IPPB4/4511-117/15-2/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2015 r. (data wpływu 30 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodu uzyskanego przez obywatela Portugalii z tytułu przeniesienia praw autorskich do grafik i animacji komputerowych - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodu uzyskanego przez obywatela Portugalii z tytułu przeniesienia praw autorskich do grafik i animacji komputerowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka/Wnioskodawca), która jest rezydentem podatkowym w Polsce, tj. spółką posiadającą siedzibę i zarząd w Polsce i podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Głównym profilem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie gier komputerowych, począwszy od projektowania, tworzenia grafiki, oprogramowania po ich testowanie oraz wdrożenie. Ze względu na ograniczenia organizacyjno-kadrowe część czynności niezbędnych do prowadzenia działalności ww. zakresie jest podzlecana zewnętrznym podmiotom.

Wnioskodawca zawarł umowę o dzieło z przeniesieniem całości autorskich praw majątkowych (dalej: Umowa) z obywatelem Republiki Portugalii (dalej: Wykonawca). Miejscem zamieszkania Wykonawcy oraz miejscem wykonywania wszelkich czynności związanych z Umową jest Republika Portugalii. Przedmiotem umowy jest stworzenie przez Wykonawcę przy użyciu programów komputerowych - grafik oraz animacji i przesłanie ich Wnioskodawcy drogą internetową pod wskazany adres e-mail. Przekazywane prace stanowią przedmiot prawa autorskiego przy czym zgodnie z zawartą Umową, Wykonawca w ramach ustalonego wynagrodzenia przenosi te prawa w całości na Wnioskodawcę, w tym również prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, z możliwością dokonania w nich wszelkich zmian i modyfikacji. Jednocześnie, Wnioskodawca podkreślił, że Wykonawca udokumentuje certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą obowiązku potrącenia jako płatnik, podatku dochodowego w formie ryczałtu od wynagrodzenia wypłacanego Wykonawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca jako płatnik ma obowiązek potrącić od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz Wykonawcy zryczałtowany podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzenia wypłacanego Wykonawcy, pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania Wykonawcy - uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Szczegółowe stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm., dalej: PIT) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 4a ustawy o PIT przepisy art. 3 ust. 1, la, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast na gruncie ustawy o PIT zasady opodatkowania dochodów nierezydentów zostały określone m.in. w art. 29 ustawy.

I tak, zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 29 ust. 2 ustawy o PIT).

Ponadto podkreślenia wymaga fakt, że w myśl art. 41 ust. 4 ustawy o PIT płatnicy, o których mowa w ust. 1 art. 41 (tekst jedn.: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Mając na uwadze obowiązek stosowania ww. przepisów ustawy o PIT z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w zaistniałym stanie faktycznym należy odnieść się do odpowiednich regulacji Konwencji. I tak, zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzoną w Lizbonie dnia 9 maja 1995 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 48, poz. 304), należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże należności licencyjne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca jest właścicielem należności, to podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Natomiast w myśl artykułu 12 ust. 3 Konwencji, określenie "należności licencyjne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z programami komputerowymi, filmami dla kin, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie albo prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego albo za informacje związane z doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej i naukowej.

Należy stwierdzić, że umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawierane przez Polskę wzorowane są na Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Zarówno tekst Modelowej Konwencji jak i Komentarz do Modelowej Konwencji zostały wypracowane w drodze konsensusu przez państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się do stosowania zawartych w nich postanowień. Nie są one źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Zgodnie z pkt 15 i 16 Komentarza do art. 12 Konwencji Modelowej OECD jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, (tak jak ma to miejsce w zaistniałym stanie faktycznym) płatność nie może stanowić należności licencyjnej. Wskazuje się ponadto, że każdy przypadek należy traktować indywidualnie z uwzględnieniem konkretnych okoliczności, jednak, ogólnie rzecz biorąc, płatności takie stanowią najczęściej zyski przedsiębiorstw w rozumieniu art. 7 bądź dochody ze zbycia majątku w rozumieniu art. 13, nie zaś należności licencyjne w rozumieniu art. 12.

Z przedstawionego stanu faktycznego jednoznacznie wynika, że przekazywane przez Wykonawcę prace (grafiki i animacje) na rzecz Wnioskodawcy stanowią przedmiot prawa autorskiego przy czym zgodnie z Umową zawartą z Wykonawcą w ramach ustalonego wynagrodzenia, dochodzi do przeniesienia całości tych praw na Wnioskodawcę. W ramach umówionego wynagrodzenia, Wykonawca przenosi na Wnioskodawcę również prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, z możliwością dokonania w nich wszelkich zmian i modyfikacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz zaistniały stan faktyczny należy stwierdzić, że zarówno wykładnia literalna art. 12 ust. 3 Konwencji, jak i ww. treść Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wskazują, że wynagrodzenie wypłacone Wykonawcy z tytułu wykonania dzieła (grafik i animacji) oraz zbycia praw autorskich nie mieszczą się w pojęciu należności licencyjnych określonym w art. 12 ust. 3 Konwencji. Nie stanowią one bowiem należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania ww. praw, lecz należności z tytułu ich zbycia. W stosunku do wynagrodzenia wskazanego we wniosku, a związanego z wykonaniem dzieła i przeniesieniem praw autorskich do tego dzieła nie znajdzie zatem zastosowania art. 12 Konwencji, ale jej art. 13.

Na podstawie art. 13 ust. 1 Konwencji, dochody osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Dochody z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała w Umawiającym się Państwie posiada w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które zostaną uzyskane przy przeniesieniu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie, (art. 13 ust. 2 Konwencji).

Zgodnie z ust. 3 art. 13 Konwencji, dochody z przeniesienia tytułu własności statków morskich lub powietrznych i środków transportu drogowego, eksploatowanych w transporcie międzynarodowym, lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub powietrznych albo środków transportu drogowego podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 4 Konwencji, zyski z tytułu przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku, innego niż wymieniony w ustępach 1, 2 i 3, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny uznać zatem należy, że osoba nieposiadająca miejsca zamieszkania w Polsce, w niniejszej sprawie Wykonawca - obywatel Republiki Portugalii, mający stałe miejsce zamieszkania w Republice Portugalii, podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o PIT, z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przychody uzyskiwane przez osobę fizyczną, mającą miejsce zamieszkania w Republice Portugalii z tytułu wykonania grafik i animacji i jednoczesnego odpłatnego zbycia całości autorskich praw majątkowych do tych grafik i animacji na rzecz Wnioskodawcy, mieszczą się natomiast w kategorii przychodów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT jako przychody ze sprzedaży praw autorskich. Mając na uwadze, że Wnioskodawca uzyska certyfikat rezydencji wydany przez właściwy urząd podatkowy dla miejsca zamieszkania Wykonawcy, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 4 Konwencji, co oznacza, że wynagrodzenie wypłacane Wykonawcy podlegać będzie opodatkowaniu tylko w kraju, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania, tj. w Republice Portugalii. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do potrącenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał na następujące interpretacje indywidualne wydane w zbliżonych stanach faktycznych:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 14 lutego 2014 r., Nr ITPB2/415-1045/13/RS,

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 października 2012 r., Nr IPPB1/415-635/12-4/KS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w określonych stanach faktycznych i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.