IPPB4/415-98/08-2/PJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2008 r. (data wpływu 6 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce za lata 2008 - 2009 - jest prawidłowe.

W dniu 6 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce za lata 2008 - 2009.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski. W dniu 5 maja 2008 r. wyjechała z Polski do Stanów Zjednoczonych w celu wykonywania pracy na rzecz amerykańskiej spółki z grupy XXX. Do końca 2007 r. Wnioskodawczyni była traktowana jako osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, tj. jako osoba podlegająca w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów.

Wnioskodawczyni zawarła od 1 maja 2008 r. z amerykańską spółką XXX umowę o pracę. Amerykańska umowa Wnioskodawczyni została zawarta na okres 18 miesięcy, z możliwością jej przedłużenia. Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie bezpośrednio od amerykańskiej spółki i wynagrodzenie to stanowi jej podstawowe źródło utrzymania. Od tego wynagrodzenia odprowadzane są w Stanach Zjednoczonych składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Jednocześnie umowa o pracę z polską spółką XXX została rozwiązana, a w Polsce pani G... zawartą ma umowę zlecenie. Umowa ta stanowi jedynie dodatkowe źródło dochodu Wnioskodawczyni. Z tytułu tej umowy objęta jest w Polsce obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym i zdrowotnym.

Wnioskodawczyni jest stanu wolnego, a do Stanów Zjednoczonych wyjechała wraz ze swoim najbliższym członkiem rodziny tj. niepełnoletnią córką, która uczęszcza tam do dziesiątej klasy w szkole publicznej.

Wnioskodawczyni od rozpoczęcia oddelegowania 5 maja 2008 r. nie będzie przebywała w Polsce w 2008 r. i zamierza przebywać nieprzerwanie w Stanach Zjednoczonych do czasu zakończenia oddelegowania 1 listopada 2009 r.. Szacowany czas jej pobytu w Polsce to w roku 2008 ok. 120 dni (czyli w okresie od stycznia do 5 maja 2008 r.), a w roku 2009 ok. 60 dni (czyli w okresie od 2 listopada 2009 r. do końca roku).

Wnioskodawczyni jest właścicielką dwóch lokali mieszkalnych oraz domu, które położone są w Polsce. Przez czas swojego pobytu w Stanach Zjednoczonych, Wnioskodawczyni nie ma stale dostępu do wymienionych nieruchomości, gdyż udostępniła je osobom trzecim. W Stanach Zjednoczonych Wnioskodawczyni zamieszkuje wraz z córką w wynajętym domu, za który sama opłaca czynsz. W Stanach Zjednoczonych Wnioskodawczyni jest uznawana za osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, podlegającą tam opodatkowaniu od całości swoich dochodów uzyskanych od dnia przyjazdu do Stanów Zjednoczonych. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni złożyła do swojego Urzędu Skarbowego zgłoszenie aktualizacyjne NIP-3 wskazując jako miejsce swojego stałego zamieszkania adres amerykański. Za okres pobytu w Stanach Zjednoczonych w roku 2008 może zostać wydany przez władze skarbowe tego kraju certyfikat rezydencji dla Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy p.d.o.f. Wnioskodawczyni podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w roku 2008 i 2009.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 2a ustawy p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., osoby fizyczne, jeżeli nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (tj. obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów / przychodów / osiąganych na terytorium Polski). Natomiast za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy p.d.o.f., uważa się osobę fizyczną która:

W myśl powyższego przepisu, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu przez konkretnego podatnika, musi on posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Od 5 maja 2008 r. centrum interesów ekonomicznych Wnioskodawczyni znajduje się w Stanach Zjednoczonych, gdyż przebywa ona w tym kraju i wykonuje tam pracę na podstawie umowy ze spółką amerykańską. Umowa o pracę zawarta z polskim pracodawcą została rozwiązana. Należy podkreślić, że niemal cały dochód Wnioskodawczyni otrzymywany jest od amerykańskiej spółki XXX i należny jest za pracę wykonywaną w Stanach Zjednoczonych, zatem jest to dochód osiągnięty z amerykańskiego źródła (w Polsce Wnioskodawczyni świadczy sporadycznie usługi na podstawie umowy zlecenia). W związku z powyższym, centrum interesów ekonomicznych Wnioskodawczyni w latach 2008 - 2009 usytuowane jest na terenie Stanów Zjednoczonych.

Analizując położenie centrum interesów osobistych Wnioskodawczyni należy zauważyć, iż jest stanu wolnego i najbliższym członkiem rodziny jest dla niej córka, która podczas pobytu Wnioskodawczyni w Stanach Zjednoczonych zamieszkuje tam wraz z nią i uczęszcza do amerykańskiej szkoły publicznej. W okresie świadczenia pracy dla amerykańskiego podmiotu, pozostawione w Polsce mieszkania nie będą dla Wnioskodawczyni dostępne. Konsekwentnie, fakt spędzania przez Wnioskodawczynię większości roku na terenie Stanów Zjednoczonych oraz zamieszkanie rodziny wraz z nią w Stanach Zjednoczonych przesądza o ulokowaniu tam jej centrum interesów osobistych. Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż pierwszy warunek z art. 3 ust. 1a ustawy p.d.o.f. nie jest spełniony, a zatem na tej podstawie pani G... nie może zostać uznana za osobę posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Jeżeli chodzi o długość oraz częstotliwość przebywania przez Wnioskodawczynię w Polsce, to w roku 2008 pobyt ten nie przekroczy 183 dni. Po 5 maja 2008 r. podatniczka przebywa na terytorium Stanów Zjednoczonych i nie zamierza nawet sporadycznie przyjeżdżać do Polski. Tym samym również druga przesłanka, na podstawie której określa się miejsce zamieszkania w Polsce dla celów podatkowych, nie zostanie w przypadku Wnioskodawczyni spełniona, gdyż spędzi ona w Polsce w 2008 r. około 125 dni. Większa część roku (240 dni) będzie przez nią spędzona w Stanach Zjednoczonych.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, iż od początku roku 2008, a także w 2009 r., jeśli okoliczności faktyczne dotyczące Wnioskodawczyni pozostaną analogiczne jak w roku 2008, Wnioskodawczyni powinna zostać uznana za osobę nieposiadającą miejsca zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy p.d.o.f., ponieważ ośrodek jej interesów życiowych znajduje się w Stanach Zjednoczonych, a jej pobyt na terytorium Polski nie przekroczy 183 dni. W związku z powołanym wyżej stanem faktycznym, w świetle art. 3 ust. 2a ustawy p.d.o.f. Wnioskodawczyni powinna podlegać w 2008 r., a także 2009 r. ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, a zatem powinna opłacać podatki w Polsce wyłącznie od dochodów osiągniętych ze źródeł położonych na jej terytorium. Natomiast dochód osiągnięty z pracy wykonywanej poza terytorium Polski (tj. w Stanach Zjednoczonych) nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Ponadto, nawet gdyby uznać, że Wnioskodawczyni powinna być na podstawie ustawy p.d.o.f. uznana za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, to w związku z tym, że Wnioskodawczyni jest uznawana za rezydenta podatkowego w Stanach Zjednoczonych w 2008 r. zastosowanie powinny znaleźć odpowiednie przepisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 4 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z dnia 18 września 1976 r., dalej: Umowa), jeżeli dana osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania zarówno w Polsce jak i w Stanach Zjednoczonych, wówczas:

Wnioskodawczyni stale zamieszkuje w Stanach Zjednoczonych "permanent home", to powinna ona, także na podstawie przepisów Umowy, podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy doprecyzować, iż powołane w treści interpretacji przepisy dotyczą:

* ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

* umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.