IPPB4/4511-1037/16-4/MS2 - Określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2016 r. (data wpływu 26 sierpnia 2016 r.), uzupełniony pismem z dnia 21 października 2016 r. (data nadania 22 października 2016 r., data wpływu 25 października 2016 r.) na wezwanie z dnia 13 października 2016 r. Nr IPPB4/4511-1037/16-2/MS2 (data nadania 14 października 2016 r., data doręczenia 20 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 13 października 2016 r. Nr IPPB4/4511-1037/16-2/MS2 (data nadania 14 października 2016 r., data doręczenia 20 października 2016 r.) tutejszy Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismem z dnia 21 października 2016 r. (data nadania 22 października 2016 r., data wpływu 25 października 2016 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni będąca podatnikiem, w dniu 12 maja 2014 r. nabyła na drodze darowizny od rodziców spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego (akt notarialny), w ten sposób Wnioskodawczyni stała się jedyną osobą posiadającą spółdzielcze własnościowe prawo do wyżej wymienionego lokalu mieszkalnego. W dniu nabycia prawa do lokalu Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim. Z mężem Wnioskodawczyni posiada wspólność ustawową (nie mają rozdzielności majątkowej). W dniu 23 sierpnia 2016 r. wyżej wymienione spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni sprzedała osobie trzeciej (akt notarialny). Tym samym, odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat od daty otrzymania prawa do lokalu drogą darowizny, zatem w świetle ustawy o podatku dochodowym stanowi źródło przychodu. Dochód ze sprzedaży przedmiotowego prawa Wnioskodawczyni chce przeznaczyć na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, który będzie wspólną własnością Wnioskodawczyni oraz Jej męża. Pozostałą część dochodu z tytułu sprzedaży Wnioskodawczyni chce przeznaczyć na rozpoczęcie budowy budynku mieszkalnego, który też będzie wspólną własnością Wnioskodawczyni oraz Jej męża. Wydatki poniesione na rozpoczęcie budowy budynku mieszkalnego Wnioskodawczyni pragnie udokumentować za pomocą imiennych paragonów oraz faktur na swoją osobę. Pozostałą część środków niezbędnych do budowy budynku mieszkalnego będzie finansowana ze wspólnych oszczędności Wnioskodawczyni i Jej męża, jak również z kredytu (który zamierzają wziąć). Ani Wnioskodawczyni ani Jej mąż nie posiadają praw własnościowych do żadnych innych nieruchomości czy gruntów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała o następujące informacje.

Nieruchomość, znajdująca się przy Osiedle W. nie była sprzedawana w ramach działalności gospodarczej. Część środków uzyskanych ze sprzedaży rzeczowej nieruchomości zostanie wydatkowana na zakup gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, natomiast pozostała część środków zostanie wydatkowana na zakup materiałów potrzebnych do budowy budynku mieszkalnego. Na wszystkie zakupy związane z budową budynku mieszkalnego Wnioskodawczyni będzie brała paragony oraz faktury imienne. Nieruchomość gruntowa wraz ze znajdującym się na niej w przyszłości budynkiem mieszkalnym, będą służyły tylko i wyłącznie zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkalnych Wnioskodawczyni oraz Jej męża. Działka, którą Wnioskodawczyni zamierza kupić wraz z mężem, posiada Decyzję o warunkach zabudowy, wydaną w dniu 5 lutego 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle istniejących przepisów prawnych, dochód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu (będącego tylko własnością Wnioskodawczyni) Wnioskodawczyni może przeznaczyć na cele mieszkalne tj. zakup gruntu oraz rozpoczęcie budowy budynku mieszkalnego (który będzie wspólną własnością Wnioskodawczyni oraz Jej męża) nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, stając się tym samym zwolniona od podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia prawa do lokalu mieszkalnego?

Zdaniem Wnioskodawczyni.

W opinii Wnioskodawczyni dochód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, (które było własnością Wnioskodawczyni), może przeznaczyć na nowe cele mieszkalne, czyli zakup gruntu oraz rozpoczęcie budowy budynku mieszkalnego, które będą wspólną własnością Wnioskodawczyni oraz Jej męża, będąc tym samym zwolniona od podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia prawa do lokalu.

W myśl przedmiotowej ustawy, art. 21 ust. 25 mówi o tym, że za wydatki poniesiono na cele mieszkaniowe uważa się nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udział w takim gruncie, a także rozpoczęcie budowy budynku mieszkalnego.

Według Wnioskodawczyni, odzwierciedla to Jej sytuację, ponieważ dochód uzyskany ze sprzedaży prawa do lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni chce przeznaczyć na wspólny cel mieszkalny i stać się tym samym współwłaścicielem gruntu oraz budynku mieszkalnego, gdyż nie posiadają z mężem rozdzielności majątkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest-z zastrzeżeniem ust. 2 odpłatne zbycie:

- odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 12 maja 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 23 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała ww. lokal mieszkalny.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, jest umową, a nie jednostronną czynnością prawną. Istotą jej jest zatem bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swego majątku na rzecz innej osoby. Immanentną cechą tak rozumianej darowizny jest więc brak gospodarczego ekwiwalentu. Umowa prowadzi do przesunięcia określonego dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku osoby obdarowanej. Samo zaś przesunięcie następuje zawsze pod tytułem darmym i podyktowane jest chęcią wzbogacenia obdarowanego.

Jeśli zatem odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stanowić będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na fakt, że nabycie sprzedawanej nieruchomości nastąpiło w 2014 r., dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia tej nieruchomości zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest zobowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Nadto, w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy, jeśli nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia danej nieruchomości lub prawa majątkowego zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, do których zaliczamy m.in. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego. Innymi słowy rozpatrywane zwolnienie związane jest z konkretnym zdarzeniem, tj. nabyciem określonego gruntu w określonym celu.

O charakterze nabytego gruntu nie rozstrzyga jedynie zamiar podatnika wybudowania na nim budynku mieszkalnego, ale charakter gruntu musi być oceniony w kontekście rzeczywistej i realnej możliwości jego zabudowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyjaśnienia, co stanowi podstawę do określenia przeznaczenia gruntu. W związku z tym konieczne jest odniesienie się, w tym zakresie, do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647, z późn. zm.).

W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Stosownie do przepisu art. 4 ust. 2 tej ustawy - w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 12 powołanej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ilekroć w ustawie jest mowa o "działce budowlanej" - należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.

Zatem o przeznaczeniu gruntu decydować będą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z których powinno wynikać, że przedmiotowy grunt znajduje się na obszarach określonych jako przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową służącą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni dnia 12 maja 2014 r. nabyła na drodze darowizny spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 23 sierpnia 2016 r. wyżej wymienione spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni sprzedała osobie trzeciej. Tym samym, odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat od daty otrzymania prawa do lokalu drogą darowizny, zatem w świetle ustawy o podatku dochodowym stanowi źródło przychodu. Część środków uzyskanych ze sprzedaży rzeczowej nieruchomości zostanie wydatkowana na zakup gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, natomiast pozostała część środków zostanie wydatkowana na zakup materiałów potrzebnych do budowy budynku mieszkalnego. Nieruchomość gruntowa wraz ze znajdującym się na niej w przyszłości budynkiem mieszkalnym, będą służyły tylko i wyłącznie zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkalnych Wnioskodawczyni oraz Jej męża. Działka, którą Wnioskodawczyni zamierza kupić wraz z mężem, posiada Decyzję o warunkach zabudowy, wydaną w dniu 5 lutego 2016 r.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy dochód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny Wnioskodawczyni może przeznaczyć na cele mieszkalne tj. zakup gruntu oraz rozpoczęcie budowy budynku mieszkalnego (który będzie wspólną własnością Wnioskodawczyni oraz Jej męża) nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, stając się tym samym zwolniona od podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia prawa do lokalu mieszkalnego.

W związku z powyższym, należy odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zawartej w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082, z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wynika z art. 33 pkt 2 Kodeksu - do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

W świetle powyższego przepisu w sytuacji, gdy przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny Wnioskodawczyni, zostanie w całości wydatkowany na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, w którym małżonkowie będą realizować własne cele mieszkaniowe oraz na materiały potrzebne do budowy ww. budynku, to przychód ten może korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawczyni zostaną wydatkowane na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego zakupionego przez Wnioskodawczynię wspólnie z małżonkiem, ponieważ czynność ta ma miejsce w momencie trwania związku małżeńskiego i istnienia pomiędzy małżonkami ustawowej wspólności majątkowej.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.