IPPB4/4511-46/15-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2015 r. (data wpływu 13 stycznia 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 9 marca 2015 r. (data nadania 10 marca 2015 r., data wpływu 11 marca 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 2 marca 2015 r. Nr IPPB4/4511-46/15-2/JK (data nadania 2 marca 2015 r., data doręczenia 5 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży mieszkania w przypadku wydatkowania części środków z tej sprzedaży na budowę domu na działce, której właścicielem jest mąż Wnioskodawczyni - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży mieszkania w przypadku wydatkowania części środków z tej sprzedaży na budowę domu na działce, której właścicielem jest mąż Wnioskodawczyni.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 2 marca 2015 r. Nr IPPB4/4511-46/15-2/JK (data nadania 2 marca 2015 r., data doręczenia 5 marca 2015 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 9 marca 2015 r. (data nadania 10 marca 2015 r., data wpływu 11 marca 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i w uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 5 sierpnia 2010 r. małżonkowie sprzedali lokal mieszkalny będący własnością wspólną małżonków Wnioskodawczyni oraz Jej męża za kwotę 143.000 zł. Ww. lokal małżonkowie nabyli na podstawie umowy przeniesienia własności w dniu 14 maja 2009 r. od SM za kwotę 830 zł. Środki pieniężne pozyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w kwocie 143.000 zł w całości zostały przeznaczone na budowę domu mieszkalnego dla zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych małżonków. W okresie od 5 sierpnia 2010 r. do końca roku 2012 na własne potrzeby mieszkaniowe małżonkowie wydatkowali 98.016,61 zł na budowę domu (wydatki potwierdzone fakturami), oraz 58.368,48 zł na spłatę kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przez obydwoje małżonków w dniu 18 maja 2009 r. na budowę domu zlokalizowanego na działce otrzymanej przez męża aktem darowizny od matki w dniu 30 lipca 2007 r. Darowizna działki dla męża, na której małżonkowie budowali wspólny dom miała miejsce 4 lata po zawarciu związku małżeńskiego. Przy zawarciu związku małżeńskiego i do dnia dzisiejszego małżonkowie nie zawierali żadnych małżeńskich umów o rozdzielności majątkowej lub podobnych. Małżonkowie pozostają we wspólności majątkowej od dnia zawarcia małżeństwa tj. od dnia 6 września 2003 r. do chwili obecnej. Od uzyskania pozwolenia na użytkowanie wybudowanego domu Wnioskodawczyni zamieszkuje w nim wspólnie z małżonkiem i dziećmi.

Ponadto, w uzupełnieniu z dnia 9 marca 2015 r., Wnioskodawczyni wyjaśniła że do sprzedanego lokalu mieszkalnego posiadała tytuł prawo odrębnej własności nabyty od spółdzielni mieszkaniowej aktem notarialnym z dnia 15 maja 2009 r. (kserokopia aktu notarialnego w załączeniu). W dniu 15 maja 2009 r. nastąpiło przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przysługujące mężowi, w prawo odrębnej własności obydwojga małżonków na zasadach wspólności ustawowej. Wnioskodawczyni była zameldowana w sprzedanym mieszkaniu na pobyt stały od 3 marca 2003 r. do 15 lutego 2011 r. (załącznik: zaświadczenie z USC). Do końca 2012 r. nie zawarto między małżonkami umowy rozszerzającej wspólność majątkową na działkę nabytą w darowiźnie przez męża Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przychód uzyskany z sprzedaży nieruchomości objętej małżeńską wspólnotą majątkową w części przypadającej na żonę, wydany na wspólne cele mieszkaniowe, tj. budowę wspólnego domu na gruncie należącym tylko do męża, jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych (art. 21 ust. 1 pkt 131).

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości wspólnej w części przypadającej na Nią przeznaczony na budowę budynku mieszkalnego na gruncie męża będącego realizacją celów mieszkaniowych małżonków jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stanowisko w tej sprawie w całości znajduje poparcie w istniejącym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego np. w wyrokach sygn. akt: II FSK 1407/12 z dnia 14 maja 2014 r., II FSK 2004/11 z dnia 20 czerwca 2013 r., I SA/Bd 797/13 z dnia 27 listopada 2013 r., II FSK 1766/09 z dnia 23 lutego 2011 r., II FSK 963/08 z dnia 6 listopada 2009 r.

We wszystkich tych sprawach rozpatrywano zagadnienie zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przychodu jednego z małżonków przeznaczonego na zaspokojenie celów mieszkaniowych wspólnych, na gruncie lub lokalu będącym własnością tylko jednego małżonka.

"Z niekwestionowanych kasacyjnie ustaleń i ocen stanu faktycznego przyjętych przez Sąd pierwszej instancji wynika, że środki uzyskane ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu podatniczka i jej mąż uzyskali do majątku wspólnego (małżeńska wspólność łączna), z tegoż majątku wspólnego poczynili wydatki na remont kapitalny domu mieszkalnego, który służyć miał zaspokojeniu ich (obojga) potrzeb mieszkaniowych. Analizowane w sprawie przychody i wydatki miały miejsce wyłącznie w obszarze majątku wspólnego, a ich jedynym celem było zaspokojenie wspólnych potrzeb mieszkaniowych skarżącej podatniczki i jej małżonka. W tym stanie rzeczy okoliczność, że dom na który przywoływane nakłady stanowiły przedmiot odrębnej własności męża podatniczki nie może mieć istotnego, to jest przesądzającego w sprawie znaczenia. (...) Sąd podziela w tym zakresie poglądy i oceny prawne przedstawione w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego II FSK 963/08 i II FSK 1766/09" (wyrok NSA 1407/12 z 14 maja 2014 r.)"

(...) Art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.f. miał w swoim założeniu przeciwdziałać zachowaniom o charakterze spekulacyjnym. Ten aspekt sprawy powoduje, że w obecnych warunkach gospodarczych jest on przepisem anachronicznym, a co więcej wprowadza swoistego rodzaju podwójne opodatkowanie. Chodzi bowiem o dochód uzyskany ze sprzedaży rzeczy i praw nabytych za wcześniej już opodatkowane dochody podatnika. Sąd II instancji wskazał, że dodatkowym elementem, była okoliczność, że przychód małżonków uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wchodził w skład ich majątku na zasadach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. W ocenie Sądu, odrębne opodatkowanie obojga małżonków nie zmienia charakteru tego majątku. Oznacza to, że w sytuacji, gdy tylko jeden z małżonków wydaje wspólne środki na cel określony w omawianym przepisie, są to również wydatki drugiego małżonka.

NSA stwierdził, że wykładnia przepisów podatkowych odwołująca się do ich autonomii nie może prowadzić do podważenia elementarnych zasad małżeńskiego ustroju majątkowego, określonych w przepisach k.r.o. Byłoby to nie do pogodzenia z konstytucyjnie zagwarantowaną (art 18 Konstytucji RP) ochroną małżeństwa. Dlatego też, pomimo braku wyraźnego odesłania, do prawa rodzinnego, należy dostrzegać różnicę pomiędzy opodatkowaniem "zwykłego" dochodu osoby fizycznej od opodatkowania dochodu wchodzącego w skład mienia dorobkowego.

Uwzględniając powyższe wytyczne NSA wskazać należy, że jeżeli małżonkowie dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych wspólnie podejmują inwestycje na gruncie, bądź w budynku stanowiącym majątek odrębny jednego z nich, które są finansowane z dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia wspólne rzeczy lub prawa, wymienionych w art. 10 u.p.d.o.f. to wolny od podatku jest przychód uzyskany z tej sprzedaży przez każdego z małżonków.

Przyjęcie odmiennej wykładni nakazywałoby rozważenie celowości wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego dla oceny zgodności przepisu z przyjętymi w Konstytucji RP wartościami." (Wyrok WSA sygn. akt I SA/Bd 797/13 będący skutkiem wyroku NSA sygn. akt II FSK 2004/11).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości lub udziału w niej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 5 sierpnia 2010 r. małżonkowie sprzedali lokal mieszkalny będący własnością wspólną Wnioskodawczyni oraz Jej męża za kwotę 143.000 zł. Ww. lokal małżonkowie nabyli na podstawie umowy przeniesienia własności w dniu 14 maja 2009 r. od spółdzielni mieszkaniowej. W dniu 14 maja 2009 r. nastąpiło przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przysługujące mężowi, w prawo odrębnej własności obydwojga małżonków na zasadach wspólności ustawowej.

Podkreślić należy, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego - w myśl art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) - jest prawem niezbywalnym, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji. Skoro zatem ww. prawo jest niezbywalne, to nie można mówić o jego nabyciu, ani zbyciu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Osoby zamieszkujące w takich mieszkaniach jedynie je użytkują, nie posiadają do nich tytułu własności. Tym samym 5-letni termin określony w przywołanym przepisie może być liczony jedynie od nabycia prawa zbywalnego, np. przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność lokalu mieszkalnego, co w niniejszej sprawie nastąpiło w 14 maja 2009 r.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy stwierdzić, że dokonane w 2010 r. odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na brak upływu pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Oceniając skutki podatkowe sprzedaży ww. lokalu należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39) wykazać:

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Powyższe przepisy wskazują, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy, jeśli nie wcześniej niż w dniu odpłatnego zbycia i nie później niż w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na "własne cele mieszkaniowe", do których zaliczamy m.in. budowę własnego budynku mieszkalnego.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania zostały przeznaczone w okresie 2 lat od dnia sprzedaży, tj. do końca 2012 r.m.in. na budowę budynku mieszkalnego, na działce którą małżonek Wnioskodawczyni nabył w darowiźnie w dniu 30 lipca 2007 r. Do końca 2012 r. nie zawarto między małżonkami umowy rozszerzającej wspólność majątkową na działkę nabytą w darowiźnie przez męża Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 ww. ustawy). Tym samym działka, którą małżonek Wnioskodawczyni nabył w darowiźnie, weszła do jego majątku odrębnego. Sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa w czasie kiedy ma miejsce darowizna nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich.

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa (art. 47 § 1 ww. ustawy). Przy czym, do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-511 (art. 48 Kodeksu).

Istotne znaczenie ma również komentarz doktryny do art. 47 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym: "Małżeńska umowa majątkowa w zasadzie reguluje stosunki majątkowe między małżonkami na przyszłość, tj. umowa zawarta przed zawarciem małżeństwa - na czas od chwili zawarcia małżeństwa, a umowa zawarta w trakcie trwania małżeństwa - na czas od jej zawarcia. Strony jednak mogą określić inny, przyszły termin, z którego nadejściem umowa wejdzie w życie (art. 116 Kodeksu cywilnego). Rozszerzając lub ograniczając wspólność ustawową, strony mogą także nadać umowie skutek wsteczny w tym sensie, że w pierwszym wypadku mogą włączyć do majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do ich majątków osobistych, a w drugim wypadku mogą wyłączyć z majątku wspólnego przedmioty należące przed zawarciem umowy do tego majątku." (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz; pod red. Kazimierza Piaseckiego, LexisNexis, Wydanie 5, str. 313). Wynika z tego, że na podstawie umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonkowie mogą włączyć do majątku wspólnego nieruchomość, która została wcześniej (w przeszłości) nabyta do majątku osobistego jednego z małżonków. W konsekwencji drugi z małżonków nabywa prawo własności do tej nieruchomości w momencie zawarcia takiej umowy. Na tym polega bowiem skutek wsteczny umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową małżonków.

W omawianej sprawie rozstrzygnąć zatem należy, czy wydatki na budowę budynku mieszkalnego na działce, którą małżonek Wnioskodawczyni nabył w darowiźnie, poniesione z przychodów ze sprzedaży nieruchomości bez zawarcia umowy rozszerzającej wspólność majątkową, mogą być uznane za wydatki na cele mieszkaniowe, w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ww. ustawy.

Użycie w tym przepisie słowa "własnego" oznacza, że chodzi o budowę budynku, którego Wnioskodawczyni jest właścicielką lub współwłaścicielką, a więc chodzi o budowę na działce, której Wnioskodawczyni jest właścicielką lub współwłaścicielką. Tylko bowiem wówczas uznać można, że podatnik wydatkował środki na budowę budynku, do którego przysługuje mu własność lub współwłasność. Wskazać bowiem należy, że zgodnie z art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - budynek trwale związany z gruntem stanowi jego część składową, co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu jak i budynku wzniesionego na tym gruncie jest zawsze właściciel gruntu, na którym budynek ten został wybudowany i to bez względu na to, kto partycypował w kosztach budowy. Inaczej mówiąc, zasada, o której mowa powyżej, oznacza, że wszystko co zostało na gruncie wzniesione staje się - jako część składowa - własnością właściciela gruntu, bez względu na to, kto budowy dokonał i z czyich materiałów i środków.

To oznacza, że w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży, względnie w okresie jaki został przewidziany przez ustawodawcę na wydatkowanie środków ze sprzedaży, musi być spełniony warunek określony tym przepisem, czyli grunt, na którym budowany jest budynek mieszkalny musi stanowić własność lub współwłasność podatnika. Jeżeli nawet w chwili ponoszenia wydatków na budowę domu podatnik nie dysponuje tytułem własności (współwłasności) do gruntu, to najpóźniej tytuł taki podatnik powinien uzyskać ostatniego dnia okresu, o jakim mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kiedy może wydatkować środki na realizacje własnego celu mieszkaniowego.

W niniejszej sprawie, Wnioskodawczyni nie nabyła prawa współwłasności do nieruchomości (gruntu jak i wybudowanego na nim budynku) w ustawowym terminie uprawniającym do wydatkowania środków na realizację własnego celu mieszkaniowego, tj. do 31 grudnia 2012 r. Tym samym, zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy nie będzie jej przysługiwało.

Podsumowując, stwierdzić więc należy, że dochód uzyskany ze sprzedaży mieszkania objętego małżeńską wspólnotą majątkową w części przypadającej na Wnioskodawczynię nabytego w 2009 r. wydatkowany przez Nią na budowę domu posadowionego na działce męża nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Dochód ten będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, zgodnie z art. 30e ustawy.

Końcowo, podkreślić należy, że niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawczyni tylko wyłącznie adekwatnie do zadanego pytania (tylko odnośnie wydatków na budowę domu). Tutejszy organ nie dokonywał oceny stanowiska Wnioskodawczyni odnośnie wydatkowania środków na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu, gdyż nie było to przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W odniesieniu natomiast do powołanych we wniosku wyroków Sądów, tut. organ informuje, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy dodać, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.