IPPB4/4511-1069/15-2/M.2

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2015 r. (data wpływu 21 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wykorzystania przez pracownika samochodu służbowego do celów prywatnych - jest prawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wykorzystania przez pracownika samochodu służbowego do celów prywatnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

M. Poland Sp. z o.o. (dalej: M. lub Spółka) jest podmiotem należącym do międzynarodowej Grupy M. M. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT), a czynności wykonywane przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegają - co do zasady - opodatkowaniu podatkiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje samochody osobowe stanowiące jej własność lub też używane na podstawie umowy najmu/leasingu tub umów o podobnym charakterze (dalej: Samochody), które są powierzane osobom zatrudnionym przez Spółkę na podstawie umów o pracę (dalej: Pracownicy). Samochody stanowią pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, tj. pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zasady przekazywania Samochodów na rzecz Pracowników, ich użytkowania oraz dopuszczalnego wykorzystywania Samochodów do celów prywatnych regulowane są pisemnym regulaminem (dalej: Regulamin).

Poniżej, M. przedstawia najważniejsze założenia użytkowania/wykorzystywania Samochodów przez Pracowników: wynikające z obecnie obowiązującego Regulaminu oraz wynikające ze zmian, które Spółka rozważa wprowadzić w tym zakresie.

Zgodnie z Regulaminem, Samochód może otrzymać Pracownik, którego stanowisko jest zakwalifikowane do odpowiedniej kategorii zaszeregowania zależnej od specyfiki stanowiska. Samochody są przekazywane przez M. w celu wykonywania obowiązków służbowych przez Pracowników. Jednocześnie, Spółka dopuszcza - pod pewnymi warunkami - wykorzystywanie Samochodów także do celów prywatnych na zasadach ściśle określonych w Regulaminie oraz do wysokości miesięcznego limitu. Przekazanie Samochodu na rzecz Pracownika następuje na podstawie protokołu (stanowiącego załącznik do Regulaminu).

Na podstawie Regulaminu, Spółka zobowiązuje się do pokrywania następujących kosztów związanych z Samochodami: pełnych kosztów związanych z zakupem Samochodu, jego wyposażeniem oraz rejestracją, kosztów ubezpieczenia OC i AC Samochodu oraz ubezpieczenia Assistance, kosztów bieżących przeglądów gwarancyjnych i rejestracyjnych Samochodu, kosztów koniecznych napraw Samochodu, o ile wynikają one z bieżącego użytkowania Samochodu, innych kosztów związanych z naprawą Samochodu, o ile nie zostały one poniesione przez firmę ubezpieczeniową lub Pracownika, kosztów eksploatacyjnych Samochodu związanych z bieżącym użytkowaniem do celów służbowych, w tym kosztów mycia Samochodu nie częściej niż dwa razy w miesiącu oraz kosztów parkowania Samochodu podczas odbywanych spotkań służbowych. Pod koniec każdego miesiąca kalendarzowego Pracownik ma obowiązek przedstawienia dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów wymienionych powyżej wraz z zestawieniem tych kosztów.

Jednocześnie, Regulamin określa, że Pracownik zobowiązuje się do pokrywania następujących kosztów związanych z używaniem Samochodu: kosztów paliwa zużytego podczas wykorzystywania Samochodu do celów prywatnych w jazdach wykonywanych w dni robocze, w dni urzędowo wolne od pracy i święta oraz inne dni, w których Pracownik nie podejmuje pracy na rzecz Spółki (np. podczas urlopu wypoczynkowego i choroby), innych kosztów eksploatacyjnych wynikających z użytkowania Samochodu do celów prywatnych, kosztów kar i mandatów wynikających z niewłaściwego parkowania lub łamania przepisów drogowych oraz innych kosztów z tym związanych, kwoty stanowiącej równowartość kwoty niepokrytej z winy Pracownika przez ubezpieczyciela oraz szkody powstałej w wyniku utraty przez Spółkę zniżek na składki OC/AC oraz kosztów naprawy Samochodu, jeśli szkoda powstała w wyniku prowadzenia Samochodu pod wpływem alkoholu i innych środków odurzających lub leków, których stosowanie może wpływać negatywnie na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych, ponadto, Spółka zastrzega sobie prawo do dochodzenia od Pracownika zwrotu wszystkich kosztów naprawy Samochodu lub zwrotu poniesionej straty związanej z kradzieżą Samochodu w przypadku; gdy Pracownik przez swoje zaniedbanie w postaci niewłaściwego zabezpieczenia lub używania Samochodu, niepodjęcia wymaganych działań w celu zgłoszenia wypadku, kolizji, kradzieży lub uszkodzenia na Policję i do firmy ubezpieczeniowej lub niezłożenia wymaganych zeznań lub dokumentów doprowadzi do niewypłacenia odszkodowania z tytułu zawartej polisy ubezpieczenia Samochodu.

Regulamin określa, że Pracownik jest zobowiązany do używania Samochodu zgodnie z jego przeznaczeniem, instrukcją obsługi oraz przepisami wewnętrznymi obowiązującymi w Spółce. Ponadto, Pracownik może przekazać Samochód do używania osobie trzeciej wyłącznie na podstawie pisemnej zgody M.

Regulamin wskazuje, że Pracownik wykorzystuje Samochód w celu wykonywania obowiązków pracowniczych (do celów związanych z działalnością gospodarczą Spółki) oraz do celów prywatnych. Bez względu na cel powierzenia Samochodu Pracownik zobowiązuje się należycie dbać o Samochód w zakresie m.in. jego zabezpieczenia przed uszkodzeniem lub kradzieżą.

W szczególności, w Regulaminie określono, że miejscem parkowania Samochodu jest posesja lub garaż znajdujące się w posiadaniu Pracownika. Niemniej, w jazdach lokalnych i jazdach zamiejscowych bez noclegu, bez względu na ich charakter (służbowe lub prywatne), Pracownik jest zobowiązany korzystać wyłącznie z miejsc wyznaczonych do parkowania. W jazdach zamiejscowych z noclegiem, bez względu na ich charakter (służbowe lub prywatne), Pracownik jest zobowiązany korzystać wyłącznie ze strzeżonych miejsc parkingowych.

Ponadto, w Regulaminie określono, że Pracownik zobowiązuje się do złożenia (do końca danego miesiąca) pisemnego oświadczenia, w jakich dniach nie użytkował Samochodu do celów prywatnych, przy czym w przypadku niezłożenia takiego oświadczenia, uznaje się, że Samochód był wykorzystywany do celów prywatnych przez cały miesiąc.

Aktualnie Spółka rozważa zmianę zasad wykorzystywania Samochodów poprzez wprowadzenie do Regulaminu nowych zasad korzystania z Samochodów (dalej: Nowy Regulamin), które precyzyjniej określałyby zasady przechowywania Samochodów przez Pracowników oraz mogłyby modyfikować zasady wykorzystywania Samochodów do celów prywatnych.

Nowy Regulamin wskazywałby, że Pracownik zobowiązany jest do przechowywania Samochodu w miejscu i na zasadach w nim określonych, w szczególności do przechowywania Samochodu w miejscu i warunkach zapewniających: minimalizację ryzyka kradzieży, uszkodzenia Samochodu lub elementów jego wyposażenia oraz minimalizację ryzyka związanego z uszkodzeniem Samochodu lub elementów jego wyposażenia w wyniku działania niekorzystnych czynników atmosferycznych.

Przekazanie Samochodu na rzecz Pracownika następowałoby na podstawie protokołu (stanowiącego załącznik do Nowego Regulaminu), w którym określone zostałoby miejsce parkowania powierzonego Samochodu - tj. wskazanie posesji lub garażu znajdującego się w posiadaniu lub władaniu Pracownika, w którym byłby zobowiązany przechowywać Samochód. Miejsce przechowywania Samochodu musiałoby spełniać warunki zapewniające minimalizację ryzyka kradzieży/uszkodzenia Samochodu lub elementów jego wyposażenia oraz minimalizację ryzyka związanego z uszkodzeniem Samochodu lub elementów jego wyposażenia w wyniku działania niekorzystnych czynników atmosferycznych. Jednocześnie, z Nowego Regulaminu wynikałoby wprost, że przechowywanie Samochodu w wyznaczonym miejscu stanowiłoby realizację obowiązków służbowych Pracownika.

Ponadto, zgodnie z Nowym Regulaminem w przypadku wystąpienia obiektywnych okoliczności (np. podróży służbowej Pracownika, oddania Samochodu do serwisu/naprawy), dopuszczalne byłoby pozostawienie Samochodu przez Pracownika w miejscu innym niż miejsce jego przechowywania, o ile miejsce to spełniałoby warunki dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa Samochodu.

Jednocześnie, Spółka nie wyklucza, że w Nowym Regulaminie znalazłby się zapis stanowiący, że korzystanie z Samochodu do celów innych niż służbowe (tekst jedn.: do celów prywatnych Pracownika) byłoby zabronione. Ponadto, całkowicie wyeliminowana zostanie możliwość przekazywania Samochodów do używania osobie trzeciej (tekst jedn.: osobie innej niż dany Pracownik). Niemniej, pomimo wprowadzenia zakazu korzystania z Samochodów dla celów prywatnych, Pracownicy w dalszym ciągu byliby zobowiązani do przechowywania ich w wyznaczonych miejscach (bowiem przechowywanie Samochodów w tych wyznaczonych miejscach stanowiłoby realizację obowiązków służbowych Pracowników). Ponadto, w przypadku określenia w Nowym Regulaminie, że korzystanie z Samochodu do celów innych niż służbowe jest zabronione, Spółka nałożyłaby na pracowników obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 oraz art. 86a ust. 6-8 ustawy o VAT.

W związku z opisanymi powyżej obowiązującymi zasadami korzystania z Samochodów (określonymi w Regulaminie) oraz planowanymi zmianami zasad korzystania z Samochodów (jakie mogą zostać wprowadzone Nowym Regulaminem) Spółka powzięła wątpliwości w zakresie określenia swoich obowiązków dotyczących działania w charakterze płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: PIT) oraz przysługującego jej zakresu prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi Samochodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z umożliwieniem Pracownikom korzystania z Samochodów dla celów prywatnych zgodnie z postanowieniami Regulaminu po ich stronie powstaje przychód ze stosunku pracy (o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT), którego wysokość powinna zostać ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 12 ust. 2a-2c ustawy o PIT, a na Spółce ciążą obowiązki płatnika PIT z tego tytułu (w tym obowiązek obliczenia i poboru zaliczek na PIT).

2. Czy w przypadku wprowadzenia Nowego Regulaminu Spółka będzie uprawniona do uznawania, że Pracownicy nie korzystają z Samochodów dla celów prywatnych w sytuacji, gdy w danym dniu Samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do przejazdów związanych z działalnością gospodarczą Spółki, w tym do przejazdów Pracowników na trasie pomiędzy miejscem przechowywania Samochodu (np. posesją Pracownika) a miejscem wykonywania pracy (np. siedzibą Spółki) oraz miejscem wykonywania pracy a miejscem przechowywania Samochodu.

3. Czy w związku z wprowadzeniem Nowego Regulaminu oraz ustanowieniem zakazu wykorzystywania Samochodów dla celów prywatnych, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z Samochodami bez konieczności uwzględniania ograniczeń określonych w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 i 2. Natomiast w zakresie pytania Nr 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

1. W związku z umożliwieniem Pracownikom korzystania z Samochodów dla celów prywatnych zgodnie z postanowieniami Regulaminu po ich stronie powstaje przychód ze stosunku pracy (0 którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT), którego wysokość powinna zostać ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 12 ust. 2a-2c ustawy o PIT, a na M. ciążą obowiązki płatnika PIT z tego tytułu (w tym obowiązek obliczenia i poboru zaliczek na PIT);

2. W przypadku wprowadzenia Nowego Regulaminu Spółka będzie uprawniona do uznawania, iż Pracownicy nie korzystają z Samochodów dla celów prywatnych w sytuacji, gdy w danym dniu Samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do przejazdów związanych z działalnością gospodarczą Spółki, w tym do przejazdów Pracowników na trasie pomiędzy miejscem przechowywania Samochodu (np. posesją Pracownika) a miejscem wykonywania pracy (np. siedzibą Spółki) oraz miejscem wykonywania pracy a miejscem przechowywania Samochodów;

Ad. 1

W opinii M., w związku z umożliwieniem Pracownikom korzystania z Samochodów dla celów prywatnych zgodnie z postanowieniami Regulaminu po ich stronie powstaje przychód ze stosunku pracy (tekst jedn.: źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT), którego wysokość powinna zostać ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 12 ust. 2a-2c ustawy o PIT, a na M. ciążą obowiązki płatnika PIT z tego tytułu (w tym obowiązek obliczenia i poboru zaliczek na PIT).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, źródłem przychodów jest m.in. stosunek pracy. W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku pracy uważa się m.in. wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Pomimo, że ustawa o PIT nie zawiera definicji "nieodpłatnych świadczeń", w praktyce przyjmuje się, że przychód z nieodpłatnych świadczeń powstaje, gdy otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym, tj. nie jest zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego (ani w chwili otrzymania świadczenia, ani też w przyszłości).

W związku z powyższym - zdaniem Spółki - w sytuacji, gdy M. umożliwia Pracownikom korzystanie z Samochodów do celów prywatnych (zgodnie z postanowieniami Regulaminu) należy uznać, iż po stronie tych osób powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Należy zauważyć, że dzięki możliwości korzystania z Samochodów do celów prywatnych Pracownicy uzyskują określoną korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatków na nabycie lub wynajęcie własnego samochodu, a Spółka nie pobiera od Pracowników jakichkolwiek opłat za możliwość wykorzystania Samochodów dla celów prywatnych. Jednocześnie, z uwagi na łączący Pracowników i Spółkę stosunek pracy należy uznać, że przychód, jaki powstaje po ich stronie stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Rozważając kwestię określenia wysokości przychodu, w związku z możliwością korzystania z Samochodów do celów prywatnych należy podkreślić, że w stosunku do tego rodzaju nieodpłatnych świadczeń ustawa o PIT wprowadza regulacje szczególne. Stosownie bowiem do art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości: 250 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³, 400 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 2b ustawy o PIT, w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się i za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w ust. 2a tego artykułu.

W związku z powyższym - zdaniem Spółki - wartość przychodów powstających po stronie Pracowników w związku z możliwością korzystania z Samochodów do celów prywatnych należy określić, jako:

Jednocześnie, ustalenie wartości przychodów będzie mogło następować na podstawie pisemnego oświadczenia Pracownika, w którym będzie wskazane, w których dniach nie używał Samochodu do celów prywatnych.

Ponadto, zgodnie z art. 31 ustawy o PIT osoby prawne są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody m.in. ze stosunku pracy.

Tym samym, skoro Pracownicy nieodpłatnie wykorzystujący Samochody do celów prywatnych uzyskują przychody ze stosunku pracy łączącego ich ze Spółką, na M. ciążą obowiązki płatnika PIT, w tym obowiązek obliczenia i poboru zaliczek na PIT.

Ad. 2

W opinii M., w przypadku wprowadzenia Nowego Regulaminu Spółka będzie uprawniona do uznawania, że Pracownicy nie korzystają z Samochodów dla celów prywatnych w sytuacji, gdy w danym dniu Samochód będzie wykorzystywany przez nich wyłącznie do przejazdów związanych z działalnością gospodarczą Spółki, w tym również do przejazdów Pracowników na trasie pomiędzy miejscem przechowywania Samochodu (np. posesją Pracownika) a miejscem wykonywania pracy (np. siedzibą Spółki) oraz miejscem wykonywania pracy a miejscem przechowywania Samochodu.

Zdaniem Spółki, analizując konsekwencje związane z wykorzystywania Samochodów na podstawie Nowego Regulaminu należy zwrócić uwagę na regulacje prawa pracy dotyczące użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie, określone w ustawie z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jednolity, Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.; dalej: Kodeks). Zgodnie z art. 124 § 1 Kodeksu pracownik, któremu powierzono z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się: (1) pieniądze, papiery wartościowe lub kosztowności, (2) narzędzia i instrumenty lub podobne przedmioty, a także środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze, odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu. Jednocześnie, stosownie do art. 124 § 2 Kodeksu, pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w art. 124 § 1 Kodeksu, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, Pracownicy dokonując przejazdów na trasie pomiędzy miejscem przechowywania Samochodu a miejscem wykonywania pracy oraz miejscem wykonywania pracy a miejscem przechowywania Samochodu, nie będą korzystać z Samochodów dla celów prywatnych. W opinii M., przechowywanie Samochodów w określonym przez Spółkę miejscu należy uznać za realizację przez Pracowników obowiązków służbowych oraz działanie zapewniające odpowiednie warunki przechowywania powierzonego im mienia (za które ponoszą odpowiedzialność przed Spółką na podstawie regulacji Kodeksu). Innymi słowy, przechowując Samochody służbowe w wyznaczonym miejscu oraz przemieszczając je do miejsca wykonywania pracy Pracownicy nie osiągają osobistej korzyści, która mogłaby kreować po ich stronie przychody z nieodpłatnego świadczenia, lecz spełniają swoje obowiązki pracownicze. Zasadnicza korzyść w takiej sytuacji jest osiągana przez Spółkę, która z jednej strony uzyskuje pewność co do prawidłowego i bezpiecznego przechowywania jej mienia - a z drugiej strony - uzyskuje gwarancje większej mobilności i gotowości do pracy Pracowników (którzy np. nie muszą dojeżdżać do pracy w celu pobrania Samochodu, lecz mogą od razu wykorzystać go do jazd służbowych w sytuacji, gdy te czynności służbowe wykonują poza siedzibą M.).

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że przejazdy Pracowników z miejsca przechowywania Samochodów do miejsca wykonywania obowiązków pracowniczych oraz z miejsca wykonywania pracy do miejsca przechowywania Samochodu nie będą powodować po stronie tych osób powstanie przychodów z nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, że przedstawione przez nią stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej i jednolitej praktyce organów podatkowych, które w szeregu interpretacji podatkowych - wydawanych w analogicznych stanach faktycznych - wskazywały, że pracownicy dokonujący przejazdów powierzonymi im przez pracodawcę samochodami na trasie pomiędzy miejscem ich przechowywania a miejscem wykonywania pracy oraz miejscem wykonywania pracy a miejscem przechowywania Samochodu, nie wykorzystują tych pojazdów dla celów prywatnych. Przykładowo, takie stanowisko zaprezentował:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach z 19 lutego 2015 r. (sygn. ILPB1/415-1287/14-2/TW) oraz z 25 września 2014 r. (sygn. ILPB2/415-713/14-2/JK);

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach z 28 kwietnia 2015 r. (sygn. IPPB2/4511-117/15-2/PW) oraz z 8 października 2014 r. (sygn. IPPB4/415-584/14-4/AM);

* Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacjach z 1 czerwca 2015 r. (sygn. IPTPB1/4511-130/15-4/MR) oraz z 27 marca 2015 r. (sygn. IPTPB1/415-742/14-6/MR);

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach z 28 lipca 2015 r. (sygn. IBPB-2-1/4511 -94/15/BD) oraz z 27 kwietnia 2015 r. (sygn. IBPBII/1/4511-185/15/BJ).

Podsumowując, zdaniem Spółki w przypadku wprowadzenia Nowego Regulaminu Spółka będzie uprawniona do uznawania, że Pracownicy nie korzystają z Samochodów dla celów prywatnych w sytuacji, gdy w danym dniu Samochód będzie wykorzystywany wyłącznie do przejazdów związanych z działalnością gospodarczą M., w tym do przejazdów Pracowników na trasie pomiędzy miejscem przechowywania Samochodu (np. posesją Pracownika) a miejscem wykonywania pracy (np. siedzibą Spółki) oraz miejscem wykonywania pracy a miejscem przechowywania Samochodu. W konsekwencji, na Spółce nie będą ciążyły w tym zakresie obowiązki płatnika PIT z uwagi na brak przychodów, który podlegałyby opodatkowaniu po stronie Pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że interpretacje te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretacje.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.