielnicy z 28 czerwca 2002 r."), utrzymaną w mocy decyzją Wojewody z dnia 9 października 2002 r. ("Decyzja Wojewody z 9 października 2002 r."), zgodnie z którą Wnioskodawca został poinformowany o dokonaniu poprawy błędu w ewidencji gruntów i budynków dotyczącego Nieruchomości. W ww. decyzjach zostało wskazane również, że Nieruchomość od dnia 1 stycznia 1999 r. stanowi z mocy prawa własność Skarbu Państwa.

1.4. Wnioskodawca wnioskiem z dnia 19 grudnia 2005 r. zwrócił się do Prezydenta Miasta o wydanie decyzji ustalającej wysokość odszkodowania z tytułu odjęcia Wnioskodawcy prawa własności Nieruchomości zajętej pod drogę publiczną ("Odszkodowanie").

1.5. Po postępowaniu toczącym się od 2005 r., w dniu 2 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie prawomocnym wyrokiem (sygn. akt XXX) orzekł, że zobowiązuje Prezydenta Miasta do rozpatrzenia wniosku Wnioskodawcy z dnia 19 grudnia 2005 r. ustalenie Odszkodowania w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.

1.6. W dniu 8 maja 2015 r. Prezydent Miasta - po rozpatrzeniu wniosku Wnioskodawcy z dnia 19 grudnia 2005 r. - wydał decyzję nr XXX ("Decyzja Prezydenta Miasta z 8 maja 2015 r."), w której, na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. Poz. 518 z późn. zm.), ("ustawa o gospodarce nieruchomościami") Prezydent Miasta przyznał Wnioskodawcy Odszkodowanie w wysokości XXX zł.

1.7. Odszkodowanie zostało wypłacone Wnioskodawcy w dniu 5 czerwca 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, Odszkodowanie wypłacone Wnioskodawcy stanowi przychód Wnioskodawcy zwolniony od podatku PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, Odszkodowanie wypłacone Wnioskodawcy stanowi przychód Wnioskodawcy zwolniony od podatku PIT.

1.1. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT "opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku".

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT "źródłami przychodów są: 9) inne źródła".

Jak wskazano natomiast w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT "przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń".

Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT wskazuje, że "wolne od są: przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu. "

1.2. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego przedstawionego we Wniosku, Wnioskodawca nabył prawo własności Nieruchomości w dniu 15 lutego 1990 r. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Nieruchomość stała się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa. W dniu 8 maja 2015 r., Decyzją Prezydenta Miasta z 8 maja 2015 r. zostało Wnioskodawcy przyznane Odszkodowanie na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, natomiast w dniu 5 czerwca 2015 r. Odszkodowanie zostało Wnioskodawcy wypłacone.

1.3. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, Odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawcę stanowi przychód zwolniony od podatku PIT, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o PIT.

1.3.1. Stanowisko zgodne ze stanowiskiem Wnioskodawcy przyjmują również sądy administracyjne oraz organy podatkowe w wydawanych wyrokach i interpretacjach indywidualnych. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny ("NSA") w wyroku NSA z dnia 24 stycznia 2013 r. (sygn. akt II FSK 1117/11)"każde odszkodowanie za odjęcie prawa własności na cel publiczny, którego zasady ustalania oraz wypłaty określają przepisy o gospodarce nieruchomościami korzysta ze zwolnienia podatkowego po spełnieniu warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 29. Nie ma natomiast znaczenia, czy podstawa wypłacenia odszkodowania wynika z przejęcia nieruchomości z mocy prawa w trybie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, czy ustawy o gospodarce nieruchomościami i czy jest konsekwencją postępowania wywłaszczeniowego. Użyte w tym przepisie pojęcie postępowania wywłaszczeniowego nie zostało zawężone tylko i wyłącznie do rozumienia go w ujęciu ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wywłaszczenie, w szerokim znaczeniu tego słowa, oznacza wszelkie formy ingerencji państwa w prawa własności przysługujące innym podmiotom. Przedmiotem wywłaszczenia jest prawo rzeczowe, a skutkiem przejście prawa na rzecz Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego albo wygaśnięcie prawa bądź ograniczenie wykonywania prawa (zob. Ewa Bończak-Kucharczyk, Komentarz do art. 112, Lex 2011). Zasadnie więc Sąd I instancji wskazał, że wywłaszczeniem jest również odjecie prawa własności z mocy prawa. "

1.3.2. Zgodne z powyższym stanowisko przedstawił również Minister Finansów m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 26 sierpnia 2014 r. (nr IPTPB2/415-317/14-4/MP), w którym organ podatkowy wskazał, że "z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył spadek po zmarłych rodzicach (data śmierci: ojca 11 sierpień 1987 r., matki 9 września 2009 r.), w postaci nieruchomości gruntowej z zabudowaniami, położonej w K., gm. A., oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 154/1 o powierzchni 1,037 ha (postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 5 października 2011 r.). Decyzją Wojewody nr x/11 z dnia 4 marca 2011 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie drogi wojewódzkiej nr 713 na odcinku X, część nieruchomości objętej postępowaniem wywłaszczeniowym położonej w obrębie K., gminie A., oznaczona jako działka nr 154/2 o pow. 0.1846 ha (wydzielonej z działki nr 154/1), stała się na mocy prawa z dniem 13 marca 2012 r. własnością jednostki samorządu terytorialnego Województwa X. Decyzją Wojewody z dnia 31 grudnia 2013 r., przyznano Wnioskodawcy odszkodowanie związane z wywłaszczeniem działki nr 154/2 w wysokości 59 544 zł 50 gr odpowiadającej udziału we współwłasności tej działki. Rzeczoną kwotę Wnioskodawca otrzymał w dniu 5 lutego 2014 r. Przedmiotowe odszkodowanie zostało Wnioskodawcy wypłacone w oparciu o przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.; aktualnie Dz. U. z 2014 r. poz. 518 z późn. zm.), w związku z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r" poz. 687 z późn. zm.). W przedmiotowej sprawie nabycie wywłaszczonej działki przez Wnioskodawcę nastąpiło w drodze spadku, czyli miało charakter nieodpłatny, tym samym cena nie stanowiła elementu nabycia, a zatem nie został spełniony jeden z warunków wytaczających przedmiotowe zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29. W związku z powyższym należy stwierdzić, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu odszkodowania wypłaconego w dniu 5 lutego 2014 r., w związku z wywłaszczeniem i przejęciem działki o nr 154/2 na cele realizacji inwestycji drogowej, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29, co oznacza, że na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek uiszczenia z tego tytułu podatku."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie przychodu między innymi z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Należy mieć również na względzie, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostają następujące warunki:

* nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,

* cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Zwolnienie o jakim mowa w ww. przepisie odwołuje się do instytucji regulowanych przez ustawę o obrocie nieruchomościami z uwagi na towarzyszący im charakter przymusu ze strony organów administracji dotyczący pozbawienia prawa własności dotychczasowego właściciela.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2031), ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460, z późn. zm.), zwanych dalej "drogami", a także organy właściwe w tych sprawach.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ww. ustawy wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

W myśl art. 11b ust. 1 ww. ustawy, właściwy zarządca drogi składa wniosek, o którym mowa w art. 11a ust. 1, po uzyskaniu opinii właściwych miejscowo zarządu województwa, zarządu powiatu oraz wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl natomiast art. 12 ust. 4 wskazanej ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Natomiast decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej - art. 12 ust. 4a powyższej ustawy. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe - art. 12 ust. 4f tejże ustawy.

Istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania ww. odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 ww. ustawy, który stanowi, że do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

W myśl postanowień art. 23 ww. ustawy - w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale (tekst jedn.: rozdziale 3 - Nabywanie nieruchomości pod drogi) stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wymieniona jest w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.), jako ustawa w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami. Jednocześnie w tym samym przepisie zaznaczono, że ustawa o gospodarce nieruchomościami nie narusza innych ustaw w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca nabył prawo własności nieruchomości w drodze spadku. Z dniem 1 stycznia 1999 r. nieruchomość stała się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa. W dniu 8 maja 2015 r., Decyzją Prezydenta Miasta zostało Wnioskodawcy przyznane Odszkodowanie na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, natomiast w dniu 5 czerwca 2015 r. zostało Wnioskodawcy wypłacone odszkodowanie.

W przedmiotowej sprawie nabycie prawa własności nieruchomości przez Wnioskodawcę, której dotyczy odszkodowanie, nastąpiło w drodze spadku, czyli miało charakter nieodpłatny. Tym samym nie można ustalić ceny nabycia nieruchomości.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę, uznać należy, że nie zostanie spełniona co najmniej jedna z przesłanek wyłączających zastosowanie analizowanego zwolnienia, co oznacza, że odszkodowanie, które otrzymał Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym uznać należy, że wypłacone Wnioskodawcy w dniu 5 czerwca 2015 r. odszkodowanie, w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, spełnia przesłanki do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.