IPPB4/4511-17/15-4/JK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 kwietnia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/4511-17/15-4/JK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 stycznia 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 30 marca 2015 r. (za pośrednictwem faksu: data nadania 30 marca 2015 r., data wpływu 30 marca 2015 r.) oraz pismem z dnia 31 marca 2015 r. (za pośrednictwem poczty: data nadania 1 kwietnia 2015 r., data wpływu 2 kwietnia 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie telefoniczne z dnia 26 marca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego zapomogi pieniężnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego zapomogi pieniężnej.

Z uwagi na braki formalne, w dniu 26 marca 2015 r. telefonicznie wezwano Wnioskodawczynię (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do uzupełnienia wniosku poprzez:

1.

doprecyzowanie stanu faktycznego o informację, czy Wnioskodawczyni posiada stosowne dokumenty potwierdzające przebycie długotrwałej choroby.

2.

przeformułowanie pytania, które winno dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawczyni oraz winno być związane z przepisami prawa podatkowego, będącymi przedmiotem interpretacji indywidualnej, oraz przyporządkowane do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku,

3.

przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanego pytania.

Pismem z dnia 30 marca 2015 r. (za pośrednictwem faksu: data nadania 30 marca 2015 r., data wpływu 30 marca 2015 r.) oraz pismem z dnia 31 marca 2015 r. (za pośrednictwem poczty: data nadania 1 kwietnia 2015 r., data wpływu 2 kwietnia 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 14 lutego 2014 r. (45 dni) Wnioskodawczyni przebywała na zasiłku chorobowym. W dniach 13-26 maja 2014 r. (14 dni) pobierała wynagrodzenie chorobowe, w związku z pobytem w szpitalu na skutek zdiagnozowania u Niej oponiaka mózgu. W związku z niezwłocznym przebyciem operacji usunięcia oponiaka mózgu, w dniach od 27 maja 2014 r. do 10 listopada 2014 r. (168 dni) Wnioskodawczyni przebywała na zasiłku chorobowym. Z uwagi na stan zdrowia, długi okres przebywania na zwolnieniu lekarskim oraz spodziewanej kontynuacji zwolnienia lekarskiego na skutek przebytej operacji usunięcia oponiaka mózgu, na pisemną prośbę koleżanek z pracy, dnia 27 czerwca 2014 r. Komisja Socjalna przyznała Wnioskodawczyni bezzwrotną zapomogę w wysokości 1.500 zł brutto (słownie: jeden tysiąc pięćset złotych 00/100). Od przyznanej zapomogi został potrącony podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 270 zł. Po zwróceniu przez Wnioskodawczynię uwagi na ten fakt, pracodawca odmówił skorygowania podatku od zapomogi. Wnioskodawczyni posiada informację roczną dla osoby ubezpieczonej ZUS IMIR/KRRiT, zawierającą zestawienie wypłaconych świadczeń i wynagrodzeń za czas absencji chorobowej oraz rodzaje i okresy przerw w opłacaniu składek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przyznana Wnioskodawczyni bezzwrotna zapomoga z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w związku z przebytą operacją neurochirurgiczną (usunięcie guza mózgu) i długotrwałym zwolnieniem lekarskim - 182 dni, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, tego rodzaju zapomoga podlega zwolnieniu z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 wskazanej ustawy, wolne od podatku są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Z powołanego przepisu wynika, że ze zwolnienia z podatku dochodowego korzystają jedynie zapomogi wypłacone z tytułów wskazanych w tym przepisie, do wysokości wyznaczonej kwotą 2.280 zł w danym roku podatkowym.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia zapomogi, czy długotrwałej choroby. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku definicjami występującymi w słownikach języka polskiego. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Natomiast przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg.

Analizując, więc czy choroba jest długotrwała nie sposób odwołać się do konkretnych ram czasowych przesądzających o tym jak długo ma ona trwać, by możliwe było objęcie zapomogi wypłaconej w związku z tą chorobą zwolnieniem z opodatkowania. Z medycznego punktu widzenia długotrwałe choroby, to choroby przewlekłe, nieuleczalne, wrodzone. Tym samym, to podmiot dokonujący wypłaty omawianego świadczenia zobowiązany jest do analizowania każdego przypadku indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy.

Podkreślić należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest zapisów określających sposób dokumentowania zdarzeń uprawniający do skorzystania z ww. zwolnienia od podatku. Skoro zatem ustawa nie wymaga szczególnego udokumentowania tych zdarzeń należy, kierując się przepisem art. 180 ustawy - Ordynacja podatkowa, jako dowód dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Zasadność wypłaty zapomogi powinna być udokumentowana aktualnymi dowodami, potwierdzającymi stan faktyczny. W przypadku długotrwałej choroby fakt jej zaistnienia może być zatem udokumentowany np. zaświadczeniem lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę, jak i również orzeczeniem o niepełnosprawności.

Z treści stanu faktycznego i uzupełnienia wniosku wynika, że z uwagi na stan zdrowia, długi okres przebywania na zwolnieniu lekarskim oraz spodziewanej kontynuacji zwolnienia lekarskiego na skutek przebytej operacji usunięcia oponiaka mózgu, na pisemną prośbę koleżanek z pracy, dnia 27 czerwca 2014 r. Komisja Socjalna przyznała Wnioskodawczyni bezzwrotną zapomogę w wysokości 1.500 zł brutto. Wnioskodawczyni posiada informację roczną dla osoby ubezpieczonej ZUS IMIR/KRRiT, zawierającą zestawienie wypłaconych świadczeń i wynagrodzeń za czas absencji chorobowej oraz rodzaje i okresy przerw w opłacaniu składek.

Wskazać należy, że podanie koleżanek, długotrwałe zwolnienie lekarskie, czy też informacja roczna dla osoby ubezpieczonej ZUS IMIR/KRRiT, zawierająca zestawienie wypłaconych świadczeń i wynagrodzeń za czas absencji chorobowej oraz rodzaje i okresy przerw w opłacaniu składek nie mogą stanowić dokumentu dającego podstawę do uznania, że wypłacona pomoc jest związana z długotrwałą chorobą. Ze zwolnienia korzystać mogą tylko takie zapomogi, które zostały wypłacone w związku z długotrwałą chorobą, pod warunkiem udokumentowania przez osobę starającą się o świadczenie faktu długotrwałej choroby stosownymi dowodami, bowiem ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W przypadku braku należytego udokumentowania, zapomoga otrzymana przez pracownika podlega opodatkowaniu.

Reasumując, bezzwrotna zapomoga pieniężna przyznana z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w związku z przebytą operacją neurochirurgiczną i długotrwałym zwolnieniem lekarskim będzie korzystała ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zostanie przez Wnioskodawczynię odpowiednio udokumentowana, np. wydanym przez lekarza specjalistę zaświadczeniem lekarskim potwierdzającym fakt przebycia długotrwałej choroby.

W niniejszej sprawie zaznaczyć jednak należy, że Organ podatkowy dokonuje interpretacji indywidualnej, przyjmując za Wnioskodawczynią ściśle określony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi bowiem postępowania podatkowego z ustawy - Ordynacja podatkowa, w którym mógłby gromadzić i analizować dowody. Wobec czego, nie jest uprawniony do analizowania zwolnienia podatkowego w oparciu o wskazane w stanie faktycznym i uzupełnieniu dokumenty. Obowiązek udowodnienia ciąży na podatniku, tj. osobie, która zamierza skorzystać ze zwolnienia. Zaś indywidualna interpretacja przepisów prawa jest jedynie przedstawieniem poglądu organu dotyczącego rozumienia treści przepisów.

Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl