IPPB4/415-960/12-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu do tut. Organu 26 listopada 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 13 grudnia 2012 r. (data nadania 14 grudnia 2012 r., data wpływu 17 grudnia 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 7 grudnia 2012 r. Nr IPPB4/415-960/12-2/JK (data nadania 7 grudnia 2012 r., data doręczenia 12 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2012 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Pismem z dnia 22 listopada 2012 r. Nr ILPB2/415-930/12-2/WM Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu na podstawie art. 15 § 1 oraz art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) w związku z § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) przekazał przedmiotowy wniosek zgodnie z właściwością rzeczową do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił - w drodze ww. rozporządzenia - dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W przypadku Wnioskodawcy, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydawania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest - w związku z § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 7 grudnia 2012 r. Nr IPPB4/415-960/12-2/JK (data nadania 7 grudnia 2012 r., data doręczenia 12 grudnia 2012 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz dostarczenie oryginału pełnomocnictwa lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa, z którego wynika prawo Pana F. G. do reprezentacji i odbioru korespondencji dotyczącej wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Pani M. P.

Pismem z dnia z dnia 13 grudnia 2012 r. (data nadania 14 grudnia 2012 r., data wpływu 17 grudnia 2012 r.) uzupełniono ww. braki w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 9 sierpnia 1999 r. Wnioskodawczyni uzyskała przydział Nr 351 SM na lokal mieszkalny w budynku przy ul. O. Nr 60 o powierzchni użytkowej 86,3 m² do zamieszkania ze swoją rodziną - mężem Norbertem oraz synem Robertem, a także na garaż Nr 57 przy ww. ulicy jak mieszkanie. Prawo do lokalu mieszkalnego i garażu Wnioskodawczyni uzyskała w dniu 9 sierpnia 1999 r. na warunkach własnościowego prawa do lokalu. Prawo do przedmiotowej nieruchomości objęte było wspólnością majątkową małżeńską. Wspólnością majątkową objęta była przedmiotowa nieruchomość oraz nieruchomość w Niemczech. W dniu 8 marca 2010 r. aktem notarialnym Nr 94 w Kancelarii Notarialnej w S (ze względu na zamieszkanie w Niemczech) zawarta została małżeńska umowa majątkowa - rozdzielność majątkowa małżonków. Wraz z ustanowieniem rozdzielności majątkowej został dokonany podział całego majątku dorobkowego małżonków. W wyniku rozdzielności mąż uzyskał na wyłączną własność:

* dom szeregowy - działka o powierzchni całkowitej zabudowy 1,25a Nr ewid...../14 K S 86B - R - G GBH..... BV1

* Nr ewid...../31 M - P - W..../004 o pow. zab. 0,59a.

Wnioskodawczyni w wyniku rozdzielności majątkowej otrzymała wyłączne prawo do 5 - izbowego mieszkania we Wrocławiu przy ul. Oboźnej 60 we Wrocławiu o pow. 86,3 m² wraz z garażem Nr 57 o powierzchni 16 m^2. Każdy z małżonków otrzymał majątek tej samej wartości - bez spłat lub dopłat. Wartość nieruchomości nabytej w wyniku ustanowienia rozdzielności mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim. W dniu 9 lipca 2010 r. aktem notarialnym Nr 2.... ustanowiono odrębną własność ww. nieruchomości oraz przeniesiono na wyłączną własność Wnioskodawczyni prawo własności mieszkania przy ul. O 60 wraz z garażem Nr... W dniu 13 września 2012 r. aktem notarialnym Nr 2.... Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie wraz z garażem przy ul. O we W za kwotę 415.000 zł. Na dzień sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce Wnioskodawczyni zamieszkiwała w Niemczech.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni uzyskała przychód, który podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 30e, w związku ze sprzedażą mieszkania w dniu 13 września 2012 r., które nabyła 9 sierpnia 1999 r. według wyżej opisanego stanu faktycznego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, według art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu nie podlega sprzedaż nieruchomości - mieszkania i garażu, ponieważ Wnioskodawczyni nabyła ją będąc mężatką do osobistego majątku na podstawie przydziału SM C we W w 1999 r. oraz małżeńskiej umowy majątkowej rozdzielności po rozwodzie 8 marca 2010 r. Nadmienia się, że przy rozdzielności majątkowej nabyte prawa własności nieruchomości obu stron były równoważne wartościowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Natomiast art. 3 ust. 2a przytoczonej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osobę, która nie posiada miejsca zamieszkania w Polsce uważa się, zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymienione wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące nieruchomości gruntowych, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 ww. Umowy).

Użycie w umowie sformułowania "może być opodatkowany" oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Niemczech podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 9 sierpnia 1999 r. Wnioskodawczyni uzyskała przydział lokalu mieszkalnego oraz garażu na warunkach własnościowego prawa do lokalu. Prawo do przedmiotowej nieruchomości objęte było wspólnością majątkową małżeńską. W dniu 8 marca 2010 r. aktem notarialnym zawarta została małżeńska umowa majątkowa - rozdzielność majątkowa małżonków. W wyniku rozdzielności, mąż uzyskał na wyłączną własność dom szeregowy - działka Nr ewid. 578/14 o pow. zabudowy 1,25a oraz Nr ewid. 578/31 o pow. zab. 0,59a, natomiast Wnioskodawczyni otrzymała wyłączne prawo do 5 - izbowego mieszkania wraz z garażem. Każdy z małżonków otrzymał majątek tej samej wartości - bez spłat lub dopłat. Wartość nieruchomości nabytej w wyniku ustanowienia rozdzielności mieściła się w udziale, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżeńskim. W dniu 9 lipca 2010 r. aktem notarialnym ustanowiono odrębną własność ww. nieruchomości oraz przeniesiono na wyłączną własność Wnioskodawczyni prawo własności mieszkania wraz z garażem. W dniu 13 września 2012 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni sprzedała mieszkania wraz z garażem.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Świadczy o tym chociażby umiejscowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w Księdze Drugiej "Własność i inne prawa rzeczowe" ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Natomiast ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego powoduje, że osoba, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości gruntowej. Tym samym przekształcenie lokalu mieszkalnego w odrębną własność w formie aktu notarialnego jest jedynie zmianą formy prawnej dysponowania lokalem mieszkalnym, a nie nowym nabyciem.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Art. 244 § 2 ww. ustawy - Kodeks cywilny stanowi, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu oraz hipotekę regulują odrębne przepisy. Uregulowania prawne mające zastosowanie w 1990 r. w tym zakresie zawierała ustawa z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. Nr 30, poz. 210 z późn. zm.). Obowiązujący wówczas art. 213 § 3 Prawa spółdzielczego stanowił, że prawo spółdzielcze do lokalu mieszkalnego powstaje z chwilą przydziału lokalu, dokonanego na piśmie. Oświadczenie spółdzielni pod nieważnością powinno być złożone w formie pisemnej. W 2010 r. obowiązywały już przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.). W sytuacji, w której zostało nabyte spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło ustanowienie prawa odrębnej własności tego lokalu w trybie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych za datę nabycia lokalu, od której liczy się 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż dzień 9 sierpnia 1999 r. należy utożsamiać z nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Stosownie do art. 50¹ Kodeksu, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku pochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie nieruchomości na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast, wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Zatem uwzględniając powyższe oraz przyjmując za Wnioskodawczynią, iż każdy z małżonków otrzymał majątek tej samej wartości (bez spłat lub dopłat) a także wartość nieruchomości mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym małżonków, uznać należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego wraz z garażem, nastąpiło w dniu 9 sierpnia 1999 r. tj. w dacie nabycia tych nieruchomości w czasie trwania związku małżeńskiego.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, tj. lokalu mieszkalnego wraz z garażem w 2012 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od uzyskanego przychodu.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.