IPPB4/415-95/14-6/JK4

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2014 r. (data wpływu 7 lutego 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 8 kwietnia 2014 r. (data nadania 9 kwietnia 2014 r., data wpływu 10 kwietnia 2014 r.) na wezwanie z dnia 3 kwietnia 2014 r. Nr IPPB4/415-95/14-2/JK4 (data nadania 4 kwietnia 2014 r., data odbioru 7 kwietnia 2014 r.) oraz pismem z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data nadania 29 kwietnia 2014 r., data wpływu 2 maja 2014 r.) na wezwanie z dnia 23 kwietnia 2014 r. Nr IPPB4/415-95/14-4/JK4 (data nadania 23 kwietnia 2014 r., data odbioru 25 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 3 kwietnia 2014 r. Nr IPPB4/415-95/14-2/JK4 (data nadania 4 kwietnia 2014 r., data odbioru 7 kwietnia 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez określenie organu podatkowego właściwego dla Wnioskodawczyni ze względu na sprawę będącą przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 8 kwietnia 2014 r. (data nadania 9 kwietnia 2014 r., data wpływu 10 kwietnia 2014 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami tut. organ wezwał Wnioskodawczynię pismem z dnia 23 kwietnia 2014 r. Nr IPPB4/415-95/14-4/JK4 (data nadania 23 kwietnia 2014 r., data odbioru 25 kwietnia 2014 r.) do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego. Pismem z dnia 28 kwietnia 2014 r. (data nadania 29 kwietnia 2014 r., data wpływu 2 maja 2013 r.) Wnioskodawczyni powyższe uzupełniła.

We wniosku i uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Nieruchomość ziemska K. została przejęta na cele reformy rolnej. Właścicielem nieruchomości był Jan Tadeusz T. - akt notarialny z 1916 r., dziadek męża Wnioskodawczyni (Ryszarda T.) i dziadek Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni jest spadkobierczynią pierwotnego właściciela, któremu odebrano nieruchomość w czasie reformy rolnej. Data śmierci Jana Tadeusza T. (właściciela) - 11 czerwca 1974 r. Data śmierci Jana Stefana T. (syna właściciela) - 30 kwietnia 2008 r. Właściciel Jan Tadeusz T. w związku małżeńskim miał troje dzieci, córkę Bronisławę z męża N., córkę Sabinę z męża B i Jana Stefana T. Jan Stefan T. w związku małżeńskim miał, córkę Krystynę A. i syna Ryszarda T., którego Wnioskodawczyni jest żoną. Zawarcie aktu małżeństwa Ryszarda T. i Wnioskodawczyni - 25 sierpnia 1984 r.

Jan Stefan T. po swoim ojcu Janie Tadeuszu T. przeprowadził postępowanie spadkowe w sądzie w Warszawie w dniu 29 maja 1992 r., gdzie jest spadkobiercą majątku K w 1/3 części, córka Bronisława 1/3 części i 1/3 części syn Seweryn B. po zmarłej matce Sabinie B.

Jan Stefan T. sporządził testament w 2005 r. na 1/3 część swojego majątku i dnia 30 kwietnia 2008 r. zmarł i zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe w dniu 11 lipca 2008 r. w Sądzie Rejonowym po Janie Stefanie T., gdzie spadek nabyły jego dzieci, tj. syn Ryszard Szczepan T. w części 1/4, synowa - Wnioskodawczyni w części 1/4, córka Krystyna A. w części 1/2.

Majątek ten odebrano Dekretem Bieruta w 1949 r., gdzie toczyły się do 2013 r. postępowania w Ministerstwie Rolnictwa i w sądach w W i w P (przez 64 lata) o zwrot majątku niesłusznie zagrabionego przez Skarb Państwa i w 2013 r. została wydana Decyzja przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w której znalazło się stwierdzenie o nieważności orzeczenia Urzędu Wojewódzkiego z dnia 31 października 1949 r., że majątek K. został zabrany z rażącym naruszeniem przepisów Dekretu Bieruta.

Majątek ten wydano na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego w dniu 30 października 2013 r. przez Agencję Nieruchomości Rolnych.

Wnioskodawczyni otrzymała pozytywną decyzję na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi o Zwrocie Nieruchomości od Skarbu Państwa). W dniu 8 stycznia 2014 r. nieruchomość ta została w Sądzie Wydziału Ksiąg Wieczystych wpisana do księgi wieczystej (Księga Wieczysta K), w której udział mają:

1. Bronisława N. w części 1/3 córka po właścicielu Janie Tadeuszu T.,

2. Seweryn B. w części 1/3, syn po Sabinie B., a wnuk właściciela Jana Tadeuszu T.,

3. Krystyna A. w części 1/6, wnuczka po właścicielu Janie Tadeuszu T., a córka Jana Stefana T.,

4. Ryszard T. w części 1/12, wnuk po właścicielu Janie Tadeuszu T., a syn Jana Stefana T.,

5. Wnioskodawczyni w części 1/12, wnuczka po właścicielu Janie Tadeuszu T., a synowa Jana Stefana T.

Majątek ten składa się z 69,41 ha gruntów. Wnioskodawczyni posiada wypis z Rejestru gruntów ze Starostwa Powiatowego.:

* działka Nr 262/22 - grunty orne RV powierzchnia 0.3080,

* działka Nr 262/24 - użytki rolne zabudowane B-RV 1.7050, jest to obora do rozbiórki i wiata pod słomę (stan nie do zagospodarowania),

* działka Nr 262/26, w tym grunty orne RV 9.5900, grunty orne RVI 2.4600, łąki trwałe ŁIV 28.4600, grunty zadrzewione Lz-ŁIV 11.0300, łąki trwałe ŁV 2.1800, grunty zadrzewione Lz-ŁV 1.0300, łąki trwałe ŁVI 0.6700, grunty zadrzewione Lz-ŁVI 1.0000, pastwiska trwałe PsIV 9.2000, nieużytki N 0.8300, rowy W 0.9470.

W związku, że sprzedażą nieruchomość ta nie utraci charakteru rolnego, gdyż swoją część Wnioskodawczyni chce sprzedać rolnikowi, który powiększy swoje gospodarstwo rolne. Nie będzie to żadna działalność gospodarcza lub budownictwo.

Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotowa nieruchomość została wywłaszczona na podstawie dekretu PKWN o reformie rolnej z dnia 6 września 1944 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może sprzedać wymienioną nieruchomość i czy nie będzie obciążona podatkiem za sprzedaż tej nieruchomości. Czy jeżeli Wnioskodawczyni sprzeda swoją część 1/12 rolnikowi na powiększenie gospodarstwa rolnego, czy będzie zobowiązana zapłacić podatek.

Zdaniem Wnioskodawczyni, właściciel, który odzyskał nieruchomość zagarniętą w czasach komunistycznych, może je natychmiast sprzedać bez podatku. W tym przypadku forma odzyskania nie jest nabyciem, a jedynie przywróceniem prawa własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości i praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i forma prawna ich nabycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że nieruchomość ziemska Kosemin została przejęta na cele reformy rolnej. Wywłaszczona została na podstawie dekretu PKWN o reformie rolnej z dnia 6 września 1944 r. Właścicielem nieruchomości był Jan Tadeusz T., dziadek męża Wnioskodawczyni i dziadek Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni jest spadkobierczynią pierwotnego właściciela, któremu odebrano nieruchomość w czasie reformy rolnej. Data śmierci Jana Tadeusza T. (właściciela) - 11 czerwca 1974 r. Data śmierci Jana Stefana T. (syna właściciela) - 30 kwietnia 2008 r. Właściciel Jan Tadeusz T. w związku małżeńskim miał troje dzieci, córkę Bronisławę z męża N., córkę Sabinę z męża B. i Jana Stefana T. Jan Stefan T. w związku małżeńskim miał, córkę Krystynę A. i syna Ryszarda T., którego Wnioskodawczyni jest żoną.

Jan Stefan T. po swoim ojcu Janie Tadeuszu T. przeprowadził postępowanie spadkowe w sądzie w dniu 29 maja 1992 r., gdzie jest spadkobiercą majątku K. w 1/3 części, córka Bronisława 1/3 części i 1/3 części syn Seweryn Bożym po zmarłej matce Sabinie B. Jan Stefan T. sporządził testament w 2005 r. na 1/3 część swojego majątku i 30 kwietnia 2008 r. zmarł i zostało przeprowadzone postępowanie spadkowe w dniu 11 lipca 2008 r. w Sądzie Rejonowym po Janie Stefanie T., gdzie nabyli spadek jego dzieci, jak wyżej, tj. syn Ryszard Szczepan T. w części 1/4, synowa Jadwiga Urszula T. w części 1/4, córka Krystyna A. w części 1/2.

Dekretem Bieruta w 1949 r. odebrano ten majątek, gdzie toczyły się do 2013 r. postępowania w Ministerstwie Rolnictwa i w sądach w W i w P (przez 64 lata) o zwrot majątku niesłusznie zagrabionego przez Skarb Państwa i w 2013 r. została wydana Decyzja przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w której znalazło się stwierdzenie o nieważności orzeczenia Urzędu Wojewódzkiego z 31 października 1949 r., że majątek Kosemin został zabrany z rażącym naruszeniem przepisów Dekretu Bieruta.

Majątek ten wydano na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego w dniu 30 października 2013 r. przez Agencję Nieruchomości Rolnych w Łodzi. Wnioskodawczyni otrzymała pozytywną decyzję na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi o Zwrocie Nieruchomości od Skarbu Państwa). W styczniu 2014 r. w Sądzie Wydziału Ksiąg Wieczystych została sporządzona Księga wieczysta w której udział mają:

1. Bronisława N. w części 1/3 córka po właścicielu Janie Tadeuszu T.,

2. Seweryn B. w części 1/3, syn po Sabinie B., a wnuk właściciela Jana Tadeuszu T.,

3. Krystyna A. w części 1/6, wnuczka po właścicielu Janie Tadeuszu T., a córka Jana Stefana Tyszka,

4. Ryszard T. w części 1/12, wnuk po właścicielu Janie Tadeuszu T., a syn Jana Stefana T.,

5. Wnioskodawczyni w części 1/12, wnuczka po właścicielu Janie Tadeuszu T., a synowa Jana Stefana T.

Dla rozpatrywanej sprawy istotna zatem jest kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niezbędne staje się więc ustalenie momentu nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności nieruchomości.

W związku z tym, w przedmiotowej sprawie istotne staje się rozstrzygnięcie kwestii, czy stwierdzenie braku podstaw do przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa i potwierdzenie własności spadkobiercy stanowi jej nabycie w myśl powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy rozstrzyganiu tego problemu należy mieć na uwadze nie tylko przepisy prawa podatkowego, ale przede wszystkim przepisy prawa cywilnego dotyczące nabycia czy też utraty prawa własności.

W tym miejscu należy wskazać, że pierwotny właściciel nieruchomości zmarł w dniu 11 czerwca 1974 r., natomiast syn pierwotnego właściciela Jan Stefan T. zmarł 30 kwietnia 2008 r.

Spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w Księdze czwartej ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 922 ustawy - Kodeks cywilny spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Zatem istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Niezależnie od powyższego, na stan prawny nieruchomości istotny wpływ mogą wywierać, wydawane zarówno na gruncie prawa cywilnego, administracyjnego, jak i karnego - orzeczenia sądowe i decyzje administracyjne, stanowiące dokumenty o szczególnym znaczeniu. Waga tych orzeczeń wynika z pozycji jaką zajmują sądy i organy administracji publicznej.

Wskazać należy, że z punktu widzenia konsekwencji podatkowych istotne znaczenie ma to, że - jak wskazała Wnioskodawczyni - w 2013 r. została wydana decyzja przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w której znalazło się stwierdzenie o nieważności orzeczenia Urzędu Wojewódzkiego z dnia 31 października 1949 r.

Tym samym odebranie nieruchomości na mocy dekretu PKWN o reformie rolnej było niezgodne z obowiązującymi przepisami, a więc tytuł własności winien trwać przy prawowitym właścicielu, gdyby żył. Negatywnych skutków powyższego postępowania ówczesnych władz nie mogą też ponosić następcy prawni zmarłego właściciela lub jego spadkobierców.

Powyższe oznacza więc, że jakkolwiek należąca do dziadka Wnioskodawczyni nieruchomość zajęta została na rzecz Skarbu Państwa, to było to postępowanie niezgodne z obowiązującymi przepisami. Skutki działania ówczesnych władz uchylone zostały decyzją właściwego ministra. Konsekwencją powyższego było potwierdzenie praw dziadka Wnioskodawczyni, a w efekcie jego spadkobierców (w tym Pani), do przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udziały w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła dnia 30 kwietnia 2008 r. w drodze spadku po Janie Stefanie T.

Zatem pięcioletni termin określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął w rozpatrywanej sprawie z końcem 2013 r. Sprzedaż udziału we współwłasności przedmiotowej nieruchomości po dniu 1 stycznia 2014 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Skoro nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu, to bezprzedmiotowe jest rozważanie wykładni przepisów dotyczących zwolnienia od opodatkowania sprzedaży nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego.

Końcowo należy dodać, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany, ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawcy. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.