IPPB4/415-926/14-3/LZ - Określenie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1672/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 23 listopada 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2014 r. (data wpływu 1 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 26 lutego 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację Nr IPPB4/415-926/14-2/MS, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując że przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w odniesieniu do udziału nabytego w spadku po zmarłej żonie będzie podlegał 19% podatkiem dochodowym chyba, że objęty zostanie zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja została doręczona Wnioskodawcy w dniu 5 marca 2015 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, Wnioskodawca, wniósł pismem z dnia 23 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 22 kwietnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-1-15/15-2/MS (skutecznie doręczonym w dniu 7 maja 2015 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca, na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 26 lutego 2015 r. Nr IPPB4/415-926/14-2/MS, złożył skargę z dnia 20 maja 2015 r. (data wpływu 21 maja 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem 13 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1672/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 26 lutego 2015 r. Nr IPPB4/415-926/14-2/MS.

Od powyższego wyroku została złożona przez tut. Organ skarga kasacyjna z dnia 14 lipca 2016 r. Nr IPA/46-87/2016 do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Pismem z dnia 13 czerwca 2017 r. Nr 0110-KWR3.4021.31.2017.1.LP wystąpiono o wycofanie skargi kasacyjnej i umorzenie postępowania.

W dniu 23 listopada 2017 r. do tut. Organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wraz z aktami.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2001 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli mieszkanie własnościowe po wpłacie ostatniej raty, czyli po wpłacie pełnej kwoty na mocy przydziału na lokal oraz przydziału na miejsce garażowe w spółdzielni mieszkaniowej. Odbiór lokalu nastąpił w dniu 8 sierpnia 2001 r. Mieszkanie posiada 123 m. kw. oraz dwa garaże. Mieszkanie Wnioskodawca z żoną nabyli do majątku wspólnego. Wnioskodawca z żoną nie mieli rozdzielności majątkowej oraz nie posiadali dzieci.

Z powodu kryzysu światowego i wysokich kosztów kredytu oraz opłat w spółdzielni, Wnioskodawca z żoną wystawili mieszkanie do sprzedaży w 2008 r. Gdyby doszło do sprzedaży nie zapłaciliby podatku od sprzedaży, gdyż minęło 5 lat od momentu nabycia w 2001 r. Mieszkanie było w sprzedaży przez kolejnych 5 lat. Niestety w dniu 14 września 2012 r. współmałżonka Wnioskodawcy zmarła. W dniu 22 października 2012 r. w Kancelarii Notarialnej Wnioskodawca otrzymał akt poświadczenia dziedziczenia o nabyciu spadku w całości na podstawie notarialnie udokumentowanego testamentu, W Urzędzie Skarbowym Wnioskodawca zgłosił na drukach SD-2 majątek spadkowy potwierdzony stosownymi pismami od Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 26 listopada 2012 r. oraz z dnia 19 marca 2013 r.

W międzyczasie w dniu 29 listopada 2012 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży ww. lokalu z garażem. Warunkiem transakcji ze strony kupującego było, aby lokal miał przekształconą formę własności z mieszkania własnościowo-spółdziełczego we własność odrębną.

W dniu 18 grudnia 2012 r. Wnioskodawca dokonał ustanowienia odrębnej własności lokalu oraz przeniesienia jego własność, jak również przeniesienia udziału we własności lokalu niemieszkalnego tzn. garażu, akt notarialny Kancelarii Notarialnej.

W dniu 17 stycznia 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży lokalu wraz z garażem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż mieszkania nabytego do majątku małżeńskiego w 2001 r., a sprzedanego przez Wnioskodawcę w 2013 r. po śmierci żony Wnioskodawcy w 2012 r. jest opodatkowane podatkiem od sprzedaży nieruchomości?

2. Czy przekształcenie formy własności mieszkania własnościowego-spółdzielczego po wpłaceniu pełnej kwoty w 2001 r. we własność odrębną w 2012 r. jest nowym nabyciem?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1, tj. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. W zakresie pytania Nr 2, tj. w zakresie skutków podatkowych ustanowienia odrębnej własności lokalu zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości nie należy się. Po zakupie mieszkania do majątku małżeńskiego tzw. współwłasności łącznej Wnioskodawca jest właścicielem całego mieszkania od 2001 r. W wyniku spadkobrania po żonie Wnioskodawca nie nabył na nowo prawa do mieszkania posiadanego już od 2001 r. Sprzedaż mieszkania nastąpiła po upływie ponad 12 lat od momentu zakupu. Powyższe stwierdzenia potwierdza orzecznictwo WSA oraz NSA: wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt. II FSK 1101/10, wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 listopada 2013 r. III SA/Wa 1177/13, wyrok z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3464/12, wyrok z dnia 12 kwietnia 2013 r" sygn. akt III SA/Wa 2999/12.

Reasumując, podatek dochodowy od sprzedaży mieszkania nie należy się, gdyż nabycie w 2001 r. nastąpiło do tzw. współwłasności łącznej, która daje każdemu z małżonków prawo do całości nabytego prawa (w tym przypadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu).

Wymagany dla wolności podatkowej okres upłynął więc w 2006 r., bo w wyniku spadkobrania po żonie Wnioskodawca nie nabył na nowo prawa do mieszkania posiadanego już od 2001 r.,

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 1672/15.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości lub praw decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia i zbycia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2001 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli mieszkanie własnościowe oraz miejsce garażowe w spółdzielni mieszkaniowej. Współmałżonka Wnioskodawcy zmarła w dniu 14 września 2012 r. Spadek po zmarłej na mocy testamentu w całości odziedziczył Wnioskodawca. W dniu 17 stycznia 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży ww. nieruchomości.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "spadek" należy odwołać się do przepisów kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Spadkobierca może przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić (art. 1012 Kodeksu). Spadkobierca, który spadek odrzucił zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku (art. 1020 Kodeksu). Przy dziedziczeniu ustawowym w miejsce spadkobiercy, który spadek odrzucił wstępują jego zstępni, a jeżeli zstępnych nie ma spadek przechodzi na spadkobierców powołanych do dziedziczenia w dalszej kolejności.

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez Wnioskodawcę jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe - zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Kluczowym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, jest podjęcie uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17. W uchwale tej zostało stwierdzone, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków. Rozstrzygnięcie to podjęte zostało na skutek przedstawionego przez zwykły skład Naczelnego Sądu Administracyjnego pytania, czy według art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. źródłem przychodu jest również odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nabytych do majątku wspólnego, w przypadku gdy zbycia ma miejsce przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym na podstawie dziedziczenia nastąpiło nabycie przez małżonka pozostałego przy życiu udziału w nieruchomości lub w prawie nabytych do majątku wspólnego, ponad własny udział po ustaniu wspólności majątkowej na skutek śmierci drugiego z małżonków, w sytuacji gdy od nabycia nieruchomości lub prawa przez obojga małżonków do majątku wspólnego minęło pięć lat. Jak z powyższego wynika, stan faktyczny niniejszej sprawy w pełni odpowiada stanowi faktycznemu będącemu podstawą do podjęcia wyżej wskazanej uchwały. Również stan prawny będący podstawą podjęcia uchwały, jest analogiczny do stanu prawnego rozpatrywanej sprawy. Tutejszy organ w pełni podziela stanowisko NSA zawarte w powołanej wyżej uchwale.

Reasumując, należy uznać że udział w nieruchomościach odziedziczonych po zmarłej żonie został nabyty przez Wnioskodawcę w 2001 r., tj. kiedy Wnioskodawca nabył wraz z żoną mieszkanie własnościowe oraz miejsce garażowe w spółdzielni mieszkaniowej.

Oznacza to, że w związku ze sprzedażą nieruchomości po upływie 5-letniego terminu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy nie powstanie źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od przychodu z ich sprzedaży, ani wykazania ww. przychodu w jakimkolwiek zeznaniu podatkowym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.