IPPB4/415-933/12-4/JK2

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB4/415-933/12-4/JK2

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2012 r. (data wpływu 9 listopada 2012 r.) oraz w piśmie z dnia 21 stycznia 2013 r. (data nadania 22 stycznia 2013 r., data wpływu 24 stycznia 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 10 stycznia 2013 r. Nr IPPB4/415-933/12-2/JK2 (data nadania 11 stycznia 2013 r., data doręczenia 16 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-933/12-2/JK2 z dnia 10 stycznia 2013 r. (data nadania 11 stycznia 2013 r., data doręczenia 16 stycznia 2013 r.), tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez określenie organu podatkowego, doprecyzowanie stanu faktycznego oraz złożenie oświadczenia i podpisu Wnioskodawcy.

Pismem z dnia 21 stycznia 2013 r. (data nadania 22 stycznia 2013 r., data wpływu 24 stycznia 2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną z powodu choroby Alzheimera. Stopień niepełnosprawności - znaczny (orzeczenie Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności). W pk-cie 6 niniejszego orzeczenia określone są wskazania dotyczące korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki. Wnioskodawca ma wskazane korzystanie z kompleksowego systemu usług opiekuńczych. Od października 2012 r. Wnioskodawca jest uczestnikiem zajęć w świetlicy opiekuńczej dla osób chorych na chorobę Alzheimera. Świetlica zapewnia codzienną ośmiogodzinną opiekę osobom cierpiącym na tę chorobę. Świetlica prowadzona jest przez Dzielnicowy Ośrodek Pomocy Społecznej. Pobyt w świetlicy opiekuńczej jest odpłatny. Wnioskodawca jest emerytem i Jego dochód roczny przekracza kwotę 9.120,00 zł. Opłata jaką Wnioskodawca wnosi jest za pobyt w świetlicy oraz obiad. Świetlica zapewnia dzienną ośmiogodzinną opiekę poprzez dobór zajęć do poziomu chorego np. kolorowanie obrazków, zajęcia ruchowe, rozmowy mające na celu podtrzymanie pamięci, zajęcia manualne wyklejanie obrazków, lepienie z plasteliny, terapia muzyczna. Chory otrzymuje pomoc przy czynnościach fizjologicznych oraz higienicznych. Wnioskodawca wskazał, iż dokumentem potwierdzającym poniesienie powyższych wydatków jest comiesięczny przelew środków na konto Ośrodka Pomocy Społecznej, któremu podlega świetlica. W przelewie wyszczególniona jest kwota za pobyt i za obiady. Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki za pobyt w świetlicy nie były i nie są finansowane ani dofinansowywane z żadnych źródeł oraz nigdy nie były zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Wnioskodawca zaznaczył, że katalog wydatków, które w ramach ulgi można odliczyć, zawarty w art. 26 ust. 7a udpof w punkcie 9 mówi ogólnie o usługach opiekuńczych oraz (...) usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa," bez punktowania o jakie usługi chodzi.

Zapytanie dotyczy okresu październik-grudzień 2012 r. oraz roku 2013 bo i w tym roku Wnioskodawca chodzi do świetlicy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwotę odpłatności za pobyt w świetlicy opiekuńczej Wnioskodawca może odliczyć w swoim rocznym zeznaniu podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 26 ust. 7a pkt 9 ustawy, który stanowi, iż odliczeniu od dochodu w PIT podlegają " (...) usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa", oraz biorąc pod uwagę wskazania zawarte w orzeczeniu o niepełnosprawności. Wnioskodawca uważa za zasadną możliwość dokonania takich odliczeń. Wnioskodawca zaznaczył, iż usług opiekuńczych ustawodawca nie ograniczył do wykonywania w domu, tak jak usług pielęgnacyjnych, a do I grupy inwalidztwa zalicza się osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono znaczny stopień niepełnosprawności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e,4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zostały wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b - 7g tego artykułu.

W myśl art. 26 ust. 7d tej ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.

decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.

orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1.

I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

a.

całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

b.

znaczny stopień niepełnosprawności,

2.

II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a.

całkowitą niezdolność do pracy albo

b.

umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b ww. ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl zaś postanowień art. 26 ust. 13a ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Natomiast zgodnie z art. 26 ust. 13a w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Natomiast stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy wysokość wydatków m.in. na cele określone w ust. 7a-z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7c - ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 9 ww. ustawy, wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na: opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa.

Ustawodawca nie określił w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakie czynności mieszczą się w pojęciu "usług opiekuńczych". W tym względzie należy uwzględnić przepisy z innych dziedzin prawa szczegółowo charakteryzujących tego rodzaju usługi.

Definicja "usług opiekuńczych" została zawarta w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.).

Usługi opiekuńcze obejmują pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz, w miarę możliwości, zapewnienie kontaktów z otoczeniem (art. 50 ust. 3 ww. ustawy).

Specjalistyczne usługi opiekuńcze są to usługi dostosowane do szczególnych potrzeb wynikających z rodzaju schorzenia lub niepełnosprawności, świadczone przez osoby ze specjalistycznym przygotowaniem zawodowym (art. 50 ust. 4 ww. ustawy).

W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 50 ust. 7 ww. ustawy wydane zostało rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2005 r. w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 189, poz. 1598 z późn. zm.). W § 2 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej określono bardzo szeroko zakres czynności kwalifikowany do usług opiekuńczych. Zalicza się do nich m.in.

1.

uczenie i rozwijanie umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia, w tym zwłaszcza:

a.

kształtowanie umiejętności zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych i umiejętności społecznego funkcjonowania, motywowanie do aktywności, leczenia i rehabilitacji, prowadzenie treningów umiejętności samoobsługi i umiejętności społecznych oraz wspieranie, także w formie asystowania w codziennych czynnościach życiowych, w szczególności takich jak:

* samoobsługa, zwłaszcza wykonywanie czynności gospodarczych i porządkowych, w tym umiejętność utrzymania i prowadzenia domu,

* dbałość o higienę i wygląd,

* utrzymywanie kontaktów z domownikami, rówieśnikami, w miejscu nauki i pracy oraz ze społecznością lokalną,

* wspólne organizowanie i spędzanie czasu wolnego,

* korzystanie z usług różnych instytucji,

b.

interwencje i pomoc w życiu w rodzinie, w tym:

* pomoc w radzeniu sobie w sytuacjach kryzysowych - poradnictwo specjalistyczne, interwencje kryzysowe, wsparcie psychologiczne, rozmowy terapeutyczne,

* ułatwienie dostępu do edukacji i kultury,

* doradztwo, koordynacja działań innych służb na rzecz rodziny, której członkiem jest osoba uzyskująca pomoc w formie specjalistycznych usług,

* kształtowanie pozytywnych relacji osoby wspieranej z osobami bliskimi,

* współpraca z rodziną - kształtowanie odpowiednich postaw wobec osoby chorującej, niepełnosprawnej,

c.

pomoc w załatwianiu spraw urzędowych, w tym:

* w uzyskaniu świadczeń socjalnych, emerytalno-rentowych,

* w wypełnieniu dokumentów urzędowych,

2.

pielęgnacja - jako wspieranie procesu leczenia, w tym:

a.

pomoc w dostępie do świadczeń zdrowotnych,

b.

uzgadnianie i pilnowanie terminów wizyt lekarskich, badań diagnostycznych,

c.

pomoc w wykupywaniu lub zamawianiu leków w aptece,

d.

pilnowanie przyjmowania leków oraz obserwowanie ewentualnych skutków ubocznych ich stosowania,

e.

w szczególnie uzasadnionych przypadkach zmiana opatrunków, pomoc w użyciu środków pomocniczych i materiałów medycznych, przedmiotów ortopedycznych, a także w utrzymaniu higieny,

f.

pomoc w dotarciu do placówek służby zdrowia,

g.

pomoc w dotarciu do placówek rehabilitacyjnych;

3.

rehabilitacja fizyczna i usprawnianie zaburzonych funkcji organizmu w zakresie nieobjętym przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135; ost. zm. w Dz. U. z 2005 r. Nr 179, poz. 1485):

a.

zgodnie z zaleceniami lekarskimi lub specjalisty z zakresu rehabilitacji ruchowej lub fizjoterapii,

b.

współpraca ze specjalistami w zakresie wspierania psychologiczno-pedagogicznego i edukacyjno-terapeutycznego zmierzającego do wielostronnej aktywizacji osoby korzystającej ze specjalistycznych usług.

W świetle przytoczonych powyżej uregulowań prawnych należy zauważyć, iż w pojęciu usług opiekuńczych nie mieszczą się usługi bytowe co ma istotne znaczenie zważywszy na treść art. 26 ust. 7a pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wyraźnie wskazuje, iż wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione wyłącznie na usługi opiekuńcze. Nie można zatem uznać, iż usługi bytowe wchodzą w zakres pojęcia usług opiekuńczych.

Wnioskodawca w treści uzupełnienia wskazał, iż wnoszona przez Niego opłata dotyczy pobytu w świetlicy oraz obiadu. Ponadto potwierdzeniem poniesienia powyższych wydatków jest dokument, który stanowi comiesięczny przelew, w którym wyszczególniona jest kwota za pobyt i za obiady.

Zatem z odpłatności dokonywanej przez Wnioskodawcę nie wynika, aby obejmowała ona usługi opiekuńcze, lecz koszt pobytu i obiadu w świetlicy opiekuńczej.

W konsekwencji oznacza to brak możliwości utożsamiania wydatków poniesionych za pobyt w świetlicy opiekuńczej z wydatkami na usługi opiekuńcze.

Reasumując, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z pobytem w świetlicy opiekuńczej, nie stanowią wydatków określonych w art. 26 ust. 7a pkt 9 ustawy i w związku z tym nie podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniach podatkowych za 2012 r. i 2013 r.

Dodatkowo należy wskazać, iż wszelkie ulgi i zwolnienia od podatku jako odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej przejawiającej się w powszechności oraz równości opodatkowania mają charakter wyjątkowy. Z tego też względu stosowanie ulg i zwolnień przedmiotowych nie może być dokonywane w drodze wykładni rozszerzającej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl