IPPB4/4511-260/15-2/MS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego działu spadku - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego działu spadku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 11 lipca 2013 r. zmarła mama Wnioskodawczyni. Po jej śmierci na podstawie Aktu poświadczenia dziedziczenia Repertorium z dnia 27 sierpnia 2013 r., Wnioskodawczyni i jej brat stali się spadkobiercami dwóch nieruchomości (w udziale po #189; w każdej): domu oraz mieszkania obciążonego niezbywalnym prawem dożywocia.

Zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn zobowiązującą do złożenia w terminie 6 miesięcy oświadczenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych, w dniu 30 sierpnia 2013 r. w Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni złożyła wniosek SD-Z2.

W oświadczeniu wykazała następujący stan:

* wartość 1/2 swojego udziału w domu: 900.000.00 zł,

* wartość 1/2 swojego udziału w mieszkaniu: 135.000,00 zł,

* wartość swojego udziału w obu nieruchomościach: 1.035.000,00 zł.

W dniu 14 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni z bratem podpisali ugodę sądową, dotyczącą działu spadku. Nieruchomości zostały wycenione przez biegłego sądowego:

* wartość 1/2 udziału Wnioskodawczyni w domu: 927.500.00 zł,

* wartość 1/2 udziału Wnioskodawczyni w mieszkaniu: 70.145,50 zł,

* wartość udziału Wnioskodawczyni w obu nieruchomościach wyceniona przez biegłego sądowego: 997.645,50 zł.

W ugodzie zawarto następujące postanowienia:

* dom przechodzi na wyłączną własność brata Wnioskodawczyni,

* mieszkanie będzie własnością Wnioskodawczyni,

* brat dokona spłaty na rzecz Wnioskodawczyni w wysokości 500.000,00 zł do końca 2017 r.

Przyjmując wartości zgłoszone we wniosku SD-Z2:

* 270.000,00 zł + 500.000,00 zł = 770.000,00 zł - kwota w wyniku działu spadku nie przekracza udziału spadkowego Wnioskodawczyni.

Przyjmując wartości wg wyceny biegłego sądowego:

* 140.291,00 zł + 500.000,00 zł = 640.291,00 zł - kwota w wyniku działu spadku nie przekracza udziału spadkowego Wnioskodawczyni.

W wyniku działu spadku i spłacie 500.000,00 zł stan majątkowy Wnioskodawczyni nie ulegnie zmianie, wręcz ulegnie zmniejszeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymana przez Wnioskodawczynię kwota 500.000,00 zł tytułem spłaty na podstawie działu spadku stanowi dla niej źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu stawką 19% na zasadach określonych w art. 30e wyżej wymienionej ustawy.

2. Czy w związku z działem spadku powinnam złożyć korektę wniosku SD-Z2.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest rozstrzygnięcie w zakresie pytania Nr 1. W zakresie pytania Nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni uważa, że otrzymana spłata na podstawie działu spadku w kwocie nieprzekraczającej udziału spadkowego nie powoduje przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.). Stan majątkowy Wnioskodawczyni na skutek dokonania działu spadku i otrzymania spłaty nie ulegnie zmianie, gdyż jest ekwiwalentny do przypadającego udziału spadkowego, a uzyskana spłata w ramach działu spadku mieści się w pojęciu dziedziczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwila jego śmierci przechodzą na jedna lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwila otwarcia spadku. Oznacza to, ze z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

W myśl art. 210 tej ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 11 lipca 2013 r. zmarła mama Wnioskodawczyni. Po jej śmierci na podstawie Aktu poświadczenia dziedziczenia Wnioskodawczyni i jej brat stali się spadkobiercami dwóch nieruchomości (w udziale po 1/2 w każdej): domu oraz mieszkania obciążonego niezbywalnym prawem dożywocia. W dniu 14 stycznia 2015 r. Wnioskodawczyni z bratem podpisali ugodę sądową, dotyczącą działu spadku.

W ugodzie zawarto następujące postanowienia:

* dom przechodzi na wyłączną własność brata Wnioskodawczyni,

* mieszkanie będzie własnością Wnioskodawczyni,

* brat dokona spłaty na rzecz Wnioskodawczyni w wysokości 500.000,00 zł do końca 2017 r. Przyjmując wartości zgłoszone we wniosku SD-Z2 kwota w wyniku działu spadku nie przekracza udziału spadkowego Wnioskodawczyni. Przyjmując wartości wg wyceny biegłego sądowego kwota w wyniku działu spadku nie przekracza udziału spadkowego Wnioskodawczyni. W wyniku działu spadku i spłacie 500.000,00 zł stan majątkowy Wnioskodawczyni nie ulegnie zmianie, wręcz ulegnie zmniejszeniu.

Odnosząc się do powyższego wyjaśnić należy, że okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem jest prawo własności nieruchomości, następuje ze spłatą na rzecz jednego ze spadkobierców, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia prawa własności nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku spłaty ekwiwalentnej do posiadanego udziału w spadku nie spowoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia ma więc okoliczność, że spłata w wyniku działu spadku nie przekroczyła wartości przysługującego Wnioskodawczyni udziału spadkowego.

W konsekwencji powyższego nie ciąży na Wnioskodawczyni obowiązek opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.