IPPB4/4511-433/16-2/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 643, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce - jest prawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W świetle art. 4 ust. 2 lit. a Umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku oraz stanu faktycznego, w ocenie Wnioskodawczyni od 1 stycznia 2015 r. do 31 lipca 2015 r. (212 dni) nie posiadała miejsca zamieszkania na terytorium Polski, gdyż Jej ośrodek interesów życiowych znajdował się w Republice Federalnej Niemiec, o czym świadczą następujące fakty:

Wnioskodawczyni jest osobą niezamężną i bezdzietną.

Wnioskodawczyni nie posiada i w roku 2015 nie posiadała nieruchomości.

Od 1 września 2010 r. do 31 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni przebywała poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ponieważ miejscem zamieszkania najpierw była Wielka Brytania, a potem RFN i tam znajdowały się Jej ośrodki interesów życiowych. W okresie od 1 września 2010 r. do 31 lipca 2014 r. w związku ze studiami, miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni było w Wielkiej Brytanii.

Po ukończeniu studiów przez Wnioskodawczynię ośrodek interesów życiowych z Wielkiej Brytanii został przeniesiony do RFN. W Niemczech od dnia 29 sierpnia 2014 r. Wnioskodawczyni została zatrudniona w niemieckiej spółce, na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Pracodawca niemiecki wypłacał wynagrodzenie na rachunek bankowy Wnioskodawczyni prowadzony w tamtym kraju. Tam odprowadzane były wszelkie składki, w tym na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

W okresie zatrudnienia Wnioskodawczyni była zameldowana w RFN, na podstawie umowy najmu zawartej na czas nieokreślony wynajmowała w RFN pokój. Wnioskodawczyni formularzem ZAP-3 poinformowała Urząd Skarbowy, że Jej miejscem zamieszkania jest RFN.

W 2014 r. Wnioskodawczyni była rezydentką podatkową w RFN, w tym czasie w Polsce podlegała ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i z uwagi na to, że nie uzyskiwała dochodów na terytorium Polski, nie była zobowiązana do rozliczenia podatku dochodowego w Polsce

Zakończenie zatrudnienia nastąpiło z powodu likwidacji miejsca pracy z dniem 31 lipca 2015 r. Po zakończeniu zatrudnienia Wnioskodawczyni wyprowadziła się z RFN do Polski wraz z całym majątkiem osobistym. Wnioskodawczyni nie jest, ani nie była w 2015 r. członkiem żadnych organizacji społecznych, kulturalnych czy politycznych w Polsce. Podczas studiów w Wielkiej Brytanii i w okresie zatrudnienia w Niemczech Wnioskodawczyni przyjeżdżała do Polski sporadycznie, celem odwiedzenia krewnych i znajomych.

Od 1 sierpnia 2015 r. do 31 grudnia 2015 r. (153 dni) Wnioskodawczyni posiadała miejsce zamieszkania w Polsce i tutaj została zatrudniona na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w Sp. z o.o. Oddział w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 31 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni podlegała w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.,), ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

2. Czy w zeznaniu podatkowym za rok 2015 Wnioskodawczyni ma obowiązek wykazać jedynie przychody uzyskane z tytułu wynagrodzenia za pracę świadczoną na terenie Polski od dnia 1 sierpnia 2015 r., czy też powinna również wykazać w nim przychody uzyskane z tytułu pracy świadczonej na terenie RFN w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 31 lipca 2015 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1)

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie z art. 4a ustawy przepisy art. 3 ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Od sierpnia 2015 r. zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1a ustawy, Wnioskodawczyni stała się rezydentem podatkowym w Polsce ze względu na fakt, że wraz z przyjazdem do Polski w tym miesiącu dokonała czynności, których skutkiem było przeniesienie Jej centrum interesów życiowych z Niemiec do Polski, gdyż po zakończeniu zatrudnienia w Niemczech rozwiązała umowę o najem pokoju w Niemczech, zmieniła miejsce zamieszkania, a następnie podjęła pracę na czas nieokreślony w Polsce.

Wnioskodawczyni uważa, że przed przyjazdem do Polski w okresie od sierpnia 2014 r. do końca lipca 2015 r. nie spełniała żadnego z warunków określonych w art. 3 ust. 1a ustawy, gdyż przebywała na terenie Niemiec dłużej niż 183 dni, nie miała męża ani dzieci, nie posiadała na terenie Polski żadnych nieruchomości ani innych składników majątku, nie prowadziła na terenie Polski działalności gospodarczej ani nie świadczyła pracy na podstawie stosunku pracy, nie uzyskiwała żadnych przychodów z innych źródeł położonych na terenie Polski. Co za tym idzie, w okresie od sierpnia 2014 r. do końca lipca 2015 r. podlegała ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy.

Natomiast od sierpnia 2015 r. Wnioskodawczyni przeniosła na teren Polski centrum swoich interesów osobistych i gospodarczych i przez to od tej chwili podlegała "nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu" w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy.

Konsekwentnie, według Wnioskodawczyni od sierpnia 2015 r. podlegała opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym, jeśli chodzi o wszelkie przychody niezależnie od miejsca położenia ich źródeł.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby podlegające na terenie Polski "ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu", opodatkowane są jedynie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski.

W okresie do 31 lipca 2015 r., tj. w czasie, kiedy podlegała w Polsce "ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu nie osiągała na terenie Polski żadnych przychodów wymienionych w art. 3 ust. 2b ustawy. W tym okresie uzyskiwałam jedynie przychody z tytułu pracy świadczonej na terenie Niemiec.

Zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Niemcami wynagrodzenie z tytułu pracy podlega opodatkowaniu jedynie w tym państwie, którego rezydentem jest osoba otrzymująca to wynagrodzenie, chyba że praca wykonywana była w drugim umawiającym się państwie.

Wnioskodawczyni uważa, że jako, że w okresie do 31 lipca 2015 r. była rezydentem podatkowym w Niemczech i świadczył pracę wyłącznie na terenie Niemiec, uzyskiwane przez Nią z tego tytułu wynagrodzenie podlegało opodatkowaniu wyłącznie niemieckim podatkiem dochodowym. Co za tym idzie w zeznaniu podatkowym składanym Polsce za rok 2015 nie powinna mieć obowiązku wykazania dochodów z tytułu pracy uzyskanych w okresie do 31 lipca 2015 r. w Niemczech, gdyż dochody te podlegają opodatkowaniu jedynie w Niemczech i są zwolnione z opodatkowania w Polsce.

Potwierdzenie powyższego toku rozumowania znaleźć można, np. w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 4 lipca 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. akt IPPB4/415-286/12-4/SP.

Sytuacja, w której podatnik przez część roku podatkowego może podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w jednym państwie i przez pozostałą część roku w drugim państwie, była już przedmiotem interpretacji Ministra Finansów. Taką możliwość potwierdzono w przywoływanej powyżej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 lipca 2012 r., sygn. akt IPPB4/415-286/12-4/SP, a także w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej z 24 czerwca 2013 r. (sygn. IPPB4/415-308/13-2/JK2). W obu przypadkach organ podatkowy stwierdził, że podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu nie za cały rok podatkowy, a jedynie za okres, w którym centrum interesów życiowych podatnika znajdowało się w Polsce. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni powinna podlegać ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w okresie od 1 stycznia 2015 r. do 31 lipca 2015 r. natomiast od 1 sierpnia 2015 r. powinna podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.