IPPB4/4511-579/16-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2016 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu do tut. Organu 9 maja 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2016 r. (data nadania 6 lipca 2016 r., data wpływu 11 lipca 2016 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 24 czerwca 2016 r. Nr IPPB4/4511-579/16-2/JK (data nadania 27 czerwca 2016 r., data doręczenia 29 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty po zmarłym mężu - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2016 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty po zmarłym mężu.

Pismem z dnia 28 kwietnia 2016 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 170 § 1 w związku z art. 14b § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), przekazał przedmiotowy wniosek zgodnie z właściwością do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W przypadku Wnioskodawczyni, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydawania interpretacji jest - w związku z § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi. W związku z czym, pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. Nr IPPB4/4511-579/16-2/JK (data nadania 27 czerwca 2016 r.) wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku, poprzez wyjaśnienie, czy nadesłane pismo należało potraktować jako wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Jeśli Wnioskodawczyni oczekiwała wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego, to należało przedmiotowe pismo uzupełnić poprzez podanie numeru identyfikacji podatkowej (NIP lub PESEL), wskazanie i uzupełnienie danych identyfikacyjnych Wnioskodawczyni zgodnie z wzorem wniosku ORD-IN, dokonanie stosownej opłaty od wniosku, uzupełnienie danych o wysokości, sposobie uiszczenia i zwrotu opłaty, złożenie oświadczenia i podpisu Wnioskodawczyni pod oświadczeniem, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej, określenie przedmiotu wniosku, tj. czy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, czy zdarzenia przyszłego, doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w odniesieniu do wszystkich sprecyzowanych pytań oraz dostarczenie oryginału pełnomocnictwa lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa, wskazanie adresu elektronicznego radcy prawnego oraz wskazanie identyfikatora podatkowego pełnomocnika.

Pismem z dnia 6 lipca 2016 r. (data nadania 6 lipca 2016 r., data wpływu 11 lipca 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, zamieszkała na Ukrainie, pobiera w Polsce rentę rodzinną po zmarłym mężu, obywatelu Polski - emerytowanym funkcjonariuszu MO, zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 10 grudnia 2014 r. Organem rentowym jest Dyrektor Zakładu Emerytalno - Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych a w chwili wypłacania świadczenia organ rentowy podał, że nie jest pobierana zaliczka na podatek dochodowy, gdyż Wnioskodawczyni nie zamieszkuje na terenie RP. Od tego organu otrzymała ona dokument PIT-11A. Wynika z niego, że jej dochód za 2015 r. z tytułu pobieranej renty wyniósł 170.412,62 zł - jest to pełna kwota naliczonego Wnioskodawczyni świadczenia rentowego od roku 2010, wypłacona jednorazowo dopiero w 2015 r. Równocześnie od wskazanej kwoty nie pobrano zaliczki na podatek dochodowy, zaś w części F formularza (PIT-11A) nie wskazano podatku należnego do zapłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w Polsce z tytułu dochodu wskazanego powyżej - osiągniętego w 2015 r. oraz ewentualnie jaka jest wysokość należnego podatku dochodowego? Czy - jeśli Wnioskodawczynię obciąża obowiązek podatkowy od comiesięcznie wypłacanej renty - jest możliwość wpłacanie miesięcznych zaliczek celem uniknięcia jednorazowej zapłaty podatku za cały rok?

2. Czy w świetle art. 19 ust. 2a) i 2b) Konwencji z dnia 12 stycznia 1993 r. zawartej miedzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269) Wnioskodawczyni - obywatelka Ukrainy, stale zamieszkała na Ukrainie, pobierająca rentę rodzinną z polskiego organu rentowego i wypłacaną w Polsce, podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012.361)?

Zdaniem Wnioskodawczyni - skoro jest obywatelką Ukrainy stale zamieszkałą na Ukrainie, nie ma miejsca zamieszkania na terytorium RP - zgodnie z dysppozycją art. 19 ust. 2a) i 2b) Konwencji z 12 stycznia 1993 r. zawartej miedzy Rządem RP a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu majątku (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269) - nie podlega ona ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów w postaci renty osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni posiadająca miejsce zamieszkania w Ukrainie otrzymała rentę po zmarłym mężu - funkcjonariusza MO, zatem zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w polsko - ukraińskiej Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 18 ust. 1 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Kijowie w dniu 12 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269, Dz. U. z 2008 r. Nr 163, poz. 1025), z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 niniejszej Konwencji emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, z którego przekazuje się płatności.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 2 lit. a ww. Konwencji, jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Bez względu na postanowienie lit. a tego ustępu, taka renta lub emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ją otrzymująca posiada w nim miejsce zamieszkania lub jest jego obywatelem (art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Konwencji).

Z literalnego brzmienia powyższych przepisów wynika, że mają one zastosowanie wyłącznie do świadczeń otrzymywanych z tytułu emerytur i innych świadczeń o podobnym charakterze otrzymywanych przez osobę, która na terytorium Polski była zatrudniona. Przepisy te nie mają jednakże zastosowania do następców prawych tych osób (ich spadkobierców). W sprawie będącej przedmiotem wniosku, zastosowanie znajdzie natomiast art. 21 ust. 1 ww. Konwencji. Zgodnie bowiem z tym przepisem, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a które nie zostały wymienione w poprzednich artykułach niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W konsekwencji, renta po zmarłym mężu otrzymywana z Polski, wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania na Ukrainie, podlega co do zasady opodatkowaniu tylko na Ukrainie. Oznacza to, że z uwagi na zamieszkiwanie przez Wnioskodawczynię na terytorium Ukrainy, otrzymywane świadczenia rentowe z Polski po zmarłym męzu emerytowanym funkcjonariuszu MO - podlegają opodatkowaniu, zgodnie z ww. art. 21 ust. 1 Konwencji, tylko na Ukrainie. Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w Polsce z tytułu otrzymanej renty po zmarłym mężu, ani odprowadzania zaliczek na podatek z tego tytułu.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).