IPPB4/4511-110/15-4/JK2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.) i w piśmie z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data nadania 3 kwietnia 2015 r., data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 24 marca 2015 r. Nr IPPB4/4511-110/15-2/JK2 (data nadania 24 marca 2015 r., data doręczenia 27 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest:

* prawidłowe - w odniesieniu do braku obowiązku zapłaty podatku dochodowego,

* nieprawidłowe - w odniesieniu do ustalenia daty nabycia sprzedanej nieruchomości.

W dniu 28 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaż nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 24 marca 2015 r. (data nadania 24 marca 2015 r., data doręczenia 27 marca 2015 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data nadania 3 kwietnia 2015 r., data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

1. W dniu 14 grudnia 2009 r. na podstawie decyzji o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem po 1/2 części w nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą;

Wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 9 sierpnia 2011 r. zawarła umowę majątkową małżeńską, na mocy której wyłączono obowiązujący Ich ustrój wspólności ustawowej i przyjęto ustrój rozdzielności majątkowej. Na podstawie wskazanej wyżej umowy w tym samym dniu zawarli umowę o podział majątku małżeńskiego. Na podstawie tej umowy Wnioskodawczyni nabyła:

* całą nieruchomość objętą księgą wieczystą 1; na potrzeby aktu wyceniono tę nieruchomość na kwotę 1.000.000,00 złotych;

* całą nieruchomość objętą księgą wieczystą 2; na potrzeby aktu wyceniono tę nieruchomość na kwotę 200.000,00 złotych;

* całą nieruchomość objętą księgą wieczystą 3; na potrzeby aktu wyceniono tę nieruchomość na kwotę 200.000,00 złotych;

* całą nieruchomość objętą księgą wieczystą 4; na potrzeby aktu wyceniono tę nieruchomość na kwotę 100.000,00 złotych.

Mąż Wnioskodawczyni nabył na wyłączność 51 udziałów o wartości nominalnej 10.000,00 złotych każdy, o łącznej wartości 510.000,00 złotych w kapitale zakładowym spółki P. Sp. z o.o. oraz ogół praw i obowiązków komandytariusza o wartości 10.000,00 złotych w spółce P. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością M. sp.k.

W dniu 7 stycznia 2015 r. na mocy umowy sprzedaży Wnioskodawczyni dokonała zbycia nieruchomości opisanej w pkt 1 (nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy VII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą za cenę 1.650.000,00 złotych.

Umowa o oddanie w użytkowanie wieczyste, o której mowa w pkt 1 została zawarta w formie aktu notarialnego w dniu 20 czerwca 2000 r. Sprzedana nieruchomość była zabudowana w chwili nabycia - decyzja w formie pozwolenia na użytkowanie budynku została wydana w dniu 20 czerwca 1960 r. W ocenie Wnioskodawczyni wartość nieruchomości jakie otrzymała w wyniku podziału majątku małżeńskiego mieścił się w udziale jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym małżeńskim, gdyż wartość nieruchomości jakie otrzymała była porównywalna albo nawet mniejsza niż wartość udziałów w spółkach jakie otrzymał Jej mąż. Podziałowi nie towarzyszyły spłaty bądź dopłaty. Wnioskodawczyni nie jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą. Sprzedana nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Sprzedaż nieruchomości nie była dokonana w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w. związku ze sprzedażą nieruchomości opisanej pkt 1a nabytej w drodze podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - moment nabycia, a nie podziału majątku jest podstawą do naliczenia podatku, a więc w tej sytuacji podatek jest nienależny.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz, 307, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli sprzedaż nieruchomości lub prawa nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma właściwe ustalenie daty od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8, tj. czy od daty kiedy nastąpiło pierwotne nabycie zbywanej nieruchomości, tj. od 2009 r., czy też od daty kiedy nastąpił podział majątku wspólnego, czyli od 2011 r.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie Jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Dopiero z chwilą ustania wspólności ustawowej małżeńskiej (w przypadku ustania małżeństwa lub co zaistniało w tym przypadku na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego (art. 47 § 1 KRIO) wspólność ulega przekształceniu i wówczas małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek.

Tak więc, na skutek umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 9 sierpnia 2011 r. w małżeństwie przestała obowiązywać wspólność majątkowa małżeńska, a na mocy umowy o podział majątku wspólnego z dnia 9 sierpnia 2011 r., został dokonany podział majątku wspólnego.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jej udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego. Stąd wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością) - jak też stan jej majątku osobistego.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uznaje, że nabyła nieruchomości o łącznej wartości 1.500.000,00 złotych, a Jej małżonek udziały w dwóch spółkach. W spółce komandytowej wycena wartości praw i obowiązków komandytariusza jest zgodna z nominalną, jako, że spółka w zasadzie od daty powstania nie prowadziła faktycznej działalności gospodarcze. Większy problem pojawia się w przypadku 51 udziałów w spółce działającej pod nazwą P. Sp. z o.o. W akcie notarialnym z dnia 9 sierpnia 2011 r. na potrzeby tego aktu, zgodnie ze wskazaniem notariusza, a w związku z tym, że nie była robiona wycena biegłego co do wartości udziałów w tej spółce, została podana tylko wartość udziałów w kapitale zakładowym spółki, a nie wartość faktyczna (rynkowa) tych udziałów.

Jednakże w przypadku gdy Wnioskodawczyni sprzedała wyżej opisaną nieruchomość, to do dokonania oceny, czy jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości, bądź ewentualnie w jakiej wysokości, należy określić wartość rynkową udziałów w chwili zawarcia umowy podziału majątku wspólnego. Można tego dokonać w dość prosty sposób. W dniu 15 kwietnia 2011 r. mąż Wnioskodawczyni wraz ze swoim wspólnikiem odkupili od trzeciego wspólnika udziały w przedmiotowej spółce. Wartość transakcji została określona w ten sposób, że wartość jednego udziału określono na kwotę 60.000,00 złotych. Biorąc powyższe pod uwagę, wartość udziałów jakie na podstawie umowy podziału majątku wspólnego nabył mąż Wnioskodawczyni wynosi 3.060.000.00 złotych. Podsumowując, skoro na podstawie umowy podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni nabyła nieruchomości o łącznej wartości 1.500.000.00 złotych, a Jej mąż udziały w spółkach o łącznej wartości 3.070.000,00 złotych, to oznacza to, że Wnioskodawczyni nabyła majątek, który mieści się w udziale, jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym małżeńskim. To z kolei oznacza, że za datę nabycia nieruchomości, której sprzedaży dokonała 7 stycznia 2015 r. należy uznać 14 grudnia 2009 r. Biorąc pod uwagę powyższe, według Wnioskodawczyni, nie jest Ona zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości, gdyż minęło 5 lat od daty jej nabycia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku sprzedaży nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia nieruchomości oraz podstawa jej nabycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 14 grudnia 2009 r. została wydana decyzja o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości oddanej na podstawie aktu notarialnego w użytkowanie wieczyste w dniu 20 czerwca 2000 r. Wnioskodawczyni i Jej mężowi. Wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 9 sierpnia 2011 r. zawarła umowę majątkową małżeńską o ustanowieniu ustroju rozdzielności majątkowej oraz o podziale majątku małżeńskiego. Na podstawie tej umowy Wnioskodawczyni nabyła cztery nieruchomości, w tym ww. opisaną. W dniu 7 stycznia 2015 r. na mocy umowy sprzedaży Wnioskodawczyni dokonała zbycia omawianej nieruchomości.

Zatem w omawianej sprawie istotne jest ustalenie daty nabycia nieruchomości, która stanowiła majątek wspólny małżonków, a w wyniku podziału stała się wyłączną własnością Wnioskodawczyni.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, dlatego też ustalenie znaczenie tego pojęcia wymaga zastosowania definicji zawartych w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121.). Wskazać zatem należy, że zgodnie z art. 46 § 1 ww. ustawy, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Sytuację taką przewidują przepisy o użytkowaniu wieczystym.

Pojęcie użytkowania wieczystego zawarte zostało w art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Stosownie zaś do art. 235 § 1 ww. ustawy, budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. W myśl art. 235 § 2 tej ustawy, przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

W przypadku przekształcenia prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności, za datę nabycia nieruchomości, od której upływa pięcioletni termin określony w przywołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności na podstawie aktu administracyjnego, jakim jest decyzja administracyjna. Jest to bowiem tylko zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Natomiast nabycie prawa do nieruchomości następuje w chwili zawarcia umowy o ustanowieniu (nabyciu) prawa wieczystego użytkowania, tj. w niniejszej sprawie 20 czerwca 2000 r.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy - z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jego trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy).

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (czy byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast - w myśl art. 501 Kodeksu - w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając jednak na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem - w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zatem za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli podział majątku jest ekwiwalenty w naturze lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział majątku nie jest ekwiwalentny w naturze lub wartość otrzymanej nieruchomości lub prawa przekracza udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy oraz przyjmując za Wnioskodawczynią, że wartość nieruchomości jakie otrzymała w wyniku podziału majątku małżeńskiego mieściła się w udziale jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym małżeńskim, należy stwierdzić, że za datę nabycia nieruchomości, którą Wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność w drodze podziału majątku wspólnego należy przyjąć 2000 r. Tym samym jej odpłatne zbycie w 2014 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy nie stanowi źródła przychodu, z uwagi na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu faktycznego, występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.